M'n peuter maakt me zo moe!

Eerlijk gezegd denk ik dat hij op die momenten echt je aandacht nodig heeft. Ik werk zelf vier dagen en die vijfde dag is mijn zoontje extreem op mij gericht. Honderden keren mama zeggen op n dag, vragen of ik bij m kom kijken als hij zelf speelt, aandacht opeisen, etc. Ik ga er wel in mee, ik denk dat hij me gewoon even gemist heeft.
Nu hebben wij wel een huishoudelijke hulp, dus de grotere klussen hoeven we niet zelf te doen, maar verder betrek ik hem zo veel mogelijk ook bij het huishouden. Meehelpen met de vaatwasser, knijpers aangeven, swiffertje geven als ik moet aanzuigen, dt soort dingen. En verder veel knuffelen en stoeien. Soms is het inderdaad vermoeiend, maar ik probeer er zo relaxed mogelijk mee om te gaan. En voor de rust mag hij elke middag een uur op de tablet zodat ik even mn handen vrij heb .

 

Tsja je werkt fulltime en daarnaast moet hij ook nog zelf spelen omdat jij moet bellen en lezen? ?? Dan snap ik dat hij aandacht gaat vragen ja. Hij mist je en hij heeft je onverdeelde aandacht nodig. Hij huilt omdat hij dat nog niet goed kan uitleggen en dan negeer jij zijn verdriet ook nog eens. Onbegrijpelijk...

 

Ik vind dit wel heel onaardig om te zeggen.
Ze zegt toch dat ze veel met hem samen doet en veel aandacht geeft.

Ik herken het zelf niet, m'n zoon kan gelukkig heel goed zelf spelen.
Ik denk dat dit per kind misschien wel erg verschillend is.
Wel let ik erop dat er altijd uitdagend speelgoed is. Stop ik een tijdje iets in de kast en wissel veel af.
Ook met het speelgoed wat er ligt goed afwisselen. Even een boekje, een tekening maken, puzzel maken. Naar buiten, filmpje kijken, op bezoek bij anderen met kinderen.
En ik denk wel dat een kind zijn ouders mist als ze vijf dagen werken en daardoor meer aandacht wil als ze er wel zijn.
En daarmee zeg ik niet dat het fout is. Maar denk wel een logisch gevolg.
Hebben jullie soms tijd om even een paar dagen weg te gaan met z'n drieeen? Even alle aandacht en leuke dingen doen?
Sterkte, lijkt me niet makkelijk.

 

Oh en je zegt dat hij slim is. Misschien heeft hij wel iets meer uitdaging nodig. Mijn zoontje loopt ook iets voor in ontwikkeling en wil graag met een schroevendraaier dingen uit elkaar halen enzo. En ik haal speelgoed/puzzels en boekjes wat eigenlijk pas voor 3 jarigen is.

 

Ik ben tbm en mijn zoon is zo'n anderhalve maand ouder. Maar ik merk ook dat het ingewikkelder word. Jouw tekst is heel klein dus ik sla de plank misschien totaal mis. Maar ik merk bij mijn zoon dat het zelf dingen willen doen, kunnen en verkennen stres oplevert. Hij doet bijvoorbeeld graag wat ik doe. Maar in situaties als bijvoorbeeld koken, bellen en andere dingen waar hij te jong voor is levert dat frustratie op. Het fantasiespel is nog op gang aan het komen.

Mocht je herkennen dat hij graag dezelfde dingen als jou zou willen doen zou je bijvoorbeeld een oude (defecte) telefoon kunnen geven of een kinderkeukentje neer kunnen zetten in de keuken. Zodat hij 'met jou mee kan spelen'.

 

Ik herken het ook wel, mijn zoon wordt al 4 maar hij zegt vaak dat hij het niet leuk vind dat ik weer moet werken (ik werk 32 uur).
Ik probeer elke avond mijn aandacht over beide kids te verdelen (want ze kleven beide aan me) en in het weekend volop leuke dingen met ze te doen, maar ik vind het soms wel lastig omdat ze allebei zo aan me trekken.

 

Ik herken het ook, ik ben wel thuisblijf mama maar onze uk had in periodes heel veel aandacht nodig.hij is slim en gevoelig en heeft veel knuffels en aandacht nodig. Sinds hij 2.5 is gaat het veel beter, hij helpt mee schoonmaken, stofzuigen maar kan ook zelf spelen. Het liefste speelt hij samen maar dat kan nu eenmaal niet altijd.

Daar bij kwam ook dat hij energie heeft voor 10 en vroeg wakker was of snachts lang wakker. Gelukkig ging dat sinds zijn 2de verjaardag ook beter.

Ondertussen bijna 3 en blijft een enthousiast kind wat ook graag wat uitdaging wil en echt een knuffelbeer.

 

Hoe komen mensen er toch bij zulke gemene berichten te plaatsen? Bah.

Ik werk 4 dagen en de dag dat ik thuis ben is de jongste ook heel erg op mij gefocust. Wat helpt: eerst heel intensief met haar bezig zijn. Ook veel knuffelen. Daarna gaat ze zelf ontdekken en kan ze zo een uur zelf spelen. Ze houdt er wel van dat ik in de buurt blijf.

 

Hier ook een thuisblijfmama, ik heb deze periode ook gehad met onze dochter, zij was heel erg toe aan de peuterspeelzaal(mocht ze heen met 2,5). Mss ligt het deels aan dat je werkt dat hij dan net die dag dat je wel thuis bent al jouw aandacht wil, maar dit gedrag komt me zo bekend voor, dat het heus niet alleen maar komt omdat je werkt! Ook onze dochter was als ze een keer een dagje bij de opa's en oma's was een engeltje en thuis het bengeltje
Nu is onze dochter 3,5 en steekt de laatste dagen de peuterpuberteit weer behoorlijk de kop op. Ook alsmaar aandacht vragen op een hele vervelende manier(bankspringen, druk doen, meppen). Gewoon geen rust in de kont hebben terwijl ze normaal zichzelf heel goed kan vermaken. ze heeft van nature temperament, en al sinds haar geboorte van die periodes dat het gewoon echt niet leuk en gezellig is. Wil je niet ontmoedigen, maar dit gaat nog wel even zo door. Met ups en downs hoor, er zijn ook periodes in de peuterpuberteit dat het wél lekker loopt en gezellig is!
Geef jezelf niet de schuld, dit gedrag hoort gewoon bij de ontwikkeling. Maar ik ken je wanhopige gevoel, ik word de laatste dagen ook knettergek van mijn peuter

Veel succes en sterkte!!!

 

Ik ben vaak thuis met dochtertje, en zij heeft dit ook. Ze is 2 jaar en heeft eigenlijk nooit lang alleen kunnen spelen. Ik denk max. 10 minuten, bij mijn man iets langer
Hangt ook veel aan mij been, roept veel 'Pakken' 'Mama', veel huilen als ik haar niet pak of als ik niet doe wat ze wilt, ... Heel vermoeiend vind ik het.

Ze gaat 2 dagen per week naar de crèche, de andere dagen is ze dus bij mij (Of soms bij de grootouders). Ze verveelt zich dus vaak denk ik. Ik ga dus al eens naar de grootouders, winkelen, wandelen, buiten spelen,..

Deze periode van het jaar is gewoon niet leuk. Ik kijk echt uit naar de lente/zomer, fijn de hele dag buiten spelen

Tv is hier ook een goede afleiding momenteel, maar dat wil ik dan weer niet teveel

 

Kan hij je niet een beetje meehelpen? Koop een speelgoedstofzuiger en laat hem jou helpen tijdens het zuigen, ondertussen wat bemoedigende woordjes roepen. Werkt hier goed. Je kunt heus wel even wat lezen. Neem hem gewoon op schoot en geef hem een boekje. Hij zijn leesvoer en jij het jouwe. Geef dat duidelijk aan. Zo moet je toch wat creatieve oplossingen bedenken. Ben je aan het schoonmaken, geef hem een vochtig doekje en laat hem een deur afnemen ofzo.

 

Meen je dat nou serieus? Een kind van 2 jaar?

 

Hallo! Hier ook een fulltime werkende mama met 2 zoontjes. De oudste is nu vier jaar en altijd super aanhankelijk geweest naar mij toe.
Nog altijd trouwens.

Nu is hij gelukkig op een leeftijd dat hij zelfstandig bezig kan zijn maar op de leeftijd van jouw kindje, hing hij ook constant aan mijn been.
Bij alles wat ik deed, liep hij tegen me, hing hij aan mij. Zijn papa mocht niks doen met hem, het was allemaal mama.
Wat ik deed, was hem laten helpen. Hij helpt heel graag (toen en nu nog steeds) dus in het begin stak ik de stofzuiger in het stopcontact en liet hem stofzuigen. Dat vindt hij helemaal geweldig!

Nu, met vier jaar, helpt hij met de vaatwas, groenten snijden (onder toezicht), afwassen, stofzuigen, afstoffen of dingen aangeven, halen voor babybroer.

In het weekend, wanneer ik niet werk, dan doen we zowel dingen samen als dingen alleen want ben wel van mening dat hij moet leren dat mama niet altijd alleen maar met hem kan bezig zijn. Er zijn nu eenmaal dingen in het huishouden die moeten gebeuren, zoals koken. Maar verder is er wel heel veel tijd voor plezier.

Dus geloof me, er is beterschap op komst Sommige kinderen zijn nu eenmaal aanhankelijker dan anderen. Maar zelfs de heel aanhankelijke kinderen, kunnen later zelfstandig spelen. Bij ons is dat enorm verbetert bij de kleuterschool. (België dus op 2,5j naar daar gegaan) Het bijleren in de schoolomgeving heeft enorm geholpen.

Veel succes!

 

Meehelpen in het huishouden vind dochtert ook geweldig. Ze helpt me stofzuigen, stofvegen, afwasmachine leegmaken, wasmachine & droogkast leegmaken/vullen

 

Doet mijn zoon ook hoor. Is druk met de kruimeldief als ik ga stofzuigen. Mama helpen zegt hij zelf.
En naast elkaar iets lezen kan ook prima. Hij is fan van die grote zoekboeken, dat kunnen ze prima zelf

 

Euh.... ja. Hij kan toch met een speelgoedstofzuigertje spelen? Zie het probleem niet. Ik zeg toch niet dat ie maar met de echte stofzuiger moet spelen of dat ie met de glassex langs de ramen moet.
Wat is er mis om spelenderwijs hem bij huishoudelijke klusjes te betrekken? Mijn dochter vond en vind het altijd leuk om te helpen.
Als ze niet wil, ook prima. Geef kleine klusjes. Ik doe bijv. was in de machine en dan staat ze erbij om te kijken. Ik stel het programma in en zij drukt op de startknop. Vond ze reuze interessant. Dan vertel ik wat ik aan doen ben en welke handeling zij mag doen. Zo kun je wat doen en spendeer je tijd met elkaar. Je moet het jezelf makkelijk maken. En wat is er mis met een beetje vochtige microvezeldoek zonder schoonmaakmiddel even op de deur boenen voor een tweejarige? Probeer het gewoon eens. Samen afstoffen, hij de lege vlaktes en jij de prullaria. Je haalt zelf de doek er nog even over en dan is het weer klaar. Twee vliegen in een klap.

 

Hier is zoon (nog geen 2) ook al paar maanden mij aan het helpen met van alles. Hij vindt het geweldig! Helemaal trots en blij als ik hem prijs dat hij iets goed doet en dat hij mama zo goed helpt.

-knijpers aangeven bij was ophangen
-droge kleding aanpakken en wasmand doen en knijpers ook in mandje doen
-sponsje geven, op krukje laten staan en meehelpen afwassen. Dus ik was af en hij gaat met zijn spons nog een keer 'afwassen'
-nat doekje geven en tvkastje, salontafel etc afnemen
-op krukje naast me als ik sta te koken of groente snijden. Meestal kijkt hij alleen soms til ik hem op en laat hem roeren Door de pan
-kleding in de wasmachine gooien
-'opvouwen' van de was. Lijkt nergens op maar hij zit naast me en ziet wat ik doe en leert daar ook al van.

We hebben een veger en blik met een stok eraan. Dat is dus een soort kleine bezem voor hem. Die pakt hij zelf en gaat dan vegen.

Ik denk dat dit juist een groot voordeel is voor later. Je leert je kind al dat huishouden erbij hoort,geeft hem verantwoordelijkheid. Kost nu absoluut meer tijd hoor,alles gaat langzamer. Maar hij leert ervan en het maakt het voor mij wel vaak wat gezelliger dan dat ik het in mn eentje moet doen.

Die van mij kan trouwens ook enorm aan me hangen hoor. Geen rustig ventje dus hij wil.bij me zitten maar dan ook meteen weer weg. Erg onrustig. Gelukkig houdt hij van boekjes lezen en sesamnstraat kijken dus dan zit hij rustig.

Mijn geluk is wel dat hij goed alleen kan spelen. Vaak zit hij zo in zn spel dat hij helemaal overstuur raakt als je opeens in de keuken bent als hij je niet heeft horen weggaan of hij schrikt juist als je zegt dat je naar de keuken gaat omdat hij zo geconcentreerd is dat hij vergeten is dat de wereld om.hem heen nog bestaat. Ik kan hem overigens gewoon zien vanuit de keuken.

Ik weet wel hoe vermoeiend het kan zijn. . Gelukkig kan je het delen met ons haha