Het niet afmaken van woorden kán een kenmerk van dyslexie zijn, maar de gevallen die ik tegenkom op Facebook (en andere sociale media) zijn dat dus niet. Die zijn gelijk aan het voorbeeld dat jij geeft Dat is gewoon populair-internet-taalgebruik. Vind het erg slordig overkomen. Net alsof je de moeite niet neemt om fatsoenlijk te typen... "Ik ga na bedje" "Zin an" Ma ff wat drinke pakke" Punthoofd
Haha hier hetzelfde fenomeen on topic: ik kan me ook wel ergeren aan taalfoutjes, ik ben heel erg bezig met taal en ik ben er ook wel goed in... als ik hier op het forum (of ergens anders) taalfoutjes lees, dan denk ik in eerste instantie dat die foutjes "erbij" horen, niet iedereen is zo bezig met taal of is goed met taal... mijn man bijvoorbeeld schrijft ook best vele dingen fout (als hij dingen op boodschappenlijstje schrijft, moet ik soms smakelijk lachen...) de typische foutjes zoals zowiezo, me ipv mijn, ... die storen me op zich wel, maar ik ga er niets snel op reageren... ik heb wel beters te doen denk ik dan
Erger me ook wel aan taalfouten en dan inderdaad vooral aan 'me' i.p.v. mijn. Laatst ook in een vriendenboekje van mijn dochter; schreef een moeder 'me lievelingseten is'... jammer vind ik dat. En het verwisselen van lidwoorden is ook best irritant, maar zal er niets van zeggen, vind dat zo betweterig overkomen. Wat voegt het toe? Vaak zijn bij volwassenen dat soort fouten heel diep ingesleten. Vind dialect overigens helemaal geweldig! Vooral Brabo's, dat vind ik zulke lieve mensen! Alleen al om hoe ze spreken, echt super!
Vind ik ook jammer. Kinderen nemen dat dan ook weer over en weten niet meer hoe je fatsoenlijk Nederlands schrijft. En dan mogen ze wel naar school gaan, het schrijven blijft dan een probleem. Ik kan MIJ er erg aan storen dat het Nederlands zo verkloot wordt
Dan zal ik nog maar niet beginnen over het feit dat kinderen tegenwoordig niet meer weten dat aardrijkskundige namen met hoofdletter geschreven moeten worden, maanden ZONDER hoofdletter en een zin begint met een hoofdletter, maar eindigt met een punt (of uitroepteken / vraagteken). Soms zijn hele blaadjes rood van aangestreepte fouten. We zijn nu bezig om extra nadruk te leggen op taalverzorging (dus: bladspiegel, naam en achternaam met hoofdletter, datum voluit schrijven, interpunctieregels correct toepassen, etc.), maar het lijkt wel haast onbegonnen werk Sinds een paar jaar merk ik dat het niveau van van de basisschool enorm aan het dalen is. Deze uitspraak kunnen we ook hard maken door de resultaten van de cito-toetsen (0-toets aan het begin van het jaar en 1-toets aan het einde van het jaar) die de brugklassers maken te vergelijken met eerdere jaren. Bij die toetsen wordt het niveau van de leerlingen ten aanzien van Nederlands (o.a. leesvaardigheid, woordenschat, taalverzorging), Engels (leesvaardigheid, woordenschat) en wiskunde (ook rekenen) getest. Dramatische uitkomsten soms!
Ja dat is best erg! Het lijkt wel of er minder aandacht voor is op scholen. Zelfs de briefjes van de juffen en meesters bevatten soms fouten. Daar zeg ik wel wat van trouwens...als die mensen het niet eens onder de knie hebben...pfff Soms zie ik ook sollicitatiebrieven voorbij komen van mensen die een HBO opleiding hebben afgerond en die bol staan van de spelling- en taalfouten terwijl Nederlands toch de moedertaal is. Hoe kun je dan claimen dat je HBO niveau hebt? Dan laat je het toch nalezen (en niet alleen de spellingscontrole ) Ook een slechte ontwikkeling: zoekmachines! Als er maar genoeg mensen Googlen op woorden met spellingfouten dan komen die vanzelf als suggestie naar voren in Google...
Ik herken het. Toch gek, want sinds een aantal jaar moeten op de lerarenopleidingen (zowel pabo als vo) verplichte taal- en rekentoetsen afgenomen worden. De studenten moeten die halen om verder te mogen gaan met de opleiding. Wat ik me dan afvraag: wordt er daarna nog wel aandacht besteed aan taal- (en laten we vooral het rekenen niet vergeten!) onderwijs? Uiteindelijk is het wel zo dat de meesters, juffen en docenten het juiste voorbeeld moeten gaan geven én de kinderen een goede basis moeten bijbrengen.
Zo zie je hier wel verhalen van "leden" die zogezegd zielig doen maar het verhaal klopt van geen kanten. Afgestudeerd HBO of volledig geleerd blabla-kunde en dan nog schrijven: me vriend, me moeder, hij zij dit of dat, hij deet zo.... Ik denk dat ik MIJ er druk om maak omdat het hele Nederlands verkloot wordt en dat onze generatie na ons gewoon niet eens meer weet hoe je bepaalde dingen schrijft. Dat vind ik echt zo jammer!
Jahaa.. Maar die leden hoeven hier ook geen wetenschappelijke artikelen te schrijven, toch? Als ik 'me vriend' schrijf, betekent dat geen domheid, maar luiheid omdat ik op mn telefoon geen zin heb in het zoeken naar de ' in m'n.. En ik heb toch echt WO niveau... Ja eeeeeg!!
Wat dacht je van "mijn" (want zo hoort het eigenlijk)? Hoef je ook niet naar de " ' " te zoeken Waarom zou je wel "schrijven zoals het hoort" in een wetenschappelijk artikel, maar in je vrije tijd is het ineens teveel moeite? Ik vind dat een beetje een rare redenatie...
Ik schrijf regelmatig rapportages voor m'n werk op de verpleegafdeling. Het is dan belangrijk dat ik zo veel mogelijk zonder spelfouten typ, om miscommunicatie te voorkomen. Maar ook hier probeer ik toch echt ook wel hetzelfde niveau aan te houden. Ik beperk het met "ik hou ME er aan." bijv. en overige kleine schoonheidsfoutjes zoals mijn dialect. Dat is gewoon de manier waarop ik het op school geleerd heb.
Nee, "mijn" vind ik nooit leuk klinken Ik kan me er op een forum gewoon niet zo heel erg druk over maken. Zolang ik maar onthoud hoe het wél moet. De redenatie dat een HBO/WO geschoold iemand geen fouten kan/mag maken, vind ik dan vreemd. Dat taal je niet zo ligt, hoeft niet te betekenen dat je je vak niet verstaat.
Ik gebruik alleen maar jouw voorbeeld, dat wil niet zeggen dat ik dat alleen maar van HBO/WO-geschoolde mensen verwacht Jouw conclusie over mijn redenatie is dus onjuist. Sterker nog: ik verwacht "normaal" taalgebruik van iedereen die de basisschool heeft afgerond. Zelfs áls taal je niet ligt, moet het toch wel mogelijk zijn om een zin te beginnen met een hoofdletter, af te sluiten met een punt (uitroepteken / vraagteken) en de basis spellingsregels in acht te nemen? Dat leren we allemaal op de basisschool. Ik vind het dan gek dat je voor (oké, laat ik het algemener zeggen) zakelijke communicatie wél die "moeite" wilt doen, maar privé niet. Als je het nou gewoon altijd doet, dan is het ook geen extra inspanning.
Helaas is dat niet voor iedereen mogelijk, de basis spellingsregels. Ik hoef alleen maar naast me te kijken op de bank, daar zit meneer professor, die daar dus écht geen kaas van gegeten heeft Over het algemeen schrijf ik prive best redelijk, vind ik zelf , en vind ik een klein foutje als "me vriend" best vergevelijk.