Sinds kort slaapt onze dreumes van bijna 23 maanden ineens weer moeilijker in. Maar alleen als ik hem naar bed breng! Ik heb een vast ritueel en maandenlang ging dit super. Nu wanneer papa hem naar bed brengt (hij doet het ietsje anders), geeft ie geen kik, maar bij mij ineens wel! Huilen/jengelen net zolang we weer er heen moeten, en gaat dan even zo door. Ik heb het al op papa z'n manier gedaan want dacht dat dit zou helpen maar nee..binnenkort ga ik leren met hem op vakantie dus moet ik hem ook gewoon in bed kunnen leggen. Wat is nou het verschil ineens?
Misschien uitproberen. Mijn dochter weet heel goed dat mama veel slechter tegen huilen kan dan papa. Misschien Is dat bij jullie ook zo? Dat hij bij jou weet dat jij nog eens terugkomt en dat dat bij papa geen zin heeft.
Eigenlijk kom ik meestal niet meer terug (behalve als hij echt hard of lang huilt maar als ie jengelt ga ik er niet meer heen), terwijl m'n man juist wel soms nog er heen gaat (ik zeg dan ook altijd als iemand moet gaan doe jij het maar want bij mij wordt t alleen erger).
Het kan met aarzeling/beslistheid te maken hebben. Onze oudste had dit ook net voordat ze 2 werd. Heel beslist in bed leggen en niet aarzelend weglopen of omkijken. Dat was hier blijkbaar het verschil want toen ik dat ging doen ging het wel goed. Dus niet op boze toon maar zeker en beslist. Luister anders eens door de babyfoon wat je man doet/hoe hij praat. Het kan er ook mee te maken hebben dat de kleine iets meer aan jou gehecht is dan aan je man omdat hij met jou meer tijd doormaakt dus dan is het voor hem heftiger als jij wegloopt dan als je man wegloopt
Ik denk idd dat het het laatste is wat jij noemt, hij is aanhankelijker naar mij toe en denk dat hij het daarom moeilijker vindt als ik bij hem wegloop en hem dus alleen achterlaat. Soms gaat het wel redelijk goed en jengelt hij alleen wat, maar de laatste dagen ook weer dat het echt brullen is. Probeer wel dezelfde routine te doen als altijd dus daarin is niets veranderd verder. Nou ja zal wel weer een periode zijn
Hier hebben we dat ook met periodes. Soms bij mij een paar dagen bal en bij papa niks aan de hand. Hier laat ik 'm dan een paar dagen door papa op bed leggen, erna is hij 'gereset' en leg ik 'm er ook weer zonder problemen in. Nu heb ik een paar dagen per week avonddienst, dus er zijn altijd wel 2 of soms meer avonden dat hij door papa op bed wordt gelegd. Vaak gaat het dus daarna weer goed.
Ik had dat vanavond ook moeten doen, maar hij wilde niet met papa maar met mij naar zn slaapkamertje..ligt nu weer te bleren (hij ging er wat later in want doet de laatste tijd wat latere middag slaapjes). Even geen zin meer om er aan toe te geven hoor! Hij roept de hele tijd mamie mamie en vind dat dan wel vervelend, maar anders pak ik hem weer bij mij in bed en dat vind ie natuurlijk wel fijn! :-/