Kennen jullie dat? Afgelopen jaar was pittig. Het begon met de buurman/vriend die ik helaas dood in zijn huis trof. Wat strubbelingen in de familie gehad, gelukkig wel een hele fijne vakantie met ons gezin gehad. In oktober is de opa van mijn man overleden. Zeer geliefd, altijd een vaderfiguur geweest en we missen hem ontzettend. Afgelopen maand ging er van alles kapot, de rekeningen vliegen ons om de oren. Mijn man is min of meer opgelicht door 'vrienden' waar we toch best wat stress om hebben. Ik slaap de laatste weken niet zo heel erg goed. En vandaag is mijn pake ( opa ) overleden. Ik voel me niet zo goed. Ik ben benauwd, constant een opgejaagd gevoel, beetje druk op de borst en elke keer het gevoel dat ik zo in een paniekaanval kan schieten. Dit wil ik niet!! Ik was zo blij dat ik daar vanaf was. Na een hele zware bevalling met een pre natale depressie, heb ik hard gevochten om er boven op te komen. En nu ben ik weer bang dat er iets met mijn lichaam is. Allemaal stress, ik weet het. Mijn man heeft net het bad aangezet, en ik weet dat ik zo veel mogelijk er over moet praten. Wat mij niet zo gemakkelijk af gaat want ik belast niet graag een ander. Daarom typ ik het hier maar een beetje van me af. Misschien herkend iemand het, of zit die ook even in de shit. In ieder geval bedankt voor het lezen
jeetje, als eerste gecondoleerd met je opa. Ik heb er niet veel verstand van, maar is het een idee om even met de HA te gaan praten, dat die je even wat handvaten kan geven?? sterkte!
Dank je 👍 Ik ben blij dat ons hele gezin volgende week 2 weken vrij heeft. Jammer genoeg de crematie op de eerste dag, maar het is niet anders.
Ach meid toch. Dat klinkt als een heel pittig jaar. Niet zo gek dat je lichaam even aangeeft dat je misschien een pas op de plaats moet maken. Probeer er toch over te praten en leef je uit met het hier typen. Sterkte en gecondoleerd met je pake.
Wat ontzettend naar voor je... Ik herken het zeker. Mijn burn out is grotendeels overwonnen, maar een kleine terugval is er met enige regelmaat. En als er zoveel tegelijkertijd speelt zoals bij jou, dan kan je makkelijk terugvallen. En misschien moet je dat ook gewoon even accepteren en niet denken dat het gelijk weer helemaal mis is. Je mag je best even een tijdje slechter voelen. Heb je voorheen hulp gehad bij je depressie? Anders kun je diegene misschien weer benaderen voor een aantal sessies? En verder denk ik dat je anderen er niet mee belast als je over je gevoel vertelt. Ik denk dat je ze eerder belast met zorgen als ze wa zien aan je maar niets weten en niets kunnen doen. Probeer dat opzij te zetten meid. Gecondoleerd met de overlijdens, is ook allemaal niet niks. Sterkte... En echt praten hoor!
Gecondoleerd met je pake.... Tijd om een stap terug te zetten.. Straks inderdaad vakantie... neem dan ook echt een paar dagen voor jezelf.
Bedankt dames! Morgen ga ik weer naar mijn ouders, mijn moeder is jarig, en samen naar mijn pake. Even lekker keihard janken. En ik ga morgen inderdaad de huisarts bellen. Die heeft mij toen ook geholpen met de depressie. Ik moet inderdaad zien te accepteren dat dingen soms kl o te gaan. Nu alles in een keer komt lijk ik het even niet te kunnen handelen. Daar heb ik wel moeite mee. Ik pieker me 3 slagen in de rondte s avonds en vaak ook s nachts. Op 1 of andere manier ben ik al de houvast en zekerheid even kwijt en ik weet niet hoe ik er weer grip op kan krijgen.
Herken het maar al te goed, zowel de tegenslagen als de sluimerende paniekaanvallen als het slechte slapen...lig nu dan ook even in bad Goed dat je naar de huisarts gaat en ook blijven praten met je man. Ik ga eens in de zoveel tijd naar bod stress release therapie, misschien is het wat voor je. In ieder geval sterkte en gecondoleerd natuurlijk....
Wat superrot voor je Assz! En gecondoleerd met je opa! Verder heel herkenbaar. Mijn afgelopen jaar was ook rete-zwaar. In maart mijn laatste en 9e miskraam gehad, in juni IVF in Amerika gedaan (wat ook geen lolletje was) en daarna 2 mislukte terugplaatsingen bij onze draagmoeder moeten aanschouwen. Ik had geen idee hoe dat er in zou hakken maar het is pittiger dan ik dacht en ik heb ook allerlei klachten ontwikkeld. Ben ook idd net als jij steeds bang om een paniekaanval te krijgen. Heb continu lichte hartkloppingen, ben als ik op straat loop bang dat ik flauwval of duizelig word en heb een piep in mijn hoofd sinds september. Superlachen dus maar niet heus... Ik heb inmiddels een kalmeringspilletje van de dokter gekregen en ik neem af en toe een halve als ik te bang ben, als ik iets heftigs moet doen zoals vliegen of als ik gewoon echt gestrest wakker word. Alleen al het bij me hebben van die pilletjes lost al de helft van het probleem op kan ik je vertellen. En dan hoef ik hem vaak niet eens te slikken. Ik neem nu gemiddeld 1 a 2x keer een halve in de week en de dokter zegt dat dat echt geen kwaad kan. Ze zijn er voor moeilijke periodes zegt hij en die heb jij nu. Daarnaast loop ik sinds 2 maanden bij een psycholoog (die me leert dat je niet altijd maar sterk hoeft te zijn) en lees ik mindfullnessboeken om te proberen wat meer in het nu te zijn. Kortom; ik probeer mezelf op allerlei manieren te helpen! Heb bijv net nog een B-complex van Solgar gekocht bij de vitaminewinkel omdat ik las dat B-vitamines erg helpen het versterken van geestelijke veerkracht. Nou, ik hoop dat je hier misschien iets uit kan halen voor jezelf! Het is in ieder geval helemaal niet erg en je hoeft het helemaal niet alleen te doen. We zijn ook maar mensen Liefs BB
Gecondoleerd en sterkte! Ik denk dat praten met een therapeut wel belangrijk is! Zeker gezien je verleden.
He bah, wat een nare dingen allemaal. Hoe vervelend en k** alles ook is, probeer je te focussen op de leuke momenten van het jaar/periode. Jullie leuke vakantie met het gezin en zo zullen er meerdere zijn denk ik?
Op een of andere manier komen die kl*ten dingen altijd tegelijk. Why Goed dat je met je huisarts gaat praten, een beetje extra hulp is nu alleen maar fijn. En je gaat je weer beter voelen hoor, echt. Neem bewust veel tijd voor jezelf, heel zweverig maar ga op je ademhaling letten en doe ontspanningsoefeningen. Belangrijk als je je zo voelt. Enne, koop een paard... (Ga ik dus wel doen he, dat is voor mij zo'n ontspanning..)
allereerst gecondoleerd met je opa. En ja, ook ik herken het: heb ook een pittig jaar achter de rug: eerst natuurlijk de uitgerekende datum van onze L*, toen weer zwanger en weer een mk in de 10e week, mijn vader die allerlei wanen had en opgenomen is geweest met alle toeters en bellen daar omheen met allerlei toestanden met mijn zusje. Mijn schoonmoeder die kanker bleek te hebben en geopereerd is...(dat had gelukkig wel een goede afloop) maar het blijft hier maar doorgaan en doorgaan...... Hopelijk voor jou en mij een beter 2015 (veel slechter kan het al bijna niet worden) Ik hoop dat je een beetje tot rust kan komen in je vakantie, probeer een paar dagen voor leuke dingen uit te trekken als dat lukt. Veel sterkte in ieder geval!
Ja, ik herken het helemaal. Ik zit momenteel ook behoorlijk op mijn tandvlees t.g.v. een opeenstapeling van van alles en nog wat (wil niet teveel in details treden maar een pb mag altijd), en ben ook een binnenvetter, wat niet helpt. Gecondoleerd met je pake...
Ah wat een ellende toch soms allemaal he dames 😔 Het leven is soms echt niet makkelijk. Bedankt voor de tip! Ik ga even googelen en inlezen. In bad is sowieso even lekker relaxed. Ja dat zijn inderdaad 2 dingen waar ik het altijd al moeilijk mee heb gehad. Pffft wat heftig zeg. Ik had je blog al gelezen, wat een hel. Heel veel sterkte! Ik slik inderdaad al een vitamine supplement met B er in. Van Garden of Life. Ook een super merk, net als solgar. Medicatie begin ik liever niet aan op dit moment. Ben erg blij dat ik er vanaf was. Maja, ja echt die wet van Murphy knalt er hier keihard in. Stom! 😡 Ik heb mijn paard vorig jaar verkocht 😭 Ik kon het echt niet combineren met mijn baan en gezin. Vooral in deze periode mis ik hem. Gewoon even weg kunnen gaan en genieten. Maar je brengt me wel op een idee. Misschien moet ik gewoon weer even wat gaan rijden op de paarden van een vriendin. Mamabri, wat een heftig jaar, jij ook al! Die rot ziekte ook. Jij ook veel sterkte.