Hi dames. Al maanden voelde ik me zo slecht zo moe en ontzettend uitgeput. Ik dacht, slapeloze nachten, borstvoeding etc. Hoort erbij. Vorige week toch maar gloed geprikt en mijn TSH was 67,8!!! Echt heel hoog. Over 4 weken ziekte van Hashimoto uitsluiten. Huisarts heeft goede hoop omdat ik 5,5 maand geleden bevallen ben. Na een week aan de medicatie mocht ik ophogen van 50 naar 100. Ik ben geen lichte vrouw en de waarde was natuurlijk extreem dus ik denk daarom zo radicaal ophogen. Maar nu komt het: vandaag is de 2e dag na ophogen en ik voel me belabberd. Alsof ik onder invloed ben. En zo onwijs uitgeput dat zelfs lopen teveel is. Hoort dit erbij? Bij het ophogen en wennen, hoe lang duurt dat? Wanneer ga ik me wat beter voelen? Ik merk dat ik me vast wil houden aan positiviteit en me niet ziek wil voelen en dus gedragen maar vandaag ben ik heel negatief over de hele situatie. Zo bang dat ik me slecht blijf voelen.
Toen ik al 15 jaar Thyrax slikte, was dat op gegeven moment niet meer leverbaar. Als vervanging kreeg ik toen Levothyroxine. Ik kreeg daar toen echt klachten van; enorme vermoeidheid. Al zeiden ze dat dat niet kon, omdat t praktisch hetzelfde was als Thyrax. Nou echt niet hoor. Toen Thyrax er weer was, gelijk weer terug gegaan, en toen ging het weer goed. Inmiddels, na 20 jaar medicijnen slikken, ben ik nu 4 maanden medicijn vrij! Heb m’n conditie afgelopen jaren flink opgebouwd, ben gezond gaan eten en heb de stap genomen om er mee te stoppen. Voel me beter dan ooit..
Ik slik levothyroxine. Van 50 naar 100 is wel een flinke sprong. Maar sowieso duurt het een paar weken voordat ophogen effect heeft. Bij mijn endocrinoloog is het “6 weken slikken -> prikken “ Het is wel heel normaal om je gedurende het instellen heel moe te voelen.
Ik hoef niets meer te typen. Hier al jaren deze medicatie. Ook hier 6 weken slikken en dan prikken. Bij ophogen kunnen idd klachten aanwezig zijn. Is er sprake van postpartum thyreoïditis?
De eerste weken dat ik begon met medicatie en ophogen etc wilde ik alleen maar slapen. Zo moe was ik. En mijn tsh was jn de 20.
ja dit dus. en het kan weggaan, ik mocht na mijn bevalling na 6 maanden stoppen. Helaas kwam t bij mij wel terug. Sterkte
Daar gaan we over 3 weken achter komen. Ze hoopt en denkt het wel maar over 3 weken even prikken op de antistoffen. Ik hoop zo erg dat het postpartum is.
Zeker niet raar. Ik begon gelijk met 150mcg en dat was echt heel heftig. Achteraf te veel. Hartkloppingen, moe etc
Mijn hemel 67+, geen wonder dat jij je zo beroerd hebt gevoeld. Geef het tijd inderdaad, hier ook sinds okt 2021 elke zes weken bloed geprikt (slik Euthyrox sinds 2016) toen had ik een TSH van 25). Bij mij zijn meerdere kwaaltjes waarvan ik dacht 'die horen bij mij' en 'iedereen heeft wel iets' verdwenen sinds ik goed ben ingesteld. Beterschap!
Wat fijn om te horen dat het verdween. Ik hoop het ook zo erg want voel me echt een vaatdoek Ik ben in 3 maanden 6 kilo aangekomen terwijl ik borstvoeding geef en maximaal 2000 kcal op een dag eet. Daaraan merkte ik ook dat er iets niet klopte. En ik heb al overgewicht dus die kilo’s kan ik er niet bij hebben. Plus de vermoeidheid, hoofd vol watten etc. Ik ben zzper dus ik hoop stiekem wel dat ik over 2 maanden gewoon kan werken. Ik heb nu al extra “verlof” omdat ik niet kan functioneren zo.
Ik had een TSH van 47 en Hashimoto antistoffen. Ben normaal geen vaste klant bij de huisarts, maar ik voelde me zó rot (gestressed) dat ik echt niet anders kon dan hulp te zoeken. Het instellen ging juist wel heel goed, maar dat was wel heel geleidelijk hier. Maar het is heel normaal dat je je in eerste instantie bijna rotter voelt na ophogen totdat je lijf weer aan de nieuwe dosis gewend is.
Ai, dat klinkt echt heel zwaar. Hoop dat de wereld er voor jou over een paar weken al beter uit ziet. Hier trouwens ook Hashimoto.
Ah fijn dat dat normaal is. Ik dacht al langzaamaan weer gek te worden. Riep hier thuis al dat ik me beter voelde zonder medicatie onzin natuurlijk maar voor nu voelde dat even zo. Is het bij jou vanzelf herstelt allemaal of was het niet post partum?
Dankjewel. En is daar wel goed mee te leven zeg maar? Ik heb om me heen alleen maar negatieve ervaringen. Diegene heeft geen kinderen, werkt niet en is al 4 jaar bezig met herstel en instellen van zijn medicatie. Als dat mijn vooruitzicht is terwijl ik wel 2 jonge kids heb en wél moet werken weet ik niet of ik daar zo blij van word…
Het was niet post partum (althans: eigenlijk wel natuurlijk, maar de dondersteen in kwestie was al een jaar of 6 dus ik kan hem helaas niet rechtstreeks de schuld geven) Voor zover ik weet herstelt Hashimoto zichzelf echt niet, maar met medicijnen is er prima mee om te gaan. Maar ik geef wel eerlijk toe dat het echt niet altijd makkelijk is. Maar er is echt goed mee te leven zolang je stabiel blijft en aan de bel trekt wanneer je je niet goed voelt zodat de medicatie aangepast kan worden.
Hierbij is het (helaas) niet ‘grote stappen, snel thuis’. Sowieso kost het wennen aan en instellen op de medicatie tijd en helaas ook energie (die je al niet hebt), je lijf moet er soms echt aan wennen en vervolgens herstellen, grote veranderingen in medicatie vragen vaak meer. En het herstel is vaak sowieso vrij langdurig. Bovendien zaak het in de gaten te blijven houden; normaal past je schildklier zelf de hoeveelheid zonodig aan (bv. met temperatuurverschillen, bij meer of minder fysieke activiteit of als andere hormoonsamenstellingen in je lichaam veranderen), als dat niet meer gebeurt, dan moet je dan soms ‘handmatig’ doen (en dus meer of minder medicatie gaan gebruiken). Dit ook los van de gevolgen die Hashimoto (auto-immuun ziekte) eventueel heeft op het functioneren van je schildklier. Ik heb geen Hashimoto, wel een schildklier die weinig (niets?) doet. Instellen heeft bij mij helaas echt wel een flinke tijd (jaren) geduurd. Slik nu een jaar of 20 thyrax (op de merkloze levothyroxine reageerde ik niet) en daarbij cytomel. Heb zeker nog ‘restklachten’ (al is het door een combinatie van aandoeningen lastig te zeggen waar het precies door komt), maar functioneer wel weer. De medicatie was hier echt een uitkomst! En mijn tsh was vele malen lager dan die van jou!
Helaas is dat idd mijn ervaring ook en nee met 3 kinderen word je daar zeker niet blij van. Er zijn genoeg mensen die doen alsof het niks voorstelt, maar het heeft wel degelijk een flinke impact op mijn kwaliteit van leven gemaakt. Persoonlijk ben ik altijd moe. Niet meer zoals in het begin gelukkig, maar verschil merk ik wel. Maar zodra ik te weinig medicatie slik, voel ik me echt véél slechter. Als ik goed ben ingesteld gaat het verder wel ok, maar dat kan wel even duren. Sowieso kost het vaak tijd om goed ingesteld te raken, dat is ook wel normaal. Ik ben nu min of meer stabiel na ong 5 jaar, maar weet uit ervaring dat het ook zomaar weer kan veranderen helaas. Hopelijk is het bij jou wel tijdelijk.
Hier ook Haschimoto. Ik kwam er achter na 2 miskramen. Bij mij helpt de medicatie goed. Voel me er goed op. Goed ingesteld. Gebruik nu 100 micorgram en ben stabiel ingesteld al jaren. Voor mijn gevoel geen klachten.
@NiekeKris en @Suus1993 hè bah, daar was ik dus al bang voor. Zeker omdat ik zzper ben (klein bedrijfje, vorig jaar gestart). Op dit moment zou ik niet eens kunnen werken en nu raadt de huisarts het af. Maar ik ben wel benieuwd, konden jullie al die tijd niet werken? Of was dat alleen in het begin? (de eerste weken?) Het huishouden komt op dit soort dagen ook volledig op mijn man aan. Vanmorgen helaas weer doodmoe en uitgeput opgestaan dus dit wordt weer zo’n dag als gisteren, ik voelde me vorige week beter