Hoi dames, ik moet even dit van me af schrijven en misschien dat iemand mij een hart onder de riem kan steken? Ik woon in Stockholm, Zweden, hét land van de borstvoeding. Bijna iedereen geeft zijn kindje hier borstvoeding en ook overal. Openbaar vervoer, restaurant, café's, je ziet ze overal. Zie nooit een mama met een flesje haar kindje eten geven. Nu moest ik na een wat rottige bevalling wat in het ziekenhuis blijven en daar ben ik enorm gepushed om borstvoeding te geven. Ik wilde dat zelf ook heel graag maar onze zoon ging enorm achteruit in gewicht en kreeg een lichte vorm van geelzucht en hij had honger, het manneke. Ik had ondertussen al meer dan week in het ziekenhuis gelegen, voelde me enorm rot en wilde zo graag met hem naar huis maar ik mocht niet voordat hij omhoog ging in gewicht. Uiteindelijk heb ik een flesje geeist en meteen vanaf dat moment ging hij als een speer. Maar de eerste kraamdagen zijn door dat gepush en al die verschillende vk's (ze hadden een routerend systeem op de afdeling) met verschillende advies wel enigszins verpest voor mij. Wel tig dames hebben aan mijn boezem gezeten om onze zoon goed aan te leggen. Nu thuis heb ik nog verschillende keren borstvoeding proberen te geven maar ik was zo kapot van de bevalling en de hele nasleep dat uiteindelijk mijn vriend en ik de voedingen opgedeeld hebben en gekozen hebben voor de fles. Iedere 2 a 3 uur met hem op de borst liggen trek ik gewoon niet en bovendien merk ik dat mijn vriend het ook heel fijn vind dat hij zijn zoon kan voeden en de zorg met mij kan delen. We kunnen hem allebei heel goed troosten. Nu merk ik dat mijn melkproduktie natuurlijk aan het achteruit lopen is en zit ik met de gewetensvraag: doorzetten of helemaal kiezen voor de fles? Ik hoor hier verhalen van Zweedse vriendinnen die ondanks o.a. tweelingen, stolsels en knobbels in de borsten, koorts en kapote tepels doorgezet hebben en dan voel ik me zo'n slechte mama. Want moet ik nu niet gewoon doorzetten en de borstvoeding goed op gang brengen? Het is beter voor mijn kindje maar ik weet dat ik persoonlijk mezelf beter voel bij flessevoeding omdat ik dan de zorg kan delen met mijn vriend en af en toe ook het huis uitkan terwijl hij oppast. We wonen op een klein flatje en ik ga nou al tegen de muren omhoog. Op het consultiebureau en de verloskundige hier gaan er automatisch van uit dat je kiest voor bv en ik durf bijna niet te zeggen dat hij de fles krijgt. Voel me zo rot, het is net bijna een taboe. Doe ik nou echt mijn kindje tekort met flessevoeding?
Ik denk dat wij hier niet kunnen zeggen wat jij moet doen. Jij moet die beslissing maken. Wel herken ik gedeeltelijk jouw verhaal. In het begin is het soms écht zwaar. Ik vond het de moeite om door te zetten. Ik hoop dat jij ook een goede keuze voor jou kunt maken. In elk geval veel succes met die keuze.
Jammer ook dat je niet goed begeleid wordt en ze allemaal wat anders zeggen. Kennen ze daar niet zoiets als een lactatiekundige? Anders zou ik die eens bellen, want zo word je helemaal gek volgens mij. Het gaat namelijk niet altijd vanzelf allemaal goed en dan weet je een beetje hoe je problemen aan kunt pakken. En anders, het is toch jouw keus, daar hebben zij niets mee te maken!
Ik neig zelf iets meer naar flessevoeding omdat ik dan zeker weet hoeveel hij binnenkrijgt (hij is nogal een langzame eter en valt op mijn borst steevast na 5 minuten in slaap) en omdat ik dan de zorg beter kan delen met mijn vriend maar ik voel me zo'n slechte mama als ik kies voor flessenvoeding
meid luister naar je gevoel. Ik heb me eerst ook een beetje laten overrulen in het begin en al snel aangegeven dat ik het nix vond en me er absoluut niet goed bij voelde. VK vond het niet zo`n goed plan en wilde dat ik door ging zetten. Gelukkig had ik een superleuke kraamhulp die me al aardig in kon schatten en ook zei dat het niets voor mij was En mn moeder was erbij....toen was het soort van oke. Meteen flesvoeding gehaald en lekker aan de fles gegaan en ik heb er nooit spijt van gehad. Er viel echt een last van mn schouders af. Dus nogmaals je moet doen waar jij je goed bij voelt. Suk6 meid.
Je bent helemaal geen slechte moeder als je de fles geeft! Afgelopen week heeft in Nederland weer in de krant en de OPZIJ gestaan dat borstvoeding wellicht een heel klein beetje beter is, maar helemaal niet veel, dat al die adviezen zijn gebaseerd op ontwikkelingslanden waar het water niet goed is, dat het belang van de borstvoeding veel te veel een ideologie is geworden etc. Een hoogleraar, Pieter Sauer geloof ik, zei dat. Borstvoeding zal best net een tikje beter zijn dan flesvoeding, maar als het voor jou niet werkt, dan is het dat niet! Ik heb zelf uiteindelijk wel doorgezet, ook door dit soort druk maar heb er erg veel spijt van want de eerste maanden zijn er voor mijn gevoel wel door verknald. Ik had een kind die de tepel niet pakte en eigenlijk nooit heeft gesnapt hoe uit de borst te drinken (beetje te vroeg uit de buik gehaald door zw-vergiftiging is misschien de reden). Uiteindelijk met een tepelhoedje lukte het wel, maar wat een getob: een voeding duurde veel te lang voor haar en ze kreeg te weinig binnen. Gevolg: veel huilen, weinig slapen en een doorgedraaide moeder. Eenmaal over op de fles was ze een modelbaby. Doe waar jij je goed bij voelt en geniet ervan, want die babytijd gaat al zo snel voorbij! Groeten, Maaike
Of je een goede of slechte moeder bent heeft niets te maken met de manier waarop je kind melk krijgt. Maar wat ik me afvraag, ben je al eens op consult geweest bij een IBCLC lactatiekundige? Die zijn gespecialiseerd in problemen zoals waar jij nu tegenaan loopt, en zij kan je helpen om een beslissing te maken waar je je happy bij voelt. Er zit er in elk geval ééntje in Stockholm (misschien wel meer): Anna Westlund IBCLC Mossberget 8 Billdal S-427 50 Sweden
Er zit er ook een borstvoedingspecialist in het ziekenhuis waar ik bevallen ben geloof ik.. Ik zal eens op hun website kijken.
Voel je tot niks verplicht, als jij volledig flesvoeding wilt geven is dat JOUW beslissing, ongeacht wat een ander ook vind, vertrouw altijd op je gevoel, je bent helemaal geen slechte moeder, integendeel, je maakt je zorgen om je zoon of hij wel voldoende voeding binnen krijgt, dat maakt jou juist een hele goede moeder. Als jij het gevoel hebt dat je verder wilt gaan proberen met het geven van BV moet je het echt doen, anders krijg je er later spijt van als je niet alles geprobeerd hebt wat in je macht lag. Als je het gevoel hebt meer spijt te krijgen als je tóch doorzet en je er uiteindelijk geen fijn gevoel bij zult hebben kies je voor FV. Denk maar zo; Je zoon heeft maar één mama en voor hem is diegene de aller-aller-aller beste en dat ben JIJ. Succes met het nemen van je beslissing.
Misschien kan je ook nog overwegen om flesvoeding en borstvoeding te combineren? Het hoeft niet persé het een of het ander te zijn... Ik heb zelf na anderhalve week besloten te stoppen met borstvoeding. Ik heb te lang doorgemodderd terwijl het eigenlijk niet lekker liep (pijn en kapotte tepels) en toen ik de lactatiekundige op bezoek had gehad, was mn productie al een end teruggelopen. Heb toen moeten kiezen om het te laten gaan of het vanaf dat moment toch nog te proberen. Ik heb gekozen voor de fles, ik zat er zo doorheen. En op het moment dat ik de knoop had doorgehakt viel er een enorme last van me af. Ik kon weer genieten van mn kindje. Ik weet nu wel dat als het een eventueel volgende keer weer niet lekker loopt, ik eerder aan de bel ga trekken... Sterkte met het maken van een keuze. Het is belangrijk dat jij je er goed bij voelt!
De voeding die je geeft, bepaalt niet of je een goede moeder bent. Jij zult die keuze moeten maken, samen met je partner. Daarbij moet je inderdaad niet kijken naar anderen, ook niet naar degenen die ervoor gekozen hebben door te gaan. Wat zij gedaan hebben, hoef jij niet per se te doen of te kunnen. Maar als je twijfelt, zou ik nu alle hulp inschakelen die je kunt bedenken. Een lactatiekundige bijvoorbeeld. Of borstvoedingsorganisaties (ik weet niet of ze in Zweden organisaties à la de VBN hebben? Vast wel LLL, die is internationaal). Kijk, als de bv goed loopt, kun je je partner altijd een flesje laten geven. En je kunt je kindje ook meenemen ergens naar toe. Voor dat soort dingen zijn er wel oplossingen. Maar jij moet bedenken wat je wilt...
Hulppunt in Stockholm: borstvoedingskliniek in het Karolinska Ziekenhuis: tel 08-51774472 (amningscentrum) http://www.karolinska.se/templates/Page ... anguage=SV De Zweedse huporganisatie voor borstvoeding, Amningshjälpen: http://www.amningshjalpen.se/ Hun hulptelefoonnummer is: 0900 1002030
Hoi, Ik had het ook in het begin ik moet borstvoeding geven want dat is goed, en zo hoort het eigenlijk... maar idd het vele aanleggen ook snachts hakte er behoorlijk in. Toen hebben we idd gekozen voor de fles en kreeg gelijk opmerkingen daarover. Maar wij voelen ons er goed bij, en zeker ook omdat we de zorg kunnen delen. Ik zou dus ook zeggen doe waar jij je goed bij voelt, groot worden ze echt wel, met fles en borstvoeding. (en de flesvoeding is zooveeeel beter dan 25 jaar geleden denk ik dan maar) Succes en geniet van je kleintje!
Het is sowieso een moeilijke beslissing. Je moet ook achter je beslissing staan en resoluut zijn. Als je voor bv kiest, dan moet je investeren, geduldig zijn,een welwillende partner hebben en natuurlijk het moet ook een beetje meezitten dat je kindje goed hapt en goed groeit. Je kind kan niet beslissen,jij beslist voor je kind. Ik merk aan je verhaal dat je heel erg twijfelt. Ik stel voor dat je voordat je een besluit neemt, jezelf eerst eens goed laat voorlichten en toelichten betreffende een plezierige bv-periode, want dat is juist zo belangrijk. Genieten van de voeding die je kindje geeft. Je kan ook proberen om een combinatie tegeven van bv en kv,maar meestal loopt je productie dan wel terug en zal je uiteindelijk helemaal over gaan op kv. Als je besluit kv te geven op basis van wat voor argument dan ook, sta er dan achter, en twijfel niet. Heel veel succes toegewenst.