Ja het is voor beide kanten een moeilijk onderwerp...blijkt wel.. Maar TS zou fijn zijn als je wel nog even kwam reageren .... is tenslotte jouw`n onderwerp.... je bent vrij om je mening en gevoelens te uiten hier
ja nou dat zijn dan toch al betere reacties dan sommige wat ik hier lees nu weet ik niet of die perse van jou kwamen heb het even niet onthouden hahaha... Ja iedereen moet het niet alleen vanuit zichzelf zien toch?
Ik heb niet alle reacties gelezen. Ik snap dat er mensen zijn die vinden dat je blij mag zijn dat je kindjes krijgt; maar dat ben je ongetwijfeld ook. Ook ik bewonder het dat je hier durft uit te spreken dat je teleurgesteld bent. Ikzelf heb 3 meiden; ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik bij de eerste dacht: "zo, die hebben we vast", al wat er nu nog komt maakt me niet uit. Heeft me ook nooit uitgemaakt; ook nu ik zwanger van de 4e ben niet. Ook mijn man heeft geen voorkeur. Alleen mijn schoonvader was teleurgesteld bij de 3e dochter (was namelijk zijn 6e kleinkind; alle meisjes en heeft zelf 2 zonen). Maar die teleurstelling gaat snel over als je straks dat prachtige ventje van je in je armen houdt. En wat zullen ze heerlijk samen kunnen spelen. Wat zal je straks trots toekijken. Het komt echt goed; maar nu mag je dit gevoel hebben en niemand mag erover oordelen. Het is jou gevoel en dat mag er zijn. Sterkte en veel geluk!
@Tulip en Purk: sorry, in een mmmtopic waar ik mee praat worden meiden die "gewoon" zwanger worden breezersletjes genoemd. En ik ben er trots op!! TS: ik vind het voor jou erg vervelend dat je dit gevoel hebt. En ik schreef had al eerder en Purk ook al: als dit gevoel blijft ga dan hulp vragen. Voor jezelf en je gezin. Het is geen schande dit tevoelen maar doe er wel wat mee. Dat ik je gevoel niet snap, je mening niet deel, wil niet zeggen dat je gevoel er niet mag zijn.
oh ja en doe eens volwassen !! jeetje om nou meteen met de terme te gooien dat TS hulp moet gaan zoeken gaat wel een beetje ver he !!! en om nou iedere keer te beginnen over dat we voorzictig moeten zijn over wat we zeggen ivm dat er meiden lezen met ivf mmm enz .. ja dat weten we maar al te graag ... je ziet van te voren toch wat er als titel staat !! lees het dan niet hadden we al niet meer dan 20 pagina;s verspil aan ruzie maken ipv TS te helpen.. want als jullie goed gelezen hadden zijn er wel degelijk meer meiden met deze problemen !!!
Mijn schoonzus en zwager zitten ook in de mmm en zijn al 6 jaar bezig en het toekomst beeld ziet er somber uit..ZIJ zelf vroeg aan mij wat zou je graag willen krijgen en ben eerlijk geweest en zij ik zou graag een meisje willen hebben en toen zei ze met een lach dan heb je mooi pech want je krygt een jongen en ik zei dat ook dat ik een jongen kreeg maar een meid wilde...ze is mee geweest naar de echo en was toch duidelijk een jongen...en ze was trots want ze had gelijk en zei ach ik koop je gwn een balletpakje met olifantslurfje en we moesten lachen en ik huilen tegelijk want ben ook blij met mijn piellie..ik denk als zij sommige reacties hier leest gaat zeggen tegen de mmm´s meiden dat er wel overdreven wordt gereageerd...Ze vond het eerlijk van mij en ook zij heeft niet gezegd dat ze het niet normaal vond bla bla bla..Ze snapte me volkomen alleen als ik nou niet van dit jongentje zou houden ja dan ben ik gestoord maar hou er net zo van..moest ff omschakelen met de kleuren en spulletjes maar dat is al gelukt heb deze week lekker geshopt en kan niet wachten tot ik mijn binkje in me handen heb en hem in zijn tante's armen kan leggen want ik heb nog niet eerder zo'n trotse tante meegemaakt...Mijn moeder vroeg het ook aan mij en ik heb hetzelfde gezegd en mijn ouders zijn mijn zusje verloren doordat ze geboren is met trisomie 18...mijn moeder hoopte op een kleindochter maar is nu ook blij met een kleinzoon en ook zij vindt dat er overdreven wordt gereageerd hier... Dus ook WIJ die wel zwanger kunnen raken etc etc mogen ook best gevoel hebben.. en las van iemand hier een reactie dat je dit soort dingen niet op dit forum moet zetten omdat er hier meer mensen zitten met mmm of die afscheid hebben moeten nemen van hun droom... waarom mogen de meiden die gwn zwanger worden hier geen dingen neerzetten...dan moeten de vrouwen die hier niet tegen kunnen dit gewoonweg NIET lezen
Heb niet alles gelezen en sommige dingen even vluchtig. Op bepaald vlak herken ik het toch wel wat en vind ik het ontzettend dapper dat Judith, de TS, hier over schrijft. Daar is lef voor nodig, inderdaad omdat er toch een soort taboe op ligt. Ik ben wel zo'n 'mmm-meisje'. Heb ook gemerkt dat 'die groep' soms wel erg gevoelig is en dingen op zichzelf betrekt. Misschien begrijpelijk maar ik hou zelf wel van een beetje relativeren. Dat is ook nodig, júist als je 'in die wereld zit'. Een voorkeur? Ik weet niet of ik het zo moet noemen. Ik heb mezelf altijd met een dochtertje gezien. Eerder ben ik zwanger geweest, meisje geboren bij 20 weken. Nu ben ik weer zwanger, na een lange weg. Tsja, natuurlijk ben ik blij. Sowieso. Dolgelukkig (ondanks angst). En wat het ook zal zijn, het is goed. Ik zal houden van het kindje met alles in mij. Een jongetje lijkt me geweldig, een meisje lijkt me super. Beide oké. Máár, ik heb dus wel altijd die 'droom' gehad van moeder worden van een meisje. Misschien ook door m'n verleden. Wat ook wel een eng iets is en waar ik voorzichtig mee moet zijn. Als er nu een meisje in mijn buik zit, is dat nooit een vervanging van, natuurlijk. Het 'geneest' ook niet het verdriet. Maar ik kan het niet uitleggen, wat het is... Ja, in winkels trek ik nu nog vooral naar meisjes-spullen. Gaat gewoon. Dat is dat stukje fantasie, denk ik. Maar ik rem mijn 'fantasieën' wel af. Want, het kan ook een jongetje zijn. En ís het een jongetje, dan ben ik dolgelukkig. Zeker. Feit dat wij ook maar één kindje willen speelt ook mee. Misschien is dat ook wat ik voornamelijk herken. Je hebt een droom en die 'valt kapot'. Dat kost even wat tijd. Wel vind ik dat je gewoon goed moet opletten. Merk je bij jezelf echt dat het invloed heeft op je gemoed maar vooral op je reactie/gevoel naar je kindje(s), dan denk ik dat hulp wel belangrijk is. Dus echt eerlijk naar jezelf durven en leren kijken is denk ik waar het om gaat. Leren focussen op wat wél is. Het cliché 'tel je zegeningen' gaat wel op, denk ik. Ik heb respect voor Judith, voor haar openheid en hoop dat ze hier uit komt en dolgelukkig wordt met haar prachtige gezin. De reacties vind ik wat hard en soms ook respectloos. Je kunt het er niet mee eens zijn maar wel iemands gevoel respecteren. Zelfs als je je er niet in kunt verplaatsen.
ik heb t maar ff in een persoonlijk berichtje gehouden... want de sfeer in dit topic is niet zoals hij hoort op het forum vind ik hoor... tsjoh wat kunnen sommige hard en gemeen zijn....
Jeeeej...... wat heb ik een hoop gemist..... ik ben ruim 24 uur op mijn werk geweest en heb het dus niet meer mee kunnen volgen!! En ook nu heb ik de tijd helaas niet om alle reacties te lezen.... maar wat een hoop discussies, verwijten en moeilijke dilemma's lezen.... ik ben in principe blij met alle reacties, want ik heb dit topic niet alleen gepost om gelijkgestemden te ontmoeten, maar wilde gewoon ieders mening horen! Ik had niet kunnen voorspellen dat dit zoveel teweeg zou brengen bij iedereen! Laten we in ieder geval stoppen met elkaar te veroordelen, verwijten te maken en elkaar te overtuigen. Ik voel dit nu zo, of mensen dat normaal vinden of niet en ik heb al meerdere malen vermeld dat voor mij voorop staat dat ik straks twee gezonde kinderen heb en dat ik gezegend ben met twee keer snel zwanger worden en dus twee kinderen te mogen krijgen. Maar buiten dat alles heb ik het heel moeilijk met het feit dat het een jongen is....en dat komt heus goed....van mijn eerste zoon houd ik ook ontzettend veel en wil ik hem nooit meer kwijt.... maar nu voelt het zo.... en het is geen ramp, het is niet ziekelijk, het is een (tijdelijk) gevoel van teleurstelling en inderdaad afscheid nemen van een droom (rouwproces of niet....) In ieder geval iedereen enorm bedankt voor alle reacties, maar laten we wel lief en respectvol blijven, want dat hoop ik ook te zijn voor iedereen.... mijn gevoel is even lichtelijk ontspoord en ik doe er alles aan om dit nu weer op een rijtje te krijgen, maar aan mijn verstand mankeert gelukkig niet!!! En ik ga vanavond proberen alle reacties te lezen, want het zijn er echt heel veel inmiddels...230!!!!
Wat een onzin, wie reageert hier nou zonder gevoel??? 't Is verschrikkelijk voor Edith wat er is gebeurd, daar zullen we het allemaal over eens zijn. En ik snap ook dat je dan wel even schrikt van zo'n topic. Maar omdat zij haar zoontje heeft verloren, mag ts deze gevoelens niet hebben?