ja hier ook nog altijd wel last...vrees dat het altijd wel wat zal blijven. Bij mij weten ze wel niet waardoor het kwam. Dochter draaide ook nog wel toen ze in t geboortekanaal zat dus wellicht dat in combinatie met ineens heel snel eruit komen dat de boel heeft doen 'ontploffen'
Ik ben niet zwanger, maar wel een puntje over alle zwangeren om mij heen: Er wordt verwacht dat je elke echo prachtig vindt. Dat vind ik helemaal niet. Ik vind er hol aan, en 3D echo's vind ik zelfs eng ... haha.
Ik vind op dit moment "hoe gaat het?" al een hele lastige. Want echt leuk is dat zwanger zijn niet. Maar dat mag je niet vinden. En het gaat niet zo heel goed (groeiachterstand, andere onzekerheden...) Maar dat wil je dan niet zeggen. Dus op die vraag antwoord ik meestal: "Ja goed, geen kwaaltjes."
Ik verbaas me over de weerstand waar ik op stuit als ik zeg dat ik m'n (schoon)ouders pas inlicht als de baby al geboren is (overigens niet van onze ouders zelf, haha). En ook als ik zeg dat we het wel laten weten wanneer naaste familie welkom is om op bezoek te komen en dat ik het superbijdehand zou vinden als onze ouders opeens op de stoep zouden staan. Maar ik merk sowieso al dat het gros van de mensen erg slecht hun eigen grenzen kennen en kunnen aangeven en dat ze daarom die van een andere al helemaal niet accepteren.
Ik heb een keizersnede gehad en zie dat absoluut niet als falen. Wel vind ik het jámmer dat het vaginaal niet lukken. Maar na 22 uur ploeteren en 1,5 uur persen was een keizersnede medisch noodzakelijk. Helaas werkte de ruggenprik niet dus moest ik onder narcose. Toen ik wakker werd, had ik enorme pijn aan mijn wond. Dit heeft zeker 3 dagen geduurd. Kan misschien ook komen omdat ik zo aan het eind van mijn latijn was. En daarbij heb je een veel langer herstel. Dus als mensen tegen mij zeggen van: oh makkelijk, een keizersnede dan ben ik om te ploffen. Taboe ° dat je je fantastisch zou moeten voelen als je zwanger bent. ik heb er lang over gedaan om zwanger te worden, maar ik keek hem er uit. ° inderdaad die roze wolk. die is er niet. wel roze plukjes waar je zo nu en dan opspringt ° de reguliere taboes zijn natuurlijk roken en drinken tijdens de zwangerschap
Je bedoelt dat je ze niet belt als het begonnen is? Vind ik heel normaal. So hebben het alle 3 de keren niet geweten dat het zo ver was, mijn ouders alle 3 de keren wel, maar alleen bij de 3de heb ik ze gebeld omdat ze de oudste 2 moesten ophalen. En op bezoek komen ook pas na afspraak hoor, alleen de vk mocht zonder komen
Dat ik de ruggenprik de uitvinding van de eeuw vond! En dat ik er over denk om hem straks maar meteen te laten zetten als het begint Had al 9cm toen ik hem kreeg...en ja...achteraf dacht ik: huh? Dat ik hem nog kreeg! Maar daardoor was het super gezellig en relaxed tijdens het persgedeelte, en het vooruitzicht dat je daar dus niks van ging voelen... Hoezee!
Ja, dat bedoel ik inderdaad! Laatst vertelde een vrouwtje dat haar hele familie op de gang van het ziekenhuis zitten wachten. Hadden ze allemaal iets te eten meegnomen en alles ... Een soort van picknick dus. En m'n oma hoorde dat en die zag het wel zitten. Toen heb ik dus even verteld dat helemaal niemand er achter komt wanneer en waar ik beval. Vond ze me een bitch
Oeh ja, zo ging het bij een nicht van me ook. Een deel van de familie was er bij voorbaat al bij en de rest kwam meteen zodra de baby geboren was, nog op de verlosafdeling. M'n moeder vond het maar raar dat ik dat zelf (een week later) absoluut niet wilde! Ik ben bevallen in t zh, een paar uur later mocht ik weer naar huis en toen waren mn (schoon)ouders daar van harte welkom. Maar al tijdens of vlak na de bevalling? No way!
- dat je er helemaal geen zin in hebt dat je schoonouders na een paar uur hun kleinkind willen zien en naast je bed staan; - dat je full time wilt blijven werken (ik ben gewoon dol op mijn werk en maak flink carrière. Ja ik ga mijn kind 5 dagen per week "dumpen" bij lieve leidsters die veel meer van kinderen weten dan ik.... Nou en?! Als het enorm tegenvalt zien we dat dan toch wel) - dat je sommige vriendinnen saaie moeders vindt geworde - dat je elke kilo erbij er stiekem eentje teveel vindt... Ja, ik klink nu als een egoïstische draak. Dat ben ik ook na 35 weken; mag ie er please over 2 weken gewoon uit?!
Nou toevallig was ik laatst bij m'n vader en (stief)moeder en die (met name smoeder) zeiden: "laat je weten als het begonnen is?" Ik ehhh nee, ik laat niemand iets weten tot we lekker een paar uurtjes na de geboorte zijn. Heerlijk even met z'n 3!
Dat die roze wolk inderdaad inktzwart kan zijn en dat maanden of langer zo kan blijven. En dat hormonen en slaapgebrek ervoor kunnen zorgen dat je nadenkt over manieren om je kind wat aan te doen. En jezelf. Ik wist wel van postnatale depressies, maar toen ik daar eerlijk over probeerde te zijn bleken de muren overal zó hoog te zijn dat ik het meeste alleen heb moeten doen en dat heeft veel (emotionele) schade aangericht. Dusdanig dat ik, in combinatie met mijn medische toestand, moet besluiten het bij 1 kindje te laten en dat inderdaad ook een groot taboe is..
Oh ja, dat ik mijn man er niet bij wilde hebben toen ik ernstig ziek werd in het ziekenhuis (HELLP).. en ze hem uiteindelijk maar zelf belden toen ik een spoedkeizersnede zou krijgen.
Ik heb hem al gelezen maar daar ga ik dan ook: Ik vind zwanger zijn niet leuk. Geef mij de (natuurlijke) bevalling maar. Ik weet dus niet of keizersnee een taboe is, maar ik moet er niet aan denken. Als het er op aan komt ok prima, kindje moet eruit en het is ook vaak voor de gezondheid van het kindje, dus ok...maar als ik zie hoelang vrouwen met een ks uit de running zijn, nee ik benijd ze zeker niet. Verder wil ik gewoon na de bevalling beslissen of ik er "klaar" voor ben om kraambezoek te ontvangen. De eerste keer hebben we maar gezegd dat de vk niet van te voren een vrije kaart voor bezoek wilde geven, gezien mijn gezondheid en die van de baby. Deze keer heb ik gewoon ronduit gezegd dat de zwangerschap zo zwaar is dat ik nu niet wil beslissen en zeker niet van te voren ga bellen. Als ik me goed voel dan krijgen mensen telefoon, en misschien zelfs wel een telefoontje met de mededeling alles is goed, morgen zijn jullie de eerste. Hier word heel erg raar naar gekeken, maar waarom zouden wij niet mogen doen waar wij ons fijn bij voelen?
Als ik in de toekomst nog eens zwanger mag worden en we gaan bevallen dan laat ik niks horen. Ik wilde mijn ouders wat laten weten, maar mijn schoonmoeder niet. Want dat mens is zo egoïstisch als de pest. Mijn ouders hebben mij met rust gelaten tijdens de bevalling. Het duurde allemaal veel langer dan gedacht. Zij zaten ook in spanning. Mijn schoonmoeder heeft zitten appen en bellen 'omdat ze niks hoorde'. Wat denk je? Dat ik een update ga sturen als ik vol in de weeën hang? Uiteindelijk een heftige bevalling gehad en keizersnede (onder narcose). Staat ze ineens op de stoep!!! Echt... ben nog steeds om kapot te vallen als ik er aan denk.
Wat ik in dit topic lees, maar gelukkig niet in mijn omgeving heb gemerkt. Borstvoeding geven in gezelschap. Mijn kindje voedden is niet altijd een speciaal of intiem momentje, maar vaak gewoon noodzakelijk. Mijn zoontje had in de eerste weken momenten dat hij drie keer per uur wilde drinken of uren achter elkaar. Gezellig zit ik dan in een kamertje, terwijl mijn vriend en de visite gezellig aan het kletsen zijn. Heb weinig vrouwen meegemaakt die even weg gaan om hun kindje de fles te geven. Of het taboe is weet ik niet, maar ik had dr eerste maanden echt onderschat. Ik dscht dat baby's netjes om de drie uur kwamen en dan verder gingen slapen. Maar nee de eerste nachten tot de ochtend met baby in mijn armen gezeten tot hij eindelijk ging slapen zonder de borst.
raar aangekeken worden door sommige mensen omdat we met de 6 weken verteld hebben dat er een kindje kwam.. kreeg zelfs appjes gefeliciteerd meer zou je niet de eerste echo afwachten.. erg boeiend of ik het nu vertel of pas met de 12 weken... mensen altijd met hun vooroordelen..
Nou idd! Wie bepaalt dat? En mag je het ook niet delen als het wel misgaat? Ik vind dat een ouderwetse gedachte en bovendien mag iedereen zelf weten hoe en wanneer ze het vertellen!