Rechtop zitten en een beetje netjes eten.. maar ze zijn 3,5 en bijna 2. Ik vind het op deze leeftijd vooral belangrijk dat eten gezellig is en ontspannen. Ik ga dus écht geen strijd aan. Stimuleer wel het bord leeg te eten, maar vol is vol en dat is in mijn ogen ook ongezond om dan nog door te moeten eten. Ze knoeien een hoop maar zolang ze hun best doen, zeg ik er niet zoveel van.
Smakken en met volle mond praten heb ik last van, dat vind ik echt smerig dus dat wil ik niet aan tafel. Verder geen "eisen", al ben ik nog niet zover met mn dochter, ik ben niet zo moeilijk daarin. Als t maar gezellig is
Dit. Soep van je af lepelen? Haha ben altijd al blij dat ik niet knoei. In een restaurant doen we wel wat officiëler. Servet op schoot, ook bij de jongens, wij leggen ze uit welk bestek waar voor is etc. Niet smakken doe ik al vanaf 1 jaar want ik krijg daar echt moord neigingen van 😬 Maar vooral lekker en gezellig genieten van je eten. Die elleboog af en toe zal mij een worst zijn. Wij hebben vrienden en daar wordt nooit wat gezegd onder het eten, nooit! Echt doodse stilte. Gewoon awkward.
Niet met volle mond praten (tenzij we wie heeft er wel eens een ongeluk in de tunnel gezien spelen 😜 en niet smakken. Patat en als ze iets moeilijker op hun vork/lepel krijgen mogen ze met hun handen doen. Slurpen met spaghetti a la lady en de vagebond maar niet met soep. 1 en 3 zijn ze dus eten moet gezellig zijn en dat kan uiteraard netjes maar het zijn kinderen dus het moet leuk blijven ook!
- niet smakken - geen telefoons aan tafel - bestek gebruiken, behalve met patat - opscheppen wat je gaat opeten - blijven zitten tot iedereen klaar is - niet boeren, geen scheten
Hier ook de standaard regels zoals niet smakken, niet met volle mond praten, geen telefoons, blijven zitten tot iedereen klaar is... met uiteten gelden in principe dezelfde regels, servet gebruiken oké maar aan soep van je af lepelen doen we niet.
Dit. Eten moet vooral gezellig zijn. Niet boeren, niet met volle mond praten,... maar verder? Buitenshuis zullen er wel meer regels bijkomen maar dat gedrag kopieer je ook van andere mensen dus daar maak ik me geen zorgen om. Soep van je af lepelen heb ik nog nooit van gehoord denk ook niet dat ik dat kan haha in welke hand hij zijn mes en vork heeft maakt me ook niks uit. Denk ook dat hij linkshandig is dus ga het hem niet rechtshandig aanleren. Is ook zo onnatuurlijk. Thuis moet je altijd jezelf kunnen zijn. Altijd!
Soep lepel je toch van je af om niet te morsen? Daar is de kans groter op als je de lepel naar je toe omhoog brengt dan van je af. Mijn dochter eet nu nog met de handen, maar ik zal er wel op letten dat ze mes en vork in de juiste handen heeft. Ikzelf eet omgekeerd met mes en vork (blijkbaar zat ik tegenover mijn ouders tijdens het eten en heb het op die manier afgekeken), ik heb me er regelmatig opgelaten over gevoeld als ik ergens anders dan thuis at. Om die reden vind ik het belangrijk dat ze later weet wat de juiste etiquette is (als het me lukt om die aan te leren ).
Hier 2 linkshandigen in huis (man en oudste) en als je links bent is het toch juist makkelijk dat je je vork in je linkerhand mag houden? Maar het is maar net wat je ze aanleert. Net als viool spelen bijvoorbeeld, je houdt de viool niet aan de andere kant omdat je links bent. Kan soms ook juist in je voordeel werken
Hier zijn we thuis niet zo moelijk, ze eten dus gerust met hun handen, boeien . Maar ze weten wel dat hun vork links hoort en hun mes rechts en ze kunnen het wel. Maar ook thuis geen boeren of scheten aan tafel (oudste is soms nogal winderig en loop dan netjes naar de wc). En niet smakken. En aan tafel blijven zitten totdat iedereen klaar is. Vind dat vooral vervelend als ze dat niet kunnen als we ergens anders zijn. Laatst een nichtje van toen bijna 4 die niet aan tafel kon blijven zitten (tja niet kunnen, is maar wat je aanleert) en onze kinderen maar netjs blijven zitten, was echt sneu.
Dat vind ik dus ook vervelend: andere kinderen (mijn neefje en nichtje) die wel van tafel mogen en de mijne die dus moet blijven zitten... Sowieso vind ik het irritant als je ergens zit en er vliegen tijdens het eten steeds kinderen om je tafel heen (dan heb ik het natuurlijk niet over pannenkoekenrestaurants oid). Verder: netjes zitten, niet smakken, niet met volle mond praten en eten met je mes en vork. Maar soms wordt het thuis wel eens vergeten hoor.. Een boertje komt soms per ongeluk. Ze mag overigens tijdens het eten best naar het toilet als het moet. M'n schoonmoeder deed daar altijd zo moeilijk over toen ze net zindelijk was, nou doeiiii! Daar doen ze dus helemaal niks qua etiquette maar daar begon ze over te zeuren haha :').
Hier thuis de algemene regels dus inderdaad niet smakken, blijven zitten, netjes zitten, niet praten met volle mond enz. Maar de juiste etiquette proberen we ze wel aan te leren. Ze gaan mee als wij uit eten gaan ook in het hogere segment en moeten dan wel 8 gangen lang zichzelf goed kunnen gedragen. Netjes eten en zachter praten bijvoorbeeld dan dat ze thuis doen. Ik leer ze hoe ze hun bestek neer moeten leggen, ze gebruiken hun servet juist en weten hoe ze met het personeel op een correcte manier moeten communiceren. We krijgen altijd complimenten dat ze het zo ontzettend goed en boven verwachting doen. Dus ik denk dat onze lessen helpen Oh en 5 uur aan tafel zitten is geen echte straf voor ze hoor ze vinden zulke diners echt geweldig.
Etiquette niet, vind ik echt te ouderwets voor woorden. Who cares welke kant ik mn soep op lepel Gewone tafelmanieren wel, zoals de meesten hier.
Ik vind vooral dankbaarheid voor het eten dat we hebben erg belangrijk. Dat het niet vanzelfsprekend is. Met eten (expres) gooien of spelen leer ik mijn zoontje dan ook af. Terwijl zoveel mensen sterven van de honger vind ik etiquette echt een brug te ver, gewoon de normale fatsoensnormen is voor ons voldoende. Het avondeten zien wij als een familiemoment en het mag vooral gezellig zijn.
Ik vind het voor een kind juist belangrijk lekker te spelen met eten Toen ik au pair was bouwde ik eerst altijd dingen samen met de kinderen van hun eten. Een vulkaan op hun bord (eten bij elkaar op een hoop, gat in het midden en jus erin) was favoriet. Pas daarna aten ze het op Ik zal mijn kindje straks ook stimuleren om lekker creatief te zijn met eten. Als er maar gegeten wordt. Maar we bouwen lekker gezichtjes, huizen, bergen, vormen etc. op het bord. Heerlijk! En met de handen eten heb ik ook geen enkel probleem mee. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Vieze handen? Dan wassen we ze gewoon na afloop. Aan welke kant mes en vork ligt interesseert me ook niet zo. Zelf leg in tijdens het eten mijn vork aan de kant waar ik het makkelijkst mee mijn vork vasthoudt en dat is voor iedereen anders. Keukenpapier en servetten dienen hier voor als er een echt grote vlek op tafel is gevallen (zoals eergisteren, ik gooide de jus om...). Niet voor op schoot. Nee ik ben wat dat betreft heel makkelijk, zo heb ik het van huis uit ook altijd meegekregen. Avondeten is leuk. Oh ik heb alleen tijdens mijn werk als au pair één regel gehanteerd die ik ook straks met mijn eigen kindje wil aanhouden: eerst eten, dan pas drinken. Want anders zitten ze vol van het drinken en eten ze niet meer, om daarna een uur later honger te hebben want dan is de maag weer leeg.
Wij letten thuis wel enigszins op hoe het hoort, juist zodat het in een restaurant bij de kinderen vanzelf gaat. Wij gaan vrij vaak uit eten, dus ik vind het wel belangrijk dat ze weten hoe het hoort. Vooral onze oudste is echt een varken aan tafel. Ik heb al wel 1000x gezegd: niet met je mond open eten, gebruik je vork, niet je handen aan je shirt afvegen, niet je vingers aflikken. Ik gruwel er zelf al van hoe hij eet, laat staan als een vreemd het ziet. Helaas wil het kwartje niet vallen. Zelfs zijn broertje van 2 eet netter dan hij...
Wij zijn niet super streng daarin maar hebben wel wat dingen : - eten aan tafel, niet voor de tv. - niet met volle mond praten. - geen telefoons tussendoor (mijn moeder belt regelmatig tijdens het eten maar dan bel ik later terug ). - wachten tot de ander klaar is.
Etiquette? Van het woord alleen al ga ik over mijn nek. Heel simpel hier: Niet met volle mond praten (hoewel we daar op deze leeftijd nog niet streng op zijn... toch eens over nadenken), niet slurpen, geen telefoongedoe, handen niet aan het tafelkleed afvegen, niet gooien met eten, wachten tot de anderen klaar zijn, geen voeten op tafel (is hier nu in lijkt wel). Zitten mogen ze van mij ook best op de knieën. Het lijkt een natuurlijke houding voor de oudste, dus straf ik dat niet af. Als het maar bij zitten blijft. In een restaurant? Hmmm... hetzelfde eigenlijk. We nemen ze gewoon niet mee naar hogere klasse restaurants. En wij zullen wel beter opletten, maar etiquette doe ik echt niet. Dan voel ik me niet thuis en ga ik wel ergens anders eten. Mijn moeder zei altijd: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. En ik erger mezelf altijd aan dat uit de hoogte gedoe.
Oh, dat laatste vind ik altijd zo sneu. Je kunt toch niet eten als je dorst hebt? Gewoon een glas water bij het eten.