Onze kat was gisteren en vandaag ziek, hij was steeds aan het spugen en at en dronk niks meer, dus ik heb vanmorgen de dierenarts gebeld en die zei dat we dan echt vandaag even langs moesten komen. Alleen heb ik geen rijbewijs dus is mijn man vanavond met hem naar de dierenarts gegaan, hij vond dat ik me weer aanstelde en veel te snel de dierenarts belde, en toen hij thuis kwam zei hij. "Ze vonden dat we wel erg snel naar de dierenarts hadden gebeld... en ik heb gezegd dat ik er geen bal van geloofde dat de dierenarts dat had gezegd. Ik geloof er ook echt niets van, hij heeft wel eens vaker van die uitspraken waar hij voor mijn gevoel een beetje zijn eigen draai aan heeft gegeven, of eigen waarheden verzint. Ik kan het natuurlijk nooit bewijzen dat het zo is, maar soms schaam ik me er ook weleens voor als het er zo ik bovenop ligt en hij dat doet als we bij vrienden of famiie zijn waar ik zeker weet dat ze merken dat hij eigenlijk een beetje zijn verhaal zit "aan te dikken" of zijn eigen waarheid een beetje verzint. Maar ik weet niet hoe ik ermee moet omgaan, maar wat ik vandaag heb gedaan was ook niet zo slmi.. ronduit zeggen dat ik hem niet geloof... hij zal natuurlijk nooit zeggen van "Nee, je hebt gelijk schat dat hebben ze niet gezegd, ik verzon het maar.".... maar wat moet ik er wel mee? En wat moet ik nu doen? Moet ik het maar laten rusten? Moet ike rnog wat over zeggen???
Ik zou de dierenarts effe bellen Gewoon zeggen dat je je nog zorgen maakt over de poes. Hoor je vanzelf of je man langs is geweest Moet ie maar eerlijk zijn hoor!!
ik zou het laten rusten.. hij weet zelf toch ook wel dat hij veel aandikt, en dit dan waarschijnlijk ook weer... dan moet hij maar niet zo vaak overdrijven
hij zal waarschijnlijk toch niet toegeven dat de dierenarts het niet heeft gezegd, want dan valt ie door de mand. maar waarom zou hij dingen zeggen die helemaal niet waar zijn? wat bereikt hij daar mee? helemaal niets. ik zou er wel met hem over praten, want een dierenarts zegt zulke dingen niet. als je ongerust bent over je huisdier mag je altijd langskomen. als is het alleen om je gerust te stellen
Hij is wel naar de dierenarts geweest hoor, de dierenarts heeft hem een spuitje gegeven tegen het overgeven en tabletjes voor als het morgen nog niet over mocht zijn.. maar ik geloof gewoon niet dat die dierenarts heeft gezegd dat we wel erg snel met hem naar de dierenarts zijn gegaan...vind het zo stom dat hij dat soort dingen zegt.. Welke dierenarts zegt dat nou? En ik weet nog van de vorige keren ( we hebben twee katten en ze hebben wel vaker zo'n soort virusje gehad) dat ze wel eens gezegd hebben dat je met zulk soort dingen wel naar de dierenarts moet gaan als het niet binnen 24 uur ophoudt omdat katten vrij snel uitdrogen en ook vaak helemaal niet meer uit zichzelf beginnen met eten als ze zich zo misselijk voelen, ze kunnen zich dan gewoon uithongeren.
Oh, dus hij is wel geweest? Nou, dan zou ik het laten rusten...Wel duidelijk aangeven dat ik zoiets heb van jaja..het zal wel... Vinden mannen vaak niet leuk haha (ervaring)
Ik zou me er niet zoveel van aantrekken en je hoeft je ook niet over te schamen hoor. Het iets van hem en hoort blijkbaar bij hem. Misschien hebben vrienden en familie hem ook wel door. Vraag het ze een keertje.
Ik heb geen flauw idee waarom hij dat doet, het lijkt bij hem wel een automatisme, ik wel vaker dat opeens m'n "voelsprietjes" aanvoelen dat er iets niet klopt aan een verhaal van hem, en dat vind ik erg vervelend, en ook raar, maar het erge is dat je het nooit kunt bewijzen. Het is zelfs weleens zo dat hij mij weleens is zo'n verhaal wil meetrekken, dan weet ik niet precies meer hoe iets gegaan is, en dan verteld hij erover NET een beetje anders (interessanter) dan het volgens mij gebeurd is... maar hou dan altijd maar m'n mond, ik doe niet mee aan dat verzinnen van hem... maar ik zou weleens willen duidelijk maken hoe stom het staat wat hij doet, en ik vraag me ook af wat voor zin het heeft...?
Ja ik weet dat ze het door hebben, ik heb mijn vader ook weleens horen zegge dat hij mijn man z'n verhalen vaak met een flinke korrel zout neemt, en vroegere vrienden van hem ook... maar hij verteld het altijd allemaal zo gewichtig (het is een echte prater in tegenstelling tot mij) dat het soms echt raar overkomt...
Mijn vriend heeft het ook wel een beetje naar andere mensen. Gelukkig niet naar mij toe. Ik zie het altijd aan em als tie niet helemaal de waarheid verteld. Het is toch een beetje machogedrag naar anderen toe. Ik haat dat maargoed...doe toch normaal, da's al gek genoeg Heb hem weleens gevraagt of tie niet tevreden was met wat ie heeft omdat hij de verhalen altijd net wat smeuiger maakt.. Als je leven interessant genoeg is hoef je het toch niet nog smeuiiger te maken?? Maar ik ben er ook nog niet achter wat het uiteindelijk is...
De dierenarts heeft toch zelf gezegt dat je langs moest komen toen je hem die ochtend belde om te vragen wat je moest doen. Dan gaat ie later toch niet opeens zeggen dat je te snel heen bent gegaan. Dat is bewijs, zou ik zo zeggen.
Als je je zorgen maakt om de kat, bel dan de dierenarts. Dat staat los van je man. Tegen je man kun je zeggen: Liever een keer te vaak naar de dierenarts dan een keer te weinig en dat het dan te laat is.
ik zou de dierenarts bellen en vandaar uit bedenken wat je er al dan niet mee moet. als hij echt loog is dat duidelijk. als hij niet loog (wat ik me niet kan voorstellen anders had de dierenarts je aan de telefoon wel verteld dat het niet nodig was om te komen) daarna kan je hem in een gesprek confronteren met de manier waarmee hij met de waarheid en vooral met jou gevoelens omgaat. hij kan ook op een andere manier duidelijk maken dat je misschien weleens de neiging tot overdrijven hebt. dat hoeft hij niet over de rug van een dier te doen. hoe is het nu met de poes?
Sorry maar ik vind het echt niet kunnen hoor... Je kunt niet zomaar iets gaan verzinnen om je eigen verhaal geloofwaardiger te maken of om je gelijk te halen, en ZEKER niet de persoon die je het meest zou moeten kunnen vertrouwen van iedereen... Ik zou me daar echt ontzettend kwaad over maken! Ik zou echt zeker de dierenarts bellen en hem ermee confronteren als hij heeft gelogen. Dan maar ruzie, kan me niets schelen. :x Maar zo keihard in je gezicht liegen kan ook echt niet!
Dat kwam ook al in mij op, gewoon doen. Je bent toch erg gek op je huisdier en als de dierenarts dat idd zegt dan kun je het laten rusten. Stel dat er wel wat is dan blijf je altijd zitten met: Had ik maar....
Ik zou het ook erg vreemd vinden, en hem er toch mee confronteren. Dan maar ruzie inderdaad. Ik zou hem ook zeker voor het blok zetten bij vrienden, als mijn man iets overdreven zou aandikken zou ik gewoon zeggen, Goh, zo herinner ik het me helemaal niet eigenlijk. Veel sterkte, lijkt me erg vervelend!
Heeft hij dat altijd al gedaan ? Of is het je op een bepaald moment gaan opvallen ? Er moet een oorzaak zijn dat je man dat gedrag vertoont. Waarom denk je dat jij dat doet ? Misschien, als je er een reden voor kunt bedenken, dat je er iets meer mee kunt ? Bekijk het eens van zijn kant uit en vraag je af waarom hij dat doet. Ik praat zijn gedrag niet goed hè, begrijp me niet verkeerd. "Liegen" vind ik überhaupt niet kunnen in een relatie. Maar ik bedoel dat mensen altijd redenen hebben voor bepaald gedrag. Als je man dingen vaak aandikt of een eigen draai geeft aan bepaalde dingen, dan zou het kunnen dat hij de ervaring heeft dat dat in het verleden altijd goed heeft gewerkt om bijvoorbeeld confrontaties of discussies te voorkomen In het geval van de dierenarts bijvoorbeeld... Dat hij graag gelijk wil krijgen over het feit dat hij vindt dat je te snel naar de dierenarts wilt met de kat... Hij is bang dat jij dat niet van hem aanneemt en dus haalt ie er de dierenarts bij. Dat lijkt hem geloofwaardig en op die manier hoopt ie misschien een hele discussie over de kat uit de weg te gaan... Of misschien heeft hij zelf een issue met vertrouwen ?
Ow bah vervelend dit, Ik zou hem er wel een keer op pakken en hem met de neus op de feiten drukken, door bijv de dierenarts te bellen
Maar in het geval van de kat slaat het gewoon nergens op, hij wilde gewoon zijn gelijk doordrammen, want een discussie zou er niet meer komen gezien hij toch al naar de dierenarts was geweest. Misschien wilde hij voorkomen dat TS tegen hem zei, "zie je nou wel, gelukkig zijn we naar de da geweest". Maar als je dingen verzint omdat je niet tegen zo'n opmerking kan, pfff....