Wauw meid..wat een verhaal. Ik wens je heel veel sterkte en hoop voor je dat de "ellende" snel voorbij is en je pijn dragelijk word.
in het ziekenhuis heb je als alternatief een pijnstilling infuus/spuit. Dit heeft mij beide keren enorm geholpen! In sommige ziekenhuizen kun je ook lachgas krijgen. Maar de spuit kan je overal krijgen. Laat dit door je gyn vastzetten in je dossier dat ze je dit zonder morren gaan geven. Want je hebt zusters bij die vaak terughoudend zijn en je te lang laten doormodderen. Zeggen dat je chronisch pijnpatient bent hebben ze soms geen oren naar. Als je gyn het vastlegt in je dossier hoef je je daar tenminste geen zorgen over te maken. Ow, dus op extra hulp tijdens kraamweek hebben ze ook al bezuinigd. Balen zeg. Maar zat eraan te komen want ik kreeg het toen ook met veel moeite. Fijn dat je familie je extra komt helpen. Probeer daar dan in die periode ook optimaal gebruik ervan te maken. Dus niet toch stiekem dingen zelf doen Sterkte meid! Leef zo met je mee!
Sterkte drieka echt verschrikkelijk dat je geen keuze hebt Ik hoop dat er nog iets op te verzinnen is om het enigszins dragelijk te houden, en dat de tijd voorbij mag vliegen!
Jeetje meid, kan mee voorstellen dat je bang bent voor wat mogelijk komen gaat. Echter, je hebt weloverwogen de beslissing genomen om zwanger te worden ondanks dat je wist dat dit een zware weg zou gaan worden. Dat betekent toch dat je heel erg sterk bent! En kijk eens hoever je nu al bent gekomen! Daarom denk ik dat jij dit kunt, die vier weken zullen moeilijk zijn, maar heb vertrouwen! Is er wellicht een alternatieve mogelijkheid om jou te begeleiden in het omgaan met de pijn en misschien ook om meer te kunnen ontspannen? Je hebt door jouw geschiedenis vast al veel geprobeerd en uitgezocht, dus ik wil zeker niet de betweter o.i.d. uithangen maar ik vroeg me af of bijvoorbeeld zwangerschapshaptonomie iets voor je is? Heel veel sterkte, je kan het!
Wat naar voor je Drieka! Toch heel dapper dat je dit bent aangegaan. Ik hoop maar dat de tijd tot aan de 38 heel gauw om is voor je zodat je lekker van je kleine kunt gaan genieten en weer medicijnen mag gaan slikken. Sterkte!
Ik wil je allereerst heel veel sterkte wensen en ik hoop dat het allemaal toch meevalt, ondanks de verwachting. Kun je niet eens peilen of een acupuncturist iets voor je kan doen qua pijnbestrijding? Niet hetzelfde natuurlijk, maar bij pijn in mijn bekken en polsen werkt het super.
jeetje drieka wat een ellende meid!! ben iets verder als jij ben en sinds een paar weken mega rugpijn en heuppijn maar kan me niet eens voorstellen hoe het voor jou moet zijn kan je alleen maar heeeeel veel sterkte wensen en zeggen POWERVROUW!!!! JE KAN HET!!! dikke knuffel
Ja ik heb al zo'n ondersteuningsband maar helaas helpt dat toch nauwelijks aangezien ik vooral zo halverwege de rug pijn heb, het ziekenhuis mag me nu gewoon niks voorschrijven ivm de baby. Dus morfine en paracetamol is echt het enige.
Wat een lieve woorden allemaal! Dat doet me toch echt wel goed. Ik ben al bij een acupuncturist geweest maar had er helaas geen baat bij. Verder heb ik in al die jaren al heel erg veel dingen uitgeprobeerd met therapeuten om alles aangenaam te maken, ik heb mijn hele levenswijze moeten omgooien toen ik 26 jaar was, niet gemakkelijk maar goed, ik ben mentaal wel heel erg sterk. Nu heb ik vanmiddag ook 3 uurtjes geslapen en dan gaat het weer eventjes maar goed, over een tijdje begint de pijn net zo hard weer op te komen. Ik weet waar ik het voor doe en heb het er ook echt voor over, als ik dat kleine mannetje in mijn buik voel bewegen dan voel ik me zeker gelukkig en gezegend maar man, man, soms die momenten, poeh, dan zit ik echt te janken van de pijn. Ik val er niemand mee lastig want wil geen zeur zijn en zelfs als mijn man vraagt hoe het gaat aan de telefoon (hij belt tijdens zijn werk soms om te kijken hoe het hier gaat) dat het goed gaat maar ja, hij kent me en weet ook wanneer ik niet eerlijk ben. Hij zegt ook de hele zwangerschap al hoe trots hij op me is en zegt ook continu dat het huis er niet spik en span hoeft uit te zien, dat hij de laatste 4 weken wil dat ik mijn rust neem en hij het huishouden na zijn werk wel doet maar toch.... dat wil ik niet. Ik ben in elk geval heel erg blij met zo'n liever, begripvolle man want ik lees hier vaak topics dat het ook heel anders kan zijn helaas.
Ik denk dat je al een heel eind bent als je het om hulp vragen eens los gaat laten. Je bent niemand tot last. Iedereen wist van te voren dat dit niet makkelijk zou worden. Daarbij houd je het al erg lang zelf vol en al zou je alleen de laatste 4 weken volkomen afhankelijk zijn.. dan mogen ze nog van geluk spreken. Volgens mij heb je mensen om je heen die je willen en kunnen helpen. Neem dat aan en zorg goed voor jezelf. Laat los dat je anderen tot last bent. Wees trots op wat je al hebt bereikt. Je kan dit maar 1 keer goed doen en die verantwoordelijkheid ligt ook bij jou. Dus om HULP vragen en het aannemen. Niemand die jou daar raar op aan gaat kijken hoor of dat lastig vindt hoor. Ik denk dat jouw man liever naast zijn 70 uur werken nog een beetje huishouden doet dan dat zijn vrouw "eigenwijs" is en zich groot houdt. Ik wens je veel sterkte. Pas goed op jezelf. Dat kan alleen jij!
Ten eerst Gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Ten tweede wat super dapper dat jullie voor een zwangerschap zijn gegaan!! Ik wou even inhaken op de kraamzorg. Heb jij al het intake gesprek gehad? Vind het namelijk bijzonder raar dat je maar 24 uur krijgt over 10 dagen. Toen ik nog geen intake had gehad dacht ik dat ik 24 uur over 8 dagen kreeg. Later bleek dat ik 24 uur 100% vergoed krijg en de uren erna een eigenbijdragen moest betalen. De norm is voor iedereen 6 uur per dag namelijk en dat voor 8 dagen. Mocht er na die 8 dagen blijken dat je nog extra hulp nodig hebt word dat dan doormiddel van de verloskundige en kraamhulp aangevraagd. Tijdens mijn intake bleek dat ik verschillende indicatie had voor extra zorg. Nu krijg ik 8 uur voor 8 dagen. Wat het maximale is per dag. Mocht dat niet nodig zijn word dat in overleg minder. Mocht het nodig zijn voor nog meer zorg word dat op dag 7/8 bepaald. Mocht je de intake al gehad hebben zou ik er toch echt even achteraan, bekijk ook even je verzekering. Voor mij is de kraamzorg nu helemaal vergoed. Ik wil je heel erg veel sterkte en succes wensen. Het is geen falen om om hulp te vragen, het is juist heel sterk en moedig om hulp te vragen. Ik wens je het alle beste!!! Je kan het!!!!
Maandag de 19de hebben we de intake van de kraamzorg en zal het dan nog eens navragen, ik krijg die 24 uur sowieso 100% vergoed want heb me sinds 1 Januari extra verzekerd ook zodat mocht er iets met de kleine zijn dat dat gewoon vergoed wordt allemaal. Ja dat hulp vragen moet ik me echt gaan aanleren
Drieka wat heb jij al veel meegemaakt. Ik heb ooit een hernia gehad, niets vergeleken bij jou. Ik heb ooit een aangemeten korset gekregen wat mij erg hielp Zou en korsten of bekkenband iets voor je zijn? Succes met de laatste loodjes
Een korset kan sowieso niet aangezien ik geboren ben met een dubbele scoliose en een bekkenband heb ik momenteel al voor de zwangerschap.
Jeetje, heel erg veel sterkte. Ik hoop echt dat je meer uit handen durft/kunt geven zonder je daar schuldig over te voelen. De uren kraamzorg vielen mij trouwens ook op, wat Beer86 al zei.
Oh jeetje meid, wat ontzettend heftig! Je klinkt als een enorm sterke vrouw, en ik vind het bewonderenswaardig dat je de moed hebt gehad om voor een zwangerschap te gaan. Uiteindelijk is zo'n prachtexemplaar het natuurlijk allemaal waard, maar je moet er nu wel doorheen. Ik heb geen tips, behalve dat je misschien toch wat meer hulp moet proberen te aanvaarden Ik wens je heel veel sterkte toe! Knuffel!
Jeetje wat heftig allemaal. misschien heb je het al maar is fysiotherapie misschien niet een aanvulling? Zij kunnen helpen met het adviseren en wisselen van houding, belasting belastbaarheid, oefeningen om je rug te ontspannen, eventueel ondersteunen met tapen. in iedergeval succes met de laatste lootjes, en je krijgt er wat moois voor terug
Heel veel sterkte allereerst! En inderdaad de kraamhulp kan langer hoor, maar dan is het mogelijk niet 100% meer vergoed. Bedenk ook dat, als je het kunt missen, je natuurlijke ook huishoudelijk hulp of thuiszorg zelf kunt inkopen. En misschien is het een idee als je man die vrije week opneemt nadat de kraamhulp weer weg is? Heb dat vaker gelezen. Als er een kraamhulp is voelt de man zich vaak toch wat "nutteloos" en op die manier heb jij langer hulp na de bevalling.
@jolien 1986 ik heb al een hele tijd bij de fysio gelopen maar ze kunnen niet veel voor me doen aangezien ik al mijn hele levensstijl heb aangepast aan mijn lichamelijke beperkingen en eigenlijk gewoon niet meer kan doen dan rusten en zo doorgaan. @Nuage, we zijn nu inderdaad eventjes aan het kijken hoe we het het beste kunnen aanpakken, de kraamzorg komt de 19de voor de intake en dan bespreken we ook alles even goed met hun. Ik weet dat we hulp kunnen 'inkopen' maar daar hebben we de financiële middelen niet voor helaas.
Ik had je verhaal al eerder gelezen, heel heftig. Houd je wel in de gaten dat 'stoer zijn' op een gegeven moment kan omslaan in 'stom zijn'? Als je niet op tijd je rust neemt, kan het zo zijn dat je eerder dan die vier weken voor de bevalling ineens volslagen immobiel wordt. En dan ben je nog een veel grotere 'last' voor je omgeving. Ik ken het uit ervaring: mijn moeder bleef maar doorlopen en doorlopen met een hernia en van alles doen, met als gevolg dat ze tijdens mijn eindexamenjaar ineens uitval kreeg, geopereerd moest worden en lang moest revalideren. Dus naast mijn eindexamen een half jaar lang het hele huishouden gedraaid. Laat je huis even wat 'slonziger' worden, zorg dat je niet eerder in elkaar klapt en laat je man gewoon bijspringen, hij doet het met liefde. Heel erg veel sterkte!