Onze jongste is 5 en ik heb telkens dezelfde discussies met mijn man. Slaaptijd: hoeft van hem allemaal niet zo vroeg, want dan is ze smorgens ook niet zo vroeg wakker. Ik wil regelmatig en ritme, maar pappa brengt haar naar bed (Ik hoef dit ook niet te proberen). Dus ze gaat hier vaak net zo laat als onze 14 en 16-jarige naar bed. Eten: deze zomer eindelijk de discussie gewonnen dat het niet normaal is dat een 5.5 jarige wordt gevoerd. Spelen: manlief vermaakt haar elke seconde en anders mag ze op een beeldscherm kijken (hij is 4 dagen in de week thuis en ik 3, met weekenden erbij). Ze kan zichzelf dan ook geen 5 minuten gewoon alleen vermaken. Grootste probleem is dat mijn man heel zwart/wit denkt. Het is het ene uiterste of het andere uiterste en er zit niks tussenin. Ik wordt soms heel erg moe van de eeuwige discussies die we hierdoor hebben. Stomme is dat we met sommige dingen helemaal op 1 lijn zitten (zoals wat ze mag zien op tv en wat voor spelletjes ze mag spelen en wat ze savonds nog mag eten enzo) en met andere dingen staan we lijnrecht tegenover elkaar. Ik vraag me even af of andere ouders zich hierin herkennen? Dat mijn irritatie nu echt komt door de hormonen (en dat ik het gewoon even los moet laten)? Of dat mensen tips hebben hoe hiermee om te gaan (praten doen we wel gelukkig, maar we blijven zo in de discussie hangen)
Met 5.5 jaar eten voeren vind ik wel heel erg wat is zijn reden? Bedtijd vind ik ook wel een dingetje Ik heb ze om 19.30 allemaal in bed Mijn man vind dat max 21.00 moet kunnen... Ja in het weekend mag dat van mij maar niet als ze naar school moeten Over het meeste qua opvoeding zijn we het wel eens
Het eten was makkelijk. Mijn man wil het liefst klaar zijn in 15 minuten. De oudste deed er gerust een uur over en was dan pas op de helft. Dit heeft een hoop frustraties veroorzaakt. Zijn reden was: zo eet ze tenminste door. Met de oudste 2 zitten we wel helemaal op 1 lijn. Het is alleen met de jongste (en die is ook nog eens een totaal papa's kindje). Maar zo heeft hij overal wel een reden voor. Meestal omdat het tijd scheelt of makkelijker voor hem is. Ik probeer hem dan uit te leggen dat het makkelijk was bij de oudsten omdat ik zo strikt was toen ze zo klein waren. Hij kwam in beeld toen zij 2 en 4 waren. De regels waren heel duidelijk voor ze. En nu merk ik dat hij voor de jongste er hele eigen afspraken op na houdt als ik niet thuis ben.
Ik herken me niet in jouw verhaal. Wij zitten qua opvoeding praktisch op 1 lijn (bizar want voor de rest zijn we complete tegenpolen en denken we overal anders over!). Lijkt me wel erg vervelend trouwens, ik kan me voorstellen dat dat veel frustraties geeft en veel energie kost! De irritaties die ik normaal heb ervaarde ik tijdens mijn zwangerschap wel nog 100 keer erger, echt zo erg dat ik de hele relatie bijna niet meer zag zitten. Dus of de hormonen bij jou ook meespelen, het zou kunnen. Niet echt tips dus..
Na de openingspost gelezen te hebben vraag ik me alleen wel af: hoe heb je dit dan de afgelopen 5.5 jaar gedaan? Dus kan zomaar zijn dat je nu door hormonen extra eraan irriteert. Lijkt me zelf idd wel erg vervelend niet op 1 lijn te zitten. Bedtijd vind ik zelf wel een dingetje omdat ze gewoon naar school moeten. In het weekend mag ie wel is langer opblijven, miss kan je het op een compromis gooien dat ze vrijdag/zaterdag langer op mag blijven en de rest wel op tijd naar bed gaat? Ik zou alleen als tip kunnen geven: probeer zoveel mogelijk naar elkaar toe te komen met hetgeen wat jij en hij wilt, dan is het voor iedereen nog leuk
Dank je wel. Gelukkig is onze relatie verder hartstikke goed. En de afgelopen 5.5 jaar. Tja ze zit aan zijn kant van de tafel en we hebben er nog 2. Die zitten tegenover ons. Van de 5.5 jaar ben ik 2 jaar doordeweeks nirt thuis geweest met etenstijd door mijn werk. En daarvoor was ze nog echt klein. Maar dat eten gaat gelukkig goed nu. Ook het slapen lijkt mijn man ineens te snappen. Ze ligt al 3 avonden achter elkaar voor half 8 op bed. Al overdreef hij wel. De eerste avond lag ze er om half 7 al in. Maar goed dat hebben we besproken.
Goed dat jullie blijven praten. Ik herken me verder niet, mijn man en ik zeg ook echte tegenpolen maar betreft opvoeding helemaal gelijk. Wanneer je een keer anders denk dan bespreken we dat en of de een veranderd van mening of je zoekt een tussenweg. Betreft laat naar bed en langer slapen is mooi als het zo werkt maar dat doet het bij ons niet. Hij is ook 5 en om 19.00 gaat hij naar boven (klaar maken, tandenpoetsen, verhaaltje etc) en rond 19.30 slaapt hij. Ook in het weekend. Meestal rond 7 weer wakker maar afgelopen weekend was het 8 uur. (Uitslapen voor ons haha)
Ik denk dat het wel belangrijk is dat je zover een aantal zaken zoals bedtijd en eetgewoonten wel meer op 1 lijn zit. Dat is een dagelijks terugkerend ding en daar elke keer discussie over is het ook niet waard lijkt me. Maar verder elkaar wel proberen tegemoet te komen en accepteren dat beide ouders dingen anders doen. Mijn man doet soms ook dingen dat ik denk 'zou ik anders doen', maarja zolang hij en de kinderen een leuke dag hebben is het prima. Hij zal dat vast ook van mij denken.