Sinds een paar weken hebben wij de kat van mijn moeder in huis. Ik wou altijd graag een kat, maar ben wat dat betreft erg hard. Gaat het niet met de kinderen dan gaat de kat er zonder pardon weer uit. Daarom wou ik graag de kat van mijn moeder. Mocht het namelijk niet gaan kan hij zonder problemen weer terug naar haar. Nou heeft de kat dus mijn meis van 1,5 gebeten in haar hoofdje. De kat keek haar de hele tijd al aan, dus hij is niet geschokken van haar. Me meis bewoog ook rustig dus daar ligt het ook niet aan. Wat moet ik hier nou mee? Mijn gevoel zegt, terug naar mijn moeder die kat. Hoe kan ik die kat nou nog vertrouwen? Het was zo'n lief beest! Heeft nog nooit aanstalten gemaakt iemand te bijten of te krabben ofzo. Maar nu kijk ik toch echt gelijk anders tegen hem aan!
het is ook wel een verandering voor die kat denk ik zo. Bedoel hoeveel mensen wonen er nog bij je moeder thuis? en is de kat kleine kinderen gewend? En hoeveel aandacht kreeg de kat bij je moeder?? Als ie veel aandacht altijd kreeg, en nu dan ineens verhuisd is naar een gezin met een kindje.. is dat een best grote verandering voor zo'n dier. Want hij moet de aandacht die hij krijgt ook verdelen tussen hem en t kindje.. ik zou het denk ik nog even aankijken, hem goed in de gaten houden als ie in 1 ruimte met je dochtertje is.. Zie je iets aa nzijn gedrag, leid m af met een speeltje (geen snoepjes ofzo, daar worden ze dan weer verwend van) zorg dat ie dan zijn aandacht op jou of iets anders richt.. ga m niet straffen als ie nog niks heeft gedaan, dan heb je kans dat ie er feller op word.
Ten eerste doen katten dat niet zomaar. Hij zal zich toch wel bedreigt gevoelt hebben. Ook zo'n kat moet wennen, dus gun 'm de tijd. Wij hebben twee katten. Een hele lieve waar je alles mee kan en een die nogal gauw op haar tenen getrapt is. Die tweede gaat nu heel goed met onze dochter om alleen blijft het uitkijken. Ons dochtertje is net 1.5 geweest en heeft moeten leren en nog steeds hoe ze met de poezen om moet gaan. Als ze in de buurt van de kat speelt letten we altijd op. Soms haalt ze bijvoorbeeld uit met haar arm of maakt blaasgeluiden, waar de kat van schrikt. Of ze aait te hard. Het bijten kan goed een waarschuwing geweest zijn. Let wel dat onze katten al 1.5 jaar de tijd gehad hebben om aan ons moppie te wennen. Je kan niet van de kat van je moeder verwachten dat dat binnen een paar weken gebeurd is. Bovendien woont hij nu in een voor hem vreemd huis. Ook dat is wennen. Ga voor jezelf na wat voor soort kat het is. Is het een lieverd, of een haaibaai? Als je er zelf geen goed gevoel bij hebt moet je het niet doen. Succes ermee
Ik zou de kat terugbrengen. Wij hebben 2 honden en als 1 van de twee bijt (zonder reden), dan is het ook einde oefening. Ik denk maar zo, straks raakt de kat het oog ofzo en dan heb je er spijt van, dat je hem gehouden hebt.
Ik zou alleen om het feit al , dat je dat kat niet meer vertrouwd hem terug brengen. Dit is toch precies de reden waarom je een kat bij je moeder hebt "genomen"?? Het is indd misschien wat teveel voor de kat , maar jou vertrouwen is weg.
hmm, beet de kat hard? want onze kat bijt ook wel eens, maar dan uit liefde...... als hij de kleine besprong en echt erop beet om te bijten...dan kan het spelen zijn geweest. Heb je genoeg speeltjes enz in huis om de kat te vermaken (soms vervelen ze zich en dan is de kleine een leuke bewegende speelpop...) Als dat allemaal niet zo is, en je echt denkt dat het uit venijn is geweest dat hij beet...dan zou ik hem idd terug brengen...wennen aan nieuw huis en nieuwe mensen en nieuw kindje is soms moeilijk voor katten....(die beschouwen het als hun territorium waar jij op indringt...en vooral de kleintjes hebben ze het niet op gemund) Groetjes, Miranda
Bij mijn moeder kreeg hij niet echt veel aandacht. Het is ook geen kat die aandacht vraagt. Hij slaapt 80% van de dag haha. Mijn meis is altijd veel bij mijn moeder geweest dus wat dat betreft is hij wel gewend aan haar aanwezigheid. Verder ging het gewoon heel goed. Hij eet en drinkt goed, speelt zo nu en dan (luie kat haha) en ging tot voor kort mijn meis echt uit de weg. Laatste dagen merkte ik wel op dat hij feller keek naar me meis. En normaal loopt hij weg als zij komt, maar hij bleef nu steeds liggen. Me meis mocht hem ook altijd aaien en knuffelen zonder dat hij het erg vond. Ik was er altijd bij als ze dat deed voor de zekerheid. En ze doet echt heeeeel zachtjes met hem. Ik heb zelf het idee dat hij zijn plek binnen het gezin aan het beschermen is. Prima, maar de kat staat nog altijd achter de kinderen. En dat zal ook altijd zo blijven. Als de kat anders gaat denken dan kan dat volgens mij nog wel problemen opleveren. We wonen niet heel groot dus we kunnen ze ook niet scheiden. Nou weet ik van mezelf hoe ik ben en daarom wou ik ook absoluut geen kat van een vreemde. Ook geen kitten. Want als het dan niet goed gaat doe ik hem zowiezo weg. Deze kat kan dan terug naar zijn oude vertrouwde omgeving, maar een andere kat had weer naar een vreemd huisje gemoeten en dat vind ik weer zielig voor de kat. Een verschil is er wel. Bij mijn moeder was er een andere kat bij, hier is hij alleen.
Hij beet wel echt gemeen.. Dus niet speels. Keek ook best vals uit zijn ogen. Normaal is het een kat die echt niks doet. Je kan hem bij wijze van spreken met zijn poten tegen het plafond houden en hij laat alles maar gebeuren. Vind hij iets niet leuk dan loopt hij gewoon weg. Maar ja, de laatste dagen deed hij dat dus niet bij mijn meis. Dus ben zo bang dat hij haar op haar plaats wilt zetten. Dus zichzelf boven haar plaatst. Dat gaat hoe dan ook problemen opleveren..
Ik heb hem idd in huis genomen omdat ik de optie heb hem weer terug te brengen als het niet gaat. Hij is wel vaker een paar weken weg geweest (oa ook bij mij) ivm vakantie enzo. Hij heeft dus geen probleem met het verhuizen opzich. Als hij terug zou gaan zou hij zich net zo snel weer thuis voelen daar. Zowel ik als mijn vriend zitten er hard over na te denken om hem weer terug te brengen. Maar we willen geen 'overhaaste' beslissing maken. Denk alleen dat het vertrouwen weg zal blijven zo.
Je zegt dat dit om de laatste paar dagen gaat, kan het misschien er mee te maken hebben dat er overal vuurwerk geknald wordt? Is nogal een rottijd voor dieren. Ze hoeven maar 1 keer te schrikken en blijven dan een tijdje bang.
Tja het is maar net hoe hard de poes heeft gebeten. Die van ons hebben ook heus wel een keer uitgehaald en toch vertrouw ik ze dat ze altijd eerst zullen waarschuwen voordat ze voor het echie bijten of slaan. Een hamster of konijn kan ook bijten ook al doen ze normaal helemaal niets. Dieren blijven dieren, ook al heb je ze 10 jaar waarin ze nog nooit iets gedaan hebben. Het kan altijd voorkomen dat het na die 10 jaar wel een keer gebeurt. Als je bang bent dat een dier je kind iets doet, moet je geen huisdier nemen. Een vis misschien (maar dan geen piranha )
Het gaat om de laatste 1,5 week. Maar me meis is tussendoor nog een paar dagen weg geweest. Dus de laatste paar dagen dat ze samen waren zeg maar. Hij lijkt nog niet op of om te kijken van het vuurwerk. Doet hem nog helemaal niks. Nou hoor je hier binnen ook nauwelijks het vuurwerk trouwens. Vanavond zal dat wel komen, maar nu nog niet.
Ja dat klopt.. Nog een reden waarom ik alleen deze kat wou. Hij is bijna 8 jaar oud en heeft in 8 jaar tijd nog noooit aanstalten gemaakt om te bijten ofzo. Er zijn regelmatig baby's bij mijn moeder en dat doet hem ook niks. Kleine kinderen ook niet, als ze er aan komen verstopt hij zich. Had dus eigenlijk gehoopt dat dat zo zou blijven
De kat kan misschien wel gewend zijn aan af en toe kindjes over de vloer bij je moeder, maar dat is wat anders dan 24/7 kinderen over de vloer. Dit geld voor mensen, maar ook voor dieren. Mijn kat gedoogd mijn neefjes en nichtjes, ze zoekt ze niet op, gaat ze meestal uit de weg, en als een van hen haar heeft gevonden, ondergaat ze het geaai rustig (ik ben er altijd bij). Maar ik weet zeker dat full-time een kind over de vloer een heel ander verhaal voor haar wordt. Jouw kat heeft, lijkt het, niet echt kunnen wennen aan een kindje full-time in huis en opeens is daar een jongedame van 1,5 jaar. Lijkt me nogal flink wennen voor zo'n beestje. Het zou goed zijn geweest om een soort plan te bedenken, over hoe je een kat wil integreren in je huis houden, zodat je meisje en de kat beiden goed kunnen wennen. Ik zou het misschien een week of 2 hooguit aankijken. Mocht blijken dat het niet werkt dan is het gewoon over. Sommige dieren houden gewoon niet van kindjes om zich heen. Helemaal als het dier wat ouder is. Dat er af en toe kinderen bij je moeder over de voer komen en de kat daar goed mee omging, wil niets zeggen over het samenleven meet kleine kindjes. In ieder geval veel succes!
Wij hebben ragdolls. die hebben we speciaal genomen, omdat die NOOIT zomaar zoiets zouden doen. dat zit er gewoon echt niet in. Ze zijn wel duur, maar dan heb je ook wel een kat die 99% te vertrouwen is. Verder hebben we ook 2 honden en die zou ik echt niet zomaar wegdoen, maar honden zijn roedeldieren en makkelijker te beïnvloeden, dus daar kun je mee werken. Ik denk dat jullie kat gewoon wel zijn eigen territorium beschermt ofzo en daarin niet gediend is van kindjes. Terwijl hij ze eerst gewoon toeliet omdat ze toch weer weg zouden gaan. Er bestaan van die gedragstherapeuten voor katten, maar persoonlijk zou ik het risico niet willen lopen. Misschien krabt hij de volgende keer in d'r ogen ofzo...
is wel heel naar voor dat beest om zo ineens uit zn rustige omgeving bij een gezin te komen... denk dat je er beter aan doet hem lekker terug naar zn vertrouwde omgeving te brengen!
Ben ik in principe heel makkelijk met dieren die bijten .... wegwezen uit mn huis. Vraag me nu alleen af of je meisje misschien een staartjes op dr hoofd had die misschien aan het dansen waren op dr koppie en dat de kat dat aanzag als speeltje???????
Nope geen staartjes, ze heeft hele korte krulletjes dus dat kan nog niet. Ik denk idd dat het wellicht voor beide beter is om de kat terug te brengen naar mijn moeder. Zowel voor mij (mijn gemoedsrust) als voor hem. Hij heeft daar meer rust. Straks geen huilende baby om zich heen.. En mijn meis kan weer overal komen zonder dat ik op moet letten waar de kat is. Ik ben wel blij dat ik geen reacties krijg als dat ik geen kat in huis mag halen om hem bij het 1e de beste acefietje er weer uit te gooien. Ik heb er namelijk wel heeeeel goed over nagedacht en de enige reden waarom we toch een kat hebben is doordat we de mogelijkheid hebben hem terug te brengen zonder problemen.