hij is 16 maanden vaak doet hij het als hij iets niet mag aankomen dan word die gek dan gaat die huilen totdat die vergeet hoe die moet ademen ik word er bang van dan til ik hem op en geef hem een speen dan hoor ik hem nog even naar adem snakken . deden jullie kindjes ook zo?
Mijn nichtje deed dit inderdaad ook vaak... wat we dan deden is haar even in haar gezicht blazen... dan 'schrikken' ze en happen ze adem!!
och mijn nichtje deed dit tot flauwvallen aan toe lastig want dan lijkt t toch soms belonen als je m dan pakt
Ziet er vreselijk uit en je hart bloedt als je het ziet maar je mag ze dan inderdaad niet oppakken en troosten of zo. Is juist de reden dat ze dit doen Inderdaad niet op ingaan en het negeren of zoals er gezegd werd, iets anders doen, zoals eventueel eens blazen of zo maar niet oppakken. Succes ermee! Is een vreselijk zicht maar er zijn meer kindjes die dit doen en denk niet dat er al eentje ingebleven is
ja maar bij hem is zo erg vooral als ik hem negeer ben altijd bang dat die zo neervalt hoop dat dit snel voorbij gaat!
Oef vreselijk! Zodra ze hier haar zin niet krijgt, is het krijsen! Ik heb geen ervaring mee dat ze geen lucht meer krijgen maar hier gaat ze door tot ze gaat kotsen. Ook leuk als je in de supermarkt staat en je kind kotst doordat ze zo overstuur is Heerlijk dat eigen willetje (ehum). Vanmiddag weer 15 minuten gekrijst op de fiets omdat ze niet nog een mandarijntje kreeg. Lijkt me wel eng om te zien dat je kind geen lucht meer krijgt. En misschien in je handen klappen voor zn gezicht zodat hij ook even is afgeleid/schrikt?
Mijn zoontje doet dit altijd als hij heel hard moet huilen... Meestal als ie valt ofzo of zich pijn doet... Ik wacht het even af en duurt het me te lang dan blaas ik even in zn gezicht en dan gaat ie heeeeeel hard huilen.. Maar dan ademt ie wel weer Je went eraan
Mijn zoon kon ook vreselijk hysterisch huilen. Gillen, is een beter woord. Hij ging ook met zijn hoofd op de grond bonken. Echt akelig om te zien, hij leek dan wel bezeten. Pure frustratie denk ik, in een tijd dat hij merkte dat hij gewoon nog niet goed genoeg kon praten om iets duidelijk te maken. Ik negeerde hem altijd, maar dan wel op een troostende manier. Dus ik liep niet bij hem weg, ging ook net echt iets anders doen. Ik ging dat gewoon naast hem op de grond zitten, maar wel een beetje schuin, half met mijn rug naar hem toe. Ik vond het zelf een prettig idee dat hij wel voelde dat ik ide buurt was. Zonder dat hij echt de aandacht kreeg zodat hij 'beloond' werd voor zijn gedrag. Zodra ik dan merkte dat het hysterisch krijsen overging in gewoon huilen, troostte ik hem wel. Inmiddels doet hij het niet meer hoor. Ik denk dat het echt met het leren praten te maken had. Hij wilde gewoon veel meer zeggen dan hij kon.
bedankt voor jullie reacties ben blij dat ik niet de enige ben haha en deelight heb die site gekeken erg bedankt daarvoor!
Hier 1 keer gebeurd in een driftbui. Vond het doodeng. Ze begon daarna zelfs een beetje te spugen. Naderhand was ze helemaal bleek, met rode wangetjes...