Wij beperken hier uberhaupt de beeldschermtijd ( dus ook bijv youtube) omdat we merken dat zoon te weinig bezig is met de echte wereld als hij te veel achter een beeldscherm zit.
omdat het hier ten koste gaat van bewegen... en dan heb ik het sowieso over schermtijd. Als ze tv kijken zitten ze helemaal als bevroren voor het beeld . In tegenstelling tot een vriendje/vriendinnetje die tussendoor nog van alles doen - of juist mee doen en tussendoor staan te springen etc. Ik kan een uur weggaan en dan zitten ze naderhand nog in exact dezelfde positie....
We hebben geen vaste afspraken over de tijdsduur van gamen. Als ze op de playstation of laptop willen spreken we even een tijd af. Op hun telefoon/ipad laten we ze vrijer. Maar altijd houden we samen met hun in de gaten of hun huiswerk af, dat het niet ten koste gaat van hun sociale contacten en hun taken thuis.
Beter slapen Merk aan mijn man dat hij vaker night terrors heeft van veel gamen. Ik heb laatst voor eerst spelletje op ps4 gespeeld zat er helemaal in merkte zelf dat ik echt moeilijk in slaap kwam waar anders nooit problemen mee heb. Schrok er achteraf best wel van hoeveel invloed zoiets heeft
voor telefon tablet computer ; steeds dichtbij naar scherm kijken veroorzaakt ernstige oogproblemen in de toekomst. de rest maakt het echte leven saai; tempo gevoel verdwijnt, prikkelbaarheid, ongehoorzaamheid; meeste games maakt agressief volwassenen zonder inlevingsvermogens. Intelligentie ontwikkelt scheef; buitenspelen, klimmen, klauteren, springen, bewegen in de echte leven vormt je performal intelligentie; ruimtelijk inzicht. Dus redenen zat.
ze gebruiken op school al heel veel tablet en computer. die tijd moet je ook meerekenen als je beperkingen bepaalt.
Hier hoef ik het niet te beperken, want we hebben niks in huis. Zowel man als ik hebben er totaal geen interesse in en ik denk daardoor onze kinderen ook niet. Ze spelen weleens op de tablet bij oma en opa, maar zeuren niet dat ze er thuis ook 1 willen. 1x per week vragen ze weleens of ze op de laptop mogen voor youtube, maar that's it.
Wij beperken schermtijd ook enorm. Elke dag gaat hier tv aan van ong 1715-1745 en 19-1915 voor jeugdjournaal. Daarnaast 4 kaartjes van 30 minuten iPad/game tijd. Wij willen kinderen niet eerder dan groep 8 eigen tel geven en willen geen spelcomputers etc in huis. Wij merken alleen dat we hier best alleen in staan en ouders hier om heen losser in zijn. Ik hoor dan ‘je moet mee gaan met de tijd’ maar vind dit zo’n drogredenerin. Als wij onze jongens vrij zouden laten vermoed ik dat ze non stop zouden gamen... het heeft zo’n aantrekkingskracht en er wordt over bijna niks anders gesproken dan fortnite... Ik geloof er ook in dat het beloningssysteem in je brein op z’n kop wordt gezet en merk aan mijn kinderen dat ze er verveeld en opstandig van raken. Oogproblemen op,latere leeftijd stond laatst al in de krant. Maar hoe kom jij bij performale intelligentie theorie? En tempo gevoel verdwijnt?
Wat fijn! Geeft veel rust denk ik. Gaat het in de klas er niet veel ober? Niet bang voor sociale uitsluiting als ze niks van die wereld weten?
Ik beperk het niet. Zolang er daarnaast nog voldoende wordt gesport en bewogen vind ik het snel prima. Soms wordt de oudste erg boos als hij verliest, dan gooi ik hem wel gelijk uit.
Tot nu toe nog niet hoeven te doen. Op niet schooldagen krijgen ze 2 uur schermtijd en door de week 1 uur. Dat gaat vaak goed en het zijn gemiddelden, als het een regenachtige dag is wordt er wat meer achter gezeten en op een droge dag wordt er wat meer buiten gespeeld. De spellen die tot nu toe gespeeld worden zijn vliegsimulator en een spel waar je natuurgeweld (aardbevingen/overstromingen etc) moet zien te overleven (zoon) en verkleedspelletjes (dochter). Op youtube kijkt zoon stukjes van topgear en dochter liedjes van descendant waar ze het liefst met meezingt en mee danst. Mijn dochter had afgelopen zomer wat problemen met nickelodeon, keek daar alleen naar, herhaling na herhaling na herhaling. Als we er wat van zeiden werd ze enorm boos en dus hebben we toen nickelodeon geblokkeerd. Na een week of 6 de blokkade er weer afgehaald en sindsdien gaat ze er weer normaal mee om.
Sowieso is er meer in het leven als een beeldscherm, maar tot nu aan toe heb ik nog geen beperkingen hoeven instellen. Soms zit zoon er een week niet op, soms op zaterdagmiddag 3 uur met een vriendje. Doordeweeks komt het er eigenlijk weinig van, soms met een vriendje. Meestal gaan ze dan eerst gewoon spelen en het laatste uurtje nog even op de PS4. Zodra het problematisch gaat worden en zoon zich niet meer kan vermaken zonder games, of als hij er te veel te lang op wil, komt er inderdaad ook gewoon schermtijd.
Wij beperken het gamen omdat ik vind dat kinderen ook kind moeten kunnen zijn. Dus spelen, hun fantasie gebruiken en creatief omgaan met de spullen die ze hebben. Zo spelen ze de laatste tijd veel met Schleich-paardjes. Van verband hebben ze dekjes en bandages geknipt. Daar kan ik zo van genieten. Veel meer dan wanneer ze bij Mario Kart eerste zijn geworden.
Als het ten koste zou gaan van school, sociale contacten en lichaamsbeweging. Gelukkig is dat niet zo en laten we ze er vrij in.
het is een bekend feit dat je ruimtelijk inzicht door buiten bewegen ontwikkelt. dat heeft onze begaafdheidsdeskundige op de leeftijd 3 al aan ons verteld. hij moet veel buiten spelen performal moet nog op niveau komen op die leeftijd. rennen springen klimmen etc. zoontje kon school vanaf gr3-4 beginnen omdat hij al kon lezen rekenen etc. maar speeltijd, buiten speeltijd van de kleuters had hij nodig om zich gezond te ontwikkelen volgens dus Hb psychologe. Band met gamen is zo: als je veel gamet en computert speel je minder buiten, minder met je handen. de tijd beseft is ook weg als je zo gefocust bezig bent. dus je hangt veel meer als je niet gamet. omdat games sneller gaan en je sneller reageert. ze worden gewoon erg traag met andere dingen heb ik gemerkt. ze hebben geen tijdbesef; een soort adhd word je daarvan. mijn zoon kreeg wel tel ivm zelf naar school gaan. Mijn zoon vindt trouwens fortnite zo vervelend omdat de kinderen niet meer ergens anders kunnen praten(jongens vooral)