Onze oudste van 3,5 at tot 2 jaar echt alles. Nog steeds is ze gek op dingen als olijven, feta, mosterd etc Ze eet overdag redelijk. Ze mag haar ontbijt zelf kiezen en eet dan matig tot goed. We maken regelmatig fruit smoothies voor bij het ontbijt, ze eet yoghurt met fruit en flakes. Of een boterham/volkoren crackers. Tussen de middag meestal 1 boterham, soms 1,5 a 2. Ze eet in de ochtend en de middag fruit, daar is ze gek op. Ze krijgt rond 1600 meestal nog iets van een snoepje (klein, het vult geen maagje) Maar het avondeten wordt met de dag slechter. En ik denk al 1,5 jaar het is een fase. We wilden niet belonen met een toetje, dus krijgt ze gewoon een klein beetje yoghurt. Maar nu begint de jongste van 1,5 (die al minimaal groeit en eet) haar na te doen aan tafel. Dus de oudste schuift haar bord weg, en de jongste dus ook en ze eten dus beide niets regelmatig. Nu is de oudste de laatste dagen aan het klagen over honger in bed. En de jongste kan ook niets missen qua eten, want ze eet alles al minimaal. Qua lengte en gewicht zit de oudste nog wel goed, daar maak ik me geen zorgen om. Er zijn vast mensen die dit herkennen. Hoe gaan jullie ermee om? Ga je ze overdag minder laten eten of wacht je tot dit weer ooit vanzelf goed komt? Wel of geen toetje etc. Ik ben het gewoon een beetje beu nu
Ik zou 't toetje gewoon laten. Toetje is idd geen beloning, maar gewoon onderdeel van de maaltijd. Wij hebben de stelregel "wij beslissen wat er gegeten wordt, maar dreumes beslist hoeveel er gegeten wordt". Het maakt het natuurlijk dubbel lastig dat je jongste het gedrag gaat kopiëren. Heb je al geprobeerd om je oudste bij het eten te betrekken? " Vaak eten kinderen meer, als ze hebben geholpen bij de voorbereiding. Zelf opscheppen? Maar dan ook proberen op te eten wat je opschept? Een beloningssysteem? (dus iets met stickers ofoz) Ik noem maar even iets? Kan het zijn dat je oudste gewoon niet van warm eten houdt? (die mensen zijn er tenslotte) Ik lees 3,5 dus je kunt al wel met haar praten. Vertelt ze waarom ze niet wil eten 's avonds? Eten jullie te laat en is ze over haar honger heen? Of vindt ze warm eten gewoon niet lekker? Mag ze wel eens kiezen wat jullie eten en eet ze dan beter?
Ik ben heel 'simpel' hierin. Ze kunnen gewoon eten, en als ze niet willen, nou dan niet. Dan gaat bordje aan de kant, als ik klaar ben gaan alle borden naar de keuken en dat was het dan. Na de avondmaaltijd honger? Pech dan. Kans verkeken, dan maar met honger naar bed. Toetje heb ik aanvankelijk ook wel gegeven, maar op een gegeven moment was ik daar ook klaar mee. Als je geen avondeten eet, dan heb je dus geen honger en hoef je ook geen toetje (ook geen yoghurt)... Ben hier altijd consequent in geweest en uitgestraald dat het mij niets kon schelen of er nu wel of niet gegeten werd (en dat voelde ik eigenlijk ook zo). Mijn dochter is altijd goede eter geweest, dus die heeft het zelden 'uitgetest'. Maar mijn zoon... tja. Die heeft dus idd een tijd geen avondeten gehad . Maar de aanhouder wint, langzaam ging hij steeds een beetje meer eten, en tegenwoordig eet hij gewoon normaal mee (vanaf 5 jaar of zo?). Heb prima eters nu. Deze fase kan makkelijk jaren duren, hoor ... Loslaten!
Zo doen we het hier ook. 1 keer per week mag hij kiezen wat we eten en 9 van de 10 keer zijn het pannekoeken. Voorheen waren het noodels.
Zelf laten opscheppen kan ik inderdaad wel wat vaker laten doen. Ze helpt soms met champignons snijden (andere groente lukt nog niet, en een scherper mesje is nog geen goed idee bij hasr). Ze dekt de tafel vaak. Ze houd wel van warm eten. We eten tussen 1715-1800, dus niet laat. Ze zegt gewoon dat ze het niet lust, zonder te proeven. Ik had een succes pasta saus welke ik dus minstens 1 keer per week maakte met spaghetti, maar nu wil ze hem opeens niet meer. Ze mag regelmatig kiezen wat we eten, maar dan eet ze nog amper. Van de week wilde ze wel vis. Dus ik een vispotje gemaakt en macaroni, omdat mijn man geen vis lust, en ze heeft echt niks op. Ik dring niet aan (op vandaag na, want ik was het even zat) en dan begint ze te huilen/hysterisch te doen
Ik denk dat ik idd maar zo blijf doorgaan. Mijn man maakt zich zorgen, maar zo te lezen komt het ooit wel goed. Af en toe twijfel je gewoon of je het nu wel goed doet.
Herkenbaar hoor! Ik heb op een gegeven moment de kinderen het toetje laten 'verdienen' als ze een hapje proefden. Mijn zoon heeft bijvoorbeeld een tijd wel aardappelen en vlees gegeten maar geen groente en die 'vrijheid' heb ik hem gegeven. Na een tijdje moest hij 1 hapje proeven, toen 2 hapjes, toen 3... Zo heb ik het dus langzaam uitgebreid. En zoals gezegd, inmiddels eet hij vrijwel alles.
O ja die is zooooo bekend! Lust ik niet. Je hebt niet geproefd. Nee maar lust het niet. Zo frustrerend! Was ook een hele lange tijd blij dat ze enkele favorietjes had, totdat ze die opeens "ook niet meer wilde" ARGHHHHH Ook maar losgelaten, ze is nu 4 en een half en doet weer gewoon mee. Ze begint nu zelfs hele nieuwe dingen van mijn bord af te pakken om te proeven.