Hier was tandenpoetsen bij tijd en wijle ook minder fijn (bij kiesjes doorkomen). Normaliter zingen we altijd een paar liedjes. Een liedje voor 't bovengebit en ééntje voor 't ondergebit. Duidelijk en 't werkt. Maar hoewel ik een groot voorstander ben voor autonomie en zelfbeschikking... tandenpoetsen is één van de dingen die niet ter discussie staat. Dat gebeurt gewoon. Later als peuter groot is en de consequenties van niet poetsen kan overzien, is 't ander verhaal, maar nu willen wij gewoon dat er goed gepoetst gaat worden. Bij het tandenpoetsenweigeren proberen we 't zo leuk mogelijk te maken. Wat hier heel goed werkte, was peuter ook een tandenborstel geven, en dan elkaar tandenpoetsen
Onze dochter heeft er nooit een heel groot probleem van gemaakt. Als we zelf poetsen laten we haar altijd zelf met haar tandenborstel prutsen en dan zeggen dat ze het zooooo goed kan. Kan ze inmiddels ook trouwens. Maar voor ze gaat slapen gewoon mondje open, een van ons poetst en mevrouwtje moet even wachten. Wil ze soms niet, maar geen discussie mogelijk. En daarna zelf nog even poetsen, dat vindt ze op de een of andere manier gewoon echt heel leuk. Dus dat is dan soort van haar beloning...
Wij poetsen altijd, met of zonder strijd. We proberen het wel zo leuk en gezellig mogelijk te maken/houden. Iets vasthouden, liedjes zingen, 'spelletje' doen, maar als het drama blijft dan in de houdgreep en alsnog tandenpoetsen. Op den duur weten ze het echt wel. Jongste probeert het soms, maar uiteindelijk eigenlijk nooit meer drama. Liever thuis de 'strijd' en moeite dan straks al gaatjes (of erger).
Poetsen moet, of het nou met lachen of huilen is. Houdgreep desnoods Las laatst ergens dat iemand met haar zoontje er zo'n gedoe van had, elke keer krijsen, niet willen, heel tandenpoetsdrama. Bij haar hielp het om zoontje voor de spiegel te zetten. Zo kon hij zien wat er gebeurde en was het over. Waarschijnlijk vond het kereltje het eng dat er zomaar iets in zijn mond gebeurde. Misschien het proberen waard?
Hier heeft hij 'pas' 6 tandjes, maar vind poetsen ook al maanden vervelend. Hier werkt het om z'n speen in z'n hand te geven en voordat hij die in z'n mond stopt snel de tandenborstel erin, meestal is dit 2 of 3x nodig en dan zijn alle tandjes gepoetst, maar ja, met 6 tanden heb je nog niet zoveel werk. Maar hier wordt ook gewoon elke avond gepoetst.
Hier wisselend ... maar als het moet zeker in de houdgreep onder luid gegil en geschreeuw. Tandenpoetsen valt in het rijtje van niet onderhandelbaar, net als handje geven met oversteken etc.
Mijn man heeft een kunstgebit. "Gezegend" met sowieso een slecht gebit (zijn hele familie) en ouders die de strijd niet aangingen. Mijn dochter lijkt de genen van haar vader te hebben helaas en had ondanks goed poetsen, want zij vindt poetsen geen probleem en echt niet teveel suiker een gaatje. De jongste maakt er een strijd van, een strijd die wij, vanwege ervaring man en dochter, dus wel aangaan. Poetsen is hier thuis geen optie maar een verplichting.
Hier moet ik onze dochter ook in de houdgreep houden om te kunnen poetsen. Zoontje gaat gewoon makkelijk, maar heeft ook periodes gehad dat hij het niet leuk vond. Maar er valt niet te onderhandelen, het hoort er gewoon bij !
Voor mij is niet tandenpoetsen niet bespreekbaar, geen optie. Heel zelden maak ik een uitzondering, bijvoorbeeld als kind(je) heel erg ziek is of zo. Dus als strijd, kom maar op dan ... Ik weet niet beter dan dat kleintjes in houdgreep moeten om tandjes gepoetst te krijgen. Sinds mijn jongste 2 jaar is gaat het aanzienlijk beter en bij de 2 oudste is het ook helemaal goed gekomen, dacht ik zo...
ons tandenpoets'liedje' is altijd wel een groot succes. Aaaaa, ieeeeee en voor de fun ohhhhhh en dan met de tandenborstel gekke geluidjes maken xD en voor de fases: ik wil niet, dan heeft ze toch gewoon pech. ben wel zo: laat haar liever zelf half poetsen dan helemaal niet... soms lukt het echt niet anders. maar ze doet het al aardig goed gelukkig
Hier begint meneer te gillen van plezier als hij ziet dat ik tandpasta op de tandenborstel doe. Hij vind de tandpasta ook erg lekker. Ik doe het liggend op de commode. Til zijn onderlipje op en poets de onderste tandjes. Daarna wil hij zelf de tandenborstel vasthouden dus dan houden we hem samen vast of ik houd zijn hand vast en dan poetsen we samen de bovenste tandjes. (gebruik zijn hand als verlengstuk voor mij om te poetsen hahaha) Daarna mag hij altijd nog een tijdje sabbelen en kauwen op de tandenborstel tot hij er zelf klaar mee is. Ik ben overigens wel al begonnen met hem af en toe een tandenborstel te geven om mee te spelen en op te kauwen toen hij nog geen tanden had.
Hier was het altijd een strijd, het laatste half jaar gaat het goed. Wat wij gedaan hebben: veel smaakjes tandpasta uitproberen, sommigen zijn echt vies. Voor de spiegel vindt hij ook erg leuk, daarvoor was het in de houdgreep op de commode. Hij voelt zich nu erg groot en dat scheelt. Gewoon 2x per dag, goede gewoontes moet je op tijd leren.
Hier was het bij alle drie strijd, maar wel eentje die ik Door heb gezet. Net als autostoeltjes ga ik daarover ook geen discussies aan, sommige dingen moeten gewoon en tandenpoesten is daar 1 van.
Hier vragen ze erom hahahaha dus nee nooit een probleem geweest. Maar het is hier kok 1 van de dingen waar niet over te onderhandelen valt. ..
Niet aanvallend bedoeld , maar alleen zelf poetsen is tot ongeveer 10 jaar gewoon onvoldoende. ... dat is voor het gebit net zo slecht als niet poetsen. Dus ik zou dan toch of voor poetsen of napoetsen
IK heb ook al echt alles geprobeerd maar helaas werkt helemaal niks, dus ik loop regelmatig een blauwe plek op van het schoppen en slaan omdat ze echt niet wilt dat ik of papa (of wie dan ook) haar tanden poetst, als ze het zelf doet is het na 2 seconden 'kaar' dus ook hier in de houtgreep om tanden te poetsen.
Hier vaak genoeg fases met strijd, maar die strijd winnen wij dus, dat moge duidelijk zijn. Tandenpoetsen is geen keuze, het gaat gewoon gebeuren. Twee keer per dag en goed ook. Tegenwoordig werkt ze redelijk mee, wel met wat gesputter en gesnik. Maar ze heeft ook fases gehad waarin ze helemaal door het lint ging. Dan is het echt een kwestie van in de houdgreep nemen en die tandenborstel erin. Meestal werd ze iets rustiger naarmate ze de strijd eenmaal had verloren (tandenborstel in haar mond zat) en kon de houdgreep iets losser.
Ja, hier is het een tijdje ook houdgreep-werk geweest... Tis jammer voor ze, poetsen moet! Gelukkig is het een fase, en gaan ze het op een gegeven moment weer oké vinden