mijn zoontje is bijna 4 maanden en sliep erg goed. Nu heeft hij sinds een week dat hij snachts wakker word en niet meer wil slapen in zijn eigen bedje Normaal als ik hem teruglegde in zijn bedje midden in de nacht sliep hij gewoon weer. nu niet meer alleen bij ons in bed tegen mij aan. Als ik hem dan weer terug wil leggen gaat hij huilen. wat doen jullie midden in de nacht? Laten jullie ze in slaap huilen of neem je ze in bed? gaat dit weer over of kan ik mij voorbereiden op slapenloze nachten? wellicht heeft hij een sprongetje
Ik zou hem in bed nemen, dan kan je zelf ook nog slapen en je zoontje ook. Dat dan na een paar dagen wel weer afbouwen zover dat mogelijk is.
Ik zou met 4 maanden sowieso nog niet laten huilen, maar 's nachts al helemaal niet. Waar staat zijn bedje nog in jullie slaapkamer of heeft i een eigen kamer. Zou m eerst even bij jullie in bed leggen en dan op een gegeven moment een campingbedje op jullie kamer zetten en m dan troosten en daar in leggen en dan zo proberen m weer terug in zn eigen bedje te krijgen.
Wij hebben haar tot 14-15 maanden altijd bij ons genomen als dat nodig was. Daarna begon ze het een beetje 'te misbruiken' en hebben we het in 2-3 nachten afgebouwd. Toen was het klaar, daarna nooit meer bij ons gelegen. Als ze nu soms huilt (denk dat ze dan heeft gedroomd) neem ik haar uit bed, even troosten, wat rondwandelen op kamertje en sussen, daarna weer in bedje en dan gaat ze ook gelijk weer slapen. Lekker bij je nemen zou ik zeggen, hij is nog zoooooo klein!
ik zou hem ook niet laten huilen. Misschien werkt een speentje? Hier wel en als dat ook niet werkt, dan neem ik hem bij me. xxx
speentje wil hij inderdaad niet. Hij slaapt in zijn eigen kamertje. niet meer bij ons op de kamer. maar ik zal inderdaad omdat hij zo jong is hem nog even lekker bij ons nemen. Vannacht ook gedaan, voor de eerste keer en hij sliep als een roosje. we kijken wel voor hoelang het duurt. bedankt voor jullie reacties
oh wat ben ik een strenge mammie als ik dit hier lees. Ik heb mijn beide zonen rond die tijd wel laten huilen, na ik er al een paar keer was geweest om ze te troosten, luier verschonen. Na hooguit tien min vielen ze inslaap. tja tuurlijk lag ik met krommen tenen en een schuldgevoel, maar als ik ze s'ochtends vrolijk, lachend in hun bedje aantrof is voor mij een teken dat ze er geen trauma van hebben van dat eventjes huilen. Ik moet er wel bijzeggen dat ik ze alleen maar heb laten huilen als ik het gevoel had dat er verder niks aan de hand was. bij pijn of ziek zijn vindt ik het een ander verhaal. Beidde hebben dit maar 2 nachten gedaan toen was het over. verder geen problemen met slapen gaan gehad. maar ik denk dat je vooral moet doen waar je,je goed bij voelt.
Ik ook zo'n strenge mammie hoor, of eigenlijk een strenge pappie. Mijn man wil absoluut niet dat ons kind bij ons in bed ligt 's nachts (uiteraard sta ik daar ook achter). Wij hebben ook dezelfde redenering: Als je alles gecheckt hebt (honger/luier/temperatuur etc.) en je kindje toch 'zomaar' huilt even wachten tot hij/zij slaapt. Tenzij hij/zij helemaal overstuur is natuurlijk. Veel kindjes hebben dat huilen ook even nodig om hun emoties te uiten. Klinkt mss raar, maar dat is echt zo. Ze kunnen er namelijk nog niet over praten. Maar doe waar je je zelf goed bij voelt. Denk dat dat het beste advies is.
Ben het wel met de laatste 2 reacties eens, tenzij Chloé natuurlijk helemaal overstuur is dan haal ik haar er wel effies uit maar we laten haar gerust ff huilen en meestal slaapt ze na 10 minuutjes weer dus niks aan het handje!
Als het je niets uitmaakt als je kindje went aan bij jullie slapen, dan kun je hem bij je nemen. Anders zou ik het niet doen. Ik liet Thijmen ook altijd even huilen, soms had hij dat even nodig.
Ik liet haar ook wel huilen hoor. Maar niet langer dan 10 minuten. Echter is dat niet voorgekomen want ze lag in haar ledikant op onze kamer. Dus ze was altijd bij ons. Ze heeft ook echt momenten gehad dat ze daar behoefte aan had.
Lekker bij je nemen, zou ik zeggen. Onze zoon slaapt hier in een co-sleeper. Supermakkelijk, moet er nooit uit 's nachts! Ik vind 'laten huilen' persoonlijk not done... Het 'helpt' wel maar de reden waarom het helpt en de mogelijke risico's ervan...nee, dank je. Als het de bedoeling was een kind te 'laten huilen', zou het wel een aangenamer geluid zijn om naar te luisteren!
Hihi, da's een mooie logica idd! (ben niet tegen laten huilen hoor, maar over het algemeen ook niet voor)
Laten huilen is in mijn ogen ook alleen goed als je alle mogelijke 'problemen' (honger vieze luier enz) hebt uitgesloten en de baby zich vaker in slaap huilt. Maar dan ook maar max 10 minuten en de baby moet niet overstuur worden ervan. Dit is trouwens mijn kijk erop hoor, iedereen die wel haar kind laat huilen is niet per definitie slecht in mijn ogen hoor. Je moet namelijk vooral doen wat je eigen gevoel je zegt. Wil je de kleine liever bij je nemen dan moet je dat vooral doen. Ntuurlijk hebben ze het besef dat ze bij jullie zijn, maar naar mijn ervaring hebben ze niet het besef dat als ze altijd gaan huilen snachts dat ze dan ook weer lekker bij jullie in bed terecht komt. Dat besef heeft mijn dochter nu pas. *edit, sinds kort wordt je soms pas weer wakker snachts dus het besef kan er best nog wel wat eerder zijn maar was hier in ieder geval niet van toepassing*