Zoals de titel al verklapt. Rond de 13 maanden begon het. En de afgelopen 2 maanden is het erger geworden. Ze klimt overal op, tafels, kasten, in de kasten, als ik waarschuw gaat ze gewoon door of gaat slaan. Ik geef haar dan straf op kamer voor 10 minuten. Ze begint dan te krijsen zonder te stoppen. Als ik haar daarna haal gaat ze gewoon door. Verschonen is ook een drama, dan wil ze met haar handen op haar billen slaan en zit dan onder...... Als ik haar een speeltje geef om mee te spelen ter afleiding gooit ze die weg. Aan tafel is het ook drama. Eten word door de hele woonkamer gesmeten. Wat ik al heb geprobeerd : bij elke hap een compliment en high five, kleine stukjes eten geven en hap na hap, drinken alleen onder toezicht, anders kiept ze die ondersteboven en gaat met haar armen en handen heen en weer tot alles onder zit. De kraamhulp had hier wat van gezegd en begin me zorgen te maken. Ik had begrepen dat alle kindjes van haar leeftijd dit wel hadden, maar volgens de kraamhulp is dit niet normaal.... Ze luistert naar niemand, behalve naar haar vader, of een andere man (opa, oom, buurman, alle mannen) maar bij vrouwen luistert ze naar niemand.... Iemand herkenning of tips? Ze vreet al me energie op. Ik blijf waarschuwen maar zie geen verandering.
Qua gedrag weet ik even geen tips, maar qua straf... 10 minuten op haar eigen kamer? Er wordt aangeraden 1 minuut per levensjaar. En laat haar eigen kamer geen strafplek zijn, dan krijg je straks problemen met slapen. Want dan weet ze niet waarom ze "straf" heeft. Zoek een krukje, stoeltje, traptrede en maak daar een plekje van. 1 minuut volhouden en dan "goedmaken". Ze begrijpen meer dan de denkt!
Hier ook een echte ontdekkingsreiziger en heel veel grenzen opzoeken.ene dag gaat beter als de andere dag. Maar met 13 maanden al echt straf op de kamer? Dat lijkt me wel beetje te... Hier zet ik haar ff op haar kont en houd ik haar vast en op serieuze toon nee niet slaan/gordijnen trekken etc. Dan laat ik haar weer los. Dit doe ik max 3x en dan zet ik haar ergens anders neer. In de box of bij ander speelgoed zodat ze afgeleid wordt om iets anders te doen. Drinken gooit ze om zeg je, neem aan uit open beker? Dit is ook nog erg moeilijk en super interessant om te zien wat er gebeurd. Eten gooien is hier bord weg en ze krijgt het nog 2x terug als ze rustig en als ze dan nog loopt te vervelen dan gaan we er maar vanuit dat ze klaar is met eten.
Nou ik denk dat je gigantisch doorslaat en veel te veel verwacht... Je geeft je kind van 15 maanden toch geen straf op de kamer...? Je denkt toch niet dat ze daar iets van begrijpt? Geen wonder dat ze krijst..... Ze doet hele normale dingen... dit is gewoon dreumes gedrag... Ook het graaien met verschonen, het klimmen ed... Toevallig is Mn dochter van 14 maanden net van de kinderstoel afgevallen omdat ze erop geklommen was... Nee hoor heel normaal, laat haar ontdekken, leid haar af... Maar straf? Nee echt belachelijk!
Logisch dat ze niet luistert want ze is 15 maanden. 10 minuten op de kamer? Sorry, maar begrijp je wel dat zij daar geen hol van snapt? Zij linkt de straf echt niet aan het gedrag, daar is ze nog veel te jong voor. Natuurlijk zet ze het op een gillen. Op deze leeftijd is het herhalen herhalen herhalen. Ze onthouden bar weinig en snappen niet veel van 'mag niet.'. Dat komt langzaamaan opzetten. Mijn zoontje is ook 15 maanden en doet dit ook allemaal. Klimmen is wat ze doen, billen voelen is normaal, speelgoed weggooien is ook normaal. Het willen uitsmeren van eten en drinken ook. Misschien moet je eens gaan lezen over de ontwikkeling van een dreumes. Ik gok zomaar dat dit heel veel frustratie gaat schelen bij zowel jou als je dochter.
Ik lees geen raar gedrag voor een beginnende dreumes hoor. Dat is in het begin nog herhalen, herhalen en herhalen. En er soms voor zorgen dat ze bepaalde dingen niet kan doen. Het is een hele intensieve periode qua opletten. Maar straffen is ze echt te jong voor. Als je moe bent om etenstijd kan je ook kiezen om af en toe te voeren. Tijdens het verschonen zijwaarts staan en haar armen met jouw bovenarm weg houden bij haar billen.
Hier gaat het er net zo aan toe, maar veel meer dan 100 keer waarschuwen doenik niet. Ik geloof niet in straf geven op deze leeftijd omdat het op dit moment meer ontdekken is dan echt kattenkwaad. Afleiden helpt ook soms, want vaak is het een teken dat hij zich gewoon verveelt
Hier ook een echte wilde. Ik pluk hem regelmatig van de tafel/kast/trap (ondanks we er een traphekje, dicht, voor hebben staan), vaatwasser, wasmachine. Een echte ontdekkingsreiziger! Straffen heeft geen zin nu nog. Ik pak mijn dreumes er vanaf, zeg, met je voetjes op de vloer blijven, ofzoiets en na een paar keer (zoals iemand hier boven al typte) dan leid ik hem af met ander speelgoed of gaan we naar buiten om zijn energie kwijt te kunnen. Dit doe ik een keer of 1000 per dag. En 10 min alleen op haar kamer is echt heel heel erg lang! Ze zijn ongeveer per direct vergeten wat er was, dus dat is ook wel gewoon een beetje zielig eigenlijk, dan snap ik wel dat ze helemaal overstuur raakt en niet meer zo makkelijk te troosten is. En verschonen is hier houtgreep en een heel geschop. Dat is niet anders, moet toch gebeuren. En drinken: rietjesbeker/tuitbeker die niet lekt, ideaal! Ik zie dat je ook net nog een kleintje hebt gekregen, het is een heftige verandering ook voor je dochter. Is er nog genoeg 1 op 1 speel- / knuffel/ - gezellige tijd met haar? Maar al met al, je verhaal klinkt als een hele ondernemende en normale dreumes!
Dat is echt heel normaal en hoort bij de leeftijd. Het enige dat je kan doen is herhalen, herhalen, herhalen. Haar uit de situatie halen, zorgen dat ze niet heel hard kan vallen/zich pijn doen en vooral veel laten ontdekken. Mijn jongste van 13 maanden doet precies hetzelfde. En je zegt kraamverzorgster, dus je bent pas bevallen van haar broertje? Het kan best dat ze daardoor wat 'wilder' is dan anders. Maar echt, die dreumesfase is niets vergeleken bij de koppige peuterfase! Dan pas begint het leren luisteren, consequenties koppelen aan gedrag, etc. En luisteren? Dat 'kan' ze met 15 maanden nog helemaal niet joh. Laat staan dat ze straf begrijpt. Ze begrijpt veel meer dan je denkt, het is nu aan jullie het goede voorbeeld te geven. Maar straffen heeft echt geen enkele zin.
Heel normaal gedrag hoor. Mijn bijna peuter deed dat ook rond die periode. Als ik 2 tellen even niet oplette had hij de stoel bij tafel weggeschoven en stond hij boven op eettafel. Straffen deed ik niet maar wel waarschuwen of gewoon continu corrigeren en ergens weg of vanaf halen waar hij/zij niet op mag. Ja het is af en toe vermoeiend maar zeker op die leeftijd zijn ze echt aan het ontdekken en is het de taak als ouder om daar toezicht op te houden. Ik vind straffen wel erg ver gaan. Zoontje nu dus bijna 2 en zit weer in een hele andere fase dus de fase waar jij nu in zit gaat ook weer voorbij. En tuurlijk rent mijn zoontje nog over de bank en valt hij ook weleens ook al heb ik 3 keer gewaarschuwd, maar door te vallen leren ze ook. Maar hij weet nu wel dat hij niet op tafel mag
Ik lees idd geen rare dingen. Hebben mijn meiden ook gedaan. Inderdaad alles een miljoen keer herhalen, straf geven is nergens voor nodig op deze leeftijd. Daar leert ze echt helemaal niks van. Ja, het s best vermoeiend maar hoort er echt bij. Die kraamhulp kletst uit dr nek.
Hier ook een ondernemer, gelukkig redelijk bang voor vallen dus klimt wel overal op maar vraagt hulp om er af of over te komen. Je loopt alleen je benen er uit. Niks zo mooi als die overknopjes want die piepen lekker en 1000x herhalen dat ze niet de keuken in mag. Straf heeft niet heel veel nut ook niet met 21 maanden, ik roep gewoon dr volledige naam op wat lagere toon en dan voelt ze m al hangen want zo praat mama normaal niet en dan komt schoorvoetend uit de keuken al nee schuddend dus ze weet dat niet mag. Maar oost indisch doof hebben we hier ook geregeld hoor. Gewoon tot 1000 tellen, 10 is vaak te weinig. Als er net een broertje bijgekomen is kan t wel eens gaan pieken ook negatieve aandacht is aandacht en wellicht dat zij nog niet van plan was haar aandacht te delen met dr broertje?
Is gewoon doodnormaal dreumesgedrag hoor! Mijn meisje is nu 2,5 en pas sinds kort ben ik begonnen met een time-out. Ik waarschuw 1 keer, luistert ze niet dan gaat ze 2 minuten op een bankje in de gang. Bij een kindje van 15 maanden heeft dit echt nog geen zin, ze begrijpen dat nog niet. Nu kun je bij fout gedrag beter zeggen "Naam kind, nee, je mag niet met eten gooien" . Dan eventueel uit de situatie halen of iets anders aanbieden ter afleiding. Laat je niet gek maken door zo'n kraamhulp hoor!
Oei.. Dat straffen niet helpt wist ik niet, dacht dat er dan wel verandering zou komen. Was niet duidelijk, maar zet haar dan in haar bed met speelgoed en laat haar dan 10 minuutjes voor time out. Maar je raad het vast al, speelgoed uit bed gegooit en krijsen om eruit te komen. Maar dat ga ik dan niet meer doen.... Ik hou zielsveel van mijn kinderen en heb vandaag echt een potje gejankt omdat ik het gewoon niet meer weet. Ze luistert heel goed naar papa. Ze luistert dan meteen bij de eerste waarschuwing. Alleen bij mij luistert ze niet, hoe vaak ik ook waarschuw, dan gaat ze liggen op de grond en schreeuwen of als ik haar til, trappen met haar benen. Echt hyperactief. Ze is wel heel lief voor haar broertje, brengt speentje of mutsje voor hem, aait hem en geeft kusjes. Als we haar naar een park brengen speelt ze nergens op, ze blijft dan bij ons zitten en op die manier krijgt ze haar energie ook niet kwijt. Interesse voor speelgoed heeft ze trouwens ook niet. Ookal spelen we samen, dan loopt ze gewoon weg. Ze houd van dansen, dus dat doen we dan iedere dag even met haar, voor het slapen en bij het wakker worden is het sowieso een knuffelmoment en kietelen/spelenmet elkaar en dan aan tafel. Ik probeer haar elke keer als ze luistert een compliment te geven, daar word ze vrolijk van. Het probleem is dat ik merk dat ze het wel begrijpt, maar niet naar mij luistert, alleen naar papa. Hier is ze ook al paar keer van de tafel gevallen of van fe bank, maar ze blijft het opnieuw doen...... Ik had me er bij neergelegd dat het gewoon erbij hoort, net als hoe iedereen hier van mening is. Maar wat de kraamhulp zei heeft me ongerust gemaakt en sindsdien pieker ik om de situatie. Ik ga het nu weer proberen los te laten bedankt voor de tips en gerust stelling. Dat van straffen vind ik erg fijn om nu te weten dat het niet helpt, voel me daar nu best schuldig over eigenlijk. Maar goed dat ik het nu wel weet thanks!!
Wat jammer dat de kraamzorg je zoiets aangepraat heeft. Want inderdaad: alles wat je zegt is compleet normaal. Je zegt dat ze buiten niet alleen wil spelen. Speel je dan ook mee? Ik heb met beide peuters weer volop zelf geklommen, gelopen, gebalanceerd etc. Dat vonden ze veel leuker. Time out is op deze leeftijd inderdaad niet zinvol, maar ik zou het sowieso ook niet in bed doen. Zo maak je van haar bed een negatieve plek, terwijl het net een veilige plaats moet zijn. En tot slot: je zegt dat ze niet luistert, hoe vaak je ook waarschuwt. Misschien moet je wat minder waarschuwen en gewoon doen? Peuters hebben duidelijke afspraken nodig.
Niet schuldig voelen hoor. Je doet gewoon je best toch. En je bent sowieso een goeie mama! Vind het vervelend dat de kraamhulp je zo ongerust heeft gemaakt. Hier wordt er ook beter naar papa geluisterd, die is er gewoon minder vaak en dat helpt denk ik. Dat dansen is leuk! Lekker regelmatig inderdaad samen doen en misschien vind ze het leuk om buiten met de bal te spelen? Mijn zoontje wil altijd echt graag samen klimmen/rennen en doen . En probeer het moeten luisteren een beetje los te laten. "Gewoon" concequent blijven en Groot worden gebeurd met vallen en opstaan en ze zit in de leeftijd dat ze eerst 1.000.000.000 x moet horen dat iets niet mag. Sterkte meid! En je doet het goed hoor, niet aan jezelf twijfelen!
Consequent zijn is de key. 10 minuten in bed? Zelfs mijn 3 jarige gilt dan de hele boel bij elkaar.. Is papa minder thuis dan jij? Of pakt papa het anders aan? Hier word vooral papa uitgedaagd en naar mama geluisterd. Ik straf weinig maar ben consequent, mijn vriend straft sneller. Welkom in de pre peuterpubertijd Waarin er niet word geluisterd, ze ondeugend zijn, je uittesten en nog veel meer!
Let er voor de gein eens op hoe vaak je dr naam zegt op een dag. Ik merkte hier dat ik continue achter haar aan riep <naam> kom je eten? / nee uit de keuken /waar is je knuf/waar is je beker. Dat ze op een gegeven moment niet luisterde vond ik ook niet echt vreemd. Bedenk maar wat t met je doet als jij de heeeeeele godganze dag mama dit mama dat mama zus mama zo hoort. (en dat gaan we nog krijgen). Als ze echt wat uitvreet of ik dr aandacht moet hebben klap ik in mn handen, dat doe ik niet zo vaak dus dat valt op. Op dr donder krijgen, wat nu nog echt geen bal voorstelt, roep ik dr volledige naam, die hoort ze zelden alleen wanneer ze iets doet wat niet mag of gevaarlijk is (het niet mogen weet ze inmiddels wel, maar grenzen zijn er om getest te worden. Gevaar is ze veelal nog blind voor, dus die snapt ze echt niet) en dat maakt indruk. Van de week pakte ze de waterbak op van de katten en kieperde m bewust om over de vloer, na al 1000x gewaarschuwd te zijn. Dus volledige naam en lagere toon wel normaal volume, toen schrok ze best wel erg maar ze is er niet meer naar toe gegaan. Maar let wel, zij is nu 21 maanden. Dat is wel een fors verschil. Daarvoor moest ik dr bijv. gewoon ophalen uit de keuken, nee zeggen en uit de keuken zetten, ervoor gaan zitten en de driftbui uitzingen en haar tegen blijven houden en consequent nee blijven zeggen. Na de driftbui was t weer goed bleef ze even weg en daarna probeerde ze t sneaky weer een keer of twee en moest ik weer voet bij stuk houden en dan gaf ze t voor een tijdje weer op. Onze keuken is overigens veilig hoor maar ze is gek van de vaatwasser powerknop en vooral de ovenknoppen en die van ons heeft een kinderslot en blijft echt hardstikke koud al staat ie aan maar die van oma niet dus mag ze geen enkele keuken alleen in. Aanhouder wint, ze komt er nu al minder, nu gooit ze onschuldig dr speelgoed de keuken in onder t mom, ik moest mn speeltje terughalen (en ff snel bliep bliep bliep doen want de verleiding is te grooooot). En ben ik t gedonder met de keuken echt zat omdat ik dr ook geen 20x op een dag op dr donder wil geven, wetende dat verleiding groter is dan dr besef, schuif ik de stoelen ervoor en tot dusver werkt dat ook goed. Grens ligt hier op 3 waarschuwingen en dan ga ik voorkomen (al of niet permanent). Uiteraard bij gevaar wil ik t al voor zijn of grijp ik gelijk in. Of consequent ingrijpen, of voorkomen dat de situatie zich voor kan doen. Zo zijn er hier tiewraps om de koffietafel lades gegaan. Mevrouw vond t wel een goed plan om in de lades te gaan zitten. Overigens als opa zegt dat ze iets niet mag dan gaat t dak eraf. Opa is dr maatje en als hij t woord nee gebruikt is t heeeeeel bijzonder en krijg je t effect alsof de wereld vergaat. (en kan ze ook zonder gein twee dagen beledigd zijn)
Dankjullie voor de gerust stelling! Ik was de afgelopen dagen extra gespannen doordat ik onzeker was gemaakt. Ik werd sneller boos als ze iets deed wat niet mag. Zo stom. Ik ben nu eigenlijk ook best wel boos omdat die mevrouw zulke opmerkingen gaf. Zit er zelfs aan te twijfelen de kraamhulp te stoppen. Ik wil straks niet onbewust weer ergens mee zitten en mezelf in de weg gaan staan wat de opvoeding betreft. Vanavond ging het hier stukken beter en denk dat mijn stemming daar ook een grote rol in speelde. Ik zal vele tips meenemen en wat is het fijn om jullie verhalen te horen van de drukke dreumesjes veel herkenning en enorme opluchting haha.