Hallo mede-forummers, Ik weet niet of ik mijn verhaal hier mag plaatsen maar ik moet het echt kwijt. Mijn ergste nachtmerrie is afgelopen woensdag werkelijkheid geworden... Ik was net thuis van mijn werk bezig met het eten toen mijn zoontje van 5 maanden wakker werd. Mijn moeder die oppaste die dag ging hem uit zijn bedje halen. Even later hoorde ik een bonk, ik dacht die heeft een fles laten vallen... Totdat ze allebei overstuur beneden kwamen, mijn zoontje krijsend in mijn moeders armen. Mijn lieve vrolijke mannetje... mijn alles... mijn hele leven... Hij was gevallen... Op de grindvloer... Op zijn hoofd nota bene!!!!!!!!! Hoe kon dit gebeuren????? Op dat moment dacht ik maar aan een ding, we moeten met spoed naar de huisartsenpost en daarna het ziekenhuis. Hoe ik heb kunnen autorijden... ik weet het niet meer. Wel weet ik dat ik kalm moest blijven en moest opletten... voor mijn zoontje. Eenmaal in het ziekenhuis werd hij rustiger. Er werd een ctg gemaakt. De uitslag daarvan kwam pas een uur later maar dat leek uren, mijn mannetje begon gelukkig praatjes te krijgen en te lachen, dat stelde me wel gerust. GODZIJDANK heeft hij geen inwendig letsel!!!!!!!! Wel heeft hij een flinke breuk in zijn schedeltje maar die heelt volgens de kinderarts snel. Het had veel erger kunnen zijn, de tranen schieten weer in mijn ogen met de gedachte dat hij er niet meer had kunnen zijn... Hij is ter controle een nacht in het ziekenhuis gebleven en werd om de 2 uur wakker gemaakt. Hij reageerde elke keer goed. "Thank god" mochten ik en mijn vriend naast hem slapen!! Hij drinkt goed, slaapt goed, lacht veel, en doet niets anders als anders. Hij ligt zelfs gewoon op de plek (dit mocht ook van de arts). Alsof er niets is gebeurd. Ik ben met vlagen een emotioneel wrak. Mijn moeder is sindsdien helemaal in shock en we gaan hulp voor haar zoeken als dit zo blijft. Mijn vriend en ik hebben besloten het aan zo weinig mogelijk mensen te vertellen. Het klinkt heel vreemd als de buitenwereld hoort dat je zoontje uit je moeders handen is gevallen. Wie laat nou in hemelsnaam een baby uit zijn handen vallen???? .... Dat zou mijn gedachte voor het ongeval zijn geweest. Ik zie nu in dat een ongeluk in een heel heeeel klein hoekje zit. Een baby op de commode laten liggen en weglopen of onbeheerd onveilig achterlaten... dat NOOIT. We houden hem altijd met 2 handen vast. Onder zijn billen en bij zijn ruggetje. Mijn moeder is zelfs NOG voorzichtiger als dat wij zijn. Op het moment dat zij hem vast had met een hand en de deur wou openen met haar andere hand strekte mijn zootje zich met alle kracht en ze was er een fractie van een seconde te laat bij met haar andere hand. We bidden iedere dag dat het goedkomt met ons ALLES, vooralsnog ziet het er goed uit en heeft hij een engel op zijn schouder gehad. Woensdag hebben we een controle afspraak bij de kinderarts. Pfff dat ben ik kwijt. Heel erg bedankt voor het lezen van mijn verhaal!!!
Sterkte meid, voor jullie en vooral ook voor je moeder. Die moet er mee klaar komen dat dit is gebeurd. natuurlijk doet ze het niet met opzet, maar ze zit wel met een megaschuldgevoel. Beterschap voor jullie kleintje.
Wat verschrikkelijk! Gelukkig lijkt het allemaal goed te komen. Ik kan me voorstellen dat jullie hier allemaal ontzettend van geschrokken zijn. Hoe voorzichtig je ook bent, zoiets kan toch gebeuren. Ik hoop dat je moeder haar schuldgevoel snel los kan laten, evt met professionele hulp. Heel veel sterkte voor jullie allemaal en vooral heel veel beterschap voor je zoontje!
Hè meid, wat vreselijk! Wat moeten jullie allemaal geschrokken zijn! Een ongeluk zit in een klein hoekje...
Heel veel sterkte! Ook voor je moeder. Je denkt altijd mij overkomt dit niet Maar ze zijn o zo sterk.
Poehee wat een verhaal!!! En als zometeen alles weer helemaal in orde is, hoop ik echt voor jullie allemaal dat dit een plekje gegeven kan worden. Voor jullie maar ook zeker voor je moeder. Denk dat jullie moeten proberen alles snel weer op te pakken zoals t was. Misschien moeilijk voor mij als buitenstaander maar zoiets lijkt mij het beste. Kk vergelijk het met een autoongeluk krijgen en daarna snel weer gaan rijden. Veel sterkte en een knuffel
Heel veer sterkte en knuffels voor jullie en vooral ook voor je moeder, wat moet ze geschrokken zijn hoop dat ze het snel te boven komt
Poeh jeetje wat een schrik! Gelukkig kunnen babies heeeeeel wat hebben. Weet dat je goed gehandeld hebt! Sterkte om dit te verwerken en al helemaal voor je moeder..
wat een schrik moet dat zijn geweest. Hopelijk vergeet je je moeder ook niet die zou zich vast enorm rot voelen. Sterkte voor jullie mannetje!
Oh wat erg! Mijn grootste nachtmerrie... Mijn zoontje is laatst 2 keer van mijn bed gevallen. Gelukkig geen verwondingen maar ik zie het nog steeds voor me. Vreselijk. En wat zal je moeder zich ook vreselijk schuldig voelen...
Pfoe wat een schrik. Ik heb dit ongeveer meegemaakt met mijn neefje. Hij zat op een soort barstoel naast mij te kleuren. Ik denk dat hij nog geen anderhalf was. Binnen een fractie van een seconde stond hij op en viel hij achterover, met zijn hoofd op de tegelvloer. Ik zat strak naast hem maar ik kon gewoon echt niet zo snel reageren. Ik voelde me zo verschrikkelijk slecht. Gelukkig heeft hij er niks aan over gehouden. Ik had het mezelf nooit vergeven. Dus inderdaad, een ongeluk zit in een klein hoekje. Sterkte voor jullie en je arme moeder!
Heel veel sterkte! Ik vraag me alleen wel af waarom je een grindvloer op een kinderkamer hebt liggen. Of uberhaupt in je huis.
Oh en ik denk ook niet dat 'je ergste nachtmerrie werkelijkheid is geworden'... Je kindje leeft namelijk nog en het gaat (ondanks dat een schedelbreuk natuurlijk heel heftig is) goed met hem. Natuurlijk ben je verschrikkelijk geschrokken. Maar probeer nog wel een beetje te relativeren. Hij is er nog en het gaat goed.
Dank voor alle hartverwarmende reacties!! Mijn moeder kwam eind van de middag langs en het ging gelukkig iets beter met haar. Ze heeft hem zelfs even vast gehouden en natuurlijk schonk ons mannetje zijn allergrootste lach naar haar. Hij was druk aan het spelen en viel gelijk lekker in slaap in zijn bedje. Gelukkig krijgt ze ook veel steun van mijn schoonouders waar ze het goed mee kan vinden. Beetje aparte reactie Hilly1980 maar het is een vraag natuurlijk... de grindvloer lag er al toen we het huis kochten en vervang je niet zomaar even. In zijn kamer ligt een megagroot vloerkleed van 1.40 die tussen zijn bedje en de commode ligt. Het 2e gedeelte ben ik met je eens... het had veel erger kunnen zijn, hij is er nog en maakt het goed.
Heel veel sterkte ❤ Ik weet uit ervaring dat ze bij het cb hiervoor hulp kunnen aanbieden zowel voor oma als voor jullie. Beterschap voor je kleine 😘