Jesse sliep eigenlijk best goed, overdag niet zo heel veel, maar 's nachts sliep hij lekker door. Ook was het vanaf een maand of vijf ook geen probleem om hem op bed te leggen, hij ging lekker slapen. De laatste drie weken gaat het een stuk slechter. In eerste instantie ging hij wel lief slapen, maar werd hij 's nachts telkens overstuur wakker. Het enige wat dan hielp was hem tegen je aan houden en troosten, maar terug naar eigen bed wilde hij dan vervolgens niet en sliep dan bij ons verder. Nu vind ik dat af en toe niet zo'n probleem (dat gebeurde ook weleens wanneer hij heel veel last had van zijn tandjes), maar op een gegeven moment was het echt elke nacht. Zondagavond/nacht hebben we het net zo lang volgehouden tot hij uiteindelijk in zijn eigen bed weer verder sliep. Gisteravond werd hij al vroeger op de avond weer wakker, maar is hij uiteindelijk wel weer gaan slapen (in eigen bed). De rest van de avond/nacht hebben we hem niet meer gehoord. Hartstikke fijn natuurlijk, alleen nu gaat hij niet meer lief slapen zodra we hem op bed leggen. Gisteravond was het inslapen een groot drama en vandaag bij de slaapjes overdag ook. Ik heb het gevoel dat het te maken heeft met verlatingsangst, maar hoe kan ik hier het beste mee omgaan?
Erbij blijven heb ik geprobeerd, maar dit maakt niet uit, zodra ik hem in zijn ledikant leg begint hij te gillen en is dan in zijn ledikant niet stil te krijgen. Op een gegeven moment is hij wel zo uitgeput van het huilen dat hij uiteindelijk in slaap valt, maar ik voel me er niet fijn bij. Heb geprobeerd gewoon stil naast hem te gaan zitten, hem over zijn rugje te wrijven, voor hem te zingen, maar niets lijkt te werken. Ik loop er nu elke vijf tot tien minuten heen om hem weer neer te leggen (hij gaat dan staan) en hem zijn speentje te geven en te laten merken dat ik nog steeds in de buurt ben, maar het lijkt weinig te helpen. Het 's nachts wakker worden leek idd verband te houden met dromen, maar op een gegeven moment werd hij elke avond rond 23.30 schreeuwend wakker. In het begin hielp het om hem heel even te troosten en hem dan weer in bed te leggen, maar op een gegeven moment begon hij al te huilen zodra we weer naast zijn ledikant stonden en wilde hij alleen maar tegen ons aan slapen. Ik ben bang dat hij hier op een gegeven moment zo aan gewend is geraakt dat het elke nacht raak was. Maar dit ging de afgelopen twee nachten dus beter, alleen is nu het inslapen een probleem. Hij is nu overdag ook wel wat aanhankelijker, zodra ik naar de keuken loop kruipt hij achter me aan en trekt hij zich aan mijn benen op, ook komt hij veel vaker naar me toe en legt dan zijn hoofdje even op mijn knieën. Hij is echt zo'n lief en verder makkelijk ventje, vind het zo zielig als hij de longen uit zijn lijf huilt.
Hier ook een tijd geweest(wel een maand of 3)het was denk ik een combi van eng dromen,tandjes/kiezen en verlatingsangst. Hij mocht bij ons in de bank in slaap vallen,we legde hem in bed en als ie s'nacht toch wakker werd mocht ie bij ons verder slapen.Ik ben er niet voor om je kindje alleen in z'n kamertje te laten huilen als ze pijn hebben en bang zijn.Op een gegevenmoment begon ie echt zelf aan te geven dat ie naar bed wou en sliep ook weer heel de nacht voor.Soms werd ik er echt wel es niet goed van,ik dacht echt wanneer slaapt ie eens weer normaal door.
hie rook verlatingangst fase mee gemaakt rond 10/11 mnd....hier heb ik gewoon aan toegegeven, door bij hem te blijven..eerst een paar x hem in mn armen gehouden en in slaap laten vallen en dit steeds zo afgebouwd...door hem op een gegeven moment in bed te leggen en over zn ruggetje/buikje te aaien ( soms moest ie wel huilen als ik hem in bed legde, maar ik bleef rustig en zei dat ik neit weg ging en bij em bleef, en probeerde hem dan rustig te maken )...tot ie sliep...en daarna alleen maar bij zn bedje staan...en zo kon ik steeds verder weg...en uiteindelijk was het over... duurde denk ik 1 a 1,5 week... heeel sosm heeft weer es van die dagen...ik ben niet bangd at ie er aan went, wnat normaal gesporken leg ik em in bed, en ben ik ehct letterlijk binen 5 sec weg Toevallig vanmiddag had mn zoontje het moeilijk in slaap te vallen, ik hield em lekekr wiegend in mn armen en hij was ehct weg binnen 2 minuten....en vanavond legde ik em in bed, en heeft ie gewoon ene half uur nog wat gekletst en is zelf gaan slapen...dus tja...geen pijl op te trekken..