Mijn dochter heeft met enige regelmaat behoorlijke driftbuien. Ik vind het moeilijk hoe ermee om te gaan. Ik wil haar horen, maar ook laten weten dat het niet zo werkt. Ik wil haar de tijd geven, maar ik wil ook dat het stopt. In huis is het nog te doen. Ik probeer eerst te troosten, rustig met haar te praten. Werkt dat niet dan maak ik duidelijk wat ik van haar verwacht en als ik er een consequentie aan verbind, volgt deze daarna (naar de gang oid). En anders negeer ik haar. Dat lijkt het beste te werken. Maar hoe doen jullie dat in winkels, op straat, e.d? Ik weet dat het wel vaker voorkomt, maar ik voel me zo opgelaten. Ik wil niet bezig zijn met wat een ander vind, maar toch vind ik dat lastig. Dus hebben jullie tips? Hoe doen jullie dat? Ze is trouwens 21 maanden.
Ten eerste, probeer echt sch**t te hebben aan wat een ander denkt. En misschien denkt ie ook niet wat jij denkt dat ie denkt. Volgens mij hebben alle ouders wel eens een schreeuwend kind in de supermarkt gehad, dus die weten hoe jij je voelt, en alle niet ouders denken misschien dat je een slechte ouder bent met een onopgevoed kind, maar dat is dan jammer voor hen, daar kan ik me niet druk om maken. Die mensen zie je nooit meer, die kennen je niet, wat geeft het als ze iets negatiefs denken? En verder: probeer zoveel mogelijk te zorgen dat je op pad gaat met een uitgerust kind met een volle maag. Hier kwamen driftbuien aanmerkelijk vaker voor als dochterlief honger had en/of moe was.
Maling hebben aan anderen! Daar begint het mee.. en trek je eigen plan. Hier zijn de buitenhuiselijke driftbuien gelukkig op minder dan één hand te tellen maar wat ik deed: aanspreken, duidelijk maken wat ik wilde en wat ik zou gaan doen, handelen (oppakken zonder pardon. soort houtgreep) en op een plek zetten waar ze anderen niet lastig valt en dan rustig wachten en negeren. Ik heb trouwens van de week een vrouw zien spiegelen. Zij ging naast haar (ik denk) kleinzoon liggen en ging ook gillen en tieren. Je had dat hoofd moeten zien! Geweldig en het was gelijk over! TOp mens!
Ahhhh herkenbaar Hier helpt het om even twee-drie minuten te laten razen en dan duidelijk zeggen wat de bedoeling is. Dan is het het snelst over. In de winkel is het mij ook al meerdere keren overkomen en ik ging er altijd vol tegenin maar het bleef maar gebeuren. Totdat ik een keer op een bankje ben gaan zitten en daar 15 minuten naar een totaal doorgedraaid kind zat te kijken ... mensen liepen knikkend door maar daarna is het heel lang stil geweest! Nu komt het af en toe nog eens voor en pak ik het anders aan ... ik ga niet mee in de herrie en wacht even voordat ik er een opmerking over maak. Leuk is heel wat anders maar het hoort er schijnbaar wel bij! Sterkte
Dankjewel voor jullie reacties. Ik zou precies hetzelfde tegen anderen zeggen. Maar zo lastig als het om je eigen kind gaat he. Ik weet dat ik me niets van anderen aan moet trekken, maar ik vind het wel lastig. Ik zit ook niet zo goed in mijn vel dus dat werkt ook niet mee. Misschien dat ik dat maar eens ga doen: erbij staan en wachten. Mijn dochtertje heeft ook echt wel tijd nodig om te razen. Dus eerst razen en daarna pas wat zeggen zou misschien ook kunnen helpen. Dat herken ik ook trouwens: driftbuien bij een hongerig (of moe) kind. Ik heb dan ook altijd wat te eten mee voor noddgevallen.. Ik ga mijn best doen, maar zie wel een beetje tegen die uitstapjes op. In huis probeer ik het zo goed mogelijk aan te pakken en vooral negeren toe te passen. Maar dat is anders dan in de winkel. Ik hoop dat ze het vooral thuis doet om zo te leren wat ik doe en dat het dan snel stopt en dus ook in winkels zo gaat. Waar worden ze bij jullie vooral driftig om dan?
Hier een erge driftkop, met een stem op volume stadionconcert. Ze heeft het voornamelijk ook binnenshuis, laatst toevallig 1 keer in de AH, nou ze hebben geweten dat ik er was De grootste aanleiding voor drift hier is vermoeidheid. En soms wil ze iets gewoon echt niet. En mamma echt wel, dus dan hebben we een situatie zeg maar.. ( Bijvoorbeeld, we zijn klaar met douchen en zij besluit opeens van niet)
Hier vallen de driftbuien mee... Maar ik bereid haar eigenlijk altijd voor op de volgende stap...; We gaan zo de winkel uit en dan moet je even in de wagen..., Straks bij de speeltuin mag je er weer even uit, Nog een keer schommelen en dan gaan we thuis een broodje eten... Etc. Etc. Heb t gevoel dat ik daarmee strijd voorkom!