Goeieavond! Ik ben nieuw hier. Nou, ik zit hier eigenlijk heel vaak. Maar het word mijn eerste bericht. Het gaat weer over een schoonmoeder hoor. Even voorgeschiedenis. Mijn vriend is enigskind en ik niet heb nog een zusje. De moeder van mijn vriend heeft bepaalde dingen gedaan in het verleden waar ik het niet mee eens ben, maar voor de rest is ze aardig. Ik geef al sinds geboorte borstvoeding na een ongeplande keizersnee. Nu is het zo dat ze erg enthousiast was toen ik zwanger was. (logisch). Vond ik ook niet erg totdat ze een beetje de 'spotlight' van me af wou nemen leek het wel. Wij waren voor de eerste keer zwanger, maar zij was druk in de weer met haar babykamer. Mijn moeder was ook erg blij, maar normaal haha. Iedereen moest de babykamer zien van de moeder van mijn vriend. En kleding kopen e.d. Er werd zelfs tegen haar gezegd dat ze niet zwanger is en zij zei ik ben wel een beetje zwanger eigenlijk Nu is ons kindje geboren en al een tijdje bij ons en zij ziet ons kindje niet vaak genoeg naar haar mening. En dat zij daar moeite mee heeft. Hier heb ik nu weer moeite mee, want ik denk. Jij gaat echt niet bepalen waar en wanneer jjj ons kindje gaat zien. En dat jij daar moeite mee heb kan ik niets aan doen daar moet je zelf maar wat aan doen. Het is ons kindje. Wij waren zwanger. Wij geven borstvoeding. Jij hebt al een kindje gehad. Laat ons een gezinnetje zijn en leid je eigen leven en stoor niet steeds die van ons. Het klinkt erg hard misschien, maar ... Ik kan gewoon mn kleintje niet aan haar loslaten. Ze heeft luiers gekocht maatje 1 want ze dacht dat ze al ging oppassen. Elke keer kleding kopen zodat ik zowat niets kan halen want de kast zit al vol met kleding die zij heeft gekocht. Nu gaan we aankomend weekend daarheen en ik weet me totaal niet wat voor houding ik moet nemen. Heb nooit zin om naar haar huis te gaan....och...iemand een idee hoe ik hier het beste mee kan omgaan?
Wat heeft TS hier nou aan? Mijn moeder heeft ook een kamer voor mijn kinderen, inclusief bedjes en commode... Heel fijn en handig! @ TS, als je je kindje niet uit handen wil geven (de hele tijd) dan is een draagdoek een optie. Daarnaast denk ik wel dat je schoonmoeder heel trots is maar dat ze dat op een rare manier uit. Vergeet niet dat dit haar eerste kleinkind is, dat is echt enorm speciaal voor opa's en oma's.
Wat vindt jouw vriend hiervan? Ik zou er geloof ik proberen blanco heen te gaan, kijken wat er dit weekend gebeurt. Ze is trots dat haar enig kind een kind heeft. Mogelijk bedoelt ze het allemaal goed. Passen haar luiers nu nog? Maak je daar toch fijn gebruik van! Ik denk dat je best mag zeggen dat ze voor jouw gevoel een grens over gaat maar mogelijk moet je haar eerst een kans geven.. Sterkte hoor, kan me best voorstellen dat zo'n veel te trotse schoonmoeder opdringerig voelt..
Mijn schoonmoeder heeft ook een commode en babybed en aankleedkussen bij haar thuis. Zij heeft ook weleens luiers en billendoekjes gekocht. Ik heb een goede band met haar en zij gaf ook aan 'dan hoeven jullie niet alles mee te slepen'. Toen woonden we op 15 auto minuten ervandaan en het scheeld idd slepen. (Nu 2,5 uur rijden en het is super praktisch!) Ga met je schoonmoeder in gesprek, wat zijn haar verwachtingen. En wat die van jou? Leg ze uit zonder verwijten.
Ja, ik heb inderdaad gehoord over meerdere opa en oma die een babykamer hebben. Maar bijvoorbeeld mijn moeder heeft er geen 1. Niet omdat ze geen ruimte heeft, maar omdat ze niet denkt dat nog nodig te hebben. Nu heeft ze dan een campingbedje en daar houd het bij op. De luiers daar past ze niet meer in het is nu net maat 2 waar ze in past. En die luiers heeft ze maar aan ons gegeven zodra ze merkte dat zij het niet ging gebruiken. Ze heeft ook een kastje met kleren en schoenen. Ik denk dan van wij regelen dat wel. Maargoed, ik kan begrijpen dat ze trots is. Maar ik heb het gevoel dat ze mij niet wil begrijpen en alleen aan zichzelf denkt. Mijn vriend begrijpt beide kanten dusja... Voor de zwangerschap zag ik haar niet vaak en tijdens ook niet. Dat hoeft voor mij nu echt niet te veranderen en het feit dat we nu een kleintje hebben veranderd eigenlijk alleen de leven van mij en mn vriend. En zodra ons kleintje groter word zal ik minder bezitterig doen en laat ik het steeds meer los. Ik zal er maar blanco heen gaan dan inderdaad. Denk alleen dat ik in tranen uitbars en als een 5 jarige ga schreeuwen: maar dat is mijn kleintje! Van mij en mijn vriend jij hebt al 1 gehad laat me met rust! Haha. Laten we hopen van niet. En ik denk ook niet dat ik haar ooit ga laten oppassen hoor. Een drinkende en rokende vrouw die ik in haar dronken bui heb gezien en gezien heeft hoe mijn vriend haar moest verzorgen....ik denk dat veel van het verleden mij het meest zo laat voelen tegen over haar. Ze lijkt wel twee gezichten te hebben. De aardige en diegene die haar eigen zoon manipuleert...apart. En klinkt misschien ook hard, maar ik wil niet eens weten wat haar verwachtingen zijn. Ze heeft niets te verwachten over ons kind vind ik dan...
Ik vind jou eerlijk gezegd ook een hele rare houding hebben. Je blijft maar herhalen dat het jullie kind is en dat dat niks met haar te maken heeft. Maar WAAROM vind je dat eigenlijk? Heeft zij ooit gezegd dat het niet jullie kind is? Het is ook haar kleinkind, zij is oma geworden. Natuurlijk heeft dat een gigantisch impact op haar! Ik heb van mijn moeder begrepen dat het krijgen na het krijgen van eigen kind, een kleinkind het meest speciale is wat je kan overkomen. Jouw kind krijgt een kind! Na ouders hebben de grootouders de sterkste bloedbanden met je kind. En je kunt je schoonmoeder niet verplichten om op dezelfde manier mee om te gaan als je moeder. Ieder mens is anders en gaat anders om met emoties. Ik lees nergens dat deze vrouw iemand kwaad wil, maar ik word wel kriebelig van jouw uitspraken. Ik hoop dat je jouw afkeer niet overbrengt op je kind, die heeft recht op een hechte band met zijn eigen oma...
Hahaha, hoe herkenbaar! Ik heb toevallig gisteren een topic over mijn schoonmoeder geopend, die is een ster in aparte opmerkingen maken die me soms aanvliegen. Hier moest er ook direct een mooie kinderkamer komen, ik heb zelf ook amper kleding hoeven kopen en noem maar op dat vind ik wel super lief trouwens van haar. Ze is ook echt heel enthousiast daarin. Maar ze slaat er ook we wat in door, ze is overtuigd dat mijn dochter haar blauwe ogen echt van haar komen. Al hebben ml en ik beide ook zulke blauwe ogen daar kan ik dan nog wel om lachen. Wat ik wel irritant vind is dat ze mijn dochter vreselijk claimt als we op bezoek zijn. Mijn zwager vindt het bijv ook leuk om een flesje te geven of te knuffelen, maar dat mag niet van oma.. Tja.. beetje ongemakkelijk. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik je vrij hard vindt overkomen, alsof je haar geen kleinkind gunt. Juist omdat ze geen andere mogelijkheden heeft op kleinkinderen dan via jouw vriend is ze misschien zo extreem enthousiast? Verder kan ze toch best een keer oppassen? Als je het niet kan aanzien, ga je zelf toch even lekker de hort op? Ze heeft jouw vriend toch ook prima opgevoed neem ik aan? Je hoeft elkaar niet super lief te vinden en geen vriendinnen te worden, maar familie ben je nou eenmaal wel.
O ja, trouwens, mijn niet claimende-relaxte moeder heeft mijn oude slaapkamer ook zonder pardon omgetoverd tot baby-kamer.. vind ik alleen maar heel handig eigenlijk.
Sorry, maar ik vind echt dat je moeilijk doet. Hoezo mag je schoonmoeder geen verwachtingen hebben? Vind ik heel raar. Haar enigste kind is papa geworden! Mooier wordt het niet voor haar. Ze is wellicht wat over enthousiast met de luiers en kleertjes. Als ze dat nou leuk vind? Ga anders samen met haar shoppen voor de kleine. Vind oma vast hartstikke leuk! En hou je haar enthousiasme een beetje in de hand Mijn moeder heeft ook luiers thuis, billendoekjes, mijn oude ledikant staat er, en nog een hele boel babyspul. Ze heeft zelfs een babyfoon aangeschaft! Ik vind het alleen maar handig. Hoef ik niet nog meer spullen mee te slepen.
Hier ben ik het mee eens, vooral na je laatste post. Ja het is jouw kind maar net zo goed haaaar kleinkind. Ik hoop voor je dat je een dochter hebt? Zodat jij later niet de schoonmoeder bent ......
O, hihi klinkt dat eng hoe ik het zo zeg? 'My precious" hihi. Nee maar waarom ik dat vind. Misschien omdat ik niet wil dat zij denkt ook maar iets te hebben zeggen over ons kindje. En nee dat zal ik zeker niet doen hoor dat overbrengen aan ons kindje! Nee daar heb ik goed over nagedacht om te zorgen dat, dat niet gebeurt. Als er word gezegd van ma ik wil naar oma toe. Joh ga je gang! Ik zal nooit wat slechts over de oma zeggen tegen ons kindje. Maar voor nu is het lekker rustig genieten van elkaar. Misschien ben ik bang dat ze ons kindje wil afpakken? Geen idee. Ze hoeft mijn ma zeker niet na te doen hoor, maar ze komt er zelf mee zeg maar. Af en toe zegt ze van ja maar jou moeder doet dit of jou vader doet dat...dan denk ik ook, maar jullie zijn allemaal verschillende personen. Ze zegt niet dat het ons kindje niet is. Al zou ze dat denken zou ze het nog niet zeggen denk ik. Ja, ik weet inderdaad dat ik hard overkom en zelfs ben hoor. Misschien gun ik haar ook geen kleinkind. Ik weet het niet. Ik wou gewoon dat ze mij meer ruimte gaf. Ik heb het ook alleen met haar en verder met niemand. Als ik nu denk aan dat ze oppast ... Ik ben gewoon te erg bezig dus. Ik weet niet hoe ik dat moet stoppen. Misschien ben ik egoistisch? Maar...ik voel me net een leeuwing die gromt met haar leeuwtjes erbij als er een andere leeuw bij komt. Misschien te veel opgekropt? Ik weet het niet...
Wat al eerder werd gezegd: ik vind jouw houding ook raar. Verplaats je eens in haar, zij is voor het eerst oma geworden. Haar kind heeft een kind! Hoe bijzonder is dat?! Daarnaast denk ik bij het lezen van dit soort topics altijd; ik hoop niet dat mijn zoontje later een vriendin/vrouw krijgt die mij zo op afstand houdt. Waarom zou het voor de moeder van een zoon minder speciaal zijn dan voor de moeder van een vrouw? Ik hoop voor jou en je vriend en kind dat jullie een manier vinden om met elkaar door een deur te kunnen. Mijn schoonmoeder kan ook wat bemoeien, we zien haar niet heel vaak, maar als we haar zien, neemt ze mijn zoontje meteen van me over en ze is de rest van de dag met hem bezig. Daar zou ik een heel ding van kunnen maken, maar als ik zie hoe ze geniet, dan denk ik alleen maar: heerlijk toch voor haar dat ze dat zo voelt? Ik ben juist blij dat ze zoveel van mijn zoontje houdt!
Ja dat wil ik wel. Dat lijkt me wel leuk! Ik wil een goed band hebben met der en gewoon samen shoppen inderdaad. Alleen ik heb nooit wat te bespreken met der dus zal het een stil ritje worden. Maar misschien moet ik gewoon proberen om een band met haar te krijgen? Af en toe met haar winkelen, want we hebben 1 ding ... nee 2 (vader ook) in gemeen. Daar denk ik wel positief over. Misschien vanaf volgende week af en toe wat met oma doen zodat zij tijd heeft doorgebracht met der kleinkind en ik er bij ben en misschien langzaam maar zeker ... Ik moet positief doen en niet steeds aan het negatieve denken. Tenministe wat ik negatief vind...Hmm misschien is dat wat?
Inderdaad en we zien haar ook niet elke dag. Dus als we haar zien. Een uurtje. Dat moet toch echt kunnen. Denk dat het dan goed is als we naar haar huis toe gaan steeds. Dan kunnen we namelijk zelf beslissen hoelang we blijven. Bij ons thuis kan ze zo 4 uur blijven zitten terwijl ik bijna in slaap val! En als we zo doen word ze misschien zelf ook relaxter en krijg ik vanzelf meer ruimte?
Ik snap je reactie wel. En zo raar vind ik die opzich niet. Wij hebben het ook met mijn sm. Wij kwamen er dan wel elk weekend beide dagen bijna. En in begin kreeg ze onze dochter wel veel. Maar door dingen wat er gebeurd is en ze wil niet luisteren naar ons (me man zegt er niet veel van want wil geen ruzie). Wil ik er niet meer vaak heen en houdt ze onze dochter ook niet veel vast. Ze kwamen ook nooi bij ons thuis en nu wij niet zo vaak daar meer komen, komt ze wel steeds langs. Er zijn nog wel meer dingen voor gevallen. Maar op jou verhaal, ik zou ook gewoon zonder verwachtingen heen gaan en kijken hoe het gaat. Anders toch een gesprek aan gaan met haar, of dat je man/vriend er wat van zegt.
Lijkt mij een goed idee 👍 en de gespreksonderwerpen komen vanzelf wel. Jullie delen 2 heel speciale mensen in jullie leven. Lijkt mij aardig wat gespreksstof toch Als wij bij mijn of mijn schoonouders zijn krijgen wij al die leuke verhalen van toen we klein waren. En helemaal nu onze mannetje bijna 2 is en aardige streken kan uithalen, wordt t alleen maar meer. De foto albums en video's van vroeger, ons oude speelgoed. Ik vind dat erg leuk! Komt wel goed
@leutjj gelukkig dat jij mijn reactie wel snapt begon me al een vreselijk persoon te voelen! Ik ga er aankomend weekend inderdaad zonder verwachting heen en kijken wat er word gezegd. Wie weet word er niets gezegd erover! We zullen zien hoe dat verloopt... En ik ga het gewoon proberen. Ik word er helemaal positief van zo met jullie berichten dankjulliewel! Ik ga gewoon proberen om meer met haar om te gaan. En als het lukt iedereen blij en zo niet dan neem ik iets meer afstand van haar. Meestal moet er dan iets gebeuren denk ik zodat het niet gaat lukken. Maar ik zal er niet van uit gaan. Proberen een schone lei. Ik ga mijn best doen voor mn kleine.
Ik deel de mening van de meerderheid. Goed om te lezen dat je daar voor open staat! Het klinkt als een apetrotse oma, die gigantisch verguld is met haar kleinkind. Ik lees niks slechts. Juist veel beter dan wanneer ze ongeïnteresseerd is. Mijn schoonmoeder heeft ook alles in huis, van een ledikant, tot luiers, slabben, flessen, speelgoed, slaapzakken, exemplaren van lievelingsknuffels. Noem het maar op. Ik kan je vertellen dat het heerlijk is! Scheelt een hoop gesleep Ik zou toch proberen haar tegemoet te komen. Ze wil echt jullie kind niet afpakken. Niet figuurlijk dan, misschien wel letterlijk In de zin van knuffelen en tutten. Ik heb dat hier nooit als vervelend ervaren, maar vind het juist mooi om te zien hoeveel er van ons kind gehouden wordt.
Ik heb, buiten mijn man en kinderen, ook niks gemeen met mijn schoonmoeder hoor , we zouden nooit vriendinnen worden. Maar als ik zie hoeveel zij van mijn kinderen houdt (en andersom!) smelt ik. Het is heel bijzonder om te zien hoeveel liefde die kleine hummeltjes kunnen opwekken. Heb je ook een schoonvader? Die zijn meestal nog erger haha En gespreksonderwerpen: juliie kunnen echt 2 uur volpraten over jouw kindje.