bewuste thuisblijf moeders, hoe doen jullie het?

Ik werkte meteen na mn trouwen niet meer, alleen wat schoonmaakwerk hier en daar. Klein zakcentje. Maar wij redden het zonder dat ook prima, kan je geen advies geven dus. En eigenlijk denk ik dat het voor iedereen anders is..

 

Wij redden het financieel, niet makkelijk, maar het gaat net en het is het me op dit moment zeker waard. Als de kinderen wat ouder zijn zien we wel weer verder.

Maar als je toch wil gaan werken kun je misschien opvang via een gastouder regelen ofzo?

 

Ik ben nu een jaar thuisgeweest, bewust ontslag genomen om te thuismoederen. Nu toch weer op zoek gegaan naar een baan. Ik doe nu oproepwerk in de thuiszorg. Ik moet zeggen dat ik het nu wel heeeeel lekker vind even wat voor mezelf te doen. En eens thuis te komen.....dat miste ik echt.

Verder zaten we achteraf gezien qua financien toch niet echt ruim en vind ik eht heerlijk dat we het wat gemakkelijker krijgen. Afgezien van alle minpunten die ik net opnoem ben ik zelf echt tot rust gekomen en heeft het goed gedaan voor mijn gezin en ik heb echt kunnen genieten van het eerste jaar van mijn jongste en de start op de basisschool van mijn oudste........

Je weet pas of het bevalt als je het hebt geprobeerd en die keuze is heel persoonlijk.

Ik heb trouwens totaal geen spijt van mijn keuze om te stoppen, maar ga nu graag weer aan de slag.

Weet je trouwens zeker dat er geen kdv is die dat aanbied? Bij ons in de buurt doen ze sinds kort ook halve dagen. Dat scheelt toch al gauw weer. Het nadeel met jou werk is natuurlijk dat het hoe dan ook op werkdagen valt dus altijd oppas nodig hebt, Ik kan ook nog wel eens savonds werken en in het weekend.

Nou een heel verhaal geworden......

 

Het was na de bevalling niet de bedoeling om thuisblijfmama te worden. Maar ik mocht bijna elke dag ons zoontje ophalen an het kdv ivm overmatig huilen. En ook constant ziek daar. Ik voelde me zo rot met de situatie en doordat ik hem steeds moest ophalen, kon ik niet slapen (draaide enkel nachtdiensten). Ik zat toen nog in mijn proeftijd dus in goed overleg met werkgever gestopt.
Financieel redden we het, maar er is geen luxe meer. En dat is erg wennen, maar het gaat steeds beter. Wel bewust voor snel een tweede gekozen. Ik ben nu toch thuis en zodra ze beide dan wat ouder zijn, wil ik weer zachtjes aan gaan werken.

 

ik ben na de bevalling 9 maanden bewust thuis gebleven bij de kleine. inmiddels werk ik weer, en dat vind ik stiekem ook heerlijk.

De tijd die je nu hebt met je kind is in mijn geval kwalitatief beter, want die tijd maak je bewust mee, doe je leuke dingen en geniet je ten top! Werken maakt van mij ook een leukere vrouw omdat ik het gevoel heb ook nog wat bij te dragen aan de samenleving, en dat maakt mij dus een gelukkigere moeder..

Ik zou alleen thuis blijven als dat financieel ook een optie is, mijn man verdient voldoende om ons gezin draaiende te houden dus dat was makkelijk, en gaan werken was voor mij puur omdat ik het na zo lang thuis toch wel gezien had, en me nutteloos voelde tegenover de samenleving. Ik ben universitair opgeleid en vond het rot dat ik daar niets mee deed.

Al met al kan ik zeggen dat het heerlijk was een paar maanden thuis, zeker de eerste cruciale maanden waarin veiligheid en vertrouwen naar elkaar toe wordt gecreeerd, maar langer thuiszitten zag ik niet zitten, en naarmate de kleine groter werd kon hij het naar mijn idee ook echt leuk vinden op kdv.

Dus ik zeg, eerst genieten van de kleine en dan weer gaan werken!

 

Mijn man heeft een eigen zaak waar veel tijd gaat inzitten dus wij hebben besloten dat ik thuis het "bedrijf" run en hij buitenshuis..

We hebben wel wat belangrijke keuzes moeten maken (kleiner huis als wanneer ik zou werken) om eentje te noemen


MAAR nooit geen spijt van gehad, ik vind het heerlijk om ze te zien opgroeien en alles is het waard!

 

Hier ook een thuisblijfmama. Het is genieten!! Natuurlijk moet je er ook wat voor inleveren... Ik had het erg naar mijn zin op mijn werk, maar er was helaas geen plek om minder uren te gaan werken. Nu vind ik het juist erg lekker om thuis te zijn, maar mis wel de contacten (werkte in een winkel).

Ik heb nu 2 dagen per week een oppaskindje van 15 maanden. Van 10.00-18.00. Ik wilde er niets voor hebben, maar ze stond erop dat ik ervoor betaald werd. Nu hebben we een mooi bedrag afgesproken, waarbij ik me goed voel, en dat ik zeker weet dat ze niet teveel betaald. Van dat geld kan ik precies mijn boodschappen + babybenodigdheden halen elke week. Dus dat scheelt alweer een hoop.

Maar we redden het prima zo. Ik vind het heerlijk, en achteraf is het een goede beslissing geweest. Ik heb een chronische darmontsteking (Colitis) en daardoor is mijn energie tot een minimum gedaald. Ik zou het denk ik niet eens redden om naast het thuismama zijn, nog te moeten werken.

 

hier ook contract niet verlengd tijdens zwangerschap, maar was eigenlijk ook wel onze hoop dat ik thuismama zou worden..
we redden het (vooralsnog) financieel omdat mijn man naast zijn vaste werk een inkomsten van een eigen bedrijf heeft, dat compenseert het salaris dat ik voorheen verdiende

ik wil tzt wel weer gaan werken, ik vind het echt een voorrecht dat ik thuis kan zijn bij mijn kindje, dat ik makkelijk de borstvoeding kan doen en dat ze in haar eigen bedje slaapt.. maar als ze iets groter wordt vind ik het ook weer tijd worden om voor mezelf iets te doen, ik vind het soms best wel een isolement waar je in terecht kan komen

daarbij heerst er volgens mij best wel een vooroordeel over thuismama's, dat het gemakzucht of luiheid zou zijn, ik vind dat zeker niet, ben echt doodop aan het eind van de dag! maar is toch heel mooi dat het kan, gelukkig

 

ons bien zunig we leven al 2 jaar op de ziektewet van me man, dat gaat binnekort vervallen omdat die dan in een andere uitkering valt... weet het allemaal niet precies. Het is nog niet duidelijk wat ze met hem kunnen/moeten.

Maar we zijn met zn 4tjes en redden het prima ook nergens schulden of in het rood, gewoon goed opletten wat je koopt en 2 keer nadenken of je wel iets nodig hebt. Kijken waar wat het goedkoopst is. en zoveel mogelijk sparen

 

Hier het zelfde verhaal als Triskele. Mijn man heeft een eigen bedrijf en maakt lange dagen, en daarom run ik de boel hier thuis. Voor ons heeft het belastingtechnisch geen zin als ik zou werken. Jammer, want soms heb ik best zin om wat meer buiten de deur te komen. Maar aan de andere kant ervaar ik het ook als het voorrecht; ik maak alles mee van onze ukkies!

Wat betreft de financiën hebben we het niet super ruim, maar we hoeven ook niet in een kramp te leven. We houden de vaste lasten laag, letten op de aanbiedingen, kleertjes voor de kids koop&verkoop ik op marktplaats, en in de zomer gaan we lekker naar de camping. We hebben een leuk huis en een fijne auto, en kunnen ook best eens een keertje uit eten. Ik heb absoluut geen klagen!

 

Ik ben ook bewust gestopt met werken nadat de tweede geboren is ik werkte hiervoor 1 dag en 2 avonden.
Je moet financieel een stuk inleveren maar dat heb ik erwel voor over, dan zet ik metzelf op een laag pitje geen probleem mee!!
Ik hoop dat ik thuis kan blijven tot de jongste na de basisschool gaat!!! Ik vindt het heerlijk en een mooier beroep kan ik me niet voorstellen!! Ik kan daarna nog genoeg werken!!!

 

Ik ben geen thuisblijf mama, maar mijn man een thuisblijf papa. Door zijn ziekte kan hij momenteel niet werken en daarom hebben we besloten dat ik fulltime blijf werken en hij thuis is bij onze dochter.
Ook wij redden ons financieel prima (nu heb ik al van het begin de beste baan gehad, dus we hadden het al heel vroeg in onze relatie over dat als er een kindje zou komen, ik het meest zou blijven werken). Ik vind het heel fijn dat ze vertrouwd thuis is bij papa. Tussen de middag slaapt ze lekker in haar eigen bedje en papa heeft heel veel tijd en aandacht voor haar.

Als ik de tarieven voor een KDV zie, in veel gevallen gaat mama dan werken om de opvang te betalen. Ik zou er dan voor kiezen om ook thuis te blijven. In mijn ogen is een kind thuis het beste af en leren spelen met andere kindjes kan straks ook op de peuterspeelzaal.

Mocht mijn man tzt weer werk krijgen dan gaat onze dochter naar een gastouder. Voel me prettiger bij een kleinschalige opvang en het is ook nog eens veel goedkoper.

 

Hey MBTC!!

Hoe gaat het met jou en je kleine meid?
Ik 'ken' je nog van het oktobertopic, alleen had niet zoveel tijd meer om dat allemaal bij te houden met 3 kids.....

Maar nu even over jouw onderwerp.....ik ben nu een jaar thuis bij de kids en dit is een bewuste keuze geweest vorig jaar omdat we toen nog een kleine erbij wouden. Ik werkte in de horeca en man is vaak van huis dus dat werkt niet met kleine kids!
Vanaf vorig jaar kijk ik elke maand hoeveel geld we nodig hebben, ik pin elke week een bedrag voor boodschappen, onnodige verzekeringen opgezegd en letten op de grote aanbiedingen ( bier luiers koffie etc)
Als je elke maand bewust van je geld bent kun je het redden!!!
Moet er wel bijzeggen dat we nog een spaarrekening hebben en als we eens grote uitgaven hebben of het is een dure maand dan schrijf ik daar geld van over.
Je moet natuurlijk nog wel een beetje kunnen leven! Dus als het net kan van je man z'n loon zou ik het niet durven, maar dat ligt er dus even aan!

Succes met je keuze! Maar het is wel heerlijk om bij je kind te zijn!Vooral het eerste jaar!
Rust en regelmaat is het beste voor kinderen!

Moet wel zeggen dat ik soms het werk wel mis....soms het idee hebben om altijd maar met huishouden en kids bezig te zijn!
Ach...mijn tijd komt wel weer!

 

als hij door ziekte thuis zit krijgt hij toch een uitkering, dus logisch dat je financieel niets echt mist (in vergelijking tot mama's die hun inkomen bewust opzeggen om thuis te blijven en dus niets krijgen)

 

Uitkering is helaas maar minimaal! Daar kun je echt totaal niet van leven!

 

ja maar het is altijd meer als dat ik krijg dat bedoel ik ermee te zeggen, een paar honderd euro is toch boodschappen doen voor een maand dat krijg ik niet hoor ook al is het minimaal.

Is geen kritiek hoor, ik bedoel je kiest er niet voor om ziek te zijn, ik ben zelf ook chronisch ziek maar het is natuurlijk wel altijd meer als iemand anders krijgt die zijn baan heeft opgezegd.

 

Precies om deze reden ben ik niet gaan werken na de geboorte van onze zoon. We hebben het geluk dat mijn man een goed salaris heeft waarvan we alles goed kunnen draaien incl sparen. Dat is erg fijn. We hebben alle dingen op een rij gezet natuurlijk, geen overhaaste beslissing genomen. Daaruit kwam dat wanneer ik zou gaan werken, het voor 2-3 dagen zou zijn. Het loon dat ik daaraan zou overhouden kwam redelijk gelijk aan de KDV, want doordat man goed verdient is de teruggave niet hoog. Daarnaast kreeg ik dan ook stuk minder belasting terug en zou man meer gaan betalen. Kortom, eigenlijk meer tegens daan voor. (qua gaan werken).

Nu ik eenmaal mijn draai gevonden heb in het huismama zijn geniet ik onwijs! Heerlijk om zelf 24 uur per dag met mijn mannetje bezig te kunnen zijn, alles mee te maken en te zien hoe hij stapje voor stapje ontwikkelt en ontdekt. Nu hij ziek is zou ik er niet aan moeten denken dat hij op het KDV zou zijn...

 

Ben ook een bewust thuisblijfmoeder. We hebben het niet superbreed maar mogen niet klagen. Mijn man werkt fulltime.
Ik ga ws weer werken als de kinderen op school zitten.
Ik vind het fijn om thuis te zijn voor mijn meiden.

De toeslagen helpen zeker mee in de maand.
ook helpt dat we geen auto hebben. We wonen dichtbij winkels en scholen, dat is goed te doen. Mochten we weg moeten met de auto dan is er gelukkig altijd wle iemand met een auto die we kunnen lenen. Dat vinden we heel erg fijn.

We letten ook op de aanbiedingen maar denk dat veel mensen dat wel doen.