Links is dichterbij het hart zo redeneren veel mensen. Ik heb sinds november een nieuwe tatoeage met oa blauw lila en roze. Ziet er nog heel mooi uit. Als je twijfelt zou ik het sowieso niet doen. Eigen ontwerpen vind ik meestal mooier. De artiest vind het vaak ook leuk om te ontwerpen en mee te denken.
Zo denk ik idd aan het Roosje Ik ben dol op roosjes en hartjes en vlindertjes En had bedacht het Roosje met 3 blaadjes voor onze 3 kindjes
Mijn oudste tattoo is 11 jaar en staat er nog netjes op(heb er 7). Ik heb wel alleen maar donkere inkt gebruikt, met schaduwen en wat witte inkt. Heb ook een kleintje op mijn pols en vond de pijn meevallen.
Wat fijn al die reacties Ik denk dat ik wel overtuigt ben Hihi Ben benieuwd wanneer ze weer open kunnen
Ik heb er een stuk of 15, klein en groot. -heb je er spijt van sommige heb ik in een opwelling laten zetten, dus ja daar heb ik spijt van. Maar het grootste deel heb ik heel lang over na gedacht en geen spijt. -hoe snel vervaagd het(ik wou zelf een blauwe kleur er in) een tattoo is levenslang, door veel in de zon zitten kan de kleur iets vervagen, afhankelijk van de plek. Heb sommige tattoos al meer dan 15 jaar en zijn nog heel gaaf. -vond je het pijn doen ligt aan je eigen pijn grens, maar ook de plek waar je het laat zetten. Hoe snel wist jij wat voor 1 je wou hebben? De meeste heb ik echt een jaar over na gedacht. Alleen de naam van mn kinderen zonder twijfel direct een week of 2 na de geboorte laten zetten.
Ik heb er 2. Eentje op mijn rug, die is volledig zwart en nu 10 jaar oud. Die is helaas aardig teruggelopen dus zou eens bijgewerkt moeten worden. Daarnaast een in kleur en daar wel spijt van. Die is gewoon echt minder mooi, ik zou niet meer kiezen voor kleur bij een eerst volgende daardoor.
Bedankt voor je reactie dit helpt zeker mee met het mee denken word de kleur blauw echt heel blauw met zetten of valt dat tegen
Heb er 3 , maar geen kleur. De oudste is zo’n 17 jaar terug gezet , en ziet er opzich nog prima uit hij is uiteraard niet zwart meer maar echt niet lelijk. Zitten alle 3 op plekken waar ik ze makkelijk bedekken kan of niet opvallen ook in de zomer. Heb geen spijt van mijn tattoos maar als ik het over mocht doen zou ik er 1 van de 3 niet opnieuw zetten . Heb er bij alle 3 maar kort over na hoeven denken dat ik ze wou , waar ik ze wou en hoe ze eruit moesten gaan zien. Staat een nieuwe op de planning zodra het hele ‘Corona’ gebeuren achter de rug is . Succes
Ik lees mee. Wil er ook al jaren 1 maar durf niet. Wil of de namen van mijn 3 kinderen of alleen de voorletter.
Heb een arm vol. Geen spijt, is goed gezet dus geen vervaging en pijn? Tsjah kan niet zeggen dat het geen pijn doet. Maar kleine priegel tattoos vallen vaak wel mee.
Ligt een beetje aan je huid. Hoe de kleur pakt. Kan wat lichter uitvallen. Ik heb zelf rood en roze als kleur en die zijn ook echt rood en roze.
Heb er 2. Eentje op mijn rug en eentje op mijn pols. Ben er erg blij mee! Wel zo gezet dat ik ze makkelijk kan bedekken ivm werk. Ze vervagen niet maar weet niet of dat met kleur misschien anders is? Het zetten viel mee, vooral op mn pols stelde het niet veel voor. Was ook heel snel genezen.
Ik heb er ééntje, op mijn linker schouder. Hij lijkt compleet niet op het oorspronkelijke plan en zit ook op een heel andere plek. Ik wilde hem namelijk op mijn kuit, maar dat wat ik wilde, zou dan groot uitvallen of juist een karikatuur worden. Dat wil je niet. Toen bedacht ik links voor sleutelbeen/borst. Eenmaal bij de tatoeëerder kwamen we uit op de achterkant. Omdat dit ontwerp voor een deel ook op mijn borst zou komen. Al was het maar een klein stukje, maar toch. En dat leek hem niet mooi (ouder worden, slappere huid etc.) en dat sprak mij ook niet aan. Kortom; het overleg, de planning, de ontwerpen, daar zijn we lang mee bezig geweest. Toen het ontwerp eenmaal klaar was, was het zo klaar en ik vind hem nu, na twee jaar, nog steeds mooi en ik draag hem met trots. Ik heb steeds gezegd geen tatoeage te willen. Op een dag was dit anders, maar het heeft nog heel lang geduurd voor ik wist wat het moest worden. Ineens viel alles wel samen met een bepaalde fase in mijn leven. De uil koos ik vanuit mijn liefde en interesse in het Sjamanisme. De uil is al zolang ik weet één van mijn constant aanwezige krachtdieren. Ook in meditatie is hij er vaak. Ik heb dus vooral gekozen vanuit de spirituele betekenis voor dit symbool. De uil bracht mij naar het punt waar ik stond op dat moment. Zie het als een eerbetoon. En ik wist hoe hij eruit zag in mijn meditaties, maar dat op papier krijgen was een dingetje. Maar dat is gelukt, heel goed ook. De letters die erin staan (de L en de E) zijn de letters van de naam van mijn dochter. Haar draag ik altijd bij me. Het zetten deed niet echt pijn. Was soms wat vervelend. Daarna heb ik ook amper last gehad. Goed blijven smeren (met calendulan bijvoorbeeld) en het genezingsproces ging bij mij enorm snel. Succes met je keuze!