Ik ging vanmiddag boodschappen doen met m'n zoon en m'n dochtertje bij de plaatselijk supermarkt hier om de hoek. Sta ik bij de servicebalie om een pakketje te verzenden, komt er een jochie van 3 jaar aan op een step(hij had een verjaardagsmuts met 3 erop op). En vliegt letterlijk de wanderwagenbak in, met de mededeling dat hij de baby wil aaien. Lief bedoelt, maar ik vroeg hem om dit niet te doen, omdat ze sliep. Hij bleek maar aan de wandelwagen hangen en ik vroeg hem nog een keer om er af te gaan. Gelukkig kwam moeders eraan, maar die zei er nou niet echt op duidelijke manier dat dit niet gewenst was. Trok hem meer aan z'n arm de winkel in, met de mededeling dat hij bij z'n moeder moest blijven. Daarna de supermarkt ingelopen om m'n boodschapjes te halen, kom ik dat jochie weer tegen. Hij verspert de doorgang en ik wil er toch echt even langs met m'n wandelwagen, maar het lukt hem niet op snel weg te komen. Geeft niets, ik wacht wel. Maar daar kwam vaders al aan....die was al wel iets strenger..... Staan we bij de kassa, komt dat jochie (weer) aangescheurd met z'n step, kan niet remmen en rijd zo mijn zoon omver, die valt met z'n hoofd tegen de boodschappenband. Gelukkig niets aan de hand, maar ik kookte ondertussen van binnen. Komt vader aangelopen, geeft dat jochie een duw, jochie valt van z'n step en valt achterover met z'n hoofd op de vloer.... Was niet de bedoeling van vader, dat weet ik zeker! Maar jeetje....volgens mij hebben deze mensen echt ondersteuning bij de opvoeding nodig! Soms als ik naar ouders kijk, vind ik het helemaal niet zo gek dat hun kind ongewenst gedrag vertoond! Ieder voedt op zijn eigen manier op hoor, maar naar mijn mening niet zo!
Ja bij ons was er laatst ook een pokkejong met een step in de supermarkt nota bene. Mijn zoontje mag zijn loopfiets echt niet mee naar binnen nemen hoor.
Ik geef je in veel punten gelijk. Maar dat de winkel er niks van gezegt heeft dat hij met die step daar speelde. Lijkt me geen speelplaats de supermarkt en idd dus gevaarlijk. Maar dat die ouders opvoedings ondersteuning nodig hebben vind ik wel gelijk ver gezocht. Drie jaar zeg je. Dat kan een behoorlijke vervelende leeftijd zijn. Dan pfff kan je zelfs als ouder je kind wel eens achter het behang plakken. Vader geeft duw gelukkig had je het vermoede dat dat niet helemaal de bedoeling was. Tja eigenlijk weet ik er ook niet zo op te zeggen van leuk is anders.
Ook deels mee eens. Maar wie zegt dat het aan de opvoeding ligt en het kindje misschien geen beperking heeft? Mijn zoontje ziet er ook uit om op te vreten maar kan echt heeeeeel heeeel vervelend zijn in de winkel, en hoe goed opgevoed dan ook, toch vertoont hij dit gedrag vanwege z'n beperking. In ons geval heeft het dus niks met opvoeding te maken. Vind het ook altijd super lastig. Veel mensen kijken ons aan in bijv een supermarkt en denken " dat kind heeft ook geen manieren" maar dat is omdat hij een beperking heeft en niet door de opvoeding
tja ik ken die mensen niet, mijn zoon mocht bijv altijd in de wandelwagen kijken toen zijn zusje geboren was, en ging er in het begin vannuit dat dit bij alle kinderwagens was, ik ga hem ook niet terecht wijzen waar anderen bij zijn, ja sorry maar zo ben ik ... tuurlijk als hij bijv iemand speelgoed afpakt en ik zie het zeg ik wel : dat mag niet geef je dat nu even terug jij moet op je beurt wachten. ik zou dus zoonlief ook meegenomen hebben en een eindje verop gezegd hebben je mag bij jou zusje in de wandelwagen kijken, maar niet alle mensen vinden dat leuk, dus voortaan eerst even netjes vragen, manlief moet mij bijv niet terecht wijzen waar anderen bij zijn en andersom net zo , nee dat doen wij niet, wij houden ons in en zeggen thuis : schat dit en dit is er gebeurd en dat vond ik niet zo tof, zo willen wij het onze kindere ook leren. en een step in de winkel... ja die zou ik buiten gelaten hebben, die had van mij niet mee naar binnen gemogen, verder over dat duwen, tja ik heb ook een keer gehad dat ik zoonlief een zetje gaf van joh loop eens even door, en hij was zo in gedachten dat hij er even van struikelde, nu kan ik me voorstellen dat het even raar over komt hoe hun gedaan hebben, maar iedereen heeft zo eens zijn dag niet, om meteen te zeggen : die hebben hulp in de opvoeding nodig.... vind het een beetje gemeen eigenlijk,
Ja daar heb je wel gelijk in,mijn zoontje is soms ook strontvervelend in winkels,hij reedt vroeger met zo`n klein winkelwagentje ook weleens expres tegen andere mensen aan. Het is als ouder ook vaak moeilijk in te schatten hoe jeje kind moet corrigeren. Aan de ene kant wil je duidelijk zijn en wil je dat andere mensen wel zien dat je het er niet mee eens bent maar als je weer te hard praat o.d ben je weer bang dat men denkt dat je te streng bent (als je begrijpt wat ik bedoel)
Misschien was dat gewoon een moment opname,we hebben allemaal wel es zo,n moment mee gemaakt,vooral kinderen van die leeftijd.
weet wie je bedoeld.. ben zelf ook aangeredenl... eerst reed ik mij aan, daarna een meisje, en hij liep de hele tijd te klooien met de knop om de roldeuren mee te openen.
Misschien niet een hele handige opmerking van me, maar als ik zag hoe ze dit deden, dan zou dat zeker niet mijn keuze zijn geweest. Dat het kindje geen beperking zou hebben weet ik natuurlijk ook niet, maar als ik naar het gedrag van ouders kijk, dan snap ik dat jochie ook helemaal....En ik wil ook niets slechts over dat jochie zeggen, want echt iets verkeerds deed hij niet. Vond alleen die ouders raar reageren, kan het niet goed uitleggen.....
snap dat je het irri vond maar ben het ook wel met de anderen eens.. mijn dochter heeft ook wel eens dr buien gehad in een winkel en soms kunnen ze je best wel voor het blok zetten..
Ik snap je wel. Alleen kan ook zijn dat die ouders hun dag niet hadden. En ik geef je erg gelijk met die step. Mijn zoon had nooit met een step de winkel in gegaan. Maar wat mamamadalon zegt over die kinderkarretjes. Leuke speelgoed voor kinderen. Gevaarlijk voor de rest van de winkel. Mijn zoon mocht het een paar keer maar na paar keer was ik het zat. Of hij reed te hard of hij botste tegen elke enkel aan van mede winkelaars. Hij was wel boos dat ik op een gegeven moment zij van die krijg jij niet meer van mij. Die dingen zijn leuk maar niet heus haha.
Dat jongetje zal een leuke verjaardag gehad hebben... Ik kan me wel voorstellen dat zoiets gebeurd hoor, kids zijn niet alle dagen leuk. Maar fysiek worden met je kind vind ik not done. Goed, ik weet ook dat er waarschijnlijk een moment komt dat ik me erg schuldig ga voelen omdat ik Fay wel te hardhandig aanpak. Die vader vond zichzelf op dat moment vast ook geen held.
Oooh ja mijn zoon heeft ook zijn buien in de winkel hoor en dan zie ik mensen ook kijken van houd je kind eens rustig. Hij is wat dat betreft echt geen engeltje...Dan plak ik hem het liefst achter het behang of naar de auto...
Laat mijn zoon (3,5 jaar) eens los in een winkel... Dan loop ik alleen maar achter hem aan, omdat hij met zijn winkelwagentje door de winkel heen crossed.... Het is ook de leeftijd dat ze overal aanzitten, tegenaan botsen en lekker dwarsliggen. Heeft weinig met opvoeding te maken alleen veel geduld!!
Kreeg eigenlijk al de kriebels van de titel.. Vind het onnodig om desbetreffend gezin hier af te kraken. Kids van die leeftijd zijn best moeilijk en verder ken je hen helemaal niet.
voor jou was 't een slecht moment, maar misschien ook voor de ouders van 't kindje, ik vind wel dat het personeel van de winkel iets had moeten zeggen wat betreft de step.. Maar je kunt niks zeggen over de ouders qua opvoeding enz.. 't kindje had misschien zijn dag niet, ja heel lullig dat dit jou dan treft op dat moment...
Oh ja, sorry dat ik dit zeg...Maar de titel van je topic? ''wat een gezin'' 't komt voor mij over alsof ze alleen maar problemen veroorzaken terwijl dit alleen een moment opname is geweest van wat jij hebt meegemaakt...
Ik vind dit dus een opmerking van niks en zegt meer over jou dan over dat kindje. Ten eerste een kind kan er niks aan doen hoe het opgevoed word en misschien was het een eenmalig iets. Ten 2de heeft het kindje misschien wel een beperking!!