Hoi lieve vlindermamma's, Allereerst mijn verhaal; Op maandag 21 juli '08 was 24 wk en 2dgn... Die week ervoor had ik al een paar x naar de verloskundige gebelt, omdat ik wat meer/andere afscheiding had en steeds bij het afvegen wat bloed meenam... Zij vond dit geen alarm en stelde me gerust met een gesprongen adertje... Het weekend had ik steeds een wat zeurderig gevoel in mijn rug en dat lag aan m'n banden zei ze... Maar goed, maandag dus weer gebelt... In de avond verloor ik stolsels en toen stuurde ze me eindelijk door naar het ziekenhuis... Daar kwam ik aan met 4 cm ontsluiting en een uitpuilende vruchtzak, waarop ik direct aan de weeén (die ik niet had, voor mijn gevoel) remmers werd gelegd... Uiteindelijk zijn die weeén, waarschijnlijk door de schrik, toch op gang gekomen of in ieder geval lichamelijk door mij te constateren, want ik had ineens harde buiken, om de 3 min... De medicijnen werden verhoogt... Zo heb ik het kunnen rekken, met veel bloedverlies, bedrust, antibiotica en soms weer weeén (waarna de medicatie weer werd verhoogt), tot precies 26 weken. 02-08-08 02.00uur Ik moest plassen en ik belde vanuit m'n bed, een zuster kwam met de plaspan en ik kon op bed m'n plasje doen... Ik voelde ineens weer harde buiken en meld het haar... Op dat moment leggen ze me aan de CTG, de weeén worden erger en beginnen nu toch wel wat vervelender aan te voelen... Op de CTG zien ze dat onze kleine het bij elke wee zeer moeilijk heeft... Uit m'n buik is hij veiliger, wordt me verteld... Een echo wordt gemaakt, Jayden ligt dwars... Het word een SPOED-KEIZERSNEE onder algehele nacose... Om 4.12uur is geboren... Mijn knappe zoon... Jayden Rody... In de uitslaapkamer zie ik hem voor het eerst op een foto, die ze na de geboorte van hem hebben gemaakt... Naar omstandigheden en een slechte opstart, maakt hij het goed... We kijken elkaar aan... We zijn Pappa en Mamma, veels te vroeg, maar toch zo trots op ons knappe mannetje.... De week erna gaat alles super, Jayden ademt na een paar dagen al helemaal zelf en mag worden losgekoppelt van de beademing. Na een paar dagen wordt hij ziekjes en heeft hij het moeilijker met ademen, waardoor hij weer terug wordt gelegd aan de beademing... Het is een infectie, wat haast niet te voorkomen is bij die hele kleintjes... Kwakkelend aan knap hij af en toe op en wordt dan weer nog zieker dan hij was... Na 5 en halve week knokken in zijn couveuze met ons zoveel mogelijk om hem heen... Mag het dan toch niet zo zijn... +10-09-08 Mamma's sterretje, slaapt in in mijn armen... Hoewel we nog steeds veel verdriet hebben, ben ik snel, onverwacht, weer zwanger van onze 2e zoon... In het ziekenhuis loop ik om de 2 weken op controle... Streptokokken Groep B is geconstateerd... Ik ben drager... M'n baarmoedermond was in het begin van deze zwangerschap 4.5cm... In week 13 is dit 3.9cm, en de 1e antibioticakuur wordt voorgeschreven... In week 18 is dit 3.3 cm, en de 2e antibioticakuur wordt voorgeschreven... Nu zijn we in week 20 aangekomen en het valt me allemaal erg zwaar, we hopen natuurlijk op het beste, maar het is zoooo spannend... Zijn er meiden die hetzelfde hebben meegemaakt en toch de 2e zwangerschap goed zijn doorgekomen... Ik zou graag wat meer ervaringen van jullie horen... Alvast bedankt, Liefs Vienna...
Hey meis ik heb bijna hetzelfde meegemaakt. Alleen waren Ties* en ik gezond. Maar ik zou niet weten waarom je niet er goed doorheen zou komen. Iedere zwangerschap is weer anders en je bent onder goede strenge controle. En ik denk dat de gyn het dan wel had gezegt dat je beter niet zwanger had kunnen worden. Ik denk dat je je geen zorgen hoeft te maken. Geniet er lekker van.
Hoi Cindy, Bedankt voor je reactie, gelukkig dat jij er zo nuchter tegenaan kijkt... Dat had ik t/m de 18 weken ook, maar hoe dichter bij we komen bij toen het met Jayden* verkeerd ging, valt het toch zwaarder als dat ik me eerdern had voorgesteld. Op het moment dat ik van Jayden werd opgenomen, waren wij ook gezondverklaard... Goetjes vie
ik heb geen ervaring maar ik wil je even sterkte wensen en ik hoop dat alles gewoon goed blijft gaan. liefs yinte
Hoi Vie, Ik heb niet hetzelfde meegemaakt als jij maar mijn zoon is vlak na zn geboorte overleden aan een virusinfectie ik ben nu ook weer zwanger en ook weer een zoon ook ik heb de angst dat t weer mis kan gaan. Ik denk dat iedereen die zoiets overkomt nooit meer onbevangen in een zwangerschap staat en dat is soms best heel moeilijk. ik wens je erg veel sterkte en geluk dat t allemaal nu wel goed mag gaan. liefs
Hey Violet, Dankjewel voor je reactie... Jeetje dat is ook wat... Begrijp heel hoe jij je voeld, tis allemaal niet niks hé... Zo erover praten helpt wel, beetje elkaars ervaringen delen... Hopelijk lukt het ons zo een beetje positief te blijven en hebben we over een paar maandjes 2 sterke knullen in ons armen en mogen we daar dan eindelijk heel lang van genieten... Ik wil je heel veel sterkte en kracht wensen voor deze zwangerschap! Liefs Vie
Hey meid, Ook ik heb hetzelfde meegemaakt. Alleen mijn dochtertje en ik "gezond". Ben na anderhalave maand weer zwanger geworden van onze 2 meid. Deze zwangerschap was super en super eng, met weinig genieten. Mijn 2de meid is dan ook 5 weken te vroeg geboren, maar helemaal gezond. Waarschijnlijk 5 weken te vroeg door de spanningen van mij, of het wel allemaal goed zou gaan. Ik had extra controles wanneer ik dacht dat ik ze nodig had. Ik mocht 24 uur per dag bellen als ik langs wilde komen. Ze is nu inmiddels ruim een jaar! En ben waarschijnlijk weer zwanger van kindje 3 Maar weet zeker, als ik zwanger ben, ik weer super bang ben. Meid, blijf erover praten, zowel thuis als hier, het helpt echt.
Hallo Vie, Nog heel veel sterkte met je grote verlies en gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik ben ook draagster van de streptokokken B. Mijn vliezen waren bij bijna 29 weken gebroken en het virus heeft alle tijd gehad om aan te vallen. Ik ben nu bijna 19 weken zwanger en word ook goed in de gaten gehouden. Vanaf donderdag krijg ik elke week een spuit tegen vroeggeboorte en mijn baarmoederhals word opgemeten. Hoe sta jij nu in je zwangerschap? Ik geniet er wel veel intenser van en de kwalen neem ik voor lief. Maar bij elke steek ( wat ook mijn darmen kunnen zijn )heb ik toch een beetje angst. Ik heb ook nog steeds een beetje angst om te persen op de wc zeg maar. Mijn vliezen braken toen ik op de wc zat. Word er bij jou steeds getest op GBS?
Ha Vie, Bedankt voor je lieve berichtje, ja het helpt inderdaad als je er over praat en dat je angsten begrepen worden. Maar we gaan ervoor dat alles inderdaad maar goed mag gaan! liefs
Hallo Vie, ik heb heb mijn dochtertje 6 dagen na de bevalling verloren (zuurstoftekort) Ben daarnaar vrij snel weer zwanger geraakt dus binnen een jaar twee kinderen (een gezonde dochter). Ik ben op dit moment al weer 25 weken zwanger van een tweeling. en moet eerlijk bekennen dat ook deze zwangerschap veel stress meebrengt je bent pas tevreden al er een gezond huilend babytje in je armen ligt. Ik hoop dat je ondanks alle zenuwen wel een beetje kunt genieten en dat je goed terecht kunt bij je gyn/verloskundige. Ik mocht altijd bellen en nu weer dus maak er gebruik van. succes sette