Ik snap het opzich wel hoor, totdat ik ging werken was ik ook een beetje overbeschermend en kon ik me best storen aan gedrag van schoonmoeder terwijl het toch echt wel een lief mens is. Liefst gaf ik hem niet af enzo. Nu zoontje al ouder is, is dit bij mij helemaal weg, zij past 1 x per week op en als ze binnenkomt dan straalt hij echt, hij vindt haar zo leuk. Ik denk dat het ook te maken heeft met het feit dat als je kindje nog zo klein is, hoop dat je wat los kan laten namate je kindje ouder wordt. Ze heeft ook echt het beste met jullie voor.
Ik denk ook dat met tijd ik inderdaad minder overbeschermd zal zijn en dus meer kan loslaten. Dat dacht ik vanaf het begin al. Ik werk nu niet en ben volledig huisvrouw, maar wel zoekende wat ook al erg is hoor een baan combineren met moeder zijn. Waarschijnlijk zal ik dan wat los kunnen laten als is het niet helemaal. Babystapjes hihi
Onderlijnd, je hoeft haar ook niet te laten oppassen. Laten oppassen en oma zijn zijn in mijn ogen 2 verschillende dingen. Maar het is de moeder van je man/vriend, niet die van jou. Jou gevoelens behoren op de 2e of zelfs 3e plaats in deze situatie te staan. Vet gedrukt. Zij is OMA geworden, of je haar wel of niet mag, zij is de oma van jullie kind. Dus ja, ze heeft wel wat te verwachten. Jouw houding zal het voor iedereen alleen maar lastiger maken, je partner, je kindje, je schoonmoeder maar ook voor jezelf.
De gevoelens van ons kindje komt dan op de eerste plaats bedoel je toch? Maar die weet ik dan nog niet zo goed. Ons kindje is een beetje eenkennig met ma en pa dus als ze diegene niet eerst goed heeft bekeken gaat ze huilen als iemand anders haar vast heeft. Maar inderdaad die komt op de eerste plaats. Natuurlijk is zij oma geworden, ik ben moeder geworden. Ze mag van alles verwachten alleen wil dan niet dat zij boos word als ik niet mee ga in haar verwachtingen. Ik bedoel zij hoeft geen beslissingen te gaan nemen toch.
Ik vind het altijd zo jammer, dat bij sommige, de grootouders niet trots en blij "mogen" zijn.. Laat ze lekker, luiers, kleding, schoenen? Nou en?! Is toch alleen maar leuk en handig? Laat ze lekker ervan genieten, wie weet hoelang ze hun klein kind mogen mee maken? En dat weekend? Al zit ze 24 uur per dag met de baby op schoot, nou en? Na dat weekend, en de rest van je leven kun jij met de baby op schoot zitten.. Maar goed, zo denk ik erover..
Wou dat ik er hetzelfde over dacht en of voelde. Het is moeilijk voor mij, maar gewoon met babystapjes ga ik het proberen!
Ik herken heel veel in je verhaal! Hier ook echt zo'n leeuwin met open klauwen Ik moet wel toegeven dat mijn sm niet zo extreem is. Ze heeft enorm veel gekocht, maar in overleg, dus dat is anders. Zij kwam in het begin bijna elke dag even langs en ik had er ook moeite mee mijn zoo tje uit handen te geven. Zijn misschien ook wel gewoon nog de hormonen! Ze wilde ook steeds oppassen maar ik was daar, net als jij, nog niet klaar voor. Ik ken jou sm niet, dus ik weet niet hoe zij is. Maar over het algemeen werkt het bij mensen zo dat je beter begrepen wordt als je over jezelf praat. Zeg dus niet, "Ik vind jou te veel claimen" maar "Ik heb nu nog moeite om mijn kindje los te laten." Ook omdat je zegt dat als baby groter is, ze wel mag oppassen. Dat zou ik ook vertellen. Zij heeft dan ook niet het gevoel dat ze ervoor moet strijden, ze moet alleen geduld hebben. Verder raad ik je aan om je kindje toch gewoon uit handen te geven. Heel moeilijk de eerste paar keer... maar als mijn sm nu binnenkomt dan denk ik heeeerlijk! Even mijn handen vrij! *dump* Ze heeft een week of 2 geleden voor het eerst een uurtje opgepast. Ik had een afspraak waarbij ik echt geen baby kon gebruiken. Ik had een vriendin of mijn eigen moeder kunnen vragen, maar heb sm gevraagd. Juist omdat die het zo graag wilde. Oh wat was ze blij! Mijn zoontje vindt haar ook superlief dus die was ook helemaal blij. Het is me zo meegevallen! Wat ik dus eigenlijk bedoel te zeggen is, de tijd waar oma op wacht komt wel. Vertel dat tegen haar. Stelt haar misschien gerust
Ik vind het ook fijn hoor spullen bij mijn ouders. Dat is echt heerlijk hihi. Waar ik het wel mee eens ben.. Een drinkende, rokende grootouder past hier ook niet op! Hier is dat schoonvader.. Kwam na 3 weken rond 12.00 langs, meneer stonk naar de rook en had al aardig wat gedronken.. Tja noway dat m'n kind daar heen gaat.. En nee ook niet vasthouden. Vond hij erg raar, maar ik zag het zo. Je komt voor het eerst naar je kleinkind en je doet nog geen moeite? Verder is hij heel trots hoor (naar de buitenwereld!) Wat ik wil zeggen, kijk of het gemeend trots is. Is je sm echt trots, heeft ze (de simpele dingen) over voor jullie kindje? Dus niet roken voordat ze je kindje vasthoud bijv. Als je voor je gevoel weet dat het echt gemeend is, kun je veel beter een band opbouwen als dat je weet dat het fake is. Ik heb het 5 jaar geprobeerd (zonder kinderen) nu ik m'n zoontje heb en hij mij ziet als verwekker. Ben ik er klaar me, Maar dan nog zal ik m'n zoontje nooit bij hem weg houden.. Hij is en blijft ten slotte opa.
Hahah geweldig dat wil ik ook wel. Is een goed idee ik zal haar vertellen dat het nog wel komt. Heb haar ook nooit gezegd dat ze zo claimed. Heb haar wel een keer verteld dat ik het nog moeilijk vind om los te laten. Kan momenteel alleen loslaten aan haar zoon, maar dat is logisch denk ik? Ons kleintje is ook een keer alleen met haar vader naar sm geweest. Ik was thuis, alleen met mijn nagels haha. Ik kon het niet laten en moest hem een bericht sturen om te vragen of hij er al was. Daarna kon ik niet wachten totdat hij antwoordde dus belde ik hem op. 20 minuten later denk ik van ooow ons kleintje word nu waarschijnlijk moe dus ik weer berichten over hoelaat ze thuis komen. Duurde me te lang dus weer bellen hihi. Maar dat vond sm erg en kon ze niet begrijpen terwijl ik het toch al eerder heb uitgelegd en het was nog de eerste keer ook. Maar goed ligt waarschijnlijk aan mij maar ik kon...en moest gewoon weten hoe het zat de hele tijd. Had net zo goed mee moeten gaan. Volgens mij was het beter voor iedereen geweest haha
Ik hou ons kleintje niet bij haar weg hoor. Of ik ga met tegenzin naar haar toe of dat ze langskomt, maar ik houd niemand bij niemand vandaan. Af en toe duurt het langer voordat ze haar kleinkind ziet, omdat we sommige weekenden ook wat anders willen doen of bij iemand anders langs gaan. Zover ik weet is dat niet weghouden. Zij blijft roken en blijft drinken en ik zie haar daar ook niet mee stoppen. Ze kleed zich als een 25 jarige terwijl ze 50 is. Maargoed, ik weet en denk niet dat zij niet zal roken als zij oppast. Drinken misschien ? Dat weet ik niet zeker. Gelukkig duurt het nog even voordat ik aan oppassen hoef te denken
Hier ook zo'n schoonmoeder hoor. Meisje hier is nu 6 weken en schoonouders hebben haar nog nooit vast gehad, nu kwam dat ook door omstandigheden. Ze hebben haar 4x gezien, waarvan 2x toen ze in het ziekenhuis lag en 2x toen ze na een erg lange huilbui eindelijk rustig was. Dan geef ik haar ook niet aan papa uit handen, even genieten van de stilte Maar ook hier hangen de kasten vol met schoonmoeders kleding en hebben we zelf niks gekocht. We hebben echt totaaaaaal verschillende smaken, dus daar gaat echt snel verandering in komen. Samen winkelen hebben we al geprobeerd en hoe hard ik ook zeg dat het niet mijn smaak is, ze koopt het toch. Dus dat heb ik opgegeven Haar een beetje sturen in haar aankopen werkt wel. Geef bijv aan "Kleertjes hebben we voor nu genoeg, maar we hebben nog een slaapzakje nodig en vinden deze echt zoooo leuk" en dan linkje laten zien of fotootje meesturen. Werkt hier heel goed. Nu krijgen we naast de stapels kleding ook dingen die we wel echt gebruiken en leuk vinden. Ze hadden ruim 2 weken terug ook al gedacht dat ze zouden oppassen dat weekend. Toen toch wel heel duidelijk aangegeven dat er geen oppas nodig is zolang ik gewoon thuis ben en zelf voor haar kan zorgen Dat vond ze heel erg jammer, maar ze deed in elk geval alsof ze het snapte. Mijn tips? Geef je grenzen aan en doe vooral geen dingen waar je zelf niet achter staat, maar hou daarbij wel rekening met haar gevoelens.
Ik stond van de week in de AH en ving daar een gesprek op van twee oudere mensen. Ze vonden het zo mooi en bijzonder om achter een kinderwagen te kunnen lopen waar hun kleinkind in lag. Tuurlijk is het jullie kind, maar ook haar kleinkind. Geef haar ook de ruimte om een band op te bouwen. Als je niet wil dat ze oppast, moet je het niet doen. Maar een band opbouwen met familie is erg belangrijk en ook zonder logeren/oppassen kan dat. Mijn moeder was hier afgelopen weekend en mijn zoontje wilde met haar mee en had totaal geen aandacht meer voor ons. Ik zie mijn zoontje glunderen en mijn moeder ook, prachtig.
Tja lastig. Ik en mijn vriend hebben beide geen moeder meer. En mijn pa vind het niet leuk dat ik een kindje heb (voelt voor hem dat hij mij kwijt is uit zijn gezin). Hij negeert de kleine ook gewoon volkomen als we er zijn. Mijn schoonvader vind het wel leuk maar is niet zo heel handig met baby's. Komt later wel denk ik. Ik zelf zou het super vinden als mijn kleine een oma had gehad die lekker enthousiast was. Ik snap wel dat het irritant kan zijn en je het gevoel hebt dat ze zich overal mee bemoeid maar probeer ook blij te zijn dat je kleintje een oma heeft die blij is en haar liefde uit.
Inderdaad ik ben ook wel blij hoor dat ons kleintje beide oma's en opa's heeft. En zelfs nog een stief oma! 2 eigenlijk. We moeten waarschijnlijk gewoon nog een balans vinden ertussen in. En ik weet niet of ik nog last heb van hormonen? haha. We hebben jaren om te genieten van dit kleintje en wie weet nog meer kleintjes hihi. Als ik zo kijk snap ik wel waarom mensen totaal verlief worden...gewoon prachtig kindje haha
Ik herken het helemaal hoor. Vooral in het begin had ik dat gevoel ook, dat claimende... Ik kon me daar ook aan irriteren. Toen ik zwanger was, had mijn schoonmoeder al alles in huis en ik niet. Zo had zij al een bedje, box, maxicosi, kleertjes en noem maar op. Zo ver was ik nog niet, en zij had de box al in de woonkamer staan. Nu kan ik er wel om lachen en ben ik ook wel blij dat ze dat allemaal heeft (ze past op als ik moet werken). Ik heb daar toen ook een topic over geopend, en toen kreeg ik ook van mensen terug, van: "stel je niet aan" enz. Maar toentertijd vond ik het ook behoorlijk irritant (inderdaad alsof zij meer met de zwangerschap bezig was als ikzelf). Ik heb dat toen op een gegeven moment los gelaten en haar ook de kans gegeven om een paar uurtjes op te passen (in mijn verlofperiode). Zo had ik eventjes rust, en zij blij omdat ze lekker kon moederen over onze zoon. Nu vind ik het niet erg, en ben ik blij dat ze het zo geweldig vindt allemaal Misschien moet je toch een beetje meer los gaan laten...?
Ik krijg er altijd een beetje een naar gevoel van als er zo over vaders wordt gesproken. Dat je haar dan zelfs niet aan papa geeft. Dat komt dan voor mijn gevoel over alsof jij jezelf als méér of betere ouder ziet dan hem. Hoe zie je dat zelf precies? Want het is natuurlijk maar één zinsnede waar ik dat gevoel op baseer, dus hoeft helemaal niet waar te zijn. Daarbij vind ik het wel heel sneu voor je schoonouders, dat ze jullie kindje nog niet vast hebben gehouden, ook al is het door omstandigheden. Ik hoop voor ze dat daar snel verandering in komt
Ik ga inderdaad mijn best doen om een beetje meer los te gaan laten. Hoop dat het bij ons gaat als het bij jou is gegaan. Ik heb er vertrouwen in
Wij doen dat ook zo hoor. Als iemand hem eindelijk stil heeft na een megakrijsbui. Dan blijft hij zeker 10 minuten bij die persoon. Anders kun je weer van voor af aan beginnen. En dat mama vaak het beste is in troosten... tja
Ik bedoelde ook niet dat jij je kindje weg houdt hoor! Het staat er misschien een beetje lullig.. Ik had het over mijn situatie