te bezitterig tegenover schoonmoeder?

Voel vooral een bonk afkeer naar sm toe.

Waarom? Veel gelezen hoor en ik ben maar een simpel zieltje.

Waarom zo vel zo overheersend moeder gevoel van ze blijft van mijn kindje af? Zo komt het bij mij over? Je zegt dat je het goed bedoeld en dat je het wilt veranderen dat vind ik positief.

Haar levens stijl staat jou niet aan zo te lezen tussen de regels door.

Roken oke daar in heb je gelijk. Ze zal vast wel niet roken als ze in de buurt van je kleintje is. Ze zal vast niet drinken als ze zou kunnen oppassen?

Ze gedraagt zich als een 25 jarige? Dat is haar keuze en leven.

Ik begrijp dat overheersende gevoel niet zo. Nooit gedaan ook. maar kan zijn ik ben apart?

Lees verder niet zo veel bijzonders als oma al kleed ze zich als pipo als ze maar lief voor het kind is dat is het aller belangrijkste.

Lees niet dat het een oma is die steeds op de stoep staat wel dat ze haar huis heeft klaar gemaakt mocht het nodig zijn dat je je kindje daar kan brengen. (als je dat zou willen)

Oma woorden is idd bijzonder. Wat Adi ook vertelde.

Kinderen zijn van ons zelf maar te gelijk zijn ze ook van de buitenwereld.

Het is zo te lezen gewoon een echte trotse oma. Had je het anders gewild dan?

Jou moeder is jou moeder heeft alleen een camping bedje? Verlang je misschien iets meer van je eigen moeder? Want zo raar is het niet dat oma.s tegenwoordig een kamer voor de kleinkinderen heeft. Gebeurt vaker.

Succes ermee.. komt goed. Je zit nog in een periode van net moeder. Alles is wennen ook dit.

 

In mijn familie is er een die vind dat hij/zij nooit iets fout doet. In de meest vreemde situaties doe ik iets fout en die persoon nooit, wat er ook gebeurd.
Mijn jongens zijn ouder, maar ik zie hoe gek die persoon op hen is en hoe gek zij met die persoon zijn.
Uit ervaring kan ik je vertellen; leg het naast je neer. Elke keer dat jij er irritatie of frustratie aan hebt kost het jou tijd en energie. Je smoeder niet, die vind tot dat ze in haar gelijk zal staan. Je hoeft niet alles te negeren, maar zolang er geen onveilige situaties ontstaan voor mijn kinderen negeer ik het.
Het is jouw kindjes oma, daar heb je geen overschot aan. Leer je kindje de leuke dingen aan oma en ga er zelf zo mee om.


En alcoholisten zijn een van de beste manipulerende mensen die ik ken.
Jij kunt haar niet veranderen, maar je kunt wel jezelf aanpassen.

 

@ TS, ik snap je juist best wel goed hoor! Het is toch niet zo heel vreemd dat je als moeder graag je kindje bij je houdt (zeker in het begin) wanneer je zelf niet goed met iemand kan opschieten? Ik heb zelf ook niet een geweldige band met sm, heb me lang niet echt welkom gevoeld en nu ik een kindje veranderd dat gevoel niet ineens. Ik zou gewoon langs gaan wanneer het jou uitkomt, naar mijn mening hoef je echt niet elke week daar te zijn! En als je geen oppas nodig hebt, zou ik ook echt niet oma laten oppassen omdat die het zo graag wil terwijl je je zelf daar niet goed bij voelt. Ik breng dl zelf het liefst naar mijn eigen ouders wanneer ik oppas nodig heb, dat voelt vertrouwd en dl komt daar gewoon vaker. Oppassen en logeren bij andere oma komt later wel, wanneer ze wat groter is en ik er vertrouwen in heb!

Dus ik zou zeker wel op je eigen gevoel af gaan! Zo gek vind ik het niet dat je je kind niet zomaar bij oma wil laten, omdat je je daar niet goed bij voelt! Ik zou er gewoon lekker bij blijven wanneer je met je kindje op bezoek gaat, oma kan best een band opbouwen met je kindje wanneer jij erbij bent. En het is toch logisch dat je daar niet elke week op de stoep staat? Je hebt ook nog andere familie en vrienden waar je tijd voor vrij maakt en die jou kindje willen zien. En tsja, een kamertje .... vast goed bedoeld, daar zou ik me dan weer niet te veel aan storen ....

 

Ik heb zelf het idee dat wij in het begin ook leeuwen zijn.. We ontfermen ons zo over onze kleine en bijten van ons af als er iemand in de buurt komt.
Ik merk dat het bij mezelf langzaam beter wordt, ik kan de kleine meer laten gaan nu en ben ook steeds minder spastisch met dat alles allemaal volgens mijn regeltjes moet. Wel zijn er nog een paar regels zoals geen koekjes, een soepstengel zit in haar tas etc. Daar houd SM zich ook aan omdat ik gewoon ook wat meer ruimte heb gegeven. Het is geven en nemen in het leven. Dus ik heb voor mezelf bedacht oke wat wil ik echt niet of echt wel en de rest laat ik meer los

 

Het is net als of nooit een leeuwin voor de kinderen ben maar dat ben ik zeker wel. Dat gevoel gaat nooit meer over gelukkig maar een mama is er idd om een kind te beschermen.

En het is jou gevoel. Geef het wat tijd.

 

Herken wel wat in je verhaal.
Ben ook een beetje een leeuwin tegenover mijn schoonouders......... Dit heb ik totaal niet met mijn eigen ouders.
Wel vind ik je wat fel in je uitspraken en ik hoop dat jij je hierin wat extremer uit op dit forum dan in werkelijkheid.

Probeer te kijken waar die afkeer richting je schoonmoeder vandaan komt en of daar iets aan te veranderen valt. Probeer ook een gesprek aan te gaan met je schoonmoeder.
Hier ben ik in gesprek gegaan en gaf mijn schoonmoeder aan dat ze me ziet als een dochter en graag intiemer contact wil. Hierbij heb ik aangegeven dat zij mijn moeder niet is, maar dat ik zelf een eigen moeder heb waar ik een andere relatie mee heb en wil hebben dan met haar. Zij is de moeder van mijn man en oma van mijn kind, punt. Tuurlijk mag zij ook genieten van haar kleinkind, maar mijn kinderen zijn er niet om haar te plezieren (als je begrijpt wat ik bedoel). Ik ben de moeder en samen met de vader nemen wij de beslissingen over langskomen, opvoeden, oppassen en logeren. Nou passen mijn ouders een vaste dag in de week op (schoonouders werken beide fulltime). Hier door wel wat scheve gezichten, maar goed.

Succes ermee. Probeer een oplossing te vinden. Jullie zullen het nog lang met elkaar moeten doen. Je partner zoek je uit, maar de schoonfamilie krijg je erbij..... Niet altijd mensen van jou keuze, maar je moet daar wel een weg in vinden.

 

Beste Jalta,

Ik begrijp jouw reactie volkomen en voel mij precies hetzelfde. Mijn schoonmoeder bemoeide zich ook overal mee dit begon al tijdens de zwangerschap, waar mijn box moest staan, wat voor namen mijn kind niet en wel moest krijgen, wat voor kleren zij aan moest. Na de bevalling kreeg ik constant opmerkingen "ik heb er al te lang niet gezien hoor, straks herkent ze mij niet meer" (dit was na 3 dagen). Opmerkingen werden gemaakt dat als mijn kind geboren was ik het echt niet zelf vast mocht houden, dat snapte ik toch wel, dat de familie haar constant vast wilde houden. Dat gebeurde ook in mijn kraamtijd. Na twee weken was ik pas voor het eerst alleen met mijn kind zonder familie.

Ons werd geen gezinsmoment gegund, ik werd helemaal opgeslokt door de schoonfamilie. Ben het eens met wat jij zegt, zij hebben hun kinderen gehad dit is mijn kind niet haar kind, het is haar kleinkind waar zij van mag genieten maar that's it, opvoeden of toe-eigenen dat heb je met je eigen kinderen kunnen doen.

De klap op de vuurpijl was dat onze opvoeding in twijfel werd getrokken en als zij zou oppassen het helemaal anders zou gaan doen. Nou dat dacht ik dus niet, dan niet oppassen.

Uiteindelijk is dit zo de spuigaten uitgelopen dat ik er wat van heb gezegd, door de hormonen niet al te subtiel.

De situatie is nu zo erg dat ik net als jou er als een dijker tegenop zie als ik ook maar ergens heen moet waar schoonfamilie is, kan mij daar dagen druk om maken en een knoop in mijn maag hebben wat uiteraard absoluut verkeerd is maar het gevoel is er gewoon.
Het is nu idd zelf zo erg dat als mijn kind bij haar op schoot zit ik dit gewoon verschrikkelijk vind, het liefst pak ik hem weer terug.

Mijn oplossing was om afstand te houden, niet zien is ook geen irritaties, dat resulteert nu in onenigheid met mijn echtgenoot en mijn kind die geen band opbouwt, dit is ook niet de bedoeling.

Maar ik ben net zo hopeloos als jou wat is wel de oplossing, behalve dat mijn echtgenoot alleen met ons kind langs gaat.
Ik heb alles al afgewogen, probeer mij als ik bij ze ben goed te gedragen en te slikken voor de time being, maar ben zelf dan thuis niet leuk omdat je toch je irritaties kwijt moet.

Het is zo ontzettend lastig, je wil het beste voor je kind dat is band opbouwen met zijn schoonfamilie maar je wil het niet op de manier zoals zij dit willen.

Opmerkingen van "ze toont tenminste interesse" vind ik dooddoeners, interesse tonen is iets anders dan je verstikken, geen alleen tijd/ gezinstijd te gunnen. Je wil je kind ook zelf leren kennen zonder een schoonmoeder die telkens mee kijkt.

 

Meid ik heb de andere reacties niet gelezen.
maar je zegt het eigenlijk zelf al. Het is jullie kind en niet die van haar. Dus jullie bepalen ook wanneer zij eventueel een keertje mag oppassen. Naar mijn mening vind ik dat je man/vriend dit eerlijk moet bespreken met zijn moeder, het is jou moeder niet dus ik vind dat het zijn verantwoordelijk is dat hij met zijn moeder bespreekt wat jullie grenzen zijn. Maar maak je vooral niet druk, geniet lekker van je gezin!! de tijd gaat veel te snel.

 

Ik heb lang niet alles gelezen, maar ik krijg de kriebels van je schoonmoeder. Allemaal leuk hoor, dat enthousiasme. Maar dat houdt niet in dat je dan maar over andermans grenzen mag gaan. TS vindt dit niet fijn en dat is haar goed recht. Ik vind dat mensen een gepaste afstand moeten houden, of in ieder geval moeten overleggen daarover. Het is mijn kind, en ik en mijn man zijn de enige die bepalen hoe er voor haar gezorgd wordt en door wie.

Gelukkig heb ik een schoonfamilie die daar zelf ook zo over denkt. Mijn eigen familie wat minder, maar die passen zich daar wel op aan.

Houdt niet in dat opa's en oma's niks mogen hoor. Maar wat ze in ieder geval niet mogen is zich opdringen en de boel overnemen.

 

In een woord HERKENNING!

Jouw verhaal zou het mijne kunnen zijn! en wat zit jij in een lastige situatie zeg! mijn schoonmoeder had ook een baby kamer voor ons ongeboren kindje toen, en kleertjes hoefde ik niet te kopen hoor....nee die had zij al, en als we dan iets kochten durde ik het haast niet te laten zien! want dat was toch niet nodig, "je moet niet meer kopen hoor want bij mij ligt genoeg"...................... Ze wilde ook perse weten of het een jongen of meisje was, toen zeiden wij dat willen we voor ons zelf houden, maar dat vond zij stiekum! jaa duhh!! echt niet toen ben ik op slot gegaan en het slot is er nog steeds niet af, ben van plan een extra slot tekopen zelfs!

Lieve meid, blijf jezelf en bij jouw standpunt!

 

Heel goed verwoord!

 

Ik heb juist een schoonmoeder die alle aandacht wil en verder niets doet. Geen kinderkamer , billendoekjes , luiers, cadeau's,


Daar bedoel ik mee, mijn schoonouders hebben sinds mijn zoon zijn geboorte twee rompertjes en een autootje gegeven

Ze komen constant langs en willen hem zien
Uiteraard zijn zij ook opa en oma geworden, maar als mijn schoonmoeder hem vasthoudt dan krijg ik toch een enorm boos gevoel naar haar.

Er hebben dingen gespeeld in het verleden die niet mooi zijn en hierdoor ben ik vreselijk gekwetst. Mijn ouders willen mijn schoonouders ook niet zien door wat mijn schoon moeder heeft gedaan
En als je haar ontmoet zou je denken wat een aardige,beleefde en intelligente gestudeerde vrouw. Nou nee

Ik ben jaloers op vrouwen die een lieve schoonmoeder hebben die veel doet en een goede band met ze hebben. Ik kan eerlijk zeggen dat ik mijn schoonmoeder lelijk van karakter is. Achter de ellebogen noem ik dat,
Lief van voren en van achteren de naarste dingen zeggen. Over alles en iedereen die op haar pad komt.
Ik kan haar soms wel wurgen hoe naar ze over mensen praat, en ik kan er steeds minder tegen.



Ik kan je heel goed begrijpen want soms heb je niet de loterij gewonnen met je schoonmoeder

 

Ik snap t wel, maar neem het zoals het is. Je krijg haar er nou eenmaal bij
Als wij op bezoek gaan bepaalt zij wie de kleine zn fles geeft en worden er zo'n beetje 800 foto's geklikt per bezoek.
Opzich niet erg maar wel als hij bij mij op de arm ligt en er steeds opmerkingen gemaakt worden als; "oh je kopje staat erop" of "oh, je hand zit ervoor" (laat me rustig zitten ja!!)
Of als hij huilt er van alles in de strijd word gegooid om 't beter te weten met wattie heeft.... Yup ik ken 't! Maar zoals ik al zei: Neem 't zoals 't is... En laat 't gaan op zo'n dag. Jij hebt de kleine 24u/7dgn en zij miss 3/4 uurtjes? Sterkte!