Vandaag haalde ik mijn dochter op bij de crèche en het was totaal niet slecht bedoeld ofzo hoor, maar ik word er toch wel erg onzeker van. Mijn dochter is nu bijna 2 jaar oud en sinds ze een jaar is heeft ze een favoriete knuffel(s het zijn 2 kleintjes, en die horen echt samen volgens haar). Dat was in het begin enkel bij het gaan slapen. Maar het werd steeds meer dat ze ze echt mee wilde als we weg gingen. (thuis liggen ze gewoon boven of beneden op de tafel, ze kijkt er niet naar om.) Nu merk ik dat ze de laatste weken meer en meer gehecht raakt aan de knuffels. Thuis liggen ze nog altijd gewoon "in de buurt" maar doet ze er niets mee, maar zodra we weg gaan moeten ze mee. Het is drama als we ze vergeten. En nu hoorde ik dus vandaag op de crèche dat ze inderdaad dus te gehecht is aan de knuffels. Ze wil ze constant hebben, en blijft huilen en lastig als ze in het bakje moeten zoals normaal. Maar het zou haar ook belemmeren, want nu wilt ze blijkbaar niet buiten spelen, en ze denken dat dat is omdat de knuffels niet buiten mogen. Ik herken het zelf niet want als wij buiten spelen is dat ook gewoon zonder knuffels, maar ik weet ook dat gedrag thuis niet hetzelfde hoeft te zijn als gedrag op de crèche. Maar wat moet ik hier nu mee doen? Kan een kind echt te gehecht zijn aan knuffels, en hoe kan ik het eventueel op een vriendelijke manier beperken? Of is dit een tijdelijke fase die vanzelf over gaat? (ik weet dat het sowieso een fase is want ik ken weinig mensen die op 18 jarige leeftijd nog met een knuffel rondlopen maar je weet wat ik bedoel )
Hier ook 2 kinderen die helemaal dol waren op hun knuffel ( ja ‘waren’ t gaat inderdaad over ). Wij hebben t uiteindelijk beperkt tot alleen in bed,bij een lange autorit of als ze ziek waren. Ik denk dat je dat ook het beste bij jou dochter kan invoeren. Knuffels toedekken in bed, eventueel liedje voor ze zingen en dan slaap lekker knuffels tot straks!
Hier precies hetzelfde gedaan toen beide kinderen te gehecht raakten aan hun knuffels. Paar keer moeten doen en toen was het goed.
Wij hebben ook altijd duidelijk gezegd dat de knuffel in bed blijft (speen overigens ook). Dan kunnen ze ook nooit kwijt raken. Daar werd ook niet over gediscussieerd, in bed is in bed. Zoiets terug te draaien zal denk ik niet makkelijk zijn. Wanneer je dat zelf eigenlijk toch ook wel wil zal je er echt doorheen moeten, want accepteren zal ze dat nu ook niet meer zo makkelijk doen. Ik denk overigens dat sommige kinderen hier inderdaad teveel aan vasthouden en hun veiligheid hier (onnodig) in zoeken. Dit kan soms belemmerend werken in openstaan voor andere dingen.
Ik denk dat het een periode is, de buitenwereld kan in eens toch anders uit zien, meer besef van de wereld en een knuffel zoegt voor zekerheid. Onze knul heeft 1 knuffel in bed (kleine dikkie dik)waar hij echt mee slaapt, dezelfde knuffel ligt beneden, die was als reserve maar uiteindelijk voor wanneer hij moe is of ziek. Voor in de auto hadden we andere knuffels, de autoknuffels en bleven ook in de auto. Dus boven dikkie dik, beneden dikkie dik, autoknuffel. Soms mocht er best een knuffel mee naar de winkel dat waren de overige knuffels hahaha. In het begin kocht uk ook een knuffel mee naar de peuterspeelzaal, die ging in zijn tasje, meer als nood. Na een tijdje wennen was dat klaar en bleef die knuffel wachten thuis. Ik zou dan voor nu afbouwen, een tasje meenemen, daar zit dan een klein dekentje in zodat de knuffels kunnen slapen in de tas, de tas blijft dan op 1 plek. Daarna de tas naar de gang en vervolgens thuis een plekje maken zodat ze daar neergezet kunnen worden, kunnen ze wachten tot ze thuis zijn. Samen een doos of schoenendoos versieren, schilderen, beplakken, dekentje er in en ze hebben een huisje.
Hier een dochter van 3 wat gehecht is aan haar knuffel. Thuis maakt het mij niet zoveel uit, gaan niet mee wanneer we naar de winkel enz gaan en blijven thuis en bij de opvang in de bak. Vindt trouwens dat ze bij de opvang dit probleem wanneer zij dat zo ervaren moeten aanpakken. Mijn dochter sliep altijd bij de opvang met haar 2 knuffel en voor de rest in de bak dus.
Hier een ruim 3.5 jarige zoon die erg gehecht is aan zn knuffel. Deze gaat ook mee naar de opvang (gastouder) maar in principe blijft ie dan in zn tas. Ik werk zelf in de kinderopvang en kom het regelmatig tegen dat kinderen erg gehecht zijn aan hun knuffels. Meestal blijven de knuffels/spenen in hun bakje tenzij ouders erop staan dat het kind er de hele dag mee rondloopt. Met slapen dan wel de vertrouwde knuffel en/of speen
Ja ik vind het ook raar dat het dan gezegd wordt maar ze dus wel daar gewoon de knuffels krijgt. Ik heb nooit aangegeven dat ze ze moet hebben. Ik ga er nu in ieder geval thuis dus wel proberen wat regels over in te voeren. Zou ik eerst proberen hier ook beneden een bakje te zetten zoals bij de opvang waar ze in moeten, of kan ik beter gelijk de knuffels boven laten? Dat laatste lijkt me nogal een grote stap in 1 keer, maar daarentegen anders moet ze twee keer veranderen... En hopelijk werkt dat. Maar of ze dat dan door trekt naar de opvang?
Ik ben van mening dat ze in de opvang niet consequent genoeg zijn geweest. Als ze maar lang genoeg zeurde, kreeg ze ze. En dan nu opeens is ze te gehecht aan de knuffels. Als de opvang dat niet wil hebben, zullen ze toch zelf ff moeten aanpakken. Zelf neem ik de belangrijkste knuffels nooit mee van huis. Veel te bang ze te verliezen. Zoon van 3 mag zn favoriete knuffels best van bed mee naar beneden, maar die neemt ze gewoon mee in de rollenspellen of ze slingeren dan rond. Dochter heeft een zeeeer favoriet knuffeldoekje, die mag haar bed niet uit, want zodra ze het doekje in haar hand heeft zit haar duim ook in de mond. Vind ik niet nodig. In de auto heeft ze een ander knuffeldoekje. Voor jezelf moet je kijken wat jij nodig vindt. In bed laten is prima, maar als ze gewoon speelt zonder dat ze de knuffels stug bij zich moet hebben is thuis laten naar mijn mening genoeg. Knuffels zou ik niet meer overal mee naar toe slepen. Voor de opvang zou ik in overleg gaan. In het bakje en alleen met slapen is een goede. Maar je kunt misschien ook een speciale opvangknuffel introduceren. Die slaapt in het opvangbakje en als zij slaapt mag ze hem ook hebben. Dan is het thuis moeten blijven van de knuffels ook wat duidelijker.
Oh jeetje, ik wist niet dat dit een probleem was Mijn dochter is verknocht aan haar knuffel (ook een kleine Dikkie Dik), we hebben er dan ook 4 ter reserve /wassen. Ze is nu net 2 jaar, vroeger gebruikte ze hem als speen, nu is hij haar beste vriendje. Overdag thuis kijkt ze er niet veel naar om, maar hij moet wel ook eten als wij gaan eten, en gaat met haar mee naar bed. Naar de creche gaat hij ook mee, waar het afscheid nemen niet altijd makkelijk gaat, en dan heeft ze wel troost bij Dikkie. Gedurende de dag ligt hij volgens mij ook wel in haar bakje op de creche. Als we naar de supermarkt gaan, gaat hij niet mee, maar als we een dagje weggaan zeker wel, hele fijne troost als ze verdrietig/moe/boos is. Wat is er mis met gehecht zijn aan een knuffel? Zoals je zegt, met 18 jaar loopt niemand met met een knuffel.
Hier een grote dikkie dik verslaafde. Kleine heeft ze ook maar de grote is t helemaal. Sinds kort moet hij mee naar opa/oma, auto en de kdv. Op de kdv gaat hij in een bakje met dr speen. Naar bed mag hij mee, net als speen. Uit bed gaan ze t bakje weer in. Dat heeft ze ook gezien bij de andere, grotere, kindjes en dat is voor haar daar normaal. Als t probleem thuis zich niet voordoet maar alleen op de kdv dan vermoed ik inderdaad dat ze daar dr zin heeft gekregen. Een manier om te waarschijnlijk wat makkelijker te corrigeren is het te laten zien met een ouder kindje waar ze goed mee overweg kan die ook knuffeltje in bakkie doet en vervolgens lekker gaat spelen en vervolgens stug volhouden. Hier werken ze echt met zien/afkijken en leren maar zijn ze knetter consequent, moeten ze ook wel anders is t einde zoek. Dus dat "te gehecht" is denk ik een lokaal probleem. Alternatief is dat je m niet meegeeft naar de kdv, maar goed dan krijgen ze een ander probleem (niet slapen en de rest ook niet) je kan het "scheiden" wel wat versoepelen. Knuffel dekken we hier ook toe als we ergens heen gaan en dikkie dik echt niet mee kan (90% niet mee, 10% wel). Geeft soms wel gesputter juist omdat t wisselt maar naar opa/oma of de kindjes mag t en anders niet en dat blijf ik in precies hetzelfde riedeltje herhalen. (gaan we ergens slapen of ver weg zit ie in mn tas uit t zicht) Moet dikkie dik die dag thuis blijven dan leggen we hem in bed: "Slaap lekker dikkie dik!". Ze volgt t nog niet helemaal maar dikkie dik is een nachtkat die slaapt als t dag is. Dus ze doet dikkie dik nu ook onder een dekentje. Hebben een speciaal poppenledikantje voor m staan, niet voor de poppen, maar momenteel voor de poes. Maar een hydrofieldoek en een willekeurig kattenmandje voor een paar euro van de big bazar of action oid kan ook prima dienst doen. Binnenkort (met 2.5) gaan we hier beginnen met speen uitvoeren. We hadden gehoopt dat via de makkelijkste route te introduceren met ons zoontje, "spenen zijn voor baby's, jij bent al grote zus" maar dat liep helaas anders af. Dus dat wordt alle spenen uit huis (en nog een laatste backup in mn tas ofzo) en gewoon een week uitzingen hou ik me maar voor.
Ik snap t probleem niet... als je kind een periode heeft met een lievelingsknuffel... waarom zouden ze daar dan niet mee rond mogen lopen... Hier heeft zoontje ook een knuffel en Tsja... die gaat bijna overal mee naar toe
Dit vind ik dus ook... Mijn meisje heeft een heel scala aan knuffels maar haar beer is haar alles. Zij vindt er troost in als ze bang of verdrietig is. Voor mij geen probleem eigenlijk!
Nou dat dacht ik dus ook! Maar als je dan zoiets hoort van een leidster, die elke dag met meerdere kinderen werkt en dus veel meer ervaring heeft dan ik, dan begin ik heel erg onzeker te worden.
Gewoon lekker op je eigen gevoel af gaan. Als het daar een regel is om de knuffels in een bakje te doen is dat prima maar dan moeten zij haar dat daar zelf bij brengen. Maar verder, ze zijn nog zo klein, de wereld is zo groot en imposant. Zelfs wij als volwassenen zoeken nog troost in dingen zoals in religie, de arm van onze man, etc. Straks hebben ze nog genoeg tijd om zich in het keurslijf van de maatschappij te passen.
Ik vind ook dat het kdv van hun probleem jouw probleem maakt eigenlijk. Ik snap wel dat ze daar regels hebben rondom de knuffels maar dan is het ook aan hen om die te handhaven. Het lijkt me zinloos dat jij dat thuis gaat doen eigenlijk
Onze dochter heeft dus ook een heel klein knuffeltje waar ze al vanaf baby mee slaapt (ze wordt nu bijna 4). Dit was dus ook meteen de reden dat die knuffel niet mee uit bed mag. Ik zag de bui al ver van tevoren hangen dat 1. dat ding opeens kwijt zou zijn en dochter dus niet meer zou willen slapen of 2 dat hij dus overal mee naartoe moet met de kans dat ze dus niets meer zonder dat ding wil als er iets spannends is. Nu is het afleren/ afwennen zo veel moeilijker helaas.... ik zou (maar dat is persoonlijk) gewoon cold Turkey, vanaf morgen invoeren dat die knuffels in bed blijven. leg uit dat ze vies worden en of kwijt kunnen raken. Waarschijnlijk grote drama maar ook dat gaat over... Heel veel succes ermee....
Sommige reacties zijn wel heel makkelijk. Maar alles wat je aanleert moet je ook weer afleren. En heel veel kinderen stoppen er niet zelf weer mee. Hoe vaak zie je geen veel te grote kinderen overdag met zo'n grote speen in de mond. Of een 4 jarige die nog overal heen moet met een vlezige knuffel of lap. En dan moet school het afleren. En hier is het dus een belemmering. Knuffels zijn prima maar stel er regels aan. Ze wonen in bed en daar blijven ze ook. Buiten/in de supermarkt/speeltuin is het te koud dus daar gaan ze niet mee naar toe. De kans op vergeten of kwijtraken is erg groot. En het is onhygiënisch dat ze overal heengaan en liggen. Zorg dat ze meer vertrouwen krijgt in zichzelf en de mensen om haar heen ipv objecten.
Maar als TS thuis strengere regels stelt, is het nog steeds de vraag of haar dochter op het kdv niet meer om haar knuffel vraagt. Ik denk dus wel dat het kdv ook gewoon duidelijk moet zijn. Bij ons mogen de knuffels overigens wel overal in huis maar niet buitenshuis. Op het kdv moesten ze overdag in een bakje en dat vond zoonlief ook niet leuk maar de regel was duidelijk en toen ging het ook snel goed eigenlijk.
Ik wilde gisteren ook al zoiets reageren, maar ik durfde niet. Dacht dat ik wellicht te simpel dacht, hihi. Maar idd, je kind is 1 ! Dat zij mn bij de opvang nu tijdelijk extra steun en vertrouwdheid zoekt bij haar knuffel... prima toch!?