Ik ben even benieuwd naar ervaring... Vandaag een uitgebreide echo gehad en de baby ligt dwars. Volgens de gyn. is er een groot verschil tussen een stuitligging en een dwarsligging en is de kans dat de baby nog in hoofdligging komt, bij een dwarsliggende baby veel kleiner. De kans van slagen van een de draaipoging schijnt ook veel minder groot te zijn. Daar komt bij dat mijn buik bijzonder hard is (de ligging van de baby is niet manueel te voelen) en dat dit een draaipoging ook niet positief gaat beïnvloeden. Bij wie is de baby na 34 weken toch nog netjes in hoofdligging gekomen? Mijn peuter was een sterrenkijkertje maar dit is toch weer een ander verhaal.
Bij mij is mijn tweede zoon tot 38 weken dwars blijven liggen en is toen, vanzelf in hoofdligging gaan liggen.
Mijn zoontje ging van stuitligging naar dwarsligging en een week voor de bevalling weer terug naar stuitligging. Hij is nooit naar hoofdligging gegaan.
Mijn dochter lag tot zo'n 37 weken in dwarsligging en is toen uit zichzelf in hoofdligging gaan liggen (al heb ik haar diezelfde week wel proberen te helpen door een paar keer langere tijd met mijn billen omhoog te liggen 😁. Het feit dat ze blijkbaar nog zoveel ruimte had om dwars te liggen betekende juist ook dat ze nog alle kanten op kon, aldus mijn gyn. Overigens lag ze bij de bevalling wel iets minder gunstig waardoor ik vroeg persdrang had en lang heb moeten wachten tot zij goed gedraaid was en ik die laatste cm ontsluiting had.
Eerste baby tot 37 weken alleen maar in dwarsligging gelegen, draaipoging gedaan en voordat ik in de auto stapte was ze alweer terug in haar favoriete positie gedraaid. Dwars dus. Met precies 38 weken lag ze voor de eerste keer in hoofdligging en ben ik meteen ingeleid en is ze geboren. Tweede ook heel de zwangerschap in dwarsligging gelegen, keizersnede stond gepland en een nacht daarvoor draaide ze in hoofdligging en ben ik meteen ingeleid en is ze geboren. Derde lag tot 37 weken dwars en daarna in stuitligging. En is toen goed gaan liggen.