Hallo, Even een vraagje. Ik ben momenteel even zoekende hoe om te gaan met mn kleine dochtertje van 3,5 wk oud. Tot een week geleden sliep ze meestal zonder problemen in. Soms wel wat moeite, maar k had de indruk dat ze dan ook last van krampjes had, dus dan nam k haar gewoon bij me tot ze sliep. Nu sinds een aantal dagen merk k dat ze na elke voeding echt even wakker is en leg k haar na 3 kwartier/1 uur weer wakker terug in bed zodat ze weer kan gaan slapen. Dit volgens de regeltjes van de 3 R's Maar nu protesteert ze hier bijna elke keer tegen door ongeveer 3 kwartier lang af en aan, tussenpozen worden wel steeds langer, eventjes te huilen. Ik heb al geprobeerd haar speentje te geven, deze wil ze meestal niet. Op een andere zij neer te leggen (misschien lag ze even niet lekker). Aai over de bol en zachtjes ons slaapliedje nog es te zingen. Maar niets van dit alles lijkt echt te helpen, het huilen duurt met stiltes tussendoor toch vaak 3 kwartier voordat ze in een diepe slaap valt. Het huilen lijkt niet steeds erger te worden. Ik ben namelijk helemaal niet van het laten huilen, maar ja......als ze even huilt en dan loop ik naar boven en dan is ze weer stil. T voelt dan ook niet goed om haar maar weer op te pakken en ze moet toch ook leren om zelf in slaap te vallen. Kortom, Ik loop er beetje mee om te tobben..........wat is nu wijsheid? Zou ik het beter om een andere manier kunnen aanpakken? Maar ja, ik wil echt niet dat ze elke keer bij mij in slaap moet vallen en dat ze niet uit zichzelf in slaap kan vallen...........
als je haar elke x na elke voeding weer boven alleen in bed legt ,lijkt het mij duidelijk dat ze jou(moederliefde) en aandacht mist waarom leg je haar niet in de kinderwagen overdag bij je of even in de box? wellicht wil ze alleen maar aandacht. ze is pas 3 weken en ik zou haar niet zoveel alleen laten lekker knuffelen enz...
Och, ze is nog zo klein. Wat is er dan lekkerder dan veilig bij mama in slaap vallen? Mijn zoontje sliep toen beneden in de reiswieg. Dan was hij er toch bij, maar kreeg wel zijn rust en regelmaat. Kwam ook doordat ik een keizersnede heb gehad en niet steeds de trap op en af kon, maar ik vond het ook erg prettig om hem bij me in de buurt te hebben.
Ik zou haar ook lekker bij je houden en véél knuffelen en aandacht geven en bij je laten slapen etc... Zelf in slaap leren vallen komt nog wel zenne. Waarom moet ze dat nu al leren?
Tsja, als ik jullie reacties zo lees dan raak ik wel weer meer aan het twijfelen. Maar we hebben met mn oudste dochter zulke drama's mee gemaakt met slapen. En die wilde uiteindelijk echt niet meer zelf gaan slapen. Vandaar dat ik er nu, redelijk vroeg, al op een consequente wijze mee bezig wil zijn. Voordat ik het zelf in slaap vallen namelijk voor elkaar heb gekregen bij mn oudste dochter, dat heeft zoveel moeite gekost en daar hebben we zo giga mee omgetobd. Zij krijste namelijk echt alles bij elkaar, dus die heb ik zeker niet laten huilen....dat werkte alleen maar averechts. Maar mn jongste dochter huilt eventjes een minuut en ligt dan weer rustig in bed en dan even later weer kort een huiltje. Nu net duurde het maar een kwartier waarin ze met tussenpozen huilde en toen in een diepe slaap viel. Ik heb dus eigenlijk wel het idee op de goede weg te zijn......maar jullie brengen me wel aan het twijfelen.
Tja... tuurlijk is je kindje nog heel klein en heeft ze moederliefde en aandacht nodig. Maar naar mijn bescheiden mening, wil dat niet per se zeggen dat ze dan ook bij jou in slaap moet vallen! Wij hebben hier een beetje een vergelijkbaar 'gedoe' gehad met slapen in het begin (ong 4-5 mnd). Onze zoon had het blijkbaar ook nodig om zichzelf in slaap te jengelen/huilen (niet krijsen!!), dus dat hebben we uiteindelijk maar gedaan. Ik ging dan wel elke 5 minuten eventjes kijken, aai over de bol, speentje (hij pakte die wel gelukkig) en daarna weer weg. De tijd die nodig was om in slaap te vallen, werd steeds korter. Sindsdien slaapt hij normaal gesproken altijd zelf in zonder problemen. Mijn zoontje kon niet overdag in de reiswieg slapen, dan sliep hij te licht en kreeg hij teveel prikkels. Dus ook overdag in zijn eigen bedje. Moederliefde/aandacht kun je je kindje ook heel veel geven tijdens het voeden, verschonen, knuffeltijd, 'speeltijd' etc. Wellicht kun je wel overwegen om haar voor 1 slaapje per dag bijv. in een draagdoek te dragen? Dan heb je ook je handen vrij voor je oudste. Maar ik weet natuurlijk niet of je een draagdoek hebt
MamaMarije, 4-5 mnd vind ik wel héél anders dan 3 weken. Nee een kindje van 3 weken dat kun je lekker bij je houden. Zeker als ze dan wel rustig wordt, heeft ze mama gewoon nodig naar mijn mening.
Het duurde tot 4-5 maanden vanaf ongeveer een week of 3-4... En tuurlijk KUN je het kindje lekker bij je houden en moet je dat zeker doen als dat goed voelt voor je. Maar ik geef alleen maar aan dat als je denkt dat het voor jouw kindje anders 'moet', dat dat ook zeker kan
Oh dat begreep ik dan verkeerd. Tja iedereen moet uiteraard doen wat diegene denkt dat het beste is voor je kindje. Het lijkt me dat als je merkt dat je kindje op je arm nog steeds onrustig is, het anders is dan wanneer je merkt dat je kindje meteen rustig is als je het op pakt. Ik heb onze dochter altijd bij ons gehouden en nu valt ze vaak nog bij mij in slaap. Soms ook zelf. Het maakt mij allemaal niet uit, voor ze 18 is slaapt ze zelf wel neem ik aan. Hihi.. Ik geniet maar van de tijd dat ze nog bij mama in slaap wíl vallen!
@mammamarije tnxs voor je reactie! Klinkt idd meer zoals ik het ook voel en denk dat goed is voor mn kleine. 1 slaapje bij me houden daar denk k nog even over na, heb geen draagdoek. Kan er binnenkort ws wel eentje lenen. Maar natuurlijk heb je ook altijd nog het slaapje waarbij ze meegaat in de kinderwagen of maxicosi als we deur uit gaan. Dan is ze in principe ook de hele tijd bij me. En ja, tijdens de tijd dat ze wakker is probeer ik alle aandacht voor haar te hebben. Dus dan krijgt ze naar mijn inziens ook genoeg moederliefde!
Als dat voor jullie goed gaat is dat toch prima. Maar vergeet niet dat je kindje gewend is aan 9 maanden bij mama, ze moet er aan wennen dat dat nu niet meer zo is en dat komt vanzelf in mijn ogen.
Hier slaapt mn zoontje in de reiswieg (wandelwagenbak) overdag zetten we die in de box. Ik ga gewoon mn gang (stofzuigen muziek aan etc). Af en toe een aai over de bol en als er wat is dan ben ik in de buurt. Als wij op bed gaan, gaat zoontje mee en zetten we de bak op het onderstel en die staat naast ons bed. Als er wat is dan hoef ik alleen maar rechtop te zitten en even speentje terug erin doen of aaien op de buik als hij krampen heeft. Mijn mening is net als hierboven staat omschreven, zolang lekker warm in mama's (geborgen) buik. Zoontje sliep toen die geboren was de eerste 2 nachten alleen maar op mijn borst of die van mn partner. Echt de geborenheid voelen een veiligheid opzoeken. Je hoeft echt niet continue erbij te zijn, maar als ze je horen praten dan herkennen ze dat echt wel...en de draagzak is hier wel een uitkomst als zoontje z'n huiluurtje heeft (meestal rond etenstijd) en dan heb ik mn handen vrij om te koken of te eten Anders inbakeren? Overleg anders met CB. Ik hoop dat je wat aan de tips hebt.
hier sluit ik me bij aan, ons meisje was ook aan het huilen in bedje en heb haar heerlijk bij me genomen overdag tijdens slapen en dat ging super waardoor ze snachts zo zelf in slaap viel.. overigens geen problemen met inslapen meer toen ze 4 mnd was ofzo..
Hier hetzelfde probleem. Ik heb hem wel altijd bij me genomen. Dat voelde voor mij het beste. Maar nu is hij 5 maanden en heeft inderdaad moeite om zelf in slaap te komen. Het gaat gelukkig nu wel iets beter. Maar overdag blijft dat drama. Maar heb geen spijt. Als ze zo klein zijn hebben ze mama het liefst bij zich. Misschien had ik er wat eerder mee moeten stoppen maar ach zoals Duchess zegt: voor z'n 18e zal het wel over gaan
tuti, mijn dochter is op een gegeven moment juist heel goed zelf gaan slapen, zo rond de 2,5 mnd tot 4,5 maand. Toen was het ineens weer helemaal over. Zegt dus ook niets hoor. Ik heb haar altijd bij me gehouden me tde gedachte dat je een kindje onder de 6 tot 9 maanden niet kunt verwennen. En nu gaat ze prima zelf slapen. Soms laat ze weten dat ze liever bij mama ligt, nou prima toch. Ik vind het soms ook fijn tegen mijn man aan in slaap te vallen, waarom mag mijn dochter dat dan niet. In NL zijn we heel erg gericht op zelf leren slapen, vaste tijden dit en dat, maar ik ben zelf niet zo.
De eerste twee maanden heb ik continu rondgesjouwd met de kleine. Hartstikke onhandig maar het voelde niet goed om hem weg te leggen. En nu is hij 3 maanden en slaapt perfect zelf in. Wel jengelen hoor maar hooguit 10 minuutjes. En zeker niet hard huilen.
Duchess, ik vind het ook geen probleem, maar krijg vaak wel commentaar. Maar stiekem vind ik het ook wel lekker om met hem te hangen en hem daarna in z'n bedje te leggen 's Avonds na z'n laatste voeding leg ik hem meestal wel wakker in bed en valt hij zo in slaap. En als hij 's nachts wakker wordt valt hij tegenwoordig ook weer vaak vanzelf in slaap. Niet altijd trouwens.
Commentaar gewoon ene oor in, andere oor uit. Ik heb ook mensen om me heen die het er nieot mee eens zijn, maar dat is hun probleem. Mijn kind.
Hier het omgekeerde als TS, Mart kan heel goed en snel in slaap vallen. Hij slaapt altijd zelf in, in de box of in z'n wiegje. Hij slaapt naast mij in een mozesmandje naast mn bed. Maar ik laat hem wel eens bij mij op de arm slapen, voor de gezelligheid en de hechting. Ook leg ik hem elke ochtend als we langzaam wakker worden in zn blote pamper op mijn blote buik, heerlijk zo samen! Kleintjes hebben echt behoefte aan nabijheid!