Het gaat goed hier Alle onzekerheden weggelaten dan... Nog steeds weinig tot geen kwaaltjes, en dat maakt de onzekerheid ook weer groter. Zit er wel iets? En lees hier op forum teveel miskramen met dames die allemaal even ver zwanger zijn. Dus probeer zo weinig mogelijk te lezen. Nog een weekje en dan mag ik eindelijk voor een echo om te zien of er echt iets zit. Met vader nog steeds goed contact, al krijg ik soms een beetje het idee dat hij teveel zijn best doet en dat het alleen is omdat we een kind krijgen. Ik ga in ieder geval geen relatie forceren, heb hem duidelijk gemaakt dat ie hoe dan ook zijn kind mag zien. Of zijn het toch de hormonen dat ik hem behoorlijk irritant vind af en toe hahahahaha! In ieder geval kan ik niet wachten tot volgende week vrijdag en hopen dat de onzekerheid dan weg is, en ik lekker kan gaan genieten van de zwangerschap..
Komt helemaal goed, kwaaltjes zeggen echt niet alles. Mijn moeder is 5x zwanger geweest en alleen bij haar miskraam had ze kwaaltjes.. Succes de volgende week!
Hij zou vast niet alleen zijn best doen voor het kind. want die krijgt hij hoe dan ook te zien. Dat heb je hem al duidelijk gemaakt. nog even meis!Dan ga je de kleine zien
en meis het lijkt soms zoveel omdat je allemaal op 1 plek zit. als je niet op het forum zou zitten had je het waarschijnlijk niet geweten en er niet zo mee bezig geweest xxx
hey meis, als eerste gefeliciteerd met je zwangerschap! ik heb in een soortgelijke situatie gezeten. aan de pil, maar ook een antibiotica kuur. ongepland zwanger, biologische vader heeft het hazenpad genomen. maar wat ben ik blij dat ik alles heb doorgezet en alles tot nu toe toch op eigen houtje gefixt heb. lieve geen vader dan een slechte vader zeg ik altijd! mocht je nog vragen hebben, kan je me altijd een pb sturen! geniet er lekker van meis! xxx
heb niet alles gelezen trouwens, zie ineens in een bovenstaand bericht dat je weer goed contact heb met de paps. wat fijn!
@K1986 Super om te lezen dat het goed gaat als alleenstaande moeder Het contact met paps.. hmm! Op het moment kan ik hem met grote regelmaat schieten hoor. Zal gelijk ff een update worden hier.. Had vorige week vrijdag dan eindelijk de echo, maar daar bleek dat beeb kleiner was dan de bijna 10 weken die ik dacht te zijn. Mevr echoscopiste heeft me op 7.4 gezet toen. Terwijl ik toch echt maar 1 weekend iets heb gedaan Hij begon natuuuurlijk gelijk als "grap"te vragen wat ik dan na hem nog had gedaan, terwijl ik weet dat ie het wel meende. Toen hij het een vriend had verteld, zei ook die jongen dat 2 week wel erg lang was om terug gezet te worden. Tja, alsof ik dat niet vond. Ook vertelde de echoscopiste erbij dat het ook eventueel een groeiachterstand kon zijn, en dat het daardoor uiteindelijk niet levensvatbaar zal zijn... (wel een goed kloppend hartje gezien) En ook daar kwamen weer vragen van zijn kant: Eet ik wel goed, ben ik dan toch misschien aan de medicijnen en heb dat hem niet verteld, krijgen we nu een kindje met Down?? Al dat wantrouwen van hem naar mij... blij dat ie zo ver weg woont! En wanneer hij dan zijn vakantie moest plannen, nu ik terug gezet was. Heb hem maar verteld dat ik eerst belangrijkere dingen aan mijn hoofd heb dan zijn vakantie en aanwezigheid hier. Beeb moet eerst blijven zitten! Dus goed contact? Hmm het is ff iets minder.. of het ligt allemaal aan de hormonen dat ik hem wel iets aan kan doen. Maar ben er wel achter dat een relatie met hem mij niet gelukkig gaat maken. Zo, iedereen weer ff op de hoogte Nu vol spanning wachten tot het woensdag echodag is, en heeeeeeel hard hopen dat beeb voldoende gegroeid is. Merk dat ik in ieder geval van mijn roze wolk ben gedonderd, en soms het idee heb dat ik al afstand heb genomen van zwangerschap... Stom! :x
Pff meis wat een gebeuren zeg! wat naar dat je zo ver terug gezet bent! Hopelijk alles goed met de kleine. En het is zelfbescherming dat je afstand neemt van de zw! Wat vervelend dat de vader zo moeilijk doet! Je hebt inderdaad wel even wat anders aan je hoofd. dikke knuffel!
Hier helaas slecht nieuws... Vanochtend de 2e echo gehad, en er was geen kloppend hartje meer. Nu is het wachten op telefoon uit het ziekenhuis, en dan bespreken wat te doen. Vk zei dat ik zeker weten pillen zou krijgen, maar zelf zou ik liever gaan voor curretage. Wat een tegenvaller!! En die stomme kerel reageert óók nog es niet eens op mijn berichtje. Ik weet dat ie aan het werk is, maar je hebt écht wel ff tijd om een berichtje terug te sturen. Vanavond heeft ie cursus, dus ik zal vanavond wel weer het bokje zijn als ie laat thuis komt. Nou, hij kan het shaken... ik ga hem niet bellen zo laat.
Heey meid. Dat is vervelend! Ik zelf ben ook onverwachts zwanger 6 maanden en mijn "vriend" en ik kennen elkaar nu 2 halve maand..Heeel kort! Echter weet ik dat hij geen kinderen wilt. papa in kwestie komt pas volgende week terug maar ik vrees dat ik er ook alleen voor sta Iedergeval sterkte, alleen kun je het ook! je hebt je vrienden en je familie! Dus dan kom je al heel ver...
Dank voor je reactie, hier is het helaas niet goed gegaan. Miskraam gehad en niks meer van de verwekker gehoord. De loser! Ik hoop voor jou dat het allemaal goed gaat met je vriend, of in ieder geval dat het voor het kindje goed zal gaan tussen jullie. OOk als jullie niet samen zijn, hoop ik dat je vriend in ieder geval voor z'n kind klaar staat. Er staat 6 maanden, maar ik neem aan dat het 6 weken is? Het gaat zwaar worden, maar ook alleen red je het! Succes!
wij zijn na een week verkering gaan samenwonen (half december) ,en zijn na zoooo ziek te zijn paar dagen na nieuwjaar erachter gekomen zwanger te zijn . was na een week dus al prijs! zijn nu bijna 25weken zwanger en genieten gewoon van elkaar en zien uit naar onze kleine knul dus het kan wel! alleen moet je zeker zijn van elkaar