Hey Lieve allemaal. Sommige van jullie zullen me vast wel herkennen van mijn eerdere topic of reacties. Even een korte samenvatting van mijn geschiedenis. Ik heb 3 zwangerschappen achter de rug en helaas allemaal niet geeindigt zoals je hoopt. Tussen 26-27 weken kindjes overleden in de baarmoeder, door groeiachterstand ivm zeer slechte placenta. Dit komt omdat ik tijdens zwangerschap hyperhomocysteinemie heb (neiging tot trombose / stolling in mijn bloed) de placenta heeft dan stolsels en infarcten heeft en daardoor dus niet optimaal werkt, verstoorde navelstreng etc. Kindje dus te weinig binnen krijgt om verder te groeien en uiteindelijk overlijd. Mijn laatste zwangerschap van een tweeling werd mijn dochter met spoedkeizersnee gehaald omdat haar zusje niet meer leefde en haar toch een kans te geven werd ze geboren met 455 gram! 4 lange zware maanden ziekenhuis mocht ze dan mee naar huis met kleine 2 kilo. Nu 5 jaar later waarvan 1 jaar lang onderzoeken (want toen wisten we dit niet allemaal..) Hebben we besloten voor een kindje te gaan.. met deze keer goede medicijnen (Aspirine & Fraxiparine hele zwangerschap tot 36 wk en 6wk erna ) strenge controles en hopelijk een voldragen zwangerschap Maar nu heb ik alle 3 de zwangerschappen door gemaakt met HG, hypermesis gravidarum. Van begin tot eind, telkens uitgedroogd in het ziekenhuis.. Vreselijk je wenst het niemand toe.. En nu het dichterbij komt begint de angst voor HG toch weer toe te nemen... Toch wel bang dat het weer een zware lange zwangerschap word.. Natuurlijk probeer ik positief te blijven en te denken misschien deze keer niet!? Maar ik heb er eigenlijk een hard hoofd in.. Iemand die ook Hg zwangerschap(pen) heeft gehad en hoe ging je daarmee om?
Oh wat een pittige weg heb je al begaan, heel veel sterkte met je/jullie verlies. Ik kan me je gevoel van angst deels wel voorstellen, alleen bij mij iets ander verhaal er achter. Ik heb geen ervaring met hg zwangerschap, maar wil je heel veel sterkte en geluk wensen. Hopelijk mag je snel zwanger zijn en een fijne 9 maanden hebben en een voldragen kleine in je armen nemen! Wat fijn te lezen dat er een plan van aanpak is en je goede begeleiding geven. Is er ook iets wat zij voor je kunnen doen wat de kans op hg betreft. Is het trouwens gegarandeerd dat je er nu weer last van zal kijken of is dat afwachten?
Hoi! Ik heb een zwangerschap met hg achter de rug, tot 25 weken gelukkig maar. Maar idd ook in het ziekenhuis gelegen met uitdroging. Ben nu weer aan het proberen voor een tweede en dit spookt ook door mijn hoofd. Nu heb ik in okt een miskraam gehad van een leeg vruchtzakje en was weer zo ontzettend misselijk, terwijl mijn hg dus niet zo hoog geweest kon zijn. Ik probeer het met mijn volgende zwangerschap maar weer te ondergaan. Je kunt er nl helemaal niets aan doen. Wat me wel heel belangrijk lijkt is dat je familie en vrienden in de buurt hebt die je kunnen helpen, mits nodig. En misschien als het zo ver is kan je partner misschien zorgverlof opnemen. Als ik zo denk geeft mij dat iig wat rust in mijn hoofd. Maar wat een verhaal van je zwangerschappen. Hoe is het met je dochter? Is alles goed gekomen? Heel veel sterkte en hoop dat je snel een kleintje mag verwelkomen na een ongecompliceerde zwangerschap. Liefs!
Wat een heftig verhaal joh! Ik heb Hg gehad bij mijn zoontje en zijn nu bezig voor een kindje. We hebben nu voorbereidingen getroffen bij de gyn. Hg bij mijn zoontje werd een bijna dood ervaring tot ik uiteindelijk aan de parenterale voeding ging. Er ligt nu een goed plan bij de gyn en daarnaast word ik ondersteund door de homeopaat. Maar t blijft eng en heel heftig. Op Facebook heb je een heel actieve besloten Hg groep. Waar dit heel regelmatig naar voren komt.
Dankjewel voor de lieve reacties! Met mijn ieniemienie dochter is het goed gekomen na een zware heftige lange 4 maanden.. met veel ups en downs.. (er was eens een progamma van kleine kindjes grote zorg) Ze is nu een mooie gezonde dame van 5.5 jaar! De wens voor een kindje is groter dan de angst voor hg.. Maarja blijft toch spannend die hele zwangerschap natuurlijk ook gezien mijn geschiedenis.. Maar die hg was bij de eerste 2 van begin tot eind zo extreem.. elke week opname infusen ze wilde zelfs maagsonde geven.. Laatste zwangerschap tweeling begin weer zo extreem maar veel minder opnames en hoe verder kwam werd het wat milder. Het is niet gezegt dat ik zeker weten weer hg zal hebben.. Ik denk vaak deze keer is het misschien niet zo.. En gaat alles goed! Maar t spookt toch door je hoofd he. Aangezien ik het al 3x gehad heb.. hou ik er sterk rekening mee dat t weer zo zou kunnen zijn. Ja ik heb zeker heel veel aan mijn familie en mijn man gehad. En dat zal ik zeker weer hebben.. maar toch zot het dwars. De hg groep op fb heb ik gevonden paar weken geleden ongeveer, toevallig werd daar net een uur geleden dezelfde soort vraag gesteld! Is toch wel fijn om wat ervaringen te delen en Daar ook veel meer medicijnen voorbij zien komen! wel handig om te weten! Ilse84 He wat naar zeg dat je een mk hebt gehad en toch zo sterk dat hg al.. Ik werd met 6 weken al opgenomen uitgedroogd en al.. ook best vroeg denk ik?! Pfff ook heftig Lasas bijna doodervaring!!? Pffoe! Dat wens je ook niemand toe! Ja het zeker eng en heftig. Thanks voor jullie berichtjes! En hoop voor jullie ook binnenkort een mooie zwangerschap tegemoed mogen gaan! En zonder HG!
Hier 3 hg zwangerschappen gehad. We hadden bij de laatste echt gelijk een afspraak bij de gynaecoloog gemaakt en kon bellen voor zodra zodra ik het nodig had. Dat was wel heel fijn
Ik las in het laatste wij magazine over iemand met hg die een speciaal dieet volgde en daardoor was de hg veel minder heftig. Verder stond er niks over uitgelegd maar misschien hier eens naar vragen bij gynaecoloog/ googelen? Heftig hoor, hoeveel een mens soms moet doorstaan voor een kindje pff. Succes
Ik wil hiermee niemand tegen het verkeerde been schoppen. Begrijp me goed! Maar soms, is iemands lichaam gewoon niet gemaakt om zwanger te zijn... Dat klinkt heel hard en ik spreek uit ervaring. Vandaar mijn stelligheid. Dan denk ik; óf tel je zegeningen, óf neem de consequenties en niet piepen. Je weet wat er kan gebeuren. Tuurlijk mag je wel eens klagen, maar dit wist je 😐
Iertje 81 Ik begrijp wat je bedoeld, maar ik zie dit niet als piepen 😂...? En je weet niet van te voren hoe een zwangerschap zal verlopen, je weet ook niet of elke zwangerschap hg zult hebben en hoe erg?.. of juist niet? Het is allemaal een verassing. Gyn zegt dat het best zou kunnen dat het nu niet zo is maarja na 3x denk je daar uiteraard wel anders over.. Hoe mijn zwangerschappen verlopen zijn.. wisten wij niet van te voren, liepen al bij gyn enz maar wisten geen oorzaak.. ze hielden het 3x op pech.. hg werd bij eerste 2 niet herkend bij 3e pas. En wat de oorzaken zijn weten we pas sinds nov 2016.. Dus niet alles weet je van te voren Wij hebben ondanks alles toch de keuze gemaakt om het nog een keer te proberen gezien mijn geschiedenis met doodgeboortes, en het nu door middel van medicijnen positief uitziet en voldragen zwangerschap positief uit ziet.. de wens voor een kindje is er altijd geweest. Maar alleen als t echt haalbaar is anders zouden we er niet aan beginnen.. Dus we kiezen niet voor iets waar wij niet achter staan.. dit is wel een heel bewust over nagedachte keuze. En natuurlijk neem ik het zoals het komt je kunt er toch weinig tegen doen. En ben ik ook echt super gezegend met onze dochter ondanks alles wat wij alle 3 hebben moeten doorstaan, als de mogelijjheid er niet goed uit zag was dat ook prima voor ons wat ik al zei.. meer dan gelukkig met onze dochter ! Maargoed het neemt niet weg dat het allemaal weer Spannend is toch.. en je ervaringen wilt delen met elkaar Nogmaals ik begrijp wat je bedoeld en voel me absoluut niet aangevallen ofzo, maar ik denk er ook op een andere manier over na En ja verschil moet er zijn he,.. de een heeft alles en de ander heeft niets maarja that's life