Esmee heeft sinds een paar weken extreme verlatingsangst. Ik kan niet naar boven, de wcdeur moet ik open laten staan. Ze schreeuwt moord en brand als ik boven ben. Als ik beneden ben is ze nog een tijdje van slag. Ik neem haar nu steeds mee naar boven, anders kan ik bijvn niet rustig de was doen... Ze doet het bij iedereen die haar alleen laat. Maar ook als er meer mensen zijn en ik loop weg of als mijn moeder weg loopt omdat zij de oppas is. Mijn moeder kan de hond niet uitlaten terwijl mijn zus en vader dan wel thuis zijn. Gaat dit nog over, is dit een fase, hebben meer kindjes dit? en moet ik haar laten huilen of er aan toegeven.
Volgens mij hoort dit gewoon bij dit gewoon bij de ontwikkeling. Ze wordt zich bewust dat mensen die ze vertrouwt weg kunnen gaan, maar heeft nog niet helemaal door dat die ook weer terugkomen. Misschien kun je het met haar spelenderwijs oefenen? Verstoppertje, kiekeboe etc. Of naar een andere kamer gaan maar wel met haar praten enzo. Dan leert ze ook dat mensen die weg zijn ook weer terugkomen. Groetjes Rosa
hier gelukkig nog weinig last... maar mijn nichtje zei toevallig gister dat haar zoontje het ook deed als ze hem naar de oppas bracht, hardverscheurend huilen, maar de oppas had haar na 5 minuten stiekem gebeld om te zeggen dat het al over was toen ze buiten gehoorsafstand was.... tja het hoort erbij zeggen ze, zal wel weer over gaan.
Hoort bij de leeftijd, en het ene kindje heeft het erger dan het andere. Mijn neefje had het ook zo extreem, mama kon nergens heen, niet een snaar de WC, ook al zat de huiskamer vol! Maar nu (15 maanden) is dat bijna over! Dus het gaat over! Erg vermoeiend, kan ik me heel goed voorstellen! kus miek