Hoi allemaal, Twee weken geleden ben ik bevallen van een prachtige zoon. Ik heb altijd gezegd flesvoeding te willen geven maar heb mij in mijn 38e week bedacht en ben toch borstvoeding gaan geven. De reden hiervoor was dat het beter zou zijn voor mijn zoontje en ik geen spijt wilde krijgen dat ik het niet had geprobeerd. De voeding kwam vrij goed op gang, maar ik maakte al snel te veel melk aan. Voor een voeding moest ik dan handkolven en haalde binnen 1 minuut makkelijk 20 cc melk uit 1 borst. Op ongeveer de zevende dag heb ik eenmalig beide borsten leeggekolfd, omdat ze echt op springen stonden. Daarna ging het qua melkproductie beter. Maar.. Ik heb een heel sterke toeschietreflex. Baby hoeft maar naar mijn tepel te kijken en het spuit er letterlijk uit. Soms tot wel met vijf harde stralen tegelijk. Mijn borsten hoeven daar niet eens vol of gespannen voor te zijn, dit gebeurd gewoon met elke voeding. Gevolg hiervan is dat mijn zoontje zich veel verslikt, hikt, melk teruggeeft, huilt en krampjes krijgt. Ik moet hem steeds van de borst halen en wat melk wegkolven. Hij word dan heel boos tussendoor en is bijna niet rustig te krijgen. Daarnaast is letterlijk alles nat van de rondspuitende melk. Hierdoor duren de voedingen meestal wel twee uur.. Het is echt slopend. Dit in combinatie met mijn lichamelijke conditie (heb een zware bevalling gehad met een aantal knippen en veel hechtingen die nog lang niet genezen zijn, heb er dus nog steeds veel last van) brengen mij heel erg aan het twijfelen of ik niet moet stoppen met bv. Ik geniet er niet van en de enige reden dat ik nog volhou is omdat het gezonder is voor mijn zoontje. Maar elke voeding voelt als een gevecht tussen ons. Herkent iemand dit probleem? Gaat die toeschietreflex ooit minder worden? Ik zie mezelf zo nergens in het openbaar voeden... Ik had mezelf voorgenomen het 1 maand te proberen maar ben bang dat ik dat niet volhou. Groetjes een wanhopige moeder
herkenbaar! En het wordt beter, wat je tot die tijd kunt doen is zorgen dat voor je hem aanlegt je de melk wat weg laat lopen tot het er niet meer uit spuit. daarnaast ben ik toen tijdelijk gaan voeden met tepelhoedje, een maat groter dan ik eigenlijk zou moeten hebben. Dit remde de melkstroom. En nog een tip, voeden terwijl je achterover ligt/leunt en je zoontje bovenop je, zo komt het er minder uit. (google anders even op biological nurturing) Oh ja, en borstvoeding is niet alleen beter voor kindje, ook bij de mama komen er allemaal hormonen vrij die het herstel van de bevalling vergemakkelijken door het tussendoor kolven blijf je je melkstroom stimuleren, wat je zou kunnen doen is blokvoeden, dan bied je dus maar 1 borst per keer of per periode van bijv 3 uur aan. Door nogmaals dezelfde borst aan te bieden is deze wat leger en makkelijker te handelen voor je kindje. Succes ermee!
Hoi, Wat jammer dat je zo weinig kan genieten van het geven van borstvoeding... Ik herken veel in jouw verhaal, ook ik had erg veel klachten na mijn bevalling en voelde me pas na 2 maanden fit genoeg om weer eens naar buiten te gaan. Ook ik heb een hele sterke toeschietreflex gehad waarbij de melk uit het neusje van mijn zoontje druppelde. En toen hij last had van krampjes en mijn borst weigerde vroeg ik me ook meerdere malen af of ik niet beter kan stoppen want dit is zo veel gedoe... Toch voed ik mijn zoontje nog steeds, en met veel plezier! En ben ik erg blij dat ik door ben gegaan met het geven van borstvoeding want het is zo veel meer dan de beste voeding voor je kind. Het geeft geborgenheid, is heel goed voor de hechting en is zooooooo veel makkelijker dan kunstvoeding als het eindelijk eens lekker loopt (en naarmate je baby ouder wordt, wordt borstvoeding steeds gemakkelijker). Ik ben ervan overtuigd dat ik me beter ben gaan voelen en mijn weg heb gevonden in de nieuwe situatie van mama-zijn juist door het geven van borstvoeding. Natuurlijk is de beslissing aan jou. De problemen die je beschrijft zijn zeker te verhelpen, maar je moet er wel tijd en moeite in steken. (Toch denk ik zelf dat ook al lijkt kunstvoeding makkelijker in het begin, het uiteindelijk meer tijd en moeite kost door het steeds moeten schoon/klaarmaken van de flesjes - als je dit een heel jaar lang moet doen). Wat je kunt doen aan een te sterkte toeschietreflex: koppel je baby los zodra je toeschietreflex aan voelt komen en laat de melk dan weglopen (vang het op met een doekje). Zodra de druk eraf is, leg je je baby weer aan. Ga liggend voeden! Dan moet de melk tegen de zwaartekracht in werken, dit hielp bij mij echt heel goed want het stroomt veel minder krachtig. Probeer niet van te voren te kolven, hiermee houd je je overproductie in stand. Het beste kan je blokvoeden. Je verdeelt de dag (24 uur) in delen van 3 uur en geeft daarbij steeds 1 borst per 3 uur. Dus zodra je baby honger heeft, geef je hem 1 borst. Is de periode van 3 uur nog niet verstreken en hij weer om een voeding vraagt? Geef hem dan nog steeds dezelfde borst. Als 3 uur voorbij zijn, geef je hem de andere borst, en zo ga je steeds verder. Aan het begin van deze periode van blokvoeden (bijvoorbeeld om 0:00 's nachts) kan je je beide borsten eenmalig leegkolven zodat de druk eraf is. (Ik heb dit overigens niet gedaan en ben gewoon zo met blokvoeden begonnen.) Op den duur gaan je borsten minder melk aanmaken waardoor je weer 2 borsten per keer gaan geven (dit merk je vanzelf als ze slapper gaan aanvoelen en je baby niet verzadigd is met 1 borst.) Hier kan je meer informatie lezen over te veel melk: Borstvoeding.com: kenniscentrum voor borstvoeding - Productie verkleinen - Te veel melk Ik ga er verder van uit dat je je baby op verzoek voedt, niet volgens een schema, dit is het beste voor hem EN voor jouw productie, indien je toch nog van plan bent om langere tijd te kunnen voeden. Succes en sterkte, de eerste maanden waren echt enorm zwaar, maar daarna wordt het alleen maar leuker en makkelijker.
Ook ik had een zeer sterk toeschietreflex. Daardoor was borstvoeding de eerste periode pittig. Veel mensen zeiden: wat fijn dat het goed op gang komt, maar ik had grote moeite om mijn zoontje goed te kunnen voeden. Inderdaad: verslikken, veel te veel voeding, veel last van stuwing, afkolven ivm te veel voeding, groene poep omdat hij geen achtermelk dronk, etc. Het zorgde echt voor problemen. Ik heb hulp gezocht bij een lactatiekundige en leerde inderdaad andere voedingshoudingen. De tip op te googlen op biological nurturing is een goede. Dan helpt de zwaartekracht jou. Na ongeveer een maand begon het écht beter te worden, en na 3 maanden begon ik de borstvoeding als gewoon en prettig te ervaren. Nu voed ik al ruim 7 maanden, en kan nu wel genieten van het voeden.