Hallo meiden, Afgelopen weekend ben ik opgenomen in het ziekenhuis met hoge bloeddruk en klachten. Ook heb ik afgelopen zaterdag de hele dag de baby niet gevoeld. Na in totaal zo'n 5,5 uur aan de CTG, een paar buisjes bloed en een paar plasjes verder ben ik nu (voorlopig) weer thuis. Nu las ik net de papieren door die ik van het ziekenhuis heb meegekregen, en daarop staat 'Verdenking accute HELLP-syndroom'. Hier schrik ik toch wel even van zeg...Op het ziekenhuis hebben ze mij hier helemaal niks over gezegt. Alleen dat ik me absoluut niet druk mag maken en veel moet rusten. Vandaag moet ik terug naar het ziekenhuis om bloed te prikken, en voor morgen staat er weer een afspraak voor een CTG. Ik word een erg onzeker door dit alles en vraag me af wat me nu in godsnaam allemaal te wachten kan staan/staat. Ik zou graag van andere vrouwen willen horen die ook (accute) HELLP-syndroom hebben gehad {of misschien nu wel hebben) hoe dat verloop bij jullie is gegaan. Liefs, Minya.
Zorra heeft het in haar vorige zwangerschap gehad, maar helaas voor jou wordt zij vandaag ingeleid omdat zondag haar vliezen gebroken zijn. Ze heeft er wel eens over verteld bij de april mama's, maar ik weet er helaas het fijne niet van. Misschien iemand anders in het april-topic die je er meer van kan vertellen.
Jeetje dat hadden ze in het ziekenhuis wel even moeten zeggen vind ik Nu denk je ook van wat is er in godsnaam aan de hand. Je kunt ook altijd het ziekenhuis bellen he? Zeggen dat je het hebt zien staan op de formulieren en dat je ervan geschrokken bent en of ze je kunnen vertellen wat dit nu verder betekent. Ik zou het doen, weten ze ook gelijk dat ze het volgende keer anders aan moeten pakken.
hier sluit ik me helemaal bij aan! gewoon even bellen. want je maakt je nu tegen het advies van het Z-huis toch druk dus ze zullen het begrijpen dat je belt. sterkte meis. ik hoop dat het bij een verdenking blijft en dat je snel je beebje in je armen hebt.
Op dat punt heb ik al gestaan Amilah, maar de angst houdt me tegen. Ik ben veel te bang voor wat ik te horen krijg. Ben mezelf nu moed aan het inpraten en ben zeker nog wel van plan om te bellen vandaag (volgens mij klink ik nu wel als een héél erg mietje ) Pfff... ik zit vol van de zenuwen... Ik kan er niet tegen als ik niet weet wat me te wachten staat en ik hou niet van verassingen
Dat kan ik me dus ontzettend goed voorstellen, ik ben zelf net zo ik denk alleen dat de verhalen die je op internet vind veel enger zijn. Als het echt HEEL erg was dan sturen ze je niet naar huis. En ik zou idd even diep ademhalen en bellen, het is beter voor jou en je kindje om je niet teveel zorgen te maken.. Gewoon even doen (tanden op elkaar wou ik zeggen maar dat praat onhandig). En misschien helpt het als je gelijk in het begin zegt dat je bang en ongerust bent en dat je het moeilijk vind om te bellen maar dat je toch moet weten hoe het zit
Minyaweth, is de verdenking van de gyn of je VK. Ik heb ook wel aantekeningen in mijn papieren die van de VK waren en voor de gyn bedoeld zijn. Als de gyn vervolgens denkt dat het in orde is sturen ze je naar huis, maar de verdenking van de VK blijft wel in je papieren staan. Dus misschien is het allemaal niet zo erg als je nu denkt, gewoon even bellen.
De verdenking is van de GYN. Ik sta nu sowieso tot morgen (tot er verdere uitslagen bekend zijn en onderzoeken zijn gedaan) onder controle van de GYN. Daarna word er verder gekeken. De GYN heeft ook mijn VK op de hoogte gesteld van de situatie. Maar misschien valt het inderdaad allemaal wel mee... Anders hadden ze me nooit naar huis laten gaan toch? Ik heb de telefoon al naast me liggen... Nu alleen nog bellen....
Stress ik ook niet goed voor de kleine hoor en ZEKER niet voor je bloeddruk, dus gewoon even bellen. Succes.
als je Vk op de hoogte is, dan zou ik haar gewoon bellen en al je vragen stellen.... stress is nu zeker niet goed voor je! Het is makkelijker om de VK te bellen dan de gyn (dat vond ik tenminste) en zij weten het ook.... dus ff het nummer intoetsen en je vragen stellen, zullen ze vast begrijpen... Het is echt niet eng hoor... bellen.....! Houd je ons op de hoogte?
Ik heb HELLP gehad en ben toen ingeleid met 34 weken... In principe laten ze je met HELLP niet naar huis gaan... Ik werd toen opgenomen en elke dag gecontroleerd dmv bloeddrukmetingen, ctg en bloedprikken. Drie dagen later moest ik bevallen. Ik zou toch echt de vk of de gyn bellen... Het kan trouwens best zijn dat ik vergeet dat ik hier gereageerd heb Maar als je wat wil weten mag je me pb'en
Het gaat nu ook alleen nog om een verdenking van HELLP. Vandaar dat ze me waarschijnlijk gewoon naar huis hebben gestuurd. Ben net terug van het ziekenhuis. Moest daar opnieuw bloedprikken en een plasje doen. Voor mij ligt de drempel te hoog om te bellen naar de VK of GYN (held op sokjes ben ik hé? ) dus dat gaat mijn vriend zometeen doen... We willen toch beiden wel graag weten hoe en wat er nu verder allemaal kan gebeuren/staat te gebeuren. Er is zaterdag op het ziekenhuis al gesproken over het inleiden van de bevalling, en ook hier wordt ik wel een beetje angstig van. Dat inleiden lijkt me maar helemaal niks. Het idee 'de volle mep in één keer te krijgen' doet me echt huiveren... Hé bah, de gehele zwangerschap is in princiepe probleemloos verlopen (op de normale kwalen na dan ) week 40 is nog géén dag voorbij en mijn lichaam laat me in de steek!
Ook ik heb HELLP gehad, ze hebben mij ook niet laten gaan. Om de haverklap werd er bloedgeprikt (dus meerdere keren op een dag). Ik ben op donderdag opgenomen in het ziekenhuis, ben op zaterdag overgeplaatst naar het Radbout en ben op maandag met 30.1 weken bevallen via spoed ks. Omdat mijn kleintje het ook niet meer goed deed in mijn buik.
Slimme oplossing om je vriend te laten bellen. Hij zal inderdaad ook wel willen weten hoe en wat. Laat je ons even weten wat ze zeiden? Het voordeel van inleiden is wel dat ze het meestal overdag doen en dat het dus waarschijnlijk wel mogelijk is om een ruggenprik te krijgen als je het niet meer vol houdt. En je kunt eventueel ook nog vragen of je zoiezo een ruggenprik krijgt. Als dat je helpt.. Dan is het niet helemaal pijnloos maar zijn wel de scherpe randjes ervan af.. Hoewel ik wel kan begrijpen dat je dat misschien niet zou willen.. Maar eerst maar eens weten wat het ziekenhuis zegt misschien valt het wel reuze mee en gelukkig ben je ver in de zwangerschap dus voor jou en het kindje alleen maar beter
Ik had HELPP maar niet in de acute vorm. Ook ik werd opgenomen en mocht niet meer naar huis. Dit kwam vooral ook doordat mijn kindje te klein bleek. Gezien jouw zwangerschapsduur, zal jouw kindje gewoon goed van grootte en gewicht zijn en ik denk dat dat de reden is waarom ze je onder strenge controle houden, maar wel naar huis hebben laten gaan. Hij mag en kan immers elk moment geboren worden. Mijn kindje was dusdanig klein, dat wanneer ik zou bevallen, medische hulp direct geboden was. Verder wilden ze de groei in de gaten houden en was ik verplicht tot complete bedrust. Wanneer je op het einde van je zwangerschap loopt zoals jij, is het allemaal een heel ander verhaal denk ik, of de situatie moet echt acuut worden. En daarop hebben ze je dan wel verdacht, maar dat is het aan de hand van de bloeduitslagen waarschijnlijk niet geweest, anders was je nu niet thuis. Maak je zeker niet te druk, want dat is in jouw geval zeker niet goed. Probeer zelf alert te blijven op wat je voelt, en als je vind dat je kindje te rustig is, trek dan gewoon meteen bij het ziekenhuis aan de bel. Succes!
Mijn vriend heeft gistermiddag inderdaad nog even gebeld. Het ging echt alleen puur om verdenking van HELLP. Gelukkig blijkt het dit niet te zijn, anders was ik inderdaad niet meer thuis gekomen. Wel blijft mijn bloeddruk aan de hoge kant en heb ik wel last van klachten (strak gevoel bovenbuik. drukkend gevoel op de borst (benauwdheidsgevoel) licht gevoel in mijn hoofd/duizelig, sterretjes...) Gisteravond wéér op het ziekenhuis geweest voor een CTG (zelf gebeld, want ik vertrouwde het niet) maar toch zag alles er weer goed uit. Bloeduitslagen van eerder die middag waren ook al binnen dus die zijn ook gelijk nagekeken. Bloedwaardes waren allemaal prima in orde. Vanmiddag heb ik weer een CTG en moet ik weer een plasje inleveren... Ben benieuwd wat daar de uitslag dan van is.... Begin spontaan te denken dat het allemaal tussen mijn oren zit ofzo: mijn lichaam zegt en voelt dit, terwijl de onderzoeken en uitslagen totaal het tegenovergestelde aangeven
Jeetje Minyaweth das indd niet fijn zo op het laatst.. gewoon nog een keer goed aangeven waar je last van hebt he .. Raar dat je zoveel klachten hebt en ze het niet zien! Gewoon rustig blijven je niet teveel opfokken he.. Veel succes alvast voor de bevalling! Zal vast niet lang meer duren
Wat is "tussen je oren", jouw lichaam heeft het gewoon zwaar en dat vertelt het tegen jou. Je mag er best last van hebben, ik ben heel blij dat je het zelf zo goed in de gaten houdt en dat je dus ook gewoon naar het ziekenhuis "durft" te gaan als je het niet vertrouwd. Nog eventjes meid en dan ben je er vanaf. Groetjes Daphne