Ik zit nu in de 7de ronde maar ben er ook echt wel mee bezig hoor! (zoals er al meerdere zeiden, wie niet als je eenmaal serieus bezig bent) Deze maand heb ik wel mijn ovu testen achter wege gelaten (niet dat ik er dan minder mee bezig ben ofzo) en heb ook nog nooit getempt! Ik kan wel me ei voelen... Het blijft bij mij gewoon zodra mijn ei geweest is, ben ik er elke dag mee bezig... het beste kan ik dan maar aan het werk zijn!! Iedereen succes, dat het allemaal maar snel raak mag zijn!!
Ik ben er ook te veel mee bezig. Maar ja, hoe kan het ook anders? Ziekenhuis in, ziekenhuis uit? Afgelopen maand even het ZH gelaten voor wat het is en wat denk je? Niet zwanger hoor! Krijg de schijt van mensen die zeggen, laat het los! BAH!!! Sodemieter op met je gezeur! Ga jij lekker iedere dag met je benen wijd bij de gyn liggen om te zien of je eitje weer goed groeit? Of lekker een pijnlijke HSG ondergaan! Nee, dat hoeven ze allemaal niet. Nee, ze waren in ronde 1 zwanger! AAAAAHHHHH!!! Zo, dat is er uit! Lucht op! ( hoe bedoel je vandaag weer ongi geworden...)
Hier nog zo iemand die er ook wel veel mee bezig ben. en hoelanger het duurt hoe meer frustraties ik soms heb. Om me heen werd de een na de ander zwanger. En wij deden er genoeg voor maar er gebeurde niks! Het loslaten, ontspannen en dat soort uitspraken word ik niet warm of koud van. Als je voor een kindje wil gaan ben je daar gewoon mee bezig. Hallo? Op die gedachtes zit toch geen uitknop? Ik heb afgelopen weekend positief getest in ronde 9. Het is nu niet raak omdat ik alles heb losgelaten oid. Was er nog steeds mee bezig. Er moeten zoveel factoren inzitten en een beetje geluk komt ook kijken. Maar we zijn nu intens gelukkig en dankbaar. Ik hoop dat iedereen hier ook een positieve test in handen krijgt. Succes! En houd de moed erin. En laat je niet leiden door anderen. Liefs
Ik ga ook ronde 8 in, en ben er ook constant mee bezig. Dit vooral ook omdat me moeder vertelde dat ze endometriose had vroeger, dusja je begrijpt wel dat ik na 8 rondes best wel bang ben dat ik dat ook heb. ik ga daarom maandag even naar de dokter om een door verwijzing naar de gyn. te vragen want wil het toch even laten onderzoeken, al is het geen fijne behandeling zoals ik gehoort heb. maar inderdaad hoe kan je er ook NIET mee bezig zijn, ik ben deze maand ook aan de ovutesten begonnen dus deze maand ben ik er nog meer mee bezig dan afgelopen 7 maanden. En ook ik denk dat het gewoon een fabeltje is. Hopelijk hebben we allemaal snel een positest in handen!
Nou, inderdaad, denk ook niet dat het kwaad kan hoor! Misschien is het zelfs zo dat het wellicht minder snel raak is als je er 'niet' mee bezig bent, als je niet weet wanneer je ovuleert enzo! Wij gaan onze eerste ronde in en vind t ook super spannend en ben er veel mee bezig. Mijn man moet elke keer weer lachen als ik weer op internet dingen op aan t zoeken ben over zwanger worden/zijn Fijn om op t forum ieders ervaringen te lezen en dat ik niet de enige ben die er druk mee is. Vooral omdat verder niemand het weet dat we gaan proberen voor een ukkie, zelfs onze ouders niet (ja goed, er worden regelmatig vragen gesteld en hints gegeven, maar wij houden ons lekker van de domme, veel leuker om iedereen te verrassen! ). Dan kan ik toch een beetje, eh, mn ei kwijt x Pin
Het is echt niet zo dat als je er veel aan denkt je lichaam het dan 'tegenhoudt' ofzo Ik geloof daar niet zo in, dat je er teveel mee bezig bent en het daarom niet lukt.. Lekker makkelijk om te zeggen. Hier was ik er destijds ook veel mee bezig hoor. Het is toch superspannend allemaal! Veel succes en geluk!
Ik was er bij beide dagelijks mee bezig. Gelijk met ovulatietesten enzo begonnen. Bij mijn dochter eerste ronde raak. Mijn zoontje was lastiger, toen ging ik aan de clomid. Na 8 maanden was het raak (ook niet lang achteraf, maar wel frustrerend als je geen cyclus hebt)
Uiteraard ben ik er veel mee bezig, de wens voor een (tweede) kindje is zo overheersend, dat zet je niet zomaar uit. Ik had het er gisteren nog met mijn man over, dat we in totaal al dik 4 jaar bezig zijn zwanger te worden! (Vanaf mei 2007). - Na geboorte van zoontje zijn we even veilig gaan vrijen-
toch wel fijn om te lezen dat er meerder mensen zijn die er veel mee bezig zijn (geweest) en uiteindelijk zwanger zijn geraakt. ook ik ben al een tijdje bezig einde van de maand gaan wij de iui behandelingen in en probeer zo positief mogelijk te denken dat dit jaar ons jaar word
iedereen die zwanger wilt worden.is er mee bezig lijkt mij ik, kreeg het ook vaak tehoren zelfs toen we in het zk, liepen ben bij de eerste zwanger geraakt na de 3e ivf poging en bij de 2e spontaan 9 maanden na de bevalling van de 1ste
Hier ook eerste zwangerschap na 6 weken raak. Dat ging mis.. ik was er teveel meebezig in de 2 cyclussen die volgden.. mn lijf van slag..gek he je wilt je niet zo leeg voelen en zwanger raken. tis geen oepsje. Ik heb toen ook ovutesten gedaan en goed alles bijgehouden en heel erg veel achter internet gezeten met tarwekiemolie geprobeerd weer rust in mn lijf te krijgen. De eerste ronde na de mk dat het weer raak kon zijn omdat ik pas na 3 cycussen een ei kreeg zit nu al bijna 32 weken in mn buik. Wat al eerder gezegd is mensen waarbij alles zo votjes en vlekkenloos loopt en mensen zonder kinderen pff mega irri. En soms doet de dokter ook een duit in het zakje nou dan ga je helemaal onzeker door voelen. Ik denk dat het belangrijk is dat je ook nog andere dingen leuk vind en doet behalve klussen voor een wonder maar er niet / teveel mee bezig zijn.. zijn kwetsende en vervelende onzin opmerkingen. Die bij mij geen verschil hebben gemaakt. Succes
ik was er met vlagen heel erg mee bezig, en andere momenten niet. wel was de wens altijd aanwezig, ook doordat ik in de kinderopvang werkte ....wat natuurlijk niet hielp op dat vlak. ik kreeg ook vaak te horen, je bent er te veel mee bezig..mijn enige antwoord was dan: als jij me dan verteld hoe ik dat niet kan zijn?!? want 's morgens voor ik opstond moest ik temperaturen, dan voor het ontbijt foliumzuur slikken, 's avonds ovulatietesten en in een later stadium ook nog hormonen prikken. uiteindelijk zijn we na 4 jaar zwanger, zonder medische hulp overigens. het maakt denk ik dus niet uit of je er mee bezig bent of niet...het gewoon een kwestie van een goed zaadje bij een goed eitje en op het juiste moment.
Ik herken het heel erg wat jullie allemaal schrijven. Ik was na 5 ronden zwanger van de eerste. Best snel nog, maar helaas een MA en nu helemaal elke dag ermee bezig. Temperaturen, ovulatietesten etc. Elk vrij moment op dit forum lezen, googlen over alles met zwanger worden te maken heeft etc. Ik maak mezelf wel een beetje gek. Maar ik zie het als een positieve afleiding van het verlies van ons vlindertje. Ik weet wel beter dan dat ik dit deel met de buitenwereld. Dit is voor ons persoonlijk en we delen het met elkaar. Mijn man voelt trouwens precies hetzelfde. Gelukkig maar
Mijn gyn zei mij ooit: "Denk je nu echt dat als jij er veel aan denkt de zaadjes de andere kant op zwemmen?" En daarbij komt... zoals ik bijvoorbeeld in de MMM zit met mn ICSI behandeling.. ik kan er niet niet aan denken en toch is er een relatief goede kans dat ik zwanger word
Ik weet precies hoe je je voelt, ik zit nu ook in mijn zevende ronde en ben soms bang dat ik teveel stress en het daarom niet lukt! Het loopt bij mij nu wel een beetje de spuigaten uit, ik vraag me dan ook stellig af hoe vrouwen dat doen als het jarenlang niet lukt en hoe ik met zo'n situatie om zou gaan. Ik durf me soms nauwelijk te bewegen als ik wat steekjes in mijn lichaam voel omdat ik dan denk dat ik zwanger ben, en dus niet teveel wil bewegen zodat het vruchtje zich goed kan innestelen! Onzin eigenlijk, maar praat mezelf dat op dat moment uit mjn hoofd.