over die hele bevalling heb ik nog niet eens heel erg veel na gedacht..dit heb ik heel bewust gedaan. Ik had zoiets van. ik weet niet wat het is, ik weet wel dat het veel pijn gaat doen, en wat ik er van vind kan ik daarna pas vertellen, dus ik zie het allemaal wel. als ik maar rustig blijf, komt het vast goed. Nou met die gedachte in het achterhoofd ging het prima, tot gister!!! ik kreeg het kraampaket binnen..ik kom wel gillen toen ik het kreeg, zo blij was ik, maar ik maakte het los...groene onderleggers, gaasjes, kraamverband (ik dacht eerst zo door de verpakking heen te zien dat het luiers waren voor de kleine), van die rare broekjes, alcohol voor ontsmetten, watjes, gaasjes enz enz. nu begin ik me toch echt zorgen te maken hoor, en dat wil ik niet!!!! ik vind het nu zoooo eng worden. Ik heb alles gauw aan mn man laten zien, daarna heb ik die hele doos achter in de kast gegooid, zodat ik m niet meer kan zien!! Maar dit wil ik dus niet, ik wil met een 'leeg' hoofd de bevalling in gaan. En dat gaat nog een heel poosje duren (hoop ik) die bevalling, maar het spookt nu konstand door mn hoofd, en ik voel nu al een lichte paniet opkomen. Kan iemand me asjeblieft een beetje geruststellen?? mn tranen zitten al zo hoog de laatste tijd...pfff word ik ook niet goed van, kan wel om alles janken...laat staan om dit!!! Maar alles komt nu ook steeds dichter bij..het kamertje is bijna klaar, over een paar weken begint de zwangerschapscursus, mn buik word nu echt steeds dikker, het kraampakket heb ik nu dus in huis, de kraamzorg is geregeld nu. het komt echt steeds dichter bij, en denk dat ik daarom nu zoiets heb van HELP!!!
waar ben je precies bang voor? de bevalling? de spullen uit het kraampakket en waar je het voor nodig hebt?
Ja ik ben natuurlijk twee keer eerder bevallen en nee het is totaal geen pretje. Ik zie er nu ook een beetje tegen op eerlijk gezegd... Maar ik denk maar zo het moet toch! Even doorbijten maar dan heb je wel iets moois. Je maakt het echt alleen erger voor jezelf anders.
ja goeie vraag... waar ben ik bang voor.. ik denk dat ik niet zozeer bang ben voor de bevalling zelf, maar meer voor dat wat ik niet weet wat komen gaat. bang voor het onbekende of zoiets
je hoeft echt nergens bang voor te zijn! Het enige wat een beetje pijnlijk is zijn de weëen, als het persen begint ben je alleen maar blij, je zit zo vol met adrenaline dat je het niet voelt. En ik weet niet of je een thuisbevalling gaat doen, maar de matjes zijn om op te liggen en het bloed en vocht enzo op te vangen. De superalways die er in zitten zijn voor na de bevalling voor het bloed en de onderbroekjes die er in zitten zitten dan er over heen. Lijkt me niet fijn dat je je strakke onderbroek gelijk weer aan wilt trekken Ik had het ook bij mijn vorige zwangerschap dat ik er gewoon niet aan dacht en het over me heen liet komen! en het is super gegaan, op de begeleiding van mijn verloskundige na dan. Maar je bent zo in extase dat niks je nog wat doet Maak je maar niet te veel zorgen, miljoenen vrouwen zijn je voorgegaan dus jij kan dit ook liefs oppasje
Misschien kan je hierover een goed gesprek met je vk hebben. Kan zij je uitleggen wat je kan verwachten, voor tijdens en na de bevalling. Voor iedereen is een bevalling anders, en de meeste bevallingen gaan goed en is een prachtige ervaring. Natuurlijk voelen weeen niet fijn en is dat pijnlijk. Het is een proces waar je doorheen gaat en iedere vrouw heeft een soort van oerkracht in zich waardoor ze zichzelf daar doorheen krijgt. Ook maakt je lichaam tijdens de bevalling zijn eigen pijnstillers aan in vorm van endorfines. En als je echt bang bent voor pijn, zorg dan dat je ten alle tijden pijnstilling kan krijgen. Juist als je met je partner een soort van plan opsteld, kan je min of meer sturen hoe jij wil en niet wil dat het verloopt. Wat doet endorfine met je? | Mens en Gezondheid: Diversen
Ik kan me mijn bevalling als gister herrinneren (dochter is bijna 9). Ik zal niet zeggen dat weeen en bevalling KEI fijn is maar ik wil nog 2 kids hierna en ik zou heb het er graag voor over! klinkt lekker afgezaagd maar als je kindje gezond is en geboren is met 10 teentjes en 10 vingertjes en je krijg je kindje voor de eerste keer op je buik, is het je waard geweest. Je krijgt er een intens gevoel van liefde voor terug en je kleine wondertje! Geniet lekker van je zwangerschap en de trapjes en wiebeltjes. Over een een week of wat kun je in de mooie oogjes van je kindje kijken. Het komt vanzelf allemaal wel!
De meeste spullen zijn voor na de bevalling, okee de matjes niet, die zijn om de natte troep (vruchtwater, evt. bloed etc.) op te vangen. Maar de alcohol wordt bv gebruikt om de thermometer te ontsmetten, de gaasjes om het naveltje schoon te maken/houden. Veel ook voor de baby dus ook en sommige dingen worden misschien wel helemaal niet gebruikt. Kraamverband tsja het zijn enorme surfplanken maar dat komt voornamelijk doordat je geen ultradun spul mag gebruiken met plastic erin ivm broeien en infectiegevaar (er zit een wond van de placenta in je baarmoeder, daar wil je geen ontsteking) en je zult een aantal weken vloeien, maar hier was het na een paar dagen niet meer dan een normale menstruatie. Die gaasbroekjes zijn om het kraamverband op z'n plek te houden maar ik vond ze vreselijk, niet gebruikt, een gewone onderbroek (bij voorkeur model 'oma' ) voldoet ook prima. Tsja bevallen....niet te druk om maken, het zal toch gaan gebeuren en je lichaam weet voor een heel groot deel wat de bedoeling is (en de vk weet de rest) en ja, het doet zeer en je zult een paar dagen daarna best nog beurs zijn. Maar aangezien je er hele mooie beloning voor terugkrijgt is dat over het algemeen allemaal vrij snel naar de achtergrond verdwenen.
Tja bevallen is zeker geen pretje, maar probeer jezelf niet gek te maken. Je kan toch niet meer terug Ik dach na iedere wee, "zo dat is weer een stapje dichterbij mijn baby".
Hoi, Ik heb een beetje moeten glimlachen om je verhaal. Het is voor mij ook de eerste zwangerschap dus ik kan je helaas niet vertellen hoe het voelt etc. Merk ik nu, dat ik ineens ook zenuwachtig ben? Maar één gedachte waar je je aan kunt vasthouden is denk ik, als het echt zo vreselijk was zal iedereen enigskind zijn gebleven. Heel veel succes, terug kunnen we toch niet meer.
Bij de eerste zwangerschap was ik er totaal niet bang voor. Bij de 2e zwangerschap wel een beetje gewoon omdat ik bij de eerste ook best wel veel bloed had verloren,en erg zwak was. Bij de 2e bevalling verloor ik nog meer bloed dan bij de eerste,natuurlijk allemaal binnen de marge gelukkig! En mijn placenta wilde er niet uitkomen Nu ben ik zwanger van de 3e..ben niet bang voor de pijn ofzo,maar wel wat gaat er nu komen en verlies ik nu ook veel bloed,komt de placenta mee en gaat het nu ook allemaal goed met mij en de kleine. Ik ben wel erg bang om mijn kleine te verliezen of dat ik er erg slecht aan toe komt te zijn ofz.. Maar dat komt ook, heb al een gezin en daar wil je voor blijven zorgen natuurlijk.en je wilt je kindje niet kwijt!!! maar bij mij is het wel zo,.al zijn de weeen begonnen denk ik nergens meer aan dan alleen maar .................. STRAKS HEB IK ONS WONDERTJE IN MIJN HANDEN!! ps:wil je niet bang maken met dit verhaaltje eh!! dit is waar ik tegenop zit. Ik denk dat iedereen wel ''iets'' heeft waar ze tegen aan hinkt.is normaal hoor!
ja idd..terug kan ik niet meer, maar dat wil ik ook niet hoor hahah.. misschien is het idd goed om even met mijn verloskundige over te hebben. wel een goeie gedachte trouwens..elke wee is een stukje dichter bij mn kleine meisje. alleen als ik er aan denk dat ze straks (hopelijk gezond) op mn buik ligt... ik smelt nu al bij die gedachte...misschien is het verstandiger dat ik daar maar aan ga denken. @nur: ik wilde jou niet zenuwachtig maken hoor!!!
Mijn ervaring is, dat je je nog zoveel kan voorbereiden op de bevalling, maar dat het toch loopt zoals het loopt. als ik naar mijn 1e bevalling kijk dan was het een best pittige bevalling. Mijn zoon was niet ingedaald. Ik heb 15 uur weeën gehad en daarna nog 1,5 uur geperst en toen werd het alsnog een ks. Maar als ik er nu op terug kijk, dan denk ik er met heel veel liefde aan terug. Ik mag nu kiezen of ik normaal ga bevallen of een geplande ks. En noem mij maar gek, maar ik ga voor de normale bevalling. Dat is toch zoiets moois. Ik zal niet ontkennen dat het geen pretje is en dat de weeën verrrekte zeer doen en dat je na de bevalling ook nog wel ongemakken hebt. Maar dat hoort erbij. mijn ervaring is ook dat naarmate de bevalling nadert, je er ook mentaal klaar voor bent. Ik kan me zo voorstellen dat je dat nu nog niet bent. Verder zou ik hier zeker met je vk over praten. Het is nu eenmaal niet gek om bang te zijn voor het onbekende. Succes ermee en ik hoop dat je het los kunt laten en van de laatste periode kan genieten!
Ik had ook zoiets van jeetje wat een dingen die kraamverband! Na 3 dagen droeg ik alweer gewoon maandverband hoor. En die gaasjes en alcohol zijn voor de baby, om het naveltje te verzorgen, het termometertje te reinigen etc.. Die kraam matrasjes lijken ook enger dan ze zijn.. Ik heb ze alleen gebruikt toen de vk mijn vliezen doorprikte hier thuis en dat was het. Maak het niet enger in je hoofd dan het waarschijnlijk zal zijn!
Weet je wat t is, ieder vrouw heeft een andere bevalling, een andere pijngrens etc. Probeer er nuchter in te staan en de bevalling af te wachten met in je achterhoofd... we zien wel wat er gaat gebeuren, pijnstilling is altijd achter de hand. En er uit moet t toch Maar ik begrijp dat je lichtelijk in de stress raakt van dat pakket. Ik vond die netbroekjes "heerlijk" die grote matrassen pasten niet in mn normale onderbroeken. Die trouwens ook nog ns niet lekker zaten door mn buikje. Pas na een aantal dagen, toen het ergste vloeien voorbij was, de normale maandverbanden weer "pasten" toen ben ik mn eigen broekjes weer gaan dragen.
Beste, Ik ben van mezelf behoorlijk zenuwachtig ingesteld betreffende pijn, en medische gebeurtenissen maar om de bevalling maak ik me totaal niet druk. Ik houd mezelf voor dat je lijf weet wat ze moet gaan doen en dat aan jou verteld. Daarnaast zijn er zoveel vrouwen ons voorgegaan de 1 met een horrorbevalling en de ander met een bevalling volgens het boekje. 1 ding staat vast, het doet zeer en het word niet zo'n pret als toen het erin ging (als je begrijpt wat ik bedoel ) Maar het moet eruit en de natuur regelt dit allemaal voor jou.., de verloskundige is er in princiepe alleen om het te controleren en de nazorg. In Afrika doen ze het 9 van de 10 keer alleen in een hutje zonder proffessionele zorg (nu zeg ik niet dat dat verstandig is) en wij hebben nog eens de luxe van een verloskundige en een comfortabel bed. kortom lekker op je af laten komen, als je je rustig houd verloopt de bevalling alleen maar soepeler. Good luck! Holang moet je eigenlijk nog? Groetjes, Moekje
haha ja hoor ik begrijp je ik ben nu 23 weken, dus moet nog 17 weken ongeveer..best nog een hele poos, maar het is zo voorbij geloof is
Komt best goed!! Het is inerdaad niet zo'n pretje, maar ach.. Kijk is wat je er voor krijgt!! Als ik nu eraan denk kan ik me niet eens meer voorstellen wat ik voelde. Zodra de baby op je buik ligt is alle pijn opeens weg.. Net of het er niet is geweest, heel gek... Zie er nu ook helemaal niet tegenop... Terwijl ik vorige keer toch een aardige poos bezig ben geweest