Hoi Normaal gesproken ben ik positief ingesteld. Nu heb ik een beetje last van het wat nou als emotie behorende bij zwangerschap. Na jaren proberen en we waren ook al zover dat we begonnen te accepteren dat het voor ons niet was weggelegd, hebben we toch nog een icsi geprobeerd en dit keer is het gelukt. Afgelopen weekend positief getest. Nu heb ik de vrees om t niet bij me te houden. vaak als ik naar toilet ga, bang dat ik iets ga zien wat ik niet wil zien. 8 weken van dit duurt dan nog lang. Ik zal op kort termijn dat gevoel terzijde moeten schuiven en genieten van het zwanger zijn (wat overigens ook nog erg onwerkelijk is). Ik denk dat ik de rust vind wanneer we een 7 weken echo hebben (14-11). De wachtweken voor het testen zijn vrij inspannend, maar dit net zo goed...
Even een hart onder je riem steken! Je kan niets anders dan wachten, hopen....heel veel succes en wens je een plakbeeb toe!
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!! Ik kan natuurlijk wel zeggen dat je gewoon moet gaan genieten, maar ik begrijp je héél goed. Toen ik na bijna 3 jr eindelijk zwanger was van mn dochter heeft het tot ver in het derde trimester geduurd tot ik eindelijk geloofde dat ik waarschijnlijk mama zou worden. Ik heb helemaal niets durven kopen tot ik ruim 27 weken zwanger was. Achteraf vind ik dit heel jammer, want ik heb gewoon niet optimaal van mn zwangerschap kunnen genieten. Maar ik vrees dat dit ook wel gewoon een beetje bij de mmm hoort, althans voor de stresskippen en controlfreaks onder ons, want er zijn natuurlijk ook gewoon mmm meiden die wel gelijk heel optimistisch en blij kunnen zijn . Maar hopelijk helpt elke echo een klein beetje bij het opbouwen van vertrouwen en durf je langzamerhand toch steeds een klein beetje meer te genieten. Ik ga voor je duimen dat het 8 mnd goed blijft gaan!!
Gefeliciteerd! Je wil niet weten hoelang ik op mijn wc papiertje heb gekeken om te checken of er echt geen bloed was... Het enige wat je nu kan doen is wachten en hopen. En ergens mogen wij icsi meiden blij zijn dat we al met 7 weken een echo krijgen, andere dames moeten er langer op wachten.. Succes deze weken!
Thnx meiden....het gevoel is al weer wat gezakt....het bekroop me vanmiddag ineens. Maar weet je, ik heb er toch geen enkele invloed op. Buiten de verantwoorde en gezonden dingen doen, kan ik aftellen naar de 'veilige weken'....nog 60 dagen
Allereerst gefeliciteerd! Verder heel herkenbaar! Na 2.5 jaar eindelijk zwanger geworden eigenlijk de volle zwangerschap angst gehad.. Na 20 weken echo pas begonnen met kopen en genieten. Probeer te genieten! Maar zo begrijpelijk!
Zo herkenbaar! De vorige x is het hier misgegaan en ik tel vooral af om die dagen, als ik daar maar voorbij ben...pfff. Het broekloeren is begonnen Sterkte met wachten en focus je op het positieve
Gefeliciteerd met je zwangerschap, onwerkelijk he. Wij lopen precies gelijk! Ik heb 9-10 een blasto geplaatst gekregen en zaterdag 19-10 positief getest. Eigenlijk heb ik heel weinig angst, dat het misgaat.. Ik heb 7-11 al een echo, lijkt me een heel bijzonder moment. Geniet er vooral van, vind vooral de bevestiging dat het kan al zeer prettig.
Gefeliciteerd!!! De eerste weken zijn spannend maar in jullie geval extra spannend! Ik hoop voor jullie op een plakbeebje!
Gefeliciteerd! Heel begrijpelijk en herkenbaar. Ben je eindelijk zwanger krijg je opnieuw met onzekerheden en soort van wachtweken te maken. Wij hebben het ook nooit echt kunnen geloven tot we voor het eerst het hartje zagen kloppen. Je leeft van echo tot echo tot je opeens bij 18 weken leven gaat voelen. Vanaf dat moment ben ik gaan proberen te genieten. En dat lukt nog steeds goed. Blijft zo onwerkelijk. Hopelijk blijft het goed gaan en heb vertrouwen!!! Hopelijk vliegt de tijd voorbij en heb je snel de bevestiging.
fijn om al die herkenning te hebben. Het is idd allemaal onwerkelijk. Voel elke dag een klein ballonnetje in mijn buik, wil dat ook voelen om te realiseren dat er een klein ukkie zit. Misschien komt het ook door de leeftijd en alle mogelijke gevaren die erbij komen kijken. Ben immers 36...niet de jongste maar ook niet de oudste. Denk dat de eerste echo wel verschil zal maken. @taartje84....we hebben nagenoeg dezelfde dag getest, 2 dagen verschil in TP, maar week verschil in echo? das eigenlijk wel raar. ben in staat om morgen te bellen en te vragen of t klopt dat we niet week eerder mogen
Gefeliciteeeeeeeeeeeeeerd!! Ik had voor de geboorte van mijn jongste 5 missed abortions gehad. Had toen al 3 ICSI s achter de rug en 4 inseminaties met donorzaad. Toen ik bij IUI D 5 zwanger werd en dit ook bleef, heb ik tot en met de bevalling niet durven geloven dat het goed zou blijven gaan. Morgen heb ik een TP en mocht ik weer zwanger mogen worden, hoop ik met heel mijn hart dat ik er nu wel in durf te geloven en er ook van kan genieten..
Gefeliciteerd!!! Ik herken wat je schrijft. Ik heb mij net zo gevoeld. Ik heb op een flinke bloeding in week 7 na, een perfecte zwangerschap gehad, kon haar altijd goed voelen. Maar al die negen maanden lang gedacht wat als, wat als...... ik heb heus wel genoten van de zwangerschap maar had altijd dat stemmetje in mijn achterhoofd =, Wat als... Dat gevoel was ik kwijt toen ze was geboren en mooi roze en huilend bij mij op de borst lag. Hoop dat het bij jou ook voorspoedig mag gaan en dat je over een paar maanden je eigen wondertje in de armen mag sluiten
Het is een raar iets eigenlijk. Heb je een positieve test in handen, ben je blij omdat ie positief is en die vrolijkheid ebt weg gedurende de dagen volgen. Ik ben dat gevoel nog steeds niet kwijt, komt en gaat. Denk dat het wel een stuk zou schelen bij de 7 weken echo. Als er iets te zien is. Positief blijven en hopen dat t snel kerst wordt (nog 59 dagen
Dievine, bij m'n zoontje heb ik het ook gehad...tot week 18, want toen voelde ik hem. En toen heb ik alsnog de weken afgeteld. Bij week 30 dacht ik: oh gelukkig, hij is nu goed levensvatbaar. Ik heb de hele zwangerschap dus niet kunnen genieten. En toen mijn zoontje gezond en wel er was vond ik het feit dat ik niet genoten had zooooooo erg!! Nu heb ik het weer. Zowat bang om naar toilet te gaan, maar probeer nu wel bewust in het hier en nu te blijven. Tis nu wel zo. Wat er morgen gebeurd weet ik niet. Dit om na de zwangerschap niet weer het gevoel te hebben dat ik amper van de zwangerschap genoten heb...
Gefeliciteerd dievine, En idd heel herkenbaar. Heb bij de zwangerschap van hedde weinig genoten. Hele zwangerschap kroop voorbij, pas rond de 8 maand kwam er een beetje rust en dan kijkt iedereen de baby uit je lijf Ben nu bij tweede stukken rustiger, beetje bruin slijm brengt me niet meer van slag. Heb bij hedde zelfs bloeding gehad. Alhoewel de echo maandag wel iets is waar ik naar uitkijk...of er al een klein mensje te zien is
heel begrijpelijk.het duurde 4,5 jr voordat we zwanger warenn. de hele zwangerschap heb ik angst gehad. pas toen ik de kleine in me armen had was het goed. ik hoop dat alles goed gaat verlopen en dat er een mooi wondertje in je buik groeit. suc-6
@mari, ik mag je ook feliciteren? een brusje erbij wat leuk! @iniegirl: hoe was je echo? kijk ook uit naar de echo, duurt helaas nog 2,5 week.. @zonnestraal: hoe voel je je? Kan je het gevoel wel loslaten bij deze zwangerschap? @twoboys: je zit nu in de wachtweken he? wanneer mag je testen? @lotteke: succes met je op handen zijnde bevalling
Hey Diviene, ja ik zit in mijn wachtweken, mag 10 nov testen, of op 8 nov bloedtest. Maar die laatste sla ik over. Hoe voel je je nu? Ga je er al een beetje in geloven? Gos meis, je bent gewoon zwanger van een fantastisch wonder!