Stel... je hebt een zoon van 6 met adhd/add, die behoorlijk driftig kan worden uit onmacht of boosheid. Hij heeft een vriendinnetje in de buurt waar hij veel mee speelt. Dit vriendinnetje (7 jr) kan ook behoorlijk alfa zijn en laat "het kaas niet van haar brood eten". Door deze botsing onstaat er nog wel eens ruzie tussen die 2. Toch kunnen ook zeker niet zonder elkaar Nu krijg je van de ouders van het vriendinnetje te horen dat je zoon haar een knie in het oog heeft gegegeven, een steen in haar gezicht heeft gegooid en haar heeft geslagen met een stok (de ouders sturen ook een foto van de plekken op het gezicht). Dit heeft zich in de late middag afgespeeld en ong. 1,5-2 uur later ontdekken de ouders deze verwondingen bij haar op het gezicht waarna ze dit gelijk bij jullie melden. Je hebt uiteraard een goed gesprek met de betreffende ouders hierover die begrip hebben voor de situatie van je zoon. De op dat moment rode plekken bij/naast oa het oog/neus zijn flink aanwezig geworden. Nou ben ik even benieuwd. Wat doe jij als ouder van het jongetje die geslagen heeft? Alleen een gesprek met je zoon erover en verder niks richting het vriendinnetje of ga je naast het gesprek met je zoon ook nog later (desnoods de dag erna) naar het vriendinnetje om ook haar persoonlijk nog excuus te maken? (Dit had je uiteraard al wel naar de ouders gedaan tijdens het telefoongesprek erover).
Ik zou een gesprek erover aangaan met zoon en ik zou samen met hem zijn excuses gaan aanbieden bij het vriendinnetje. Als ik het zo lees, vind ik de verwondingen erg genoeg om hem een excuuscadeautje van zn zakgeld te laten kopen.
Ik zou hem van zijn eigen zakgeld een doosje chocola oid laten lopen en hem excuses laten maken bij het kindje.
Als moeder van een zoon met ass zeg ik excuses aanbieden. Mijn zoon van 6 kan behoorlijk agressief zijn en dat is wat mij betreft een no-go.
Dit. Hij mag echt wel heel erg voelen dat dit gedrag fout is. En ik vind adhd/add echt geen excuus voor zulk gedrag.
Met zoon excuus maken en de snoepjes die hij het allerlekkerst vindt moet hij een zak aan haar geven, ik begrijp adhd ed een lastig plaatje maar mijns inziens is te ver te ver voor wie met welk plaatje dan ook Dit bedoel ik overigens niet lullig
Okay... jullie schrijven dus allemaal wat ik ook gedaan zou hebben als ouder van het jongetje. Helaas ben ik dus de moeder van het toegetakelde meisje. Dit is zondagmiddag gebeurd, dus die avond gelijk gebeld en erover gepraat met de ouders maar na het excuus over de telefoon heb ik ze niet meer gezien. Vandaag ging onze dochter bij hun spelen (we hadden afgesproken dat ze alleen nog maar voorlopig onder toezicht mochten spelen), maar ook bij het vriendje thuis was er volgens mijn dochter vandaag niemand die vroeg hoe het ging of excuus gemaakt. Snoepjes oid vind ik totaal niet belangrijk maar ik had toch wel nog een excuus richting mijn dochter verwacht van hem en desnoods ook zijn ouders (of desnoods alleen al de belangstelling hoe het nu met haar gaat). Zo zag ze er overigens maandagmorgen uit toen ze wakker was.
Wat de rest al zegt, excuses aan laten bieden en iets voor haar laten kopen al dan niet van eigen zakgeld (niet alle kinderen van die leeftijd krijgen natuurlijk zakgeld) Wat ik me trouwens afvraag is hoe het komt dat de ouders van het meisje (of anderen) hier pas na 1,5/2 uur achterkomen? Zijn de kinderen zo lang zonder toezicht geweest? Of werd het pas later opgemerkt? Mijn dochter zou huilend thuiskomen . En ze zou nooit meer met dat jongetje willen spelen. Ik had trouwens al door dat het om jouw dochter ging
We merkte het pas op toen we haar naar bed brachtte.. daarvoor zag ik wel iets zitten maar stond er verder niet bij stil. Ze had idd gehuild in de speeltuin zei ze maar was niet maar huis gekomen. Zo was het toen we het ontdekte. Daarvoor was het dus nog maar heel licht aanwezig waardoor het ons niet direct was opgevallen en aan de tafel zit ze naast mij en kon ik die kant niet zien
Oh ja zo valt het nog wel mee. Stoere meid hoor . Zou haar wel op het hart drukken de volgende keer het meteen te komen zeggen.
Wat ik trouwens bedacht is dat die ouders misschien ook autisme hebben en daarom niet helemaal reageren zoals het hoort?
Dit. Al kan ik me voorstellen dat er vanuit de ouders wel een stukje schaamte of onzekerheid naar voren kan komen mbt dit voorval en het moeilijk vinden om persoonlijk langs te komen.
Dat zou heel goed kunnen, alhoewel wij als geen ander weten hoe "hulpeloos/vol schaamte" ze zich kunnen voelen door hun zoontje en zijn adhd. Onze zoon van 12 heeft ook vol adhd en ook pdd-nos erbij dus wij kennen alles er omheen als de binnenkant van onze broekzak (hun zoon lijkt exact op de onze toen hij 6 was, alleen was onze zoon "machteloos agressief" naar zijn speelgoed/slaapkamerdeur etc ipv naar mensen). Die ouders weten dat overigens ook van ons en onze zoon hoor
Mee eens, jongetje moet zelf excuses komen maken! Ik vind het al heel wat dat je ze zo snel weer samen laat spelen.
Misschien dachten de ouders niet dat het zo'n issue was? Op de tweede foto die je hier postte ziet het er niet zo heftig uit. Die van de volgende dag is erger Ik denk dat je die minder heftige gestuurd had, omdat die van die zondagavond was? En ik neem ook aan dat je dochter zich niet als een mak lammetje heeft laten slaan . En ook best wel wat gedaan zal hebben? Dat deel vertelt dat jongetje thuis natuurlijk - en dikt dat vast nog een beetje aan (leer mij ruziënde kinderen kennen). Dus misschien hadden de ouders een beeld van "2 vechtende kids, blauwe plek, klaar" Geen drama. Maar goed, zelfs dan zouden ze er op zn minst gisteren naar hebben kunnen vragen. Die plekken zijn niet in 2 dagen weg.
Ik snap je helemaal. Mijn dochter vertelde dat zij had gewonnen met voetbal en dat dus flink wist te vertellen (ik heb lekker gewonnen, jij lekker niet... je kent het wel). Hierdoor werd die jongen enorm boos en gooide de steen en daarna een knie in haar oog er achteraan. Ik kan me precies voorstellen dat dat een moment van onmacht was (heb het ook bij onze zoon gezien vroeger). Maar is zeker niet goed te keuren. Mijn dochter heeft dus niet teruggeslagen (omdat wij haar leren dat dat niet mag ). De vader zei heel erg geschrokken te zijn van het verhaal en de foto, dus ik ga er vanuit dat zij het net zo'n groot issue vonden als wij En idd is de plek (vooral die naast haar oog/neus) vandaag welliswaar lichter dan maandag maar nog steeds blauw/paars goed zichtbaar