hoi allemaal, gefeliciteerd met jullie zwangerschap, ik ben petra ik ben al wat ouder 42 en heb een gezonde zoon van 12 jaar.6 jaar terug ben ik met mijn nieuwe man getrouwd, en we waren er al snel achter dat we graag een kindje van ons samen wilden. we zijn inmiddels 5 jaar verder en wij zijn er 13 november achter gekomen dat ik zwanger ben. omdat ik een medische achtergrond heb (5 miskramen in diverse stadia en 1 bbm) moest ik direct een afspraak maken met de gyn. bij de echo zagen we een rondje maar verder eigenlijk weinig. 2 dagen na dit bezoek begon ik last te krijgen van licht bloedverlies (roze) met afvegen, compleet in de stress gelijk. huisarts gebeld en gevraagd wat dit kon zijn, moest afwachten want het kon van alles zijn. na twee dagen stress ben ik langs gegaan bij mijn huisarts en deze weigerde mij een echo, je kon toch nog niets zien (onzin natuurlijk want als het goed is groeit het kindje en zie je dus wel degelijk iets) teleurgesteld en bang terug naar huis gegaan, ik kon er echter geen vrede mee hebben en heb vervolgens het ziekenhuis gebeld en daar alles uitgelegd ,kon dezelfde dag nog komen voor een echo (afgelopen donderdag) op deze echo zag ik een klein garnaaltje met een heel licht kloppend hartje, volgens de echoscopiste was ik 5 weken en 5 dagen zwanger. ik was enorm opgelucht natuurlijk, alleen stopt het bloeden niet en mijn zorgen dus ook niet komende donderdag heb ik weer een echo, en ik vind het doodeng het gaat alle kanten op in mijn hoofd . ik heb geen buikpijn en ook absoluut geen miskraam klachten (heb inmiddels wel ervaring hiermee helaas) wel iets van zwangerschaps kwaaltjes moe, maagzuur als ik op rechts ga liggen, af en toe een beetje misselijk, maar weer geen pijnlijke borsten zo nu en dan wat gevoelige tepels maar verder niet. ben enorm ongerust heeft iemand ervaring met bloedingen in het eerste trimester??
Ik heb ongeveer vanaf week 5 tot week 6.5 last gehad van bloedingen, van roze tot rood.. Hiervoor had ik 3 miskramen gehad dus ik was er van overtuigd dat dat nu weer ging gebeuren, maar de beeb zit er nog steeds! Heel veel succes donderdag, zal voor je duimen dat alles goed is..
ik heb er geen ervaring mee, maar ik ga wel heel hard voor je duimen dat het goed komt en het een echt plakkertje is!
Ik heb in het weekend van week 5 naar 6 ook wat roze afscheiding gehad. Alleen bij het afvegen. Het begon zaterdagavond en zondag aan het einde van de ochtend was het over. Daarna ook (gelukkig) niet meer gehad.
Hoi! Ik heb van week 6 tm 12 regelmatig bloedverloes gehad van oud bruin tot helderrood. Zelfs met krampen.. Maar ik ben vandaag 36 weken!! Het is zo ellendig, het kan alle kanten opgaan. Vaak is het gewoon wat innestelingsbloed of een klein vaatje gesprongen door de sterke doorbloeding nu. Ik had het na de seks en inwendige echos en heb dat eerste dus maar een paar weken gelaten... Je kan t niet voorkomen maar vond het eng. Verder kan je niks doen om te zorgen dat t goed gaat, behalve de gewone gezonde zwangerschapsregels. Ellendig he, die onzekerheid?? Zeker na zoveel tegenslag. Maar je hebt een zoon, dus jouw lichaam kan het!! Ik duim voor jullie, hou je sterk!
De week dat ik ongesteld moest worden had ik rode afscheiding , na een paar dagen had ik onverwacht toch een positieve rest. De afscheiding heeft bijna 2 weken aangehouden. Hierna heb ik nog een aantal keren een dagje roze afscheiding gehad. En een keer na sex een hele behoorlijke bloeding. Maar inmiddels 15 weken zwanger na 2 miskramen. Maar wel goed dat je al een garnaaltje met kloppend hartje hebt gezien.
Ik heb (als gevolg van een hematoom in de baarmoeder) vanaf de 4e week regelmatig (fors) bloedverlies en vaak pittige krampen. Toch doet het kindje her tot nu toe nog prima. Bloedverlies betekent niet per definitie dat het mis gaat, maar het maakt je wel heel onzeker. Sterkte met afwachten en ik duim voor je dat het goed zit!
thanks meiden, fijn om te horen dat het niet perse fout hoeft te zijn. we duimen enorm hard gelukkig zijn we weer een dag verder, morgen weten we meer. grt petra
en helaas is miskraam nr 6 een feit. afgelopen donderdag was er niets meer te zien op de echo, naar huis gegaan met misopostrol om de weeën op te wekken. ik zou deze vrijdag gaan gebruiken maar die dag kwam het zelf al op gang, alleen stopt de buikpijn en het bloeden niet. moet morgen terug om weer een echo te laten maken. de enige reden die we krijgen van de arts waarom het steeds mis gaat is toch onze leeftijd, we zijn een tijdje terug beiden onderzocht en er was niets wat ons in de weg stond om zwanger te kunnen worden. nu is zwanger worden niet het probleem maar zwanger blijven. na 6 keer de teleurstelling en het verdriet hebben we besloten met pijn in ons hart om onze kinderwens op te geven, en weer anti-conceptie te gaan gebruiken. ik wens iedereen een veilige zwangerschap
Oohnee wat verdrietig... ik weet even niet wat te zeggen, in ieder geval een hele dikke knuffel en een zoen.