Onze jongste drinkt sinds zijn geboorte op verzoek bij mij. We zijn van de ene regeldag naar de andere dip gehobbeld en inmiddels zitten we in een patroon waarbij hij overdag om de 2-2,5 uur drinkt. Heeeel soms zit er een dag tussen waarop hij minder vaak drinkt. Ik vind de voedingsmomenten op zichzelf heerlijk, het contact, de intimiteit... 's Nachts slaapt hij overigens erg goed voor een baby van zijn leeftijd, van 7-7 zeg maar. Daar zijn we uiteraard erg blij mee en dat is zeer zeker ook een belangrijke reden waarom hij overdag zo vaak komt. Ik vind het ondanks de nachten erg zwaar. Heb uiteraard ook nog de oudste om voor te zorgen en ik merk dat ik er geen leukere mama op wordt op deze manier. Maar o,o wat voel ik me schuldig en rot omdat ik overweeg om te stoppen met de bv! Het voelt bijna als verraad naar Benjamin toe, omdat het probleem blijkbaar bij mij ligt. IK ben degene die het niet trekt... Herkenbaar? Iemand nuttig advies of wijze woorden?
Heel herkenbaar. Toen ik zwanger was van Chaevynn heb ik dat zelfs nog aangekaart op de BV-cursus; "red ik dat wel, met nog drie rondrennende kinderen?" En toen kreeg ik een zoon die het eerste jaar (!) minimaal 20 keer op een dag dronk. Overdag en 's nachts. Gemiddeld om de anderhalf uur. Het hangt er maar net vanaf hoe belangrijk de BV voor jou is, en hoe belangrijk jij het vindt dat je kleintje BV krijgt. Als je de instelling hebt dat je persé wil dat je kleintje BV krijgt; go with the flow, gewoon doen. Maak een "borstvoedings-speelmandje" voor je oudste, met "speciaal speelgoed" waarmee gespeeld mag worden tijdens de voedingen. Betrek je oudste erbij in plaats van dat het een moment wordt waarop gewacht moet worden tot kleine broer klaar is met drinken. Daarnaast moet je gewoon je rust pakken. Wat heb je een mazzel dat je jongste zo goed slaapt!! Maak je daar wel gebruik van? Als in; ga jij ook tegen 20:30 naar bed?? Dat maakt ook een wereld van verschil...
Ik denk dat iedere moeder die voedt op een gegeven moment zich wel eens zo gevoeld heeft hoor! Zorg je wel goed voor jezelf? Neem je niet teveel hooi op je vork? Ga je wel op tijd naar bed? Ik bedoel maar, als je baby van 7-7 slaapt, wat maakt je nachten dan zo zwaar? Misschien zijn er dingen in je dagindeling die wat handiger of gemakkelijker kunnen? Misschien kun je beter zelf ook een middagslaapje pakken? En, ook heel belangrijk, als je zo moe bent, terwijl je baby doorslaapt, is er geen medische reden voor het moe zijn? Heb je al eens bij de huisarts bloed laten prikken? Veel vrouwen (of ze nou voeden of niet) hebben na een zwangerschap een veranderde schildklierfunctie, soms is het HB niet helemaal jofel, of klopt het b12 gehalte niet helemaal. Allemaal dingen die met een bloedprikje op te sporen zijn, met bv-vriendelijke medicatie op te lossen zijn en die, als je het behandelt er voor zorgen dat je een stuk lekkerder in je vel gaat zitten!
Inderdaad, net wat Dirksmama zegt, dit soort momenten kent iedere moeder die bv geeft hoor. Ik heb Dennis totdat ie een maand of 4,5 was 's nachts steeds nog 1 keer gevoed en hij kwam overdag om de 3 uur, heel netjes dus. In het begin veel strubbelingen gehad (spruw, weinig slapen overdag etc.) maar gelukkig ging het na een maand of 2 helemaal goed en was het echt genieten van die voedmomentjes. Sinds een week 5 gaat het op een paar vlakken een stuk minder goed, hij heeft erge last van tandjes die doorkomen, waardoor hij heel onrustig aan mijn borst drinkt en het bijna geen doen is. Bovendien wordt meneer 's ochtends tussen half 5 en 6 wakker en is dan ook echt klaarwakker... wat we ook doen, zijn dag begint dan gewoon, hij blijft dan ook gerust tot 11 uur wakker en houdt me volop bezig, kan zich moeilijk alleen vermaken momenteel. Ik merk echt dat deze dingen me beginnen op te breken, ik ben op sommige dagen echt doodop en daar helpt geen middagtukje tegen. Ik was dit ook totaal niet gewend want Dennis is anders een super makkelijk ventje. Mede daardoor (er zijn ook nog andere medische redenen) heb ik besloten de bv af te bouwen, dat gaat nu voorlopig nog vanzelf natuurlijk omdat ie ook bijvoeding krijgt (wat gelukkig ontzettend goed gaat!) maar ik kreeg ook een schuldgevoel over me heen toen ik uiteindelijk de knoop had doorgehakt. Ook omdat Dennis een tijdje achterbleef qua groei, gelukkig heeft ie dat inmiddels ingehaald. Dat zorgde er namelijk ook voor dat ik zo gefocust was op het voeden dat het allemaal een stuk minder leuk ging vinden. Maar ik heb gewoon meer rust nodig, mijn lijf schreeuwt erom. Nu ik het eindelijk voor mezelf heb besloten (ik ben super trots op mezelf dat ik al bijna 7 maanden heb gevoed) heb ik al een beetje meer rust in mijn hoofd. Ik voed nu nog 3-4 keer aan de borst, (langzaam gaan we over op opvolgmelk) en ik kan me er gemakkelijker bij neerleggen als het een keertje niet lukt (dan probeer ik het later weer) en als ik meer ontspannen ben, is Dennis het ook, hoewel ik ook aan hem merk dat ie de borst echt stukken minder interessant gaat vinden. Ik wil de laatste weken / maanden niet zo gestresst voeden en heb er echt vrede mee dat het binnenkort afgelopen is. Het moet niet je leven gaan beheersen en je moet er volledig achterstaan, als je twijfelt, kan dat onbewust toch meer met je doen dan je denkt en dat komt het voeden niet ten goede.
Ik kan me je gevoel zo goed voorstellen. En enorme tweestrijd heb je want aan de ene kant wil je dolgraag blijven voeden, maar aan de andere kant wil je er echt mee stoppen. Als ik ergens over twijfel maak ik altijd lijstjes met voor's en tegens. Door het zwart op wit te zien is het voor mij soms makkelijker een beslissing te nemen. Maar zoals dirksmama al zei, laat eerst even bloedprikken. Wie weet is er wel gewoon een medische verklaring en hoef je helemaal niet te stoppen. Veel succes in ieder geval.
Dank jullie voor de lieve reacties! Het is de laatste dagen erg wisselend, maar inmiddels hebben we een plan. Het is namelijk net alsof hij het aangevoeld heeft, want vandaag laat hij er keurig 3,5-4u tussen, zo bizar! heerlijk wel hoor Voor de momenten dat het me echt even TOT HIER zit, geef ik hem een klein beetje kv uit een flesje. Zo ook als ik even weg ga/moet en Benjamin meldt zich eerder dan verwacht. Als het voor mij zo enigzins te doen blijft, mag hij aan de borst blijven. Als ik er echt klaar mee ben, heb ik de kv achter de hand. Manlief heeft over 2,5 week vakantie, is dan 2 weken thuis. Dat scheelt al een stuk en daarna beginnen we voorzichtig met bijvoeding. Dan duurt het niet lang meer voordat we de 6mnd gehaald hebben. @ mamaesther: respect zeg... 4 kinderen en dan nog zolang en vaak voeden heel knap! en idd, tis net hoeveel waarde je eraan hecht. Ik vind het heel belangrijk om als het even kan, de eerste 6 mnd borstvoeding te geven. Maar ik heb ook altijd gezegd: 'ik geef bv, totdat ik of 1 van de kinderen eronder gaat lijden'... en het leek/lijkt alsof we daar dicht tegenaan zitten. @ dirksmama: het is zwaar ONDANKS de nachten, niet tijdens de nachten . De nachten zijn juist de reden dat ik het enigzins volhoud. Middagslaapje is helaas niet mogelijk, omdat mijn jongens wisseldiensten draaien qua wakker zijn en slapen. Bloedprikken ga ik zeker eens overleggen! @ marjanneke: logisch dat je besloten hebt om af te gaan bouwen, klinkt idd ook heftig! ik wil er ook niet zo gestressed mee omgaan, dat helpt idd zeker niet. Merk dat ik nu wat meer lucht heb door fv achter de hand te hebben. @ macdee: heb de voors en tegens eens ernstig en langdurig met manlief besproken en daar is bovenstaand plan uit gekomen!
Wijze woorden? Heb ik denk ik niet, want iedereen en iedere situatie is anders. Het lijkt mij berezwaar er 1,5 jaar tussen te hebben! Gaat de oudste naar psz of kdv? Slaapt die nog iedere middag? Mijn zoontje wel en die is jonger. Wat doe je als de oudste slaapt, wat maakt 'het' dan zo vemoeiend? Kan je dan niet lekker op bed gaan liggen (voeden) met de jongste? Kopje thee erbij, muziekje op, even relaxen! De enige tip die ik kan geven: probeer niet teveel te willen en/of alles pefect te doen. Alles wat niet perse hoeft, kan je dus uitstellen of je man laten doen.
@ zogelukkig: Lucas gaat nog niet naar de PSZ, ik ben thuisblijfmama, dus hij is altijd bij mij thuis. Vanaf eind september gaat de PSZ beginnen. Hij slaapt nog wel overdag, ca. 1,5 uur. In die tussentijd is het dan meestal een wasje ophangen, avondeten voorbereiden, Benjamin voeden, etc. etc. Voeden in die tijd doe ik idd liggend nu en spelen/knuffelen doen we ook liggend op de bank. Dat scheelt al wel wat. Maar echt rusten overdag is er niet bij voor mij. Dat doe ik dan maar 's avonds en 's nachts