Mijn dochter is nu 14 maanden. Al een paar weken zegt ze Tata. Wat papa is, Baba voor oma, Bibi voor de plastic baby en Jive is de naam vd hond van de buren. Maar geen MAMA dus! Verder kan ik haar niet troosten, wil ze liever bij papa of tantes zijn dan bij mij.Alleen uit bed halen is een nog een leuk moment. Ik ben huismama maar papa is ook veel thuis en neemt ook zijn takenwaar. Toch kan ik het niet nalaten me zo gefrustreerd te voelen. Ik ben notabene degene die er altijd is voor haar, d'r rommel opruimt, d'r gekleider opruimt. Waarom maakt dit zo onzeker? En ik kan toch echt niet de enige zijn. Toch?
Vrienden van ons was hij vaak weg dus zei altijd thuis bij de kleine... en ja als papa er dan was wat het papa voor en papa na en mocht mama niks meer! Kans is groot dat dat hier ook gaat gebeuren aangezien vriendlief veel weg is (varen) Denk dat je er weinig aan kan doen... wel denk ik dat het niet zo moet zijn dat hij ACHTER haar kont alles op ruimt en bijvoorbeel corrigeert en papa alleen de leuke dingen met haar doet! Miss is samen wat leuks gaan doen? bijv knutselen of samen naar de kinderboerderij? suc6! (en sterkte, kan me voorstellen dat het niet leuk is)
Heel herkenbaar en hier nog steeds zo. Dochterlief is een echt papa's kindje en papa moet, als het aan haar ligt, alles doen met haar als ie thuis is. Heb me er vaak gefrustreerd omgevoeld.. Maar ja, het is niet anders Je kan het niet forceren, maar we brengen haar om de beurt naar bed, poetsen om de beurt haar tandjes e.d. Dat gaat prima..
hier is het precies andersom en duurt nu al 2 maanden, mijn man mag helemaal niks, geen kleding aan doen, niet optillen, niet troosten, niet uit bed halen soms mag toevallig iets wel maar meestal is het hysterisch huilen. Soms als hij haar een knuffel of kus wil geven slaat ze ook letterlijk van zich af mag echt niet. Voor hem frustrerend maar voor mij soms ook wel omdat ik nu zwanger ben en alles op mij aan komt. Bij ons werken we beide 4 dagen, enige verschil is dat ik haar altijd op bed breng en in bad doe maar het is niet zo dat ze 1 van ons beide nou heel veel moet missen en dat het daardoor zou komen. Ach ik denk maar zo het is een fase en straks heeft ze die misschien wel andersom, helemaal als de baby er straks is en ik weleens mijn handen vol heb met bv bijv.
Mijn dochter is ook een papa's kindje, en ik vind dat wel lekker Ik werk 2 dagen in de week en papa 80 uur (eigen bedrijf) dus als hij thuis is is het speeltijd Hij brengt haar altijd naar bed, en als hij thuis is en ze moet kiezen tussen bijv met mij of met hem mee, kiest ze altijd voor hem. Ik vind dat wel lekker, heb ik soms even tijd voor mezelf. Ik ben ook eigenlijk nooit "jaloers" geweest. Ik zeg er wel wat van als ze brutaal doet tegen mij als papa er is. (papa ook hoor) Als papa er niet is is er niks aan de hand, dus ik maak me er niet zo druk om.
heel herkenbaar en soms ook kwetsend vind ik al weet ik heel goed dat onze zoon er niets aan kan doen en we weten precies waar het aan ligt ! onze jongste zoon lijkt echt precies op mij, en trekt ontzettend veel naar mijn man toe .. idd zodra mijn man thuis is is alles papa papa papa .... zo waren we bijvoorbeeld afgelopen weekend in het zh omdat hij een pseudokroep aanval had! en ik had hem vast ( mijn man kwam na want die was werken ) en zodra mijn man binnen kwam strekte hoe ziek hij ook was zijn armen naar mijn man toe en ging meteen rustig bij hem liggen .... maar zodra mijn man er niet bij is, dan mag ik wel alles doen .. maar zo is het ook frustrerend voor mijn man hoor want onze oudste zoon lijkt precies op mijn man en daarom trekt de oudste heel veel naar mij toe .. wij doen ook bewust dan de kids "ruilen "en veel 1 op 1 aandacht ....
Hier ook een echte papa-meid!! In het begin deed me dat wel verdriet. Niet dat ik het haar of mn vriend kwalijk nam, maar id, het is wel frustrerend!! Nu heb ik sowiets van: Ach, het is nou eenmaal zo. Komt allemaal wel goed.. Ik weet toch wel dat ze van me houd. En ik merk dat dat zijn vruchten af werpt. Ze komt bijv. steeds vaker naar mij met dr auw-tjes (kusje van mama dr op ipv van papa), Ik zeg geniet er nog van zolang alleen papa alles nog moet doen, Geniet van de momenten dat jullie met zn 2tjes zijn en jij alle aandacht krijgt, en zoals hier ook genoemd: Doe leuke dingen dr. Samen lekker gek dansen op K3, zingen, knuffelen tijdens het voorlezen etc etc.. Juist omdat met dit soort dingen veel contact is, heeft het onze band versterkt. Maar probeer haar niet te pushen om jou meer aandacht te geven dan dat ze papa geeft. Dit zal ze aanvoelen, en averechts werken Succes!!!