Ik heb het topic even laten heropenen zodat ik toch weer updates kan plaatsen. Merk dat ik zelf best even de behoefte heb om van me af te schrijven. Het wordt een nogal lang verhaal, dus sorry alvast! de update: Vanmorgen hadden we een groeiecho bij de vk. Computer werkte niet mee dus ik zou later gebeld worden en dan zou ze vertellen hoe t met de groei zelf ging. Vruchtwater was in elk geval voldoende! niet lang daarna belde ze. Het hoofdje was gegroeid van p3 naar p8 dus dat zag er goed uit. Maar nu was het buikje te klein...die is afgebogen van p55 naar p8.6....wel een flinke daling dus! ze had al meteen de gyn gebeld waar ik ook was geweest inzake controle of ik vruchtwater verloor en terwijl ze mij belde had hij contact met het Erasmus wat hun wilden. Kort daarna belde ze mij weer terug met de uitkomst: vanmiddag om 2 uur moesten we ons melden bij t Erasmus/Sophia. eerst werden we naar t verkeerde gebouw gestuurd bij t Erasmus, maar gelukkig had t verkeer en parkeren meegezeten dus we waren vroeg. uiteindelijk net op tijd op de juiste plek in t Sophia. daar nog 3 kwartier zitten wachten en toen werd ik naar een kamer gebracht om daar te wachten. Na weer een kwartier kwam er gelukkig eindelijk een arts. Die gaf aan dat ze nu ging kijken of er een gyn beschikbaar was om met een mobiele echo een guo uit te voeren. halfuur later was ze terug, wijziging van de plannen, ik moest naar een echokamer. Nou prima, gelukkig op dezelfde verdieping en niet weer in t andere gebouw bijv toen kwam er een mannelijke arts bij, ontzettend fijne vent trouwens , en die ging eerst meer vertellen over een guo enzo. Dus wij ook vertellen dat we al een guo gehad hadden etc (in t Erasmus ook nota bene), dus verwarring alom wat er nou precies moest gebeuren. hij ging even bellen en kwam al snel weer terug met t juiste verhaal. Ze zouden de groei gaan bekijken van hoofdje, buik en benen en ze zouden extra kijken naar de doorstroming van navelstreng en in het hoofdje. hoofdje is idd aan de kleine kant, maar is wel gegroeid en paralel aan de gemiddelde groeilijnen dus die lijkt keurig een curve te volgen. buikje was idd behoorlijk afgebogen, nog wel binnen de marges maar ze konden nu obv hun 2 metingen (bij de guo en vandaag) niet vaststellen of t buikje gestopt is met groeien, of dat deze nu op een nieuw groeilijntje komt of is gekomen. benen waren ook heel lichtelijk afgebogen, maar geloof verder niet heel erg noemenswaardig. Doorstroming navelstreng was gelukkig helemaal goed, in het hoofdje was het ietsjes langzamer en kwam t uit op p6, wat dan wel weer klopt met waar hij nu zit qua groei natuurlijk.... dus vooralsnog ziet alles er gelukkig toch nog goed uit. Wel gaan ze me volgen en krijgen we sowieso elke 2 weken een groeiecho. maandag moeten we er weer heen (dag erna ben ik 24 weken) dan wordt dat even een officieel startpunt en zullen ze ook nog een keer die doorstroming beoordelen.dan zullen ook de vervolgafspraken ingepland gaan worden. dus onze kleine man (letterlijk he in dit geval) besloot t nog even spannend te houden voor ons. moet wel voortaan naar elke controle een tas in de auto hebben voor t geval ik moet blijven. Zij houden er in elk geval rekening mee dat de situatie elk moment zorgelijk kan worden (wat ons natuurlijk ook weer zorgen geeft, maar ja liever dan maar een realistisch beeld en dat t uiteindelijk meevalt dan nu geen zorgen en ineens een klap in je gezicht zeg maar). omdat ik toch nog wat likes zag komen op mijn vorige update, en t fijn is om je ei kwijt te kunnen, wilde ik toch graag een update plaatsen. helaas al de hele dag een erg vervelende buik, darmen zijn ook erg op dreef (reageren ook vaak op zenuwen/spanning). dus ik hoop dat die onrust zo in bed wat af gaat nemen en dat t morgen helemaal weg is. ondertussen ligt peanut onder mn polsen wat te hobbelen *hearteyes*. en nogmaals sorry voor het heel erg lange verhaal
Jeetje ik lees nu pas je verhaal, jij hebt ook best wat zorgen! Je zal wel geschrokken zijn zeg, dat buikje is inderdaad flink gedaald. Gelukkig houden ze je goed in de gaten. Ik duim heel hard voor jou en je kleine mannetje! En stel dat ze besluiten je op te nemen, is dat dan om dagelijks controles te kunnen doen?
Wat een onzekere en spannende tijden blijft het zo! Gelukkig wordt het allemaal goed in de gaten gehouden. Hopelijk komt alles goed met het kleine ventje en waren alle zorgen uiteindelijk voor niks.. heel veel succes zo in deze spannende tijden. Ik duim voor jullie!
Denk dan idd dan voor bedrust en dagelijkse controles denk ik in het geval die toevoer vanuit placenta niet goed meer gaat of verslechtert. Geen idee verder, zolang hij zijn lijntje gaat/blijft volgen en de toevoer goed blijft ga ik ervan uit dat ik niet hoef te blijven en we gewoon elke keer naar huis mogen Gisteravond toen ik in bed zat om nog even wat te lezen kwam m’n buik gelukkig tot rust en peanut werd lekker actief! Wat heerlijk was dat weer zeg, heb er enorm van liggen genieten Vandaag is ie ook duidelijk aanwezig, zolang ie dat maar geregeld laat merken dan voelt ie zich nog fijn en gaat t nog goed met m Allebei een hoop zorgen he helaas
Ja echt die blauwe wolk is er niet nee Al moet ik zeggen dat ik vanaf begin af aan al een bepaald voorgevoel wel heb gehad, tenminste vanaf de 15 weken dan. Maar ook vanaf t prille begin nooit zo’n rotsvast vertrouwen gehad dat t goed was zoals ik bij dochter had. Toen bij de 15 weken in 1 nacht 2 echte rot dromen, of nachtmerries, en die heb ik nooit echt los kunnen laten. Denk dan toch een stuk intuïtie wat meespeelt. Beetje onderbuikgevoel. Ik geniet wel van elke beweging die ik voel, en dat dwarse eigenwijze gedrag tijdens echo’s en gewoon echt totaal niet meewerken vind ik eigenlijk prachtig haha. Handig is t niet, maar tis zo’n lekker eigenwijs ding *hearteyes*. Ik hoop idd dat we straks kunnen zeggen dat we achteraf gezien voor niks zo vaak controles hebben gekregen, en dat ie lekker blijft zitten tot 38 weken ofzo . Merk dat ik vooral moeite heb met dat we nog een dochter hebben rondlopen. Van bijna 6 en die alles dus heel bewust meemaakt. Ik heb haar gister wel verteld dat er een kans bestaat dat ik misschien een keer in het ziekenhuis moet blijven omdat broertje niet zo goed groeit. Die begon natuurlijk meteen te huilen dat ze me dan zo erg zou gaan missen enzo.....dus ik ga maar gewoon heel hard hopen dat dat niet gaat gebeuren buiten de bevalling op een goed termijn na
Wat bijzonder dat je al een voorgevoel had, gek is dat he? Hoe je onderbewuste soms al iets kan aanvoelen. Ik hoop dat de kleine mooi blijft zitten! Lijkt me lastig met een kleintje van 6 jaar die mama ook nodig heeft.. verwarrend voor haar! Het komt uiteindelijk vast goed. Sterkte!
Ze vind t ook vooral heel erg zielig voor dr broertje dat ie niet goed groeit, maar tegelijkertijd kan ze ook niet meer wachten zegt ze om hem te zien haha De schat, ze is zo enthousiast Dus ik heb maar uitgelegd dat het voor hem beter is om zolang mogelijk nog te blijven zitten. “Gelukkig” (voor zover je t zo kunt noemen) is er een kindje in de omgeving die met 30 weken is geboren, en hier uiteindelijk cerebrale parese aan heeft overgehouden. Niet gelukkig dus in de zin van dat kindje, maar zij kwam er zelf mee op de proppen vanavond dat haar broertje dan misschien ook niet zou kunnen lopen (en begon vervolgens alweer te huilen, want dat was zo zielig). In elk geval hielp het wel even om uit te leggen dat hij daarom nog beter heel lang kan blijven zitten en pas eruit komt als ie helemaal “af” is. Ze doet er gelukkig nu ook iets makkelijker over ‘ja dan moet jij misschien nog eens in het ziekenhuis blijven, en dan weten we niet hoe lang’ en dat dan weer zonder te huilen
Vandaag op controle geweest op de gewone poli verloskunde (dus niet binnen t Sophia maar gewoon Erasmus). Weer echo gehad en flowmeting. Placenta doet het goed, er was een harde buik te zien (best eens grappig om dat op de echo te zien trouwens ) en de kleine vermaakt zich nog kostelijk meneer laat veel van zich voelen sinds vrijdag alsof ie wil zeggen ‘t gaat goed hoor mam!’ deze arts wilde een nieuw plan van aanpak: wekelijkse controles op groei en werking placenta (die flowmetingen). Als blijkt dat hij via zijn lijntje doorgroeit én de placenta goed blijft werken dan kunnen we terug naar 2 wekelijkse controles. mocht zijn groei verder afbuigen dan blijft t bij wekelijkse controles. voor nu zag het er allemaal goed uit en hij verwachtte niet dat ze ergens de komende dagen ineens iets zouden moeten Afwachten maar en natuurlijk blijven we hopen op de best mogelijke uitkomst dat t gewoon een kleine kindje is die nog lekker tot een week of 38’blijft zitten waar ie zit wederom werd benadrukt dat ik vooral erg op het voelen van leven moet letten. Zodra ik voel dat het minder is meteen aan de bel trekken en niet afwachten als bijv dag later al een controle gepland heb staan. ze zitten er echt bovenop dus Vanmorgen heb ik ook de bedrijfsarts gesproken en die heeft me nu volledig de ziektewet ingestuurd (werkte nog maar paar uurtjes vanuit huis i.v.m. Bekkeninstabiliteit).
Hier helaas geen goed nieuws. Bij 16.5 weken vruchtwaterverlies door klein gaatje in de vliezen. Week bedrust gehad maar heeft niet geholpen. Met 17.5 weken geen vruchtwater meer, en met 18 weken bevallen. Na drie kwartier ons zoontje verloren. Ik hoop met heel mn hart dat t bij jou wel goed zal gaan. Ik wens je heel veel sterkte .
Wat verschrikkelijk!! Ik bleek (gelukkig!) geen vruchtwater te verliezen, maar ws heeft de echoscopiste niet helemaal juist opgemeten....vruchtwater bleek bij de GUO toch voldoende en ook nu is t nog voldoende gelukkig. Blijft wel spannend nu met wekelijkse controles, maar inmiddels dan weer doordat ie voornamelijk te klein is en zn buikje flink afgebogen is hoop maar dat ie gewoon een nieuw groeilijntje opgezocht heeft en daar op verder gaat groeien....
O ik lees nu pas je laatste reacties. wat een rollercoaster aan emoties zeg. En wat knap van je dat je zoveel hoop en vertrouwen blijft houdr
Bijft hoe dan ook spannend dus voor jullie. Wie weet is t gewoon een eigenwijsje die lekker zn eigen groei bepaald. Ik hoop met jullie mee dat t goed komt.
Dank je! Zolang ik hem lekker veel voel bewegen zal ie t nog goed naar zn zin hebben en daar probeer ik me maar aan vast te houden Vertrouwen in mn eigen lijf heb ik helaas niet heel erg...voor de zwangerschap al de nodige “problemen” met mn baarmoeder gehad. Ik was zelf echt overtuigd ervan dat ik onvruchtbaar zou zijn. Des te specialer eigenlijk al ons cadeautje Maar goed nu heb ik dus ‘go figure’....’zie je nou dat t niet helemaal goed zit bij mij’ Maar nogmaals, zolang hij goed beweegt doet de placenta zijn werk nog goed. En stiekem ben ik wel blij met de wekelijkse controles, extra vaak hopelijk de bevestiging dat t goed blijft gaan... En ik hoop met heel mn hart dat mijn gevoel richting mijn baarmoeder onterecht is...dat de boel goed blijft werken zodat hij toch goed kan groeien en met een week of 38 er gezond en wel op zn gemak uit komt Vind t doodeng....en heb sinds vrijdag wel zo’n beetje constant harde buiken....dus ik hoop dat de komende weken als de echo’s vaker goed zijn dat de spanning dan wat af zal gaan nemen weer.....
Elke beweging is weer een goed teken om op voort te zetten. Fijn dat de baby druk genoeg is om je gerust te stellen op die manier.
Wauw! Wat een verhaal zeg. Ik hoop dat je lekker de 40 weken haalt en dat je alleen maar voordeel hebt van al die extra echo’s.