ik ben van mening dat om een kind goed op te voeden je als ouders samen moet werken en samen een lijn moet trekken. ik had vd week een topic geplaatst over het slechte slapen van mijn dochter, en ik wil daar gewoon duidelijke grenzen in hebben, om te beginnen met haar middagslaapje, wil ik dat ze zelf in slaap valt. een paar weken geleden was dit geen probleem, en nu wil ze dat ineens niet meer. ik ben van mening dat ze best even mag huilen, ze is moe, en er is niks aan de hand behalve dat ze alleen aandacht wil. vriend is het daar niet mee eens, en wil haar in slaap troosten. hij is alleen in het weekend thuis, en ik de hele week. ik vind het gewoon zo oneerlijk dat hij haar in het weekend zo verwend, dat ik er de hele week de dupe van ben. dochter krijgt nu naar mijn mening gewoon de indruk dat als ze maar lang genoeg huilt er vanzelf iemand komt om haar in slaap te knuffelen en zo leert ze het nooit naar mijn mening. wat moet ik hier nou mee? hoe krijg ik mijn partner zo ver dat hij in gaat zien dat een kind opvoeden ook wil zeggen dat je soms dingen moet doen die ´zielig´zijn, zoals laten huilen, en je een kind niet alleen maar kan verwennen? ik doe de hele week mijn best om mijn dochter goed op te voeden, consequent te zijn en hij is een keer een dag thuis en ´verpest´ mijn hele ritme en structuur met haar. heb echt het gevoel dat hij mij als ouder zo niet serieus neemt, en heb even advies nodig dames!
Hoihoi, Verveld ja, dat jij zo je best doet om regelmaat te creeën en je vriend dit na 1 dag weer "verpest". Denk dat het enige is wat je kunt doen, is een goed gesprek met hem aanknopen. Hem goed duidelijk maken waarom je dit doet en wat er gebeurt als hij het weer anders doet. Is je kleintje dan door de weeks van slag door die dagen in het weekend of dat niet?
Jij neemt hem toch ook niet serieus? Hij is duidelijk van mening dat je 'n kind niet moet laten huilen en dat 't beter is het te troosten... Niet dat hij daarin per definitie gelijk heeft of zo, maar 't is maar om de boel eens om te draaien. Jullie trekken namelijk niet samen een lijn, jij trekt een lijn en hij moet volgen. Ik weet uit ervaring dat dat vaak averechts werkt... Ik denk dat een goed gesprek, of misschien wel een paar goede gesprekken, waarin jullie eens goed luisteren naar waarom de ander doet wat hij of zij doet en proberen compromissen te sluiten wellicht een goed idee is.. Schrijf het desnoods op, wat jullie gezamenlijke ideeën zijn.. Ik ben 't met je eens dat zaken als regelmaat en consequent zijn erg belangrijk zijn en natuurlijk heb jij méér tijd te ontdekken hoe en wat 't beste werkt bij jullie dochter, maar misschien hebben jullie ook wel ideeën waarin er ruimte is voor compromissen of wederzijdse aanpassing. En daar kom je alleen achter door ernaar te vragen.
Dacht ik ook meteen. Niet om jou ongelijk te geven hoor, Miffy!! Dat jij dat zo voelt is heel ellendig. Er zijn verschillende benaderingen in opvoeden, en regelmaat en even laten huilen en zo zoals jij toepast is er 1 van. Je vriend is misschien minder "gehard" dan jij, en kan jullie kleintje niet horen huilen, wil dan troosten. Hij is er ook minder vaak en wil dan tijd goed maken tegenover de kleine. Zijn kant van het verhaal. Praat erover (niet als de kleine huilt, kies een rustig moment) en zoek samen de juiste strategie. Samen opvoeden kan zo echt leuk zijn hoor! succes!
zo had ik het nog niet bekeken.. *schaam* zal vanavond maar eens kijken of hij even wil praten, en wat duidelijke afspraken maken. bedankt dames!
Het eerste wat ik dacht is: Wat vervelend. Je hebt gelijk, jullie kindje moet dat zo leren. Ik ben daar ook van overtuigd. Maar toen las ik de andere reactie en ik denk dat Mijkeltje en Debbie wel gelijk hebben. Zo zeker als jij van je zak bent, dat is je man waarschijnlijk ook. Maakt het niet minder lastig. Dus ik zou ook zeker even goed met elkaar praten waarom jullie het zo belangrijk vinden. (al vind ik dat je wel gelijk hebt over het inslapen..! ) Veel succes!