Goedemorgen allemaal, Ik heb het een en ander wat mij dwars zit en waarvoor ik en advies kan gebruiken en hoe jullie hierover denken. Ik zelf heb er enorm last van en slaap bijna niet hierdoor. Sinds vorig jaar januari/februari heb ik geen contact meer met mijn moeder. Aangezien zij mijn leven letterlijk verpest heeft en dit in de afgelopen 14 Jr er meerdere malen contact verbroken is geweest. Afgelopen 6 jaar al 4 keer. Ik heb haar heel veel kansen gegeven maar het lukt me niet om haar te accepteren als mijn moeder. Oa toen ik jong was werd ik eindelijk uit huis geplaatst maar het had veel eerder moeten gebeuren. Veel huiselijk geweld thuis. Ik werd mishandeld en ik werd opgesloten op de slaapkamer tot mijn ouders het tijd vonden om uit bed te komen. Ik heb mijn school niet afgemaakt. Basis onderwijs niet en middelbare onderwijs ook niet. Wegens het vele verhuizen 24 keer was dit niet mogelijk. Ik heb 4 kinderen waarvan zij de jongste van bijna 1. 1 keer heeft gezien. In t jaar geen contact tot in oktober toen zij aankwam met een advocaat om omgang te krijgen met mijn kinderen. Ik heb dit goedgekeurd maar zij nam er een loopje mee en kwam 2 keer per week. Ik heb mijn advocaat een brief laten opstellen voor 1 uur per maand met toezicht. Dit wou zij in eerste instantie niet maar wel met mij erbij voor 3 uur. Ik heb daar geen behoefte aan en heb geen zin om met iemand waar ik niks mee te maken wil hebben opgescheept te zitten ik heb haar wat me dwars zat verteld over het gezin waar ze me achter liet maar ik misbruikt werd tot dat ze me in elkaar sloeg toen ik zwanger was waarna mijn kindje overleed. Mijn oudste dochter die zij wijs maakte dat ze bij 'oma' moest gaan wonen en die dus de boel onder plaste en heel erg bang was bij het gastgezin waar zij wel eens verbleef ze probeert al jaren mijn oudste dochter bij haar te krijgen bemoeit zich met mijn opvoeding en mijn leven haar vriendjes waarvan er 1 iemand vermoord bleek te hebben tot alcoholisten etc tot ze me voor haar vriend dumpte bij mijn oma....mijn dochter die ze beet en sloeg en toen wou ze mij er niet mee bij hebben. Haar eis was 3 uur. Ik heb een tegen eis gedaan. Dat was 1 u met mij erbij en mijn thuisbegeleider. Maar ik wou eerst een gesprek samen met jeugdzorg omdat er mij veel dwars zit en afspraken maken Dit wimpelde ze af want ze wil geen instanties erbij en heeft na de reactie tijd gereageerd dat zij in mijn huis wil met mijn kinderen zonder instanties en ik moet dan ook mijn huis uit en zij met haar zus die mijn kinderen niet kennen in mijn huis wil zitten. Als ik niet akkoord ga met haar eisen gaat ze naar de rechtbank. Uiteraard laat ik mijn kinderen niet achter bij 1 vreemde en 1 halve vreemde. Wij wachten nu dus op een rechzaak. Zo bang dat ik mijn kinderen bij haar achter moet laten en er van alles gaat gebeuren dat mijn kinderen mee maken wat ik mee heb gemaakt. Ik ben blijven proberen omdat ze toch mijn 'moeder' is en ik de hoop had dat het toch werd zoals hoort maar helaas veranderd zij niet. Maar alleen al als ik er aan denk word ik kwaad....Zij beweerd dat zij de grootste zorg voor mijn oudste dochter heeft gehad wat absoluut nooit is geweest maar het draait alleen om haar de rest niet. Dit is nog lang niet alles maar t is zn lang verhaal. Hoe denken jullie hierover en wat is jullie advies ? Misschien een beetje warrig maar het is ook heel warrig in mijn hoofd. Ik loop hiervoor al bij een psychiater.
Ik zou een uur al teveel vinden. Mijn moeder zou mijn kinderen nooit meer mogen zien als ze dit bij mij allemaal had gedaan! Verder geen advies, wel veel sterkte met dit alles!
wooow wat een heftig verhaal, persoonlijk denk ik alles afkappen en laat ze maar een rechtzaak beginnen, Een omgangsregeling aanvragen is mogelijk voor opa's en oma's, maar dan moeten zij eerst aantonen dat ze een nauwe persoonlijke band met hun kleinkind hebben. en dat de kinderen zonder haar niet normaal kunnen opgroeien, echter is het tegendeel (wat ik lees waar) dus er zal geen rechter zijn die jou een omgangsregeling gaat opleggen tussen oma en de kinderen, tenslotte gaat het bij oma zoals ik lees om 1 kind en de andere kinderen niet lijkt mij niet dat een rechter hiermee akkoord gaat, ik zou het voor laten komen en alles uitten wat er ooit gebeurt is ook met de kinderen.
Dat was ook mijn eerste ingeving tot mijn advocaat me overhaalde voor dat ene uur met toezicht. ( ben erg bang altijd doordat ik zo gemaakt ben)
Kan een oma, met deze achtergrond dit zomaar eisen? Pfff heftig hoor. Ik weet je geen advies te geven, dan alleen maar te zorgen dat ze geen omgang met je kinderen heeft of net wat jij zegt 1 uur met jou toezicht erbij. Sterkte meid.
Ik zou eens een andere advocaat vragen wat haar rechten zijn. Wat een kul zeg, een advocaat op je eigen kind afsturen, ik zou hard lachen een dikke vinger vinger opsteken en het haar uit latem zoeken. Het klinkt alsof je al genoeg voor je kiezen hebt gehad!
Hey babe! Je weet wat ik ervan vind! Ze zou ze van mij nooit meer te zien krijgen, ook niet onder toezicht. Je bent een supermoeder, en jij bent degene die voor je kinderen moeten moet opkomen. Zij rekenen op jou! Dikke X.
ik zou eerder een contactverbod aanvragen dan haar bij mijn kind(eren) laten..... voor jezelf, en je kinderen, opkomen hoor! hoe moeilijk dat misschien ook is voor je..... neem iemand aan de arm die voor jouw belangen opkomt. geen haar op mijn hoofd die eraan zou denken om haar in de buurt te laten.....
Jeetje wat een verhaal! Ik zou nooit maar dan ook nooit mijn kinderen bij zo'n oma achterlaten. Het zijn jouw kinderen en jij hoort ze te beschermen dus ook voor zo'n "oma". Ik zou helemaal niks meer met haar te maken willen hebben. Maar het lijkt me toch heel raar dat zij dit kan eisen terwijl jij zelf een nare jeugd hebt gehad en zij daarvoor verantwoordelijk voor is geweest. Je bent toch niet voor niets uit huis geplaatst, lijkt me dat een rechter daar ook wel naar hoort te kijken.
Meid, wat een verhaal... Ik denk dat ze haar "rechten" bij jou al verspeeld heeft, ze heeft bewezen geen goede moeder en oma te zijn. Ik vind het heel erg knap dat je haar wel de mogelijkheid wilt bieden om jouw kinderen te zien, maaaar... waarom? Iemand die je zoveel pijn heeft gedaan heeft totaal geen rechten ten op zichte van jou of jouw kinderen.
Ja ik weet het, nu ga ik voor geen contact. Mijn moeder kwam na ruim 9 maanden 1 keer hier en zij zei gelijk al als ik een rechtzaak begin win ik die zeker weten. Daar ben ik erg bang Door geworden maar t Is met de verkeerde insteek binnen komen. Het gaat totaal niet om de kinderen maar om haar gewin en het treiterren van mij omdat ik geen contact wil. Mijn advocaat geeft nu aan dat ik meer dan genoeg kansen heb gegeven en zij niks aan neemt alleen probeert haat zin door te drijven. Ik heb in coma gelegen uit het niks. Ze dachten toen der tijd ( mijn familie) dat het kwam Door een verkeerde klap die ik gekregen zou hebben. Maar er is geen bewijs geweest. Niemand heeft ook maar ooit aan de bel getrokken en vandaar dat ik met de hele familie gebroken heb.
Ik zou het contact definitief verbreken. Daarbij moet je wel je eigen gevoel volgen (zou je haar missen? Nee? Dan al helemaal). Je moeder heeft geen of nauwelijks deel uitgemaakt van het leven van je kinderen dus zij heeft geen recht op omgang. Dat hebben opa's en oma's alleen als ze bv structureel hebben opgepast of als de kinderen bij hen gewoond hebben ofzo. Je bent je moeder dus niks verplicht. En al was dat wel zo, geen rechter die dag toekent gezien haar aandeel in jouw jeugd. Zo iemand is niet goed voor kinderen. Sterkte!
Mijn advocaat beweerde dat ze wel rechten had als wij niks zouden aanbieden. Omdat ze mij meer heeft gedaan dan mijn kinderen en er geen bewijs is van dat ze mijn kinderen geslagen en gebeten heeft.
Er is een tijdje geleden een wetsvoorstel geweest over het omgangsrecht van grootouders met hun kleinkinderen maar volgens mij is daar nog niks uitgekomen. Nu is het dus nog zo dat een grootouders een aantoonbare band met het kind moet hebben en een rol moet spelen in zijn of haar leven. Is dit niet zo dan hebben ze geen omgangsrecht. Ik zou dat maar eens goed navragen (je kunt dit zelfs gewoon googelen) want nav jouw verhaal verdient je moeder het echt niet. Ik zou het ook gewoon op een rechtzaak laten uitdraaien. Geen rechter die je moeder in het gelijk stelt als jouw verhaal klopt.
Normaal vind ik altijd dat mensen veel te snel overgaan op contact verbreken. Je moeder is je moeder en wat mij betreft hebben je ouders bepaalde rechten op je en hun kleinkinderen. Maar in dit geval vind ik dat totaal niet van toepassing. Als ze nou veranderd zou zijn is het nog een ander verhaal. Maar dat idee heb ik niet bij je verhaal. Je dochter is bang van haar. Ze heeft hun ook fysiek mishandeld. Nou sorry maar dat is echt way over de grens. Ik zou alle contact verbreken, contactverbod aanvragen en het liefst verhuizen zonder haar een adres achter te laten.
Waarom laat je haar toe in het leven van je kinderen? Waarom kan en mag zij uren/dagen eisen om je kinderen te zien? Waarom is jeugdzorg betrokken? Waarom denk jij dat jij je huis uit moet? Waarom denkt je moeder dat de rechter haar jouw huis toezegt? Hele vreemde situatie. Ik zou een nieuwe advocaat nemen.
Ik zou mijn kinderen uberhaupt niet laten bij een oma die mij zo bedreigd en behandeld heeft, die mijn kinderen al geslagen en gebeten heeft. Waarom heb je daar geen aangifte van gedaan? Ik zou het contact volledig afkappen, geen belletjes, sms, whatsapp. Wel alles bewaren wat zij naar jou stuurt. Laat haar maar een rechtzaak beginnen. Heel veel sterkte ermee en probeer jezelf voor ogen te houden dat iemand die mishandeld en dreigd niet het beste is voor jou kinderen.
Als jij vroeger al uit huis geplaatst bent denk ik dat je een sterk verhaal hebt tegenover de rechter. En omgang eisen is toch meer bedoeld voor als bijv de ouders gescheiden zijn en bij de moeder wonen, en de schoonouders dan omgang willen. Ik snap niet dat je advocaat het zo inschat. Kun je daar geen 'second opinion' op vragen??
Uiteraard heb ik geen contact met haar alleen mijn advocaat. Voor mij hoeft dit niet meer en zit het er ook niet meer in. Ze heeft genoeg mijn leven bepaald en ik ben ook een keer 'op' en die tijd is vorig jaar gekomen en die blijft. Ik ben blij dat ik gesprekken krijg en mijn verleden bespreek. Angst therapie krijg en een assertiviteitstraining. Ze heeft pas mijn kinderen nog geroepen op mijn hofje toen zij naar haar moeder ging die ook op mijn hofje woont. En dan gaat ze mijn kinderen uit horen en ze noemen haar bij naam ipv oma omdat ik vind dat zij dat niet waard is. Toen heeft ze mijn kinderen gezegd dat ze oma moeten zeggen en niet naar mij moeten luisteren. En als ze vertelde dat ze haar hadden gesproken zou ik ze wel wat aan doen.....nou nee nooit maar zoveel macht heeft mijn moeder op mijn kinderen omdat ze bang zijn. Overal verteld ze dat mijn oudste dochter bij haar komt wonen. Iedereen denkt dat dus maar is helemaal niks van waar.