Hallo, Ik heb echt jullie hulp nodig. Ik word echt knettergek van mijn zoontje ( ik hou ook zielsveel van hem hoor maar zit met m`n handen in t haar ) Hij heeft nogal een temperamentje en kan heel driftig zijn. De hele dag loop ik achter hem aan en pak ik dingen af waar hij niet aan mag zitten ( en het meeste ligt al omhoog ) of moet ik hem steeds ergens weghalen. Soms begint hij hard te lachen als je hem `straft` maar meestal begint hij bij de minste `nee` al te gillen. Aangezien dit de hele dag doorgaat, huilt hij ook bijna de hele dag. Ik weet echt niet meer wat ik hiermee moet. Ik werk 2 dagen in de week momenteel, wel thuis, dus heb ook geen moment zonder hem eigenlijk. Het maakt ook niet uit wat ik doe, ook al hebben we een lekkere wandeling gemaakt of wat dan ook. Als we thuis zijn is het vaak weer gillen omdat iets niet mag. Heeft iemand tips voor me, want ik weet het echt niet meer.
Hoort er allemaal bij. Je kindje is nog maar 10 maanden. Hij wil alles ontdekken. Verbieden maakt op dit moment nog geen indruk, omdat een kindje zoiets niet onthoudt of een waarschuwing niet aan een actie verbindt. Het kost een hoop energie soms, maar dat heb je nu eenmaal met kindjes.
ik weet echt dat dingen erbij horen maar dit is niet leuk meer. Heb echt nog nooit een kindje met de leeftijd van J. gezien die zo doet. Ik ben echt compleet gebroken aan het einde van de dag ( meestal zelfs voor de middag al ) En het woordje NEE begrijpt hij echt wel hoor, ook op deze leeftijd heeft waarschuwen wel nut. Alleen begint J. dan steeds te huilen
Sorry, maar waarschuwen en straffen werkt niet met 10mnd. Je kunt dan zeker beginnen met aanleren, maar het effect is tot 1 jaar zeker bijna niet merkbaar. Gewoon weghalen en afleiden, daarbij elke keer met dezelfde woorden aangeven dat is iets niet mag. Nee heeft vaak een averechts effect. Ik zeg altijd standaard 'dat is niet voor jou'. Op die leeftijd zette ik de kinderen af en toe even in de box, zodat ze zelf aan rust toe konden komen en even weg waren van alle prikkels. Zet tenslotte alle spullen waar hij niet aan mag komen buiten bereik. Laat 2 dingen achter waarmee je hem gaat aanleren om vanaf te blijven. Als dat goed gaat nog iets erbij zetten enz. Dan ben je niet de hele dag aan t verbieden.
probleem is dat ik veel dingen waar hij aanzit niet kan verschuiven. Kasten, wasrek, vriezer, deuren enzovoorts. En de box hebben we al weggehaald, ook daarin begon hij te gillen. Het lijkt net alsof hij alles bepaalt in huis, en ben bang dat dit ook wel een beetje het geval is. Maar elke dag de hele tijd een gillend kind kan ik niet aan hoor. Daar ben ik heel eerlijk in, dus soms laat ik hem maar gaan
Hier ook een mannetje met een goede eigen wil. Consequent blijven is nu het allerbelangrijkste, want als dingen soms wel mogen blijft hij het proberen totdat het weer mag. Wat hier heel goed werkte is hem ergens bij betrekken dus ik pak wat uit de koelkast en hij doet hem dicht. Hij doet de was in de wasmachine en het deurtje dicht. Je moet voor veel dingen even wat meer tijd nemen, maar op die manier werden kasten minder interessant om er zelf aan te zitten. En verder hoe klein ze ook zijn vertellen waarom iets niet mag en iets anders geven wat wel mag... Het is misschien vermoeiend, maar ook goed dat je kindje een eigen mening en wil ontwikkeld.
Ik vraag me echt af of kindjes die zo jong zijn niet weten wat 'nee' betekend. Mijn dochter begint ook te gillen als ik 'nee' of 'doe maar niet' zeg. Soms wijst ze zelf al naar iets waar ze niet aan mag zitten, kijkt me aan, en maakt dan het "pas op-gebaar" met haar vingertje Hier ook een temperamentvolle meid van dezelfde leeftijd. Ik vind het ook erg vermoeiend soms. Maar ik vrees dat we hier even doorheen moeten
Ik wou zeggen wat Adi zegt, niet heel de dag "Nee" zeggen, maar een alternatief aanbieden. "Nee, niet de telefoon opeten, kijk maar hier is een speeltje" "Schat, laat de spulletjes maar in de tas zitten, kijk, hier is je mand met blokken" "Liefje, niet de kaartjes uit mama's portomonee halen. Zullen we even de poes gaan aaien?" Is een stuk motiverender voor jullie allebei als steeds "Nee" De box, ja ik zou er niet zonder kunnen! Ze zit er echt niet meer vaak in, maar wel als ik stofzuig, of even op de bank een boterhammetje zit te eten met een tijdschriftje. Dan rij ik de box naast me, en zitten we even lekker rustig samen. Op de grond wil ze namelijk overal heen.
Probeer voor jezelf eens te bepalen welke dingen die hij doet écht onoverkomelijk zijn. Wat wil je dat hij leert? Welke dingen moet hij dus echt vanaf blijven (en welke dingen zijn eigenlijk niet zo belangrijk)? Is het echt nodig om de hele dag achter hem aan te lopen of kun je hem op sommige punten ook laten gaan? Laten ervaren, want hij wil 'ontdekken'. Begrijp me niet verkeerd hè...ik oordeel niet, maar bedoel alleen: vraag het jezelf eens af om te zien of je jezelf wat meer ruimte/lucht kan gunnen door wat meer los te laten. Als jij je relaxter voelt, zal dat ook een positieve uitwerking hebben op je kleine. Wat nog een tip kan zijn: probeer hem steeds een alternatief te geven. Dit mag niet, dat mag wel.
Mag hij geen deuren aanraken??? Hier amg ons zoontje alleen neit de hondenmand in want daar rusten de hondjes en dat mag niet.En de tv mag hij niet op slaan. verder is het huis kindproof terwijl hij ook aan deuren,ramen,lades,deurtjes kan komen. Maar na 2 keer vindt hij hier niks meer aan.Ik zeg dus niks en corrigeer hem alleen bij de hondenmand en de tv.Voor de rest laat ik hem maar sjouwen en odnerzoeken en vindt hij het dus niet meer interessant na ene paar keer. Wel opletten natuurlijk maar alleen ingrijpen als hij iets pakt wat niet mag, Verder...veel succes als je achter hem aan blijft sjouwen.Best heftig idd en eigenlijk niet nodig.Niks aan mogen raken is ook niet leuk voor een kindje he.
mijn zoontje mag wel met deuren spelen hoor, maar hij speelt ook met kastdeurtjes en trekt dan alles uit de kasten. Maar dit is natuurlijk op te lossen met klemmetjes. Ik ga jullie tips uitproberen, heel erg bedankt hiervoor.
Wat wij met kasten hebben gedaan: in het boekenkast 1 schap gegeven die voor de kinderen is, en in de dressoir 1 lade die voor hun is. Dan hebben ze gevoel dat ze ook meedoen in huis. Vervolgens elke keer op die schap/lade wijzen en uitleggen. Kijk, deze is voor jou, de andere is van mama. Na 200x valt het kwartje echt. Het belangrijkste is om hem te begrijpen. Bied hem de kans om de wereld te ontdekken, dat hoort bij deze fase, alles behalve speelgoed is boeiend. Zet wat lege schoenendozen her en der neer, en stop daarin van alles in wat kapot mag. Oude afstandbediening, plastic potjes, pollepel enz, en laat hem ontdekken.