Lieve allemaal, Ik ben morgen 25 weken zwanger en ik houd het eigenlijk niet meer vol. Ik zou echt niet weten hoe ik deze 15 weken door moet komen. Ik heb last van hartoverslagen en word er depressief van. De dagen breng ik door in angst en moet zo ongelooflijk vaak huilen, omdat ik echt niet hoe ik dit ga volbrengen. Ik ben bij een psychiater geweest, maar ze willen niks voorschrijven, omdat dat slecht is voor de baby en eigenlijk wil ik dat zelf ook niet. De hartoverslagen zijn onschuldig en kunnen geen kwaad zegt de cardioloog en ook de huisarts zegt het. Ik moet het er maar mee doen dus, maar hoe?? Nog 15 weken.. Hoe kom ik ze door. Herkent iemand zich in mijn verhaal of heeft er iemand tips? Ik ben zoooo wanhopig.. Xxx mij
Waar ben je precies bang voor? Dat de artsen geen gelijk hebben en dat je eraan dood gaat? Of het gevoel van de hartkloppingen zelf? Ik heb ze in het begin van m'n zwangerschap gehad en het is idd erg vervelend. Maar als je de reden erachter weet is angst niet echt meer nodig. Maar dat is misschien makkelijker gezegd als gedaan.
Misschien eerder naar een psycholoog gaan, om te praten over Je angsten? Medicatie is daarvoor toch niet nodig, Misschien helpt het al om gewoon je hart te luchten.
Hier ook hartkloppingen / overslagen, zodanig dat ik er ook k.o van ga. Ook hartfilmpje gehad Het beheerst je dag dat klopt absoluut. Ik herken het depressieve er niet in.. Zie het wel als een hele nare kwaal. Maar iedereen ervaart het op zijn eigen manier. Veel sterkte toegewenst het is erg vervelend. Ik accepteer nu dat het er is. In mijn geval houden ze mij momenteel in de gaten omdat het lampje ook daadwerkelijk uit gaat.
Ik herken het niet, maar ik zou in jouw geval veel afleiding zoeken. Heb je misschien een leuke hobby waar je wat meer tijd in kunt steken? Of probeer elke week iets leuks te plannen zodat je van de ene week naar de andere kunt toeleven; zo hak je die 15 weken in stukjes en wordt het misschien wat overzichtelijker voor je. Probeer dus steeds naar kleine, leuke momentjes toe te leven. Weet je omgeving er van? Je hoeft natuurlijk niet alles en iedereen te verwittigen maar als je bij een paar mensen je angsten en gevoelens kwijt kunt, scheelt dat misschien. Weet je ook waar je nu precies bang voor bent of waarom je angstig bent? Als je dat weet, kun je dat probleem aanpakken. Het zou zonde voor je zijn als je straks met een akelig gevoel op je zwangerschap terug moet kijken. Sterkte! Hopelijk voel je je snel beter !
Meid toch, die overslagen zijn geheel ongevaarlijk. Wat jammer dat je je er zo depri door voelt. Ikzelf heb er ook last van, vooral 's avonds als ik in bed lig, echt frustrerend maar komt echt veel voor tijdens zwangerschap. Zou te maken hebben met extra bloed dat rondgepompt wordt. Als de dokter je al extra heeft gecontroleerd, wees dan maar gerust dat het echt wel ok met je gaat. Misschien de goede raad van hierboven volgen en even gaan praten over je angst. Veel succes!
Och jee..... Wat vervelend dat jij je door die hartoverslagen zo naar voelt. Het is vervelend, maar echt onschuldig. Waarschijnlijk ligt je focus hier ook nu heel erg op, dat versterkt dan alleen maar. Zelf ook hartoverslagen, voel ze, maar wordt er niet anders van. Daarnaast hartritmestoornissen, die enigszins met medicijnen onderdrukt worden. Soms even vervelend, maar doe er alles om. Weet dat het relatief onschuldig is. Probeer erover te praten en probeer het een beetje los te laten. Zonde om de komende weken in het teken van angst te laten staan. Waar zit die angst hem precies in?
Ik heb het ook buiten de zwangerschap maar in de zwangerschap nog erger en na de bevalling nog erger door zware bloedarmoede vermoeidheid en dat soort gein. Het is een vervelende kwaal maar zoals de dokter zegt totaal onschuldig. Het zijn je hormonen die met je hoofd spelen. Probeer het los te laten en te genieten. Ik mocht met 20 weken niks meer alleen plat liggen! Uiteindelijk gaat de tijd echt wel snel.
Ik had aan het begin van de zw en rond de 20 weken ook erg veel last van hartkloppingen, op een gegeven moment gaat dit gewoon weg hoor, maak je geen zorgen. Hebben ze je hb (wegens ijzer) getest? Veel zwangeren hebben een ijzertekort, dit kan ook hartkloppingen veroorzaken. Het gevoel van het niet meer zien zitten van de zw ken ik, krijg sommige dagen bijna geen lucht meer doordat mijn buik zeer groot is en ik ben amper 1,65m. Buikspierpijn en harde buiken, we kennen het allemaal wel. Maar die sombere dagen zijn normaal tijdens de zw. Maar als je je tijdens de gehele zw zo voelt, zou je toch eens met de arts over medicatie kunnen hebben, er zijn namelijk ook middelen die geschikt zijn tijdens de zw.
Lijkt me wel verstandig om te gaan praten met een therapeut if psycholoog. Misschien kan de huisarts je doorsturen en helpen meedenken bij wie je zsm terecht kunt. Neem je angsten en sombere gevoelens serieus. Sterkte!!
Maar begrijp ik dat je depressief wordt door omdat je hart overslaat? Of had je al depressieve klachten? Want het overslaan van je hart en hartkloppingen in echt een heel normaal verschijnsel als je zwanger bent. Ik zou ook snel een afspraak bij een psycholoog maken want je baby voelt jouw depressieve gevoelens ook en dat is erg zonde als het helemaal nergens voor nodig is.
Ja dat klopt. Ik word depressief en angstig van de overslagen. Bang om gek te worden als dit nog 15 weken zo doorgaat dag in dag uit. Hartkloppingen is normaal inderdaad, maar hartoverslagen hoor ik niemand over.. Ben zo bang getsie, vind ook zielig voor mijn dochtertje dat mama steeds moet huilen en zo down is. Iedereen bedankt voor de reacties trouwens! Soms heb je andermans mening / tips echt even nodig!
Ik herken alles. De depressie en hartoverslagen. Ze worden erger door cola light, koffie, thee en stress. De depressie heeft met je hormonen te maken. Probeer het uit te zitten en zoek hulp. Na de bevalling is het weg. Je mag me pb en.
jeetje wat vervelend. KLinkt een beetje alsof je in een vicieuze cirkel zit door de hartkloppingen etc, wordt ej paniekerig dat geeft weer meer hartkloppingen of overslagen en stress/ misschien kun je ademhalingsoefeningen krijgen want op deze manier nog 15 weken te moeten is lang. Iedereen heeft last van hatrtkloppingen of hartoverslag Ze kunnen ook worden opgewekt door: alcohol chocola koffie en cola geneesmiddelen tegen astma of verkoudheid oververmoeidheid of stress sterke emotie Sterkte met de laatste loodjes
Hartoverslagen, zoals jij ze noemt, herken ik zeker. Ik had dit soms voor mijn zwangerschap al, en heb het ook gehad (soms nog) tijdens de zwangerschap. Op de 'gekste' momenten gebeurd het, als ik op de bank zit, rustig in bed lig, aan de telefoon ben etc. Ik ben bekend met een paniekstoornis (die heb ik nu onder controle! Yes!), en schoot dan ook direct in mijn angst als mijn hart 'raar' deed.. Op de een of andere manier, kan ik er nu de rust in vinden, want het is normaal. En misschien heb jij (of ik, of wie dan ook) het net iets anders dan dan een ander, maar het hoort er écht bij. Besef je dat je lichaam hard aan het werk is, om het kleine wondertje in je buik te laten groeien. Je hart kan dat écht aan!!! Over het depressieve gevoel, begrijpelijk! Je bent bang, dus sluit je sneller af, en daardoor raak je een beetje in je eigen wereldje. Probeer echt je ding te blijven doen, zodat je merkt dat het overslaan van je hart ook weer overgaat. Door stress, kan het vaak alleen maar heftiger worden. Zo krijg je ook weer een beetje vertrouwen in je eigen lijf Maak je aub geen zorgen, je bent zeker niet de enige meis! Liefs.
Ik herken het niet, dus sowieso veel sterkte. Maar dat er klaar mee zijn herken ik wel, vooral bij de eerste en bij de tweede wat later. De remedie daar tegen was vooral zorgen dat ik wat meer leuke dingen om handen had. Lekker lunchen met vriendinnen, of een filmpje. Echt andere dingen waren lastig, want ik kon amper lopen meer. En als ik toch meer dan zeg 500 meter moest lopen (en dat is dan al ruim genomen). Dan had ik een rolstoel. Dus die belemmering was zo weg. De dagen werden zo minder lang en door de leuke dingen was mijn focus ook even af van die vervelende periode van de zwangerschap.