Als ik om mij heen kijk zie ik veel dingen gebeuren, door en met mensen. Ik maak me soms kwaad als ik bepaalde dingen zie in deze maatschapij, maar ik moet mijzelf ook voor ogen houden dat ik de wereld niet kan veranderen, athans niet alleen. De laatste tijd heeft iedereen haast, ze letten niet op in het verkeer lopen je omver en word en er word overal chagarijnig en geirriteerd gereageerd naar elkaar, en waarom? geen idee iedereen heeft zn rede maar die weet je niet van elkaar. Ook is er meer geweld op straat, en als de politie komt mogen die niet te hard optreden want anders krijgen ze een klacht aan hun broek, laat de politie maar harder optreden tegen de lastpakken en de criminelen, nu lopen ze gewoon over hun heen. Maar goed, er is zoveel negativiteit om iedereen heen, vrienden laten vrienden vallen, de een is nog kwaad op die omdat hij/zij 10jr geleden iets gedaan heeft, er worden rot opmerkingen gemaakt naar iemand omdat die persoon een stempel heeft, hun kunnen daar ook niets aan doen dat ze een stempel hebben, en dat ze iets anders zijn. De personen met een stempel die vechten het hardst van deze maatschapij, zij moeten vechten voor een plekje, mensen met een handicap worden ook vreemd behandelt of aangekeken. daar zeg ik een ding op JONGENS dat is onze maatschapij, en daar hoort iedereen bij, met of zonder stempel of handicap. Wees wat vriendelijker naar elkaar, help elkaar en steek eens je handen uit je mouw voor diegene die wat extra kunnen gebruiken, het leven is eenmaal niet makkelijk, maar we kunnen het samen wel leuker maken. Sorry maar ook dit verhaal moest ik even kwijt, ik zat hier al een week mee, en nu ben ik het kwijt en kan ik weer verder(nee hoor anders ging ik ook wel verder hoor) Aan iedereen een dikke knuffel van mij, en samen kunnen wij het maken.
Zit hier ook al tijden mee maar zeg er maar niks over uit angst om afgezaagd te klinken. Maar t is wel allemaal zo. Dat merkte ik laatst bij de kassa. Vroeg of ik er even langs mocht want ik had niks (ging even snel voor iets in de lidle kijken maar ze hadden t niet en mn man en dochtertje wachte buiten op me) En de mevrouw en meneer voor me "oh maar natuurlijk!" met een lieve hartelijke glimlach. En erg genoeg had ik meer n norse blik en n mompelend opzij geschuif verwacht. Want meestal krijg je tegenwoordig zo'n reactie. En dat deed me zo'n goed dat ik gewoon vriendelijk met een gulle lach behandelt werd...Haast alsof ik hun een geheel onverwacht mooi kado gaf. Werd er gewoon helemaal vrolijk van. En stukje verder kon ik t zelfde doen tegen n ander en had t gevoel die vrolijkheid weer verder de wereld in door te geven. Nou ga ik klinken als iemand van 60 maar...zo ging dat vroeger wel. Zo werd ik vroeger normaal behandelt...was geen uitzondering. En ergens tussen vroeger en nu is t mis gegaan. En ik vraag me heel vaak af waneer en waar dat gebeurt is dan? Was t de overstap van Brabant naar hier 13 a 14 jaar geleden? Nee want in Son word ik ook nors behandelt.... maar waneer en waar dan? En vooral kan dit nog omgedraaid worden?
Ook mij valt het op dat we tegenwoordig allemaal zo'n kort lontje hebben en niets van anderen kunnen velen. Laten we met zn allen hier op ZP afspreken dat we iedere dag in ieder geval 1 persoon een complimentje geven, of met een glimlach benaderen of bedanken! Gewoon eens niet kortaf reageren omdat je net je dikke teen hebt gestoten of omdat de hond weer eens niet wil luisteren En als die ontvangers die ene glimlach weer doorgeven.... dan wordt de wereld vanzelf een stukje zonniger!
Idd,vind het daarom ook erg jammer om weer terug in Nederland te zijn want dit soort gedrag zie je dus nauwelijks in Australie. Hier in Limburg is het gelukkig beter toeven dan in Flevoland.
knuffel terug meid ik kan me helemaal in je gevoel vinden, maar zoals Wilma al zegt, is het omkeerbaar? ik denk helaas van niet, het is een soort cultuur geworden in NL, en dan bedoel ik vooral het gestress en gehaast en daardoor geirriteerd gedrag. Nederlanders zijn harde werkers, dat is echt waar, maar daardoor ook altijd onderweg, gestresst en gehaast.
Het is idd. zo....mensen hier in Nl en dan vooral boven de rivieren nederland vind ik zoo stug en nors.... Eigenlijk zou iedereen eens verplicht 2 weken naar Bali moeten, daar verander je echt....mensen hebben daar niet veel maar zijn altijd vriendelijk.... In Amsterdam durf ik bij wijze van niet alleen rond te lopen maar daar zonder enige moeite, terwijl ik de taal niet eens spreek. Ik mis het oude Nederland het tolerante Nederland.... De laatste jaren zijn we er hard op achteruit gegaan en hopelijk is het nog terug te draaien maar dat zal alleen lukken met onze inzet.
Ik ben het hier volledig mee eens! Hopen dat het snel lente word!! Dan is iedereen al wat vrolijker denk ik! *** stuurt naar iedereen die dat nodig heeft een beetje positiviteit en een digiknuff ***
ben die norse koppen ook zo ontzettend zat! hulde aan de mensen die behulpzaam, sociaal en niet-opgefokt zijn!
Ik merkte trouwens ook heel erg het verschil, woon zelf in Rotterdam en was van de week op bezoek bij mijn zwager en schoonzus in tilburg en werd ook gewoon 2x aangesproken op straat door 2 vrouwen, de ene sprak me aan om te zeggen dat ik door de poep was gereden met mijn kinderwagen en ik dus niet zo naar binnen zou rijden (harstikke aardig natuurlijk) en die andere vrouw omdat ik zei tegen manolito: kijk is wat een leuk hondje , die wil papa ook hebben. En toen kreeg ik dus een hele uitleg over de hond wat voor ras het was enz. Ook die mevrouw bedoelde het aardi. Ben ik echt niet gewend in Rotterdam hoor, als iemand me hier aanspreekt is het meestal negatief Ben het trouwens ook met je eens.
Ja! Dat had ik dus met mn man in Eindhoven. Ik ben een geboren en getogen Eindhovense. En mn man een geboren en getogen Amsterdammer. Staan we in een winkel en t begint me toch ineens te stort regenen. Dus ik (pratend in mezelf) zeg jeeetje ben ik ff blij dat ik binnen sta! En n mevrouwtje zegt ja joh t is vandaag wel raak etc etc. En hebben even staan babbelen want we konden allebei toch even niet verder door t weer. Mn man kijkt ons zo aan van "kennen jullie elkaar ofzo?!" Had eerst zoiets van waar bemoei je je mee!? Die was dat dus echt niet gewent. En toen ik pas in Leiderdorp woonde n aantal jaar geleden (nouja zeg maar 10 onderhand!) Ben ik nog eens in n dorpje bij Eindhoven uit geweest. Daar kletst iedereen tegen iedereen als je aan de bar hangt. Als je in je uppie of met zn 2e in Leiden uit gaat dan krijg je echt geen aanspraak. Zo anders... Maar ondertussen is t in Eindhoven ook stukken minder vriendelijk geworden. N vriendin vroeg me of ik er niet terug wilde gaan wonen? Nou nee dus.. Het is mijn Eindhoven niet meer.
ja ik d8 ook echt elke keer waarom praten die mensen tegen me ?? Nou ja mijn zwager komt uit den haag en die is bij zijn vriendin(inmiddels vrouw) in tilburg gaan wonen en die zei dus idd tegen me das normaal hier hoor, iedereen praat tegen je.
Wat ik ook heel leuk vind is als je op vakantie bent in het buitenland en je komt landgenoten tegen. Vorige jaar in Oostenrijk onmiddellijk contact met een aantal Vlamingen. En ons balkon was een gemeenschappelijk balkon van 4 kamers. Onze naaste buren waren een koppel Duitsers, ver in de 70. De eerste dag was het enkel goededag, maar geleidelijk aan echte gesprekken begonnen. En het hoogtepunt was een muziekavond in het dorp. Hadden ze gewoon plaats voor ons gehouden in de tent Super toch? Ik ben heel erg beginnen relativeren sinds mijn moeder kanker heeft gekregen. Het leven is veel te mooi om elkaar de duivel aan te doen. Een simpele glimlach, een vriendelijk woord: het kost niets. Het geeft je alleen een warm hart!
Kan me nog een oude vrouw herinneren die op de bus stond te wachten waar ik ook op wachtte, ze was met rollater dus ik bood haar hulp aan om haar rollater in de bus te tillen. Ze bedankte me zo lief en zei nog '' dit zie ik nergens meer gebeuren bij jonge mensen die een handje willen helpen, vroeger was dat wel anders'' Ik was toen 20 jaar en dit is al 7 jaar terug. Ben haar opmerking nooit vergeten want vond het best sneu. Met gehaaste zuchtende mensen aan de kassa die gaan kontkleven ga ik soms zelfs al trager boodschappen afrekenen, denk dan altijd -was 5 minuten eerder boodschappen gaan doen dan had je nog 5 minuten langer de tijd gehad!- Soms heb ik ook mijn dag niet maar ik ga me niet laten opjutten!
kom zelf uit brabant. Geboren en getogen en ben verhuisd naar provincie Groningen. Nou, ik vind ze hier een heel stuk vriendelijker dan in brabant! Maar misschien komt het omdat we in een dorp wonen nu. Hier groet iedereen elkaar! Zelfs tieners en kinderen groeten je. Als ik de kleine bij me heb dan heeft iedereen ook altijd een lief woord voor hem of een vriendelijke glimlach. In Tilburg toen ik daar liep toen Erik nog een baby was keken ze me vaak zo smerig aan alsof ik met een stuk stront aan het wandelen was Gisteren avond. We gingen boodschapppen doen. Spiegelglad! Komen we een krantenjongen tegen en die stopte speciaal om ons te waarschuwen dat een stuk verderop het nog veel gladder was! Sorry maar dat heb ik een tiener in Tilburg me nou nooit voor horen waarschuwen! Zelfs als tieners hier in groepjes zijn dan zijn ze aardig. Tuurlijk heb je altijd uitzonderingen. Maar 9 van de 10 keer zeggen ze je hier vriendelijk gedag en gaan voor je aan de kant. Er is echt een wereld voor me opengegaan sinds ik in het hoge noorden woon
Dat dat dan weer heel anders is he?? bij mij waren ze heel aardig in tilburg, misschien ligt het er ook aan waar je woont in tilburg
Nav Mamzie: dat komt ons inderdaad heel erg bekend voor. Na 7 jaar Rijen (NB) kwamen we drie jaar geleden in Noord-Groningen terecht. Wat een verademing!!!! Men heeft echt tijd voor elkaar. Mn vriend moest iets kleins halen bij, ik meen Welkoop/Boerenbond. Er stond 1 persoon voor hem bij de kassa, nou daar werd dus eerst het halve dorp en het sociale leven besproken, en dan wordt er afgerekend. Soms is dat wel eens vervelend als je snel "moet", maar anders... nee geef mij het noorden maar hoor. Nu moet ik er wel bij zeggen dat we zelf Friezen zijn, dus dat zit er dan ook wat meer in "het noordelijke". Maar je kunt ook overal nog gewoon met "je naam" terecht, dan wordt je ook geholpen. Wij huurden een voorhuis van een boerderij en moesten twee dorpen verder wat materiaal halen voor onderhoud. De huurbaas had al gezegd noem mijn naam maar, dan komt het wel goed..... en inderdaad het werd à la minute geregeld, zonder dat we zelf de beurs hoefden te trekken. Maar alleen al zoiets simpels als groeten als je mekaar tegenkomt, dat zie je "in de stad" echt niet meer hoor. WEl jammer!